Allah razı olsunAllah sizlerede sabır versin yaşanmadan bilinmiyor başımıza geldi anladıı çok kötü bir acı annem gözümün önünde sinir krizi geçiriken abimin donuk bir halde içine ağlaması babamın napıcam telaşı aklıma geldikçe çok kötü oluyorm bugunumuze şükür.
Başınız sağolsun canım biz abimi düşünüyoruz o hayatını devam ettirsin biz mutlu olurız bizim sabrımız onun olsunAllah razı olsun
Acı unutulmuyor
Sadece o ilk günkü gibi en alevli anı gibi kalmıyor. Kalsa yaşanılmaz zaten
6 sene olmuş bnm için dün gibi...
Rabbim Sabır versin
Allah evlatlarına bağışlasın çok acı gerçekten düşmanıma vermesin Allah benm yengem sabah hastaneye yatırıldı gece kaybettik çok ani oldu biz hiç o haberi beklemedik bile ama genç ölüm berbat beterin beteri var diyorlar Allah o iki yavruya bağışlasın Allah şifa versin inşallah nerde varsaAllah rahmet eylesin geride kalan sevenlerine size sabir versim Rabbim... benimde kuzenim 25 yasinda 2 kiz evladi var 5 ay once karin agrisindan hastaneye gitti agri kesici igne yapip yolladilar son gittiginde doktor tahlil istemis kotu giden seyler var yatis yapicaz demis ve rahim agzi kanseri oldugu cikti 85 kilo olan kiz 50 kiloya dustu gozunun feri yok kemoterapiye giriyo ve doktorlar son evre her yerini sarmis hastalik diyolar o kadar gencki gozumuzun onunde eriyisini izlemek mahvediyo Allahtan umit kesilmez ama o aci haberi heran alabiliriz bilmiyorum nasil dayanilir Rabbim sirali olum versin olumun bile hayirlisini versin Allahim
Allah rahmet eylesin. Mekanlari cennet olsun iki meleginde...Hayatıma öyle bir adam girdi ki sevgisiyle ayağımı yerden kesen evlilik aklımın ucundan geçmezken bir yıl içinde beni nikah masasına oturmayı sağlayan.Biz deherkes gibi evlilik hayallerimizi gerçeğe dönüştürdük tüm hazırlıklarımızı tamamladık bildiğiniz gibi değildi her şey a dan z ye hazırdıbir tek şey hariç balayı onada karar veremiyorduk bir türlü beğeniyorduk kimi zaman tutmaya gelinceye kadar soğuyorduk o yerden.Düğün zamanı gelmişti.Kınamın olduğu gün abimin eşi hep yanımdaydı 6 aylık hamileydi birlikte kuafore gittik orada kıyafetim sökülmüş ve kuzenmle el kol işareti ile ben üzülmeyim diye kuzenme soylemeyelim demiş ufak bir sökük.Hep birlikte fotoğraf çekimine gittik her anımda yanımdaydı abimin eşi kıyafeti giymeme yardım etmişti.her anımda yanımdaydı.Tüm hazırlıklar tamamdı kına gecesi saatinde annem yanıma geldi abimin eşinin hasta oldugunu geç geliceklerini söyledi.Hamile oldugu için bir rahatsızlığ olmuştur sorun değil anne dedim.Daha sonra abim ve eşi geldiler sanki çok farklıydı gündüz yanımda olan insan değildi sanki.Bizde kınayı yenge tutar o güçsüz haliyle hevesle gelip tutmuştu kınamı az da olsa.Ertesi gün düğün için kuafore gidicektim bu sefer abimin eşi yoktu yanımda kendini iyi hissetmiyordu iyi hissedince kuafore gelicekti kendini.bende kuaforle konusmustum geldiğinde hemen alınsın sırada beklemesin diye.Düğün gecesi olmuştu abimin eşi düğüne katılamamıştı iyi hissetmiyor kendini dedi annem yine bende o iyi olsun sorun değil demiştim.Biz onlar evlendiğinde evlilik günü muhabbetlerini dalga gecerek konusuyordum onunla o da bana sende evlen ben de yapacagım sana diyordu bana hep.Düğünümden sonraki gün annemi aradım hemen bizde ilk gün kayınvalideye gidilir hemen annemi aradım biz hastanedeyiz abinin eşini yatırdılar dedi bende merak ettim kayınvalidem yerine düğün boyunca görememiştim abimin eşinin yanına gittim.Kapıdan biz girdiğimizde beni görünce gülümsedi ve o gülüşü hep aklımda ne için güldüğünü bir o bir ben biliyorduk.Tüm gün yanında durdum herkes ufak bir rahatsızlık sanıyordu düğün boyunca hastaneye gidildi doktorlar hep serum hava verip yollamışlardıo zamana kadar.kanlı balgam öksürüp çıkarıyırdu sürekli karnındaki bebek ezilmesin diye çift yastık üzerine basını koyuyordu sırt üstü. Hiç yatamıyordu daha çok öksürüp çıkarıyordu.Acil başka hastaneye nakil olması gerekiyordu zatüre teşhisi konmuştu.Daha fazla yazamayacağım ben hiç bir şey anlamadım nasıl o evrakları kıyafetleri ayarlayıp tüm ailemi bir ambulans arkasında yollamştım yeni hayatımı kurdugum adamla bir bŞa kalmştım.Ben yürüyerek teslim ettiğimz ambulansta gece bana söylenmese de ertesi gün sabah vefaat ettiği haberini almıştım yıkılmıştım.Abim ne halde olduğunu düşünmekten annem babam onları düşünmekten ağlamaktan evliliğimden hemen sonraki gün olanlar ve o zaman anladım ki balayı neden ayarlanmamıştı Allah her şeyi ayarlamıştı.Ama o daha 23 yaşında 15 aylık evli ve 6 aylık hamileydi insan bu acıya nasıl dayanır.Tanıyan bilir melek gibiydi.Biz iki meleğimizi kaybettik malesef.
Hayatıma öyle bir adam girdi ki sevgisiyle ayağımı yerden kesen evlilik aklımın ucundan geçmezken bir yıl içinde beni nikah masasına oturmayı sağlayan.Biz deherkes gibi evlilik hayallerimizi gerçeğe dönüştürdük tüm hazırlıklarımızı tamamladık bildiğiniz gibi değildi her şey a dan z ye hazırdıbir tek şey hariç balayı onada karar veremiyorduk bir türlü beğeniyorduk kimi zaman tutmaya gelinceye kadar soğuyorduk o yerden.Düğün zamanı gelmişti.Kınamın olduğu gün abimin eşi hep yanımdaydı 6 aylık hamileydi birlikte kuafore gittik orada kıyafetim sökülmüş ve kuzenmle el kol işareti ile ben üzülmeyim diye kuzenme soylemeyelim demiş ufak bir sökük.Hep birlikte fotoğraf çekimine gittik her anımda yanımdaydı abimin eşi kıyafeti giymeme yardım etmişti.her anımda yanımdaydı.Tüm hazırlıklar tamamdı kına gecesi saatinde annem yanıma geldi abimin eşinin hasta oldugunu geç geliceklerini söyledi.Hamile oldugu için bir rahatsızlığ olmuştur sorun değil anne dedim.Daha sonra abim ve eşi geldiler sanki çok farklıydı gündüz yanımda olan insan değildi sanki.Bizde kınayı yenge tutar o güçsüz haliyle hevesle gelip tutmuştu kınamı az da olsa.Ertesi gün düğün için kuafore gidicektim bu sefer abimin eşi yoktu yanımda kendini iyi hissetmiyordu iyi hissedince kuafore gelicekti kendini.bende kuaforle konusmustum geldiğinde hemen alınsın sırada beklemesin diye.Düğün gecesi olmuştu abimin eşi düğüne katılamamıştı iyi hissetmiyor kendini dedi annem yine bende o iyi olsun sorun değil demiştim.Biz onlar evlendiğinde evlilik günü muhabbetlerini dalga gecerek konusuyordum onunla o da bana sende evlen ben de yapacagım sana diyordu bana hep.Düğünümden sonraki gün annemi aradım hemen bizde ilk gün kayınvalideye gidilir hemen annemi aradım biz hastanedeyiz abinin eşini yatırdılar dedi bende merak ettim kayınvalidem yerine düğün boyunca görememiştim abimin eşinin yanına gittim.Kapıdan biz girdiğimizde beni görünce gülümsedi ve o gülüşü hep aklımda ne için güldüğünü bir o bir ben biliyorduk.Tüm gün yanında durdum herkes ufak bir rahatsızlık sanıyordu düğün boyunca hastaneye gidildi doktorlar hep serum hava verip yollamışlardıo zamana kadar.kanlı balgam öksürüp çıkarıyırdu sürekli karnındaki bebek ezilmesin diye çift yastık üzerine basını koyuyordu sırt üstü. Hiç yatamıyordu daha çok öksürüp çıkarıyordu.Acil başka hastaneye nakil olması gerekiyordu zatüre teşhisi konmuştu.Daha fazla yazamayacağım ben hiç bir şey anlamadım nasıl o evrakları kıyafetleri ayarlayıp tüm ailemi bir ambulans arkasında yollamştım yeni hayatımı kurdugum adamla bir bŞa kalmştım.Ben yürüyerek teslim ettiğimz ambulansta gece bana söylenmese de ertesi gün sabah vefaat ettiği haberini almıştım yıkılmıştım.Abim ne halde olduğunu düşünmekten annem babam onları düşünmekten ağlamaktan evliliğimden hemen sonraki gün olanlar ve o zaman anladım ki balayı neden ayarlanmamıştı Allah her şeyi ayarlamıştı.Ama o daha 23 yaşında 15 aylık evli ve 6 aylık hamileydi insan bu acıya nasıl dayanır.Tanıyan bilir melek gibiydi.Biz iki meleğimizi kaybettik malesef.
Hava serum verilip yollandı hep bazı zatüre dışa ateş bile vermezmiş hafta sonuna denk geldi birde süğünFark edilmemiş mi önceden çokkk üzüldüm başınız sağolsun inş. Rabbim sabr ihsan eylesin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?