Seni birakip ise gitmek aci vericek be yavrum

Bir arkadaş daha vardı böyle bir konu açan ona da söylemiştim. Ben okula başlayacağım zaman annem işe girmek zorunda kalmıştı. 40 yaşından sonra işe girmek ve 3 çocuğu o halde bırakmak onun için ne kadar zorsa annesinin gitmesini istemeyen 7 yaşındaki benim için de zordu. Hiç unutmam annem günün birinde konfeksiyona işe gidiyor. Ben de arkasından ağlaya ağlaya çıkarırlar inşallah seni işten diye bağırmıştım. Şimdi ise diyorum ki iyi ki çalışmışsın iyi ki daha iyi imkanlara sahip olabilmişiz. Annem çalışmasa ben mahalledeki okulda okuyup doğru düzgün eğitim alamadan savrulup giderdim. Fakat annemin işe girmesiyle beraber Nişantaşı'ndaki meşhur bir okula giden, 7 sene boyunca servisle gidip gelebilen ve otobüs sıkıntısı çekmeyen, daha sonrasında da desteklerle beraber üniversiteyi kazanıp dışarıda okuyan biri oldum. Şimdilik duygusal davranıp gitmek istemiyor olabilirsiniz ama emin olun ilerde ''iyi ki çalışmışsın da bana çok iyi bir hayat sunmuşsun anne'' demesi sizin için dünyalara bedel olacaktır.
 
Bu sabah takip ettiğim ünlü bir blogger'ın 10 aylık bebeğini kaybettiğini öğrendim.Çok çok üzüldüm,sabahtan beri olayın etksindeyim.O yüzden yazınızı okurken çok abarttığınızı düşündüm.Sanki sonsuza kadar ayrılıyor gibi yazmışsınız.Halinize şükredin ki sağlıklısınız ve çalışabileceğiniz bir işiniz var,ve yine şükredin ki çocuğunuz sağlıklı ve günde birkaç saat de olsa görebileceksiniz.Çocuğunuzla geçirdiğiniz birkaç saatinizi kaliteli geçirirseniz,yokluğunuzu daha az hissedecektir.Seneye de kreşe yazdırırsınız zaten,gelişimine çok katkısı oluyor çocukların.Ne diyeyim Allah başka dert vermesin.
 
Son düzenleme:
Bazı arkadaşlar dalga geçer gibi türk filmi sahnesi küçük emrah bilmem ne gibi cümleler kurmuş çok ayıp gerçekten bu arkadaş siz dalga geçin diye mi hissettiklerini yazmış buraya ,çoğu kişi çocuğunu bırakıp işe gideerken aynı duyguları yaşadı ama gelip burda konu açmadınız diye mi daha mantıklı oldunuz yani,ayrıca herkesin duygu yoğunluğu aynı değildir aynı olmak zorundada değildir,doğumundan iki yaşına kadar çocuğundan hiç ayrılmamış birisi için bu duygular çok normal ayrıca belki bilmediğiniz konu sahibini daha hassas yapan mevzular vardır bilemezsiniz, abartılı bulduğunuzu söylersinizde dalga geçer gibi konuşanlar çok katısınız.
 
tıklamayayım dedim ama dayanamadım. Bir paragraftan sonra okuyamadım zaten.
Neden bu kadar ironik hale getiriyorsunuz ki konuyu.
Bir annesi var ve normal insanlar gibi çalışıp para kazanacak. Çocuğunun geleceğine yatırım yapacak.İnsanlar neler yaşıyor da yavrusundan uzak kalıyor. Dilim örneklemeye varmadı.
Yani şükredin, bir işiniz var ve akşamları evinize döneceksiniz.
Tek siz değilsiniz bunu yaşayan.
 
olayı niçin bu kadar dramatikleştiriyorsunuz?
benim annem ben 2 aylıktan beri çalışıyordu ki günlerce bile gelemediği bir işte çalışıyordu.
elbet eksikliğini hissettiğim oldu ama sanki töbe estafurullah ölüme gider gibi de düsünmedim burda böyle anlatmanıza gerek yok cocugunuza böyle düsündüğünüzü lutfen hissettirmeyin. siz güclü bir annesiniz sizi böyle görmeli.
benim annem en güclü anne demeli bana oyuncak almak için gidiyor, okula gitmem için gidiyor ben büyüdüğümde de ben çalışacağım demeli , anneliğin nasıl fedakarlık yaptıgını böylelikle anlayacak
 


Ben herhangi bir yorum yapmış değilim ama yapanlara da katılıyorum.
70 liralık elektrik faturası geldiginde sarsılan bir aile için böyle bir lüks olmadıgını düşünüyorum.
Yoğurt dahi almakta zorlandıgı söylenmiş konu arasında.
Bugun bir yogurt en fazla ne kadar olabilir?
3 lira-5 lira-hadi 10 lira.

Bu annenin böyle bir durumda vitrin bakıp hayallerimiz olsun deme durumu içler acıtır.
yapması gereken çalışmama istegini örtmek değil, o yoğurdu alabilmek için saldırmaktır.
 
Zaten bence işe başlamaktan vazgeçmiş
E vazgeçtiysen niye konu açıyosun, dertlendiğin konuyu kendince çözmüşsün çünkü
Tüm çalışan annelere bakın ben sizin gibi paracı değilim demiş gibisin
Alemsin
 
konu kişinin çalışıp çalışmaması ya da çocuğuna ne kadar değer verdiği değil ki.

bu durumu abartması,sanki çocuğundan ömür boyu ayrı kalacakmış gibi davranması.bu normal mi sizce?
 
Dogumdan sonra ben de calismadim, 3.5 yili gecti hala calismiyorum. Ama benim durumum farkliydi, esimin kazanci lukslerimizi karsilamasa da ihtiyaclarimizi karsilayabiliyor. Yani gida vs harcamalarimizda tereddutte kalmiyoruz.
Benim ise devam etmeme nedenim meslegimin calisma saatlerinin ve kosullarinin uygun olmamasi, ayni zamanda ailelerimizden birinin bakabilme sansi olmamasiydi.
Ama simdi ne yapiyorum. 33 yaşımda kendime yeni bir kariyer yaratmaya çalışıyorum. Okula gidiyorum, sinava hazırlanıyorum. Hem kendime hem cocuguma maddi manevi yetebilecek bir hayat sunmaya calisiyorum.
Olayi ajite etmeye gerek yok. Hepimizin hayat kosullari, yasam tarzi, annelige bakisi farkli. Eger calisirken çocuğunuza yetemeyeceginizi dusunduyseniz en dogru karari vermissiniz. Ama bunu burada bu sekilde dile getirermenizdeki amaci gercekten anlayabilmis degilim.
 
Çalışmayın o zaman. Bu kadar basit. Hani yazınız da bi ara Kürklü manto alabilmek için demişsiniz ya,hani böyle bir örnek gösterdiğiniz için demek ki bi mecburiyetiniz yok.. Çocuğunuz Hergün aglaya aglaya işe gittiğinizi görürse ( ki bu anlatımınızla öyle olcak gibi gözüküyor) çocuğunuzun psikolojisini kendi ellerinizle yerle bir edersiniz. Yok ben çalışıcam diyorsanız da, olayı dramatik bir hale getirmekten vazgeçmeniz gerekiyor
 
Bende burada ki çocuk konularından dolayı artık çocuktan korkar oldum ya..,
Yapmayın bu kadar tamamen duygusallık bunlar eminim zor ama böyle daha da zorlaştırıyorsunuz.
 
Sizinle daha önce bi konuda yazismistik.
Ev hanımı olmanın çalışan anne olmaya göre cccooookk... daha zor olduğunu savunmustunuZ . Çalışan Annelerin ev hanımı annelere göre cook rahat bi hayat yaşadığını filan dusunuyordunuz.
İşe başlayıp görüşlerinizi yazmanızi merakla bekliyorum bende..
 

Bende senin hem iş hem çocuk hem ev döngüsüne girdiğindeki yorumunu merak ettiğimi hatırlıyorum
 
İlk zamanlar böyle oluyor anlıyorum. Bende çok zorlanmıştım. O yüzden yumuşak bir geçiş yaptık. Bir ay boyunca birlikte gittik bakıcıya. Zor mu? Zor! İmkanın varsa çalışma. Ama çalışman gerekiyorsa da bu kadar yıpratma kendini.
 
konu sahibinin önceki konularına baktım..kızımla evde hep yalnızız,kendime ayrıcak vakit bulamıyorum,kızımla güzel vakit geçiremiyoruz vss yazmış hep..kendi sosyal hayatı olmadıüından bunaldığından vss..
E Elseven işe başlamak ikinize de iyi gelecek..şimdi yaşayamadığınız kaliteli vakti yaşayacaksınız.sen mutlu oldukça kızın daha mutlu olacak..hergün her saat beraber olup zevk alamamak yerine,daha az vakit geçirip daha mutlu saatleriniz olacak..en önemlisi de bağımlılığınız azalacak..bağlılık iyidir ama bağımlılık zarar verir.
 

Ayrıca ben çoooook daha zor diye dramatize etmedim olayı,çalışırken dinlenmeye fırsatım oluyordu dedim isim bitince bir kahve fiskos molası verebiliyodum, o konuda maaşını falan yazmıştın tepki almıştın hiç girmeyelim o konuya

Alıntıladığın o yorumda benim bahsettiğim şey işin duygusal yönü,anne çocuk arasındaki bağ, sürekli dip dibe olma durumundan günde 3 4 saate indirgenen ilişkinin zorluğu,alışma süreci
 
Her çalışan ihtiyacı olduğu için mi çalışıyor?
Mutfak ihtiyaçlarını karşılayabiliyorsan çalışmak zorunda değilsin gibi bir mantık mı?
şimdi X kişi okumuş iş bulacak bir bölüm bitirmiş ama çocuğu var diye çalışma demek ne kadar gaddarca.
Bence ona şu denmeli "ikisini aynı anda götüremeyeceksen hiç doğurma" çocuk büyütmek ciddi mesele vesselam.
Duygularla değil, mantıkla olacak bir şey.
 


Aynen, olayı böyle dramatize etmeye, böyle arabesk bir hale getirmeye ne gerek var anlamadım. Anne değilim ama çevremde anne olan bir sürü insan var...
Bir de bu 2. Konusu aynı konuyu daha öncede açmıştı.
 
Abartsaydiniz?
Memur falansaniz ve istifa etmek zorunda kalacaksaniz aman ha. Iste o zaman cocugunuza kotuluk yaparsiniz.
Aksi takdirde, 4 yasina kadar bakin madem sonra da krese verirsiniz. Zaten o yaslarda artik bagimsizlasmasi gerekiyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…