saçma sapan görüntüler

Merhaba tabii ki teshis koymak beni asar ama ayni seyleri yasiyoruz hemen hemen ve Obsesif Kompulsif Bozukluk olabilir sende diyorum ben. Saldirganlik obsesyonu kendine/baskalarina zarar verecek olma dusuncesi. Ben mesela camin onunde otururken birisiyle karsimdaki asagi bakicak olsa birden aklima geliyor ya duserse ya da baska bi durumda hani su olursa bu olursa bi kotuluk gelirse gibi ve bu beni geriyor. Bir de sey var bu bi cok insana oluyormus camdan bakarken birden atlamaktan korkmak falan.. Saldirganlik obsesyonu olan insanlar asiri sorumluluk duygusu olanlarmis bu arada. Yine de seni cok rahatsiz ederse bu durum bir uzmanla gorus derim
 
Kaygı gibi geldi bana. Çok sık olmasa da bazen bana da oluyor. Bir sonraki sahneyi hayal edip geri geliyorum. Genelde kötü bir sahne oluyor elbette. En kötüyü düşünme sanırım.

Bana da aynı oluyor, çok senaryo kurarım o an ile ilgili, sende yine bir türlü sonuç çıkıyor bende ise binbir türlü. Psikolojik olduğu belli tedavi mi alsak napsak
bakın şimdi düşündükçe başka şeyleri de hatırlıyorum :)
zamanında anneannemin evine giderdik, yakın otururduk bu yüzden sık sık giderdim/giderdik. aynı mahallede olduk hep. mesela giderdim kapısına, çalardım, açılmazsa ya da biraz gecikirse gözümün önüne gelen görüntü şu:
içeride anneannem kendi kendini bıçaklamış -nasıl bir beceri ise artık- o yüzden şu an kapıyı açamıyor.

ne alakaysa... bu görüntü gözümden geçer ve dağılırdı, kapı açılırdı. meğer kadıncağız tuvaletteymiş o yüzden geç açmış :) genelde böyle olurdu. ay ne saçma.
 
evet soma gerçekten çok üzücüydü...
ben 17 ağustosta 6 yaşındaydım yani izmir de hissetmiş ama ben hatırlamıyorum. inşallah, amin.
 
Öncesindede vardı ama travmayla sıklaştı. 1,5 dene psikolojik tedavi gördüm o süre içinde azaldı. Ama hala günde bir yaşarım en az, bazen çok doluysam meşgulsem olmaz.

Terapistimin bana dediği, beyinde hiç susmadan konuşmak isteyen gizli bi taraf vardır ve hep kötü şeyleri hatırlatır konuşur ve gösterir kimi zaman.
O anlarda kafanı iki yana salla seninle ilgilenmiyorum, de. Gerçekten kafamı sallayarak dağıttım hep, kimi zaman yanaklarıma vurdum bağıra bağıra şarkı söyledim hatta.

İlerlememesine dikkat et attığın her adım, asansör, kaldırımda yürüme, araba kullanma, araçta durma, merdivenden inme, yemek yeme... ne olursa olsun felaket senaryoları devamında geliyor..

Tam adını bilmiyorum söylemişti o zaman ama halk dilinde evham diyim:)
 
bende de var sanırsam mesela otobüse bindigim zaman kaza yaptığımız hayali gelir bian o anı yaşar gibi olurum yada yüksekten bakınca düştüğümü falan hayal ederim bunun gibi vs vs başkası içinde aynı şekil ama hiç sorgulamadim kendimi valla çok normal mis gibi :-D
 
Bende de bazen oluyor, işin kötüsü neler olacağını hisseder gibi canlanan sahneyi ben yaşıyorum. Bilemiyorum 6.his mi başka bir şey mi ama hayatımı daraltmadığı için şikayetçi olmamıştım, olmalı mıyım?
 
şimdilik merak uyandırmak dışında bi zararı yok. ama şöyle biriyim mesela bir şeyden, işten sorumluysam ve eğer kontrol bendeyse o işle alakalı her şeyi kontrol etmeye çalışan bi tipimdir. bilmiyorum bu aşırı sorumluluk olayı kapsamına giriyor mu :) ama demek ki bi yönetici olsam millet yanacak.
 
yani benim de hayatımı daraltmıyor, yaşamıma, ilişkilerime ya da hayattan keyif almama engel olmuyor ama böyle masaya yatırıp ele alınca merak ediyorum otomatik olarak.
bakın o dediğiniz çok şükür bana hiç olmadı yani gördüğüm sahneyi ben ya da başkası gerçekte hiç yaşamadı bugüne kadar. sizinki 6. his olabilir.
 
Umarım öyledir. Bir de ben çok sık yaşamam, her zaman olan birşey değil. Sizinki nasıl? Bunları gördüğünüzde gözleriniz hala açık mı ya da ne bileyim ihtimalleri düşünmek hoşunuza mı gidiyor acaba? Kitap okuma alışkanlığınızdan olabilir bence korkulacak birşey değil ama garanti isterseniz uzman bir kişiye danışın
 
Bende bi örnek vereyim; aile fertlerimden veya sevdiklerimden birisi araba ile yolculuk yaparlarken onları aradığımda telefon açılmazsa veya kapalıysa kesin kaza yaptılar, biryerden uçtular diye düşünürüm.
2 sene önce babamı kaybettim o olaydan sonra arttı, geriye annem kaldı annemi arayınca o da açmadığı veya kapalı olduğu zaman başına bişey geldi o yüzden bakmadı diye düşünürüm. Bunun yaninda birde cok supheciyim her defasinda evden cikarken kapiyi tam kitlerim yari yolda icime kurt duser kapiyi kitledim mi diye hep geri doner kontrol ederim bunun gibi iste
 
Yaa aynisi bende de oluyo hatta bunlari dusunurken kalbimin ritmi degisiyo resmen bianda ellerim titremeye basliyo neden acab
 
Panik de olabilirsiniz genellikle küçükken beynimize işlenmiş koşma düşersin tarzı şeyler büyüynce de yer ediyor.Küçükken benim yanımda konusulan korkulu hikayeler vardı o zman umursamazdım ,büyüdüm hala onlar aklıma gelir korkarım.Sonra obsesif oldum çok mücadele verdim şükür çogunlukla kurtuldum.
 
Bende de çok saçma şeyler var. En rahatsız edeni ise birini aradığımda cevap vermeyince gözümün önüne gelenler. Hele yarım saat sonra falan hala geri dönmediyse ve hala cevap vermediyse allahhhhh polis jandarma hastane muge anlı herkesi arayasım gelir.

Bir de evden çıkarken utuyu fişten çok uzak yere koyarım. Ona rağmen aklım kalır. Utuyu çektim mi çekmedim mi diye düşünür dururum. Hele Bi de o anda komşulardan biri ararsa gözümün önünden film şeridi gibi geçenlerden bir alacakaranlık dizi çekilir
 
Bende kabus gibi bu anlattığın durum. Panik atağım olduğu için uyanık halde senin o saliselik dediğin hayal meyal şeyler bende bazen 1 dk dan uzun sürüyor en son kızım kustugunda misal gece uykumdan uyanıp uyku sersemi kizima bakıp kustugunu hatta o kusmanin kan şeklinde olduğu belirdi gözümde sonra yataktan fırlayıp kizima kosmuştum uyuduğunu görünce rahat bir nefes aldım. Ama o korkuyla kalbimin göğsümden fırlayacak kadar hızlı atması aklımdan çıkmaz
 
Son düzenleme:
Bu hemen hemen herkeste olan bir şey.. beynimiz böyle durumlarda oluşabilecek riskleri gösterip önlem almamızı sağlıyor sanırım.mesela bazen gece yattığımda gündüz yaşadığım bir olayı bile ya şöyle olsaydı ya düşseydik ya kaza yapsaydık diye düşünebilirim.
 
Valla bu yoruma çok güldüm. Sanki ben yazmışım. Bazen ütünün fişten çekili halini fotoğraf çekerim dışarıdayken bakmak için. Genelde başörtümü hemen çıkmadan önce ütüler bağlarım o yüzden hep bir tereddütteyim. Bir de iki kere ütüyü fişte takılı bırakıp evden çıkmışlığım var. Aklıma geldiğinde eve nasıl döndüğümü tahmin edemezsiniz.
 
Ben çıkmadan 10 kere kontrol ediyorum eşim hep söylenir tamam ütü fişte değil fişe 3 km uzakta diye dalga geçer. bi de foto çekcem desem bilmiyorum tepkisini gizlice çekeyim bundan sonra biz de çok kez çok uzak yerlerden döndük ama takılı değildi hiç unutmadım aslında.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…