- 23 Ağustos 2012
- 51.381
- En iyi cevaplar
- 1
- 239.219
- 898
- Konu Sahibi Denizinhayati
-
- #61
cheryy
adam bir yıldır orada yani corona falan yoktu gittiğinde
ben gitmeden neden dememiş derdindeyim
uzak vs onlar ayrı zaten oralarını konu sahibesi tabii tartacak da neden bu tarz bir iş ilk teklif geldiğinde sevgiliye söylenmez
yani adamı 5 yıllık proje ile gönderdi iseler de oturmuş bir işi vardır, kim gönderir güvenmediği bir çalışanı 5 yıllık proje ile birini dünyanın öbür ucuna
ben bu adamın kafayı merak ediyorum, bu yalanı söylemesinin gerekçesini ya da şimdi mi yalan söylüyor konu sahibi bıraksın diye onu da anlayamadım
Sanki bu dünyada hiç kimse yalan söylemiyormus gibi davraniyorsun damdan. Sirf güya imkanlari daha iyi diye (avustralya), yalanini küçümsemeye çalisiyorsun. Yok iletisim sikintisi, yok cocuk zaten simdi konusulmaz gibi,..
Adamin nedenleri önemli degil ki. Ergen degil, yetiskin bir adam. Yapilanlar/sonuçlar iliskisini çözmüs olmasi lazim. Hiçbirsey bir yalana bahane degil. Cekinceleri varsa, anlatacakti. Derdi konu sahibini kim bilir "aa avustralya 1 yil daha uzadi" diyerek onu avustralyaya çekmektir ve sonradan durumu anlatmaktir.
Burda ne konular var, adam "sadece 1 yil annemlerde yasayacaz" diyerek hiç annesinin evinde çikmiyor,.. Millet ne yalanlar atiyor. Hatta bunun için atasözü bile var, köprüyü geçene kadar...
Hani bu yalanina sasirman bana çok tuhaf geliyor.
genel yorum yaptım kız, corona olmasa da şu adama gğvenip gitmezdim zaten. Adam hiç güvenilecek bir tip değil.
Onlar apayrı bir konu zaten, adam İstanbuldan Bursaya taşınmıyor ki dünyanın diğer cuuna gidiyor. şunu sevgiline nasıl söylemezsinÇok acaip bir kafa, adam psikolojik problemli bir insan bence.
Bu adam gerçekten hiç tekin değil çünkü çok sinsi ve manipülasyon yeteneği yüksek. Kurduğu cümleye bakın yani resmen mantıkli olan herkes böyle düşünür, sorun ve mantıksızlık sende demeye getiriyo, alt metinde de diyo ki ben harika beynimle senin yerine de düşünürüm her şeyi. Çünkü mantık bende var sende yok. Bunun tercümesi bu resmen. Gerçekten müthiş bir manipülasyon yeteneği var. Ayrıca konuların mantıkla alakası bile yokken bunu söylüyo. Sizin doğal olan beklentilerinizi nasıl bir küçümsemektir bu… Ha bu arada belli ki o 5 yıl sonra dönme işi de yalan. İş ciddiye bindikçe yalanlar şekil değiştirerek devam ediyo. 5 yıl sonra kesin dönüş yok yani. Güya kafasında o var ama evlendiğiniz zaman da dicek ki yine, ben sen alış bu fikre diye öyle dedim, temelli yerleştik artık. Bakın bunlar gerçekten ufak gibi görünse de çok büyük sorunlar. Gerçeği görmenize sevindim ama olur da bu adamla yola devam ederseniz bence çok yazık edersiniz kendinize.Sevgili arkadaslar
Yeni uyandım toplu yanıt vereyim. Hepiniz asagi yukari ailem ile benzer şeyler söylemişsiniz. Galiba ailem ben üzüldüğüm için onu kötülemiyor, gayet olması gerekeni soyluyor ama ben duygu yoğunluğundan dolayı göremiyorum. Cunku beni hiç tanımayan sizler bile ailemle benzer şeyler soylediginize göre, gerçek her zaman birdir...
Cok üzgünüm. Gercekten hayati paylaşacağımızı sandığım birinden böyle bir şey görmek beni mahvetti. Onun hayatında baska biri olduğunu düşünmüyorum çünkü uyanık olduğumuz ortak saatlerde cok sik konuşuyorduk, istediğimde görüntülü arıyordum her zaman aciyordu, ben uyurken o uyanıkken bile uzun uzun mesajlar yazıyordu hep... Yani tabi ki böyle rahat yalan söyleyebilen biri çaktırmadan aldatmış da olabilir, sadece ben hiç hissetmedim bunu. 1 bucuk sene boyunca bana ilgisi hep aynıydı. Hatta su an bile bir suru mail atmis konuşabilmek için mail kutumda görüyorum(dun gece buraya aglaya aglaya yazıp sabaha karşı her yerden engelledigim için mail atabiliyo sadece)
5 sene sonra neden geri dönecekmiş gibi bir soru gordum. Onu da şöyle açıkladı, orada cok iyi para kazanıyor 5 sene minimum harcamayla maximum para biriktirip sonra bu paralarla Turkiyede yatırım yapıp rahat yaşayacakmış. Çünkü mantikli olan buymuş.
Yaşlarımız ben 26, o 30. Cocuk için "belki" istediği yas 40 ve sonrası....
Ben de sizler gibi benim fikrime saygı duymuyorsun dedim ama bana dediği şey saka gibi "ben bunlari benim fikrim olarak görmüyorum ki bu olması gereken en mantıklı seçenek o yüzden ortada bir dayatma yok"
Ben size gerçeği söyleyeyim, adamın sizinle evlenme niyeti falan yok, gerçek niyeti ayrılmak, ama onu açıkça söyleyemediği için sorumluluğu size yıkmaya, suçu üstünden atmaya çalışıyor sadece, erkek arkadaşınız, orada nasıl bir ortamla karşılaşacağını, sizden daha iyi seçenekler bulup bulamayacağını bilemediği için, giderken baştan size yalanlar söyleyerek, sizi kendine bağlayıp öyle gitmiş, şimdi anladığım kadarı ile orada ortamını yapmış, sizin beklentilerinizin tam tersinde ısrar edip emrivaki yapıyor ki ayrılın, eminim şartlarını kabul etseniz, bu seferde pandemiyi öne sürecek, uzak mesafe ilişkisi zor diyecek yine ayrılacak. Zira erkek arkadaşınız sizi çoktan gözden çıkarmış, erkekleri anlamak için ne söylediklerine değil, neyi ne zaman nasıl söylediklerine bakmak lazım.
Cocuk icin mi tum bunlar?Merhaba arkadaşlarım, kardeşlerim, ablalarım
Beni aylardır uyutmayan bir sorunum var ve çevremde kimseden objektif yorum alamadığım için sizlere danışmak istedim.
Benim 1 bucuk sene önce tanıştığım biri var. Daha doğrusu 5-6 senedir o kisiyi tanıyorum ama merhaba merhabaydik. 1 buçuk sene önce iyice tanıştık ve kisa surede sevgili olduk. İlişkinin başında ve iliski surecinde bana birtakım konularda eksik bilgi vermiş veya yalan söylemiş beni kendinden sogutmamak için ama artık ona aşık olduğuma emin olduğu için rahatça itiraf ediyor fikirlerinin aslinda oyle olmadığını. İkimiz de aynı şehirde yaşıyorduk ama benim İstanbula yerlesme hayalim vardı hep. Eger ben orda mutlu olacaksam benim için orda yaşayabileceğini söylemişti o da bana. Yüksek lisanstan da mezun olur olmaz ben istanbulda is başvuruları yaptim ve bir ise başladım orda. Su an home office ama pandemiden sonra yine gideceğim İstanbula. Bir de benim hep cocuk hayalim vardi. 2 cocuk isterdim hep. Erkek arkadaşımla da bu konu geçtiğinde söylemiştim çocukları sevdiğimi o biraz cekimserdi ama yine de çocuksuz hayat olmaz ikisinin arasında çok yas farki olmayacaksa iki tane yapabiliriz derdi bu konuda. Bunlar disinda erkek arkadaşım ağustos ayında Avusturalya'ya taşındı 1 seneligine. Proje bazlı bir is için. Dondugunde direkt evlenmeyi, istanbulda yaşamayı ve 30-35 yas arasi Allah nasip ederse evlat sahibi olmayı planliyorduk. Ailelerimizle de tanıştık ve bu planlarımızdan benim aileme de bahsettik. Ama gel gör ki geçen ay beni yıkıma uğrattı. Avusturalyaya 5 seneligine gitmiş ve bunu en başından beri biliyormuş. Beni bu sürece daha kolay hazırlamak için birden 5 sene diyememiş. "Gel evlenelim isi gücü aileni bırak ve burda yaşayalım, burda şartlar daha iyi mantikli olani secmelisin" diyor. Bunu demekle de kalmıyor "ben cocuk da istemiyorum belki 40tan sonra 1 tane yaparsak yaparız ama olmazsa daha iyi" diyor. "Ama böyle konusmamistik biz en başından beri" diyorum, "ben zaten çok hevesli değildim sana uymaya çalışıyordum ama artık fikrim değişti" diyor. Bir de 5 sene sonra turkiyeye dönünce Karadeniz'de yasamak istedigini söylüyor. "Karadeniz ne alaka?" diyorum, "temiz havada yaşamak artik benim önceliğim, hem napicaz metropolde" diyor. Nerden tutsam elimde kalıyor. Halbuki aslinda o kadar merhametli, o kadar iyi kalpli biri ki... 1 bucuk sene onun o masumluğunu ve şefkatine sahit olmasam neyse diyeceğim ama bu durumu asla anlamlandiramiyorum.
Ben isin içinden çıkamıyorum. Bana söylediği yalanlar, planlarimizi birden altüst etmesi... biliyorum aslında bir daha barışmamam gerekiyor ama çok seviyorum. Burdaki her şeyi bırakıp yanına gitmeye de cesaret edemiyorum çünkü hem tüm hayatım birden değişecek hem de bana hiç güven vermiyor. ya ilerde yine beni yarı yolda bırakırsa diye endişeleniyorum. Ama bir yandan da ya onu unutamazsam ve terk ettim diye pişman olursam diye korkuyorum.
Aileme ya da arkadaşlarıma bu durumu anlattığımda kesinlikle barisma diyorlar ama objektif bakmıyorlar ben üzülüyorum diye onu kotuluyorlar sadece. Siz olayın disindasiniz daha objektif olabilirsiniz bana fikir verin. Iyi kotu her fikre açığım.
Düzenleme: sayfa3te tüm soruları detaylı yanıtladım
Ikinci yalani okumadiysaniz ilk yalan oldugunu nasil anladiniz:)ilk yalanından bahsettiğiniz an okumayı bıraktım. kurnazın teki. ve bencil. bence herkes ne yapmanız gerektiğini söylemiştir ama siz kabul etmek istemiyosunuzdur.
Erkek arkadaşın Cok bencil Sadece kendini düşünen biri, 40 yasında cocuk yaparız belki diyor kısaca yani, adam seninle kendi zevki ihtiyacı icin evlenmek istiyor seni düşündügü icin degil. Sadece kendi istekleri dogrultusında yasayan biri anladıgım kadarıyla üstelik 5yıl Avustralya da kalıcak fikirleri cok daha degişir onun hic güvenilecek bir kişilik bana gelmediMerhaba arkadaşlarım, kardeşlerim, ablalarım
Beni aylardır uyutmayan bir sorunum var ve çevremde kimseden objektif yorum alamadığım için sizlere danışmak istedim.
Benim 1 bucuk sene önce tanıştığım biri var. Daha doğrusu 5-6 senedir o kisiyi tanıyorum ama merhaba merhabaydik. 1 buçuk sene önce iyice tanıştık ve kisa surede sevgili olduk. İlişkinin başında ve iliski surecinde bana birtakım konularda eksik bilgi vermiş veya yalan söylemiş beni kendinden sogutmamak için ama artık ona aşık olduğuma emin olduğu için rahatça itiraf ediyor fikirlerinin aslinda oyle olmadığını. İkimiz de aynı şehirde yaşıyorduk ama benim İstanbula yerlesme hayalim vardı hep. Eger ben orda mutlu olacaksam benim için orda yaşayabileceğini söylemişti o da bana. Yüksek lisanstan da mezun olur olmaz ben istanbulda is başvuruları yaptim ve bir ise başladım orda. Su an home office ama pandemiden sonra yine gideceğim İstanbula. Bir de benim hep cocuk hayalim vardi. 2 cocuk isterdim hep. Erkek arkadaşımla da bu konu geçtiğinde söylemiştim çocukları sevdiğimi o biraz cekimserdi ama yine de çocuksuz hayat olmaz ikisinin arasında çok yas farki olmayacaksa iki tane yapabiliriz derdi bu konuda. Bunlar disinda erkek arkadaşım ağustos ayında Avusturalya'ya taşındı 1 seneligine. Proje bazlı bir is için. Dondugunde direkt evlenmeyi, istanbulda yaşamayı ve 30-35 yas arasi Allah nasip ederse evlat sahibi olmayı planliyorduk. Ailelerimizle de tanıştık ve bu planlarımızdan benim aileme de bahsettik. Ama gel gör ki geçen ay beni yıkıma uğrattı. Avusturalyaya 5 seneligine gitmiş ve bunu en başından beri biliyormuş. Beni bu sürece daha kolay hazırlamak için birden 5 sene diyememiş. "Gel evlenelim isi gücü aileni bırak ve burda yaşayalım, burda şartlar daha iyi mantikli olani secmelisin" diyor. Bunu demekle de kalmıyor "ben cocuk da istemiyorum belki 40tan sonra 1 tane yaparsak yaparız ama olmazsa daha iyi" diyor. "Ama böyle konusmamistik biz en başından beri" diyorum, "ben zaten çok hevesli değildim sana uymaya çalışıyordum ama artık fikrim değişti" diyor. Bir de 5 sene sonra turkiyeye dönünce Karadeniz'de yasamak istedigini söylüyor. "Karadeniz ne alaka?" diyorum, "temiz havada yaşamak artik benim önceliğim, hem napicaz metropolde" diyor. Nerden tutsam elimde kalıyor. Halbuki aslinda o kadar merhametli, o kadar iyi kalpli biri ki... 1 bucuk sene onun o masumluğunu ve şefkatine sahit olmasam neyse diyeceğim ama bu durumu asla anlamlandiramiyorum.
Ben isin içinden çıkamıyorum. Bana söylediği yalanlar, planlarimizi birden altüst etmesi... biliyorum aslında bir daha barışmamam gerekiyor ama çok seviyorum. Burdaki her şeyi bırakıp yanına gitmeye de cesaret edemiyorum çünkü hem tüm hayatım birden değişecek hem de bana hiç güven vermiyor. ya ilerde yine beni yarı yolda bırakırsa diye endişeleniyorum. Ama bir yandan da ya onu unutamazsam ve terk ettim diye pişman olursam diye korkuyorum.
Aileme ya da arkadaşlarıma bu durumu anlattığımda kesinlikle barisma diyorlar ama objektif bakmıyorlar ben üzülüyorum diye onu kotuluyorlar sadece. Siz olayın disindasiniz daha objektif olabilirsiniz bana fikir verin. Iyi kotu her fikre açığım.
Düzenleme: sayfa3te tüm soruları detaylı yanıtladım
Benim yurtdisindaki akrabalarimda dunyaligi duzdukten sonra dönecekti,burada is kuracakti,coluk cocugu burada buyutecektiSevgili arkadaslar
Yeni uyandım toplu yanıt vereyim. Hepiniz asagi yukari ailem ile benzer şeyler söylemişsiniz. Galiba ailem ben üzüldüğüm için onu kötülemiyor, gayet olması gerekeni soyluyor ama ben duygu yoğunluğundan dolayı göremiyorum. Cunku beni hiç tanımayan sizler bile ailemle benzer şeyler soylediginize göre, gerçek her zaman birdir...
Cok üzgünüm. Gercekten hayati paylaşacağımızı sandığım birinden böyle bir şey görmek beni mahvetti. Onun hayatında baska biri olduğunu düşünmüyorum çünkü uyanık olduğumuz ortak saatlerde cok sik konuşuyorduk, istediğimde görüntülü arıyordum her zaman aciyordu, ben uyurken o uyanıkken bile uzun uzun mesajlar yazıyordu hep... Yani tabi ki böyle rahat yalan söyleyebilen biri çaktırmadan aldatmış da olabilir, sadece ben hiç hissetmedim bunu. 1 bucuk sene boyunca bana ilgisi hep aynıydı. Hatta su an bile bir suru mail atmis konuşabilmek için mail kutumda görüyorum(dun gece buraya aglaya aglaya yazıp sabaha karşı her yerden engelledigim için mail atabiliyo sadece)
5 sene sonra neden geri dönecekmiş gibi bir soru gordum. Onu da şöyle açıkladı, orada cok iyi para kazanıyor 5 sene minimum harcamayla maximum para biriktirip sonra bu paralarla Turkiyede yatırım yapıp rahat yaşayacakmış. Çünkü mantikli olan buymuş.
Yaşlarımız ben 26, o 30. Cocuk için "belki" istediği yas 40 ve sonrası....
Ben de sizler gibi benim fikrime saygı duymuyorsun dedim ama bana dediği şey saka gibi "ben bunlari benim fikrim olarak görmüyorum ki bu olması gereken en mantıklı seçenek o yüzden ortada bir dayatma yok"
Gitmezsen sen onu terketmiş olmayacaksın. O seni terketmiş.Merhaba arkadaşlarım, kardeşlerim, ablalarım
Beni aylardır uyutmayan bir sorunum var ve çevremde kimseden objektif yorum alamadığım için sizlere danışmak istedim.
Benim 1 bucuk sene önce tanıştığım biri var. Daha doğrusu 5-6 senedir o kisiyi tanıyorum ama merhaba merhabaydik. 1 buçuk sene önce iyice tanıştık ve kisa surede sevgili olduk. İlişkinin başında ve iliski surecinde bana birtakım konularda eksik bilgi vermiş veya yalan söylemiş beni kendinden sogutmamak için ama artık ona aşık olduğuma emin olduğu için rahatça itiraf ediyor fikirlerinin aslinda oyle olmadığını. İkimiz de aynı şehirde yaşıyorduk ama benim İstanbula yerlesme hayalim vardı hep. Eger ben orda mutlu olacaksam benim için orda yaşayabileceğini söylemişti o da bana. Yüksek lisanstan da mezun olur olmaz ben istanbulda is başvuruları yaptim ve bir ise başladım orda. Su an home office ama pandemiden sonra yine gideceğim İstanbula. Bir de benim hep cocuk hayalim vardi. 2 cocuk isterdim hep. Erkek arkadaşımla da bu konu geçtiğinde söylemiştim çocukları sevdiğimi o biraz cekimserdi ama yine de çocuksuz hayat olmaz ikisinin arasında çok yas farki olmayacaksa iki tane yapabiliriz derdi bu konuda. Bunlar disinda erkek arkadaşım ağustos ayında Avusturalya'ya taşındı 1 seneligine. Proje bazlı bir is için. Dondugunde direkt evlenmeyi, istanbulda yaşamayı ve 30-35 yas arasi Allah nasip ederse evlat sahibi olmayı planliyorduk. Ailelerimizle de tanıştık ve bu planlarımızdan benim aileme de bahsettik. Ama gel gör ki geçen ay beni yıkıma uğrattı. Avusturalyaya 5 seneligine gitmiş ve bunu en başından beri biliyormuş. Beni bu sürece daha kolay hazırlamak için birden 5 sene diyememiş. "Gel evlenelim isi gücü aileni bırak ve burda yaşayalım, burda şartlar daha iyi mantikli olani secmelisin" diyor. Bunu demekle de kalmıyor "ben cocuk da istemiyorum belki 40tan sonra 1 tane yaparsak yaparız ama olmazsa daha iyi" diyor. "Ama böyle konusmamistik biz en başından beri" diyorum, "ben zaten çok hevesli değildim sana uymaya çalışıyordum ama artık fikrim değişti" diyor. Bir de 5 sene sonra turkiyeye dönünce Karadeniz'de yasamak istedigini söylüyor. "Karadeniz ne alaka?" diyorum, "temiz havada yaşamak artik benim önceliğim, hem napicaz metropolde" diyor. Nerden tutsam elimde kalıyor. Halbuki aslinda o kadar merhametli, o kadar iyi kalpli biri ki... 1 bucuk sene onun o masumluğunu ve şefkatine sahit olmasam neyse diyeceğim ama bu durumu asla anlamlandiramiyorum.
Ben isin içinden çıkamıyorum. Bana söylediği yalanlar, planlarimizi birden altüst etmesi... biliyorum aslında bir daha barışmamam gerekiyor ama çok seviyorum. Burdaki her şeyi bırakıp yanına gitmeye de cesaret edemiyorum çünkü hem tüm hayatım birden değişecek hem de bana hiç güven vermiyor. ya ilerde yine beni yarı yolda bırakırsa diye endişeleniyorum. Ama bir yandan da ya onu unutamazsam ve terk ettim diye pişman olursam diye korkuyorum.
Aileme ya da arkadaşlarıma bu durumu anlattığımda kesinlikle barisma diyorlar ama objektif bakmıyorlar ben üzülüyorum diye onu kotuluyorlar sadece. Siz olayın disindasiniz daha objektif olabilirsiniz bana fikir verin. Iyi kotu her fikre açığım.
Düzenleme: sayfa3te tüm soruları detaylı yanıtladım
Tuhaf ama bunlar bana “köprüyü geçene kadar ayıya dayı” sözünü hatırlattı
Sakin Uyma onun aklina , gitme pesinden.40indan sonra cocuk sahibi olmakda kolay degil .Ya yine Seni kandiriyorssa , ya 40li yaslardada vazgectim cocuk icin derse.yada birdaha TURKIYE ye donmicem hep burda yasayacagim , Senin gozunu korkurmamak icin karadeniz dedim derse.Ya Seni birdaha TURKIYE ye getirmezse.Tutki 5sene gelmedin ,aileni gormeden yasayabilecek misin?Orda basina neler gelecek onuda bilemeyiz?Asla o kisiye guwenme.bugun , ayrilik acisini unutamam derken, yarin cok daha buyuk acilar yasarsin.Merhaba arkadaşlarım, kardeşlerim, ablalarım
Beni aylardır uyutmayan bir sorunum var ve çevremde kimseden objektif yorum alamadığım için sizlere danışmak istedim.
Benim 1 bucuk sene önce tanıştığım biri var. Daha doğrusu 5-6 senedir o kisiyi tanıyorum ama merhaba merhabaydik. 1 buçuk sene önce iyice tanıştık ve kisa surede sevgili olduk. İlişkinin başında ve iliski surecinde bana birtakım konularda eksik bilgi vermiş veya yalan söylemiş beni kendinden sogutmamak için ama artık ona aşık olduğuma emin olduğu için rahatça itiraf ediyor fikirlerinin aslinda oyle olmadığını. İkimiz de aynı şehirde yaşıyorduk ama benim İstanbula yerlesme hayalim vardı hep. Eger ben orda mutlu olacaksam benim için orda yaşayabileceğini söylemişti o da bana. Yüksek lisanstan da mezun olur olmaz ben istanbulda is başvuruları yaptim ve bir ise başladım orda. Su an home office ama pandemiden sonra yine gideceğim İstanbula. Bir de benim hep cocuk hayalim vardi. 2 cocuk isterdim hep. Erkek arkadaşımla da bu konu geçtiğinde söylemiştim çocukları sevdiğimi o biraz cekimserdi ama yine de çocuksuz hayat olmaz ikisinin arasında çok yas farki olmayacaksa iki tane yapabiliriz derdi bu konuda. Bunlar disinda erkek arkadaşım ağustos ayında Avusturalya'ya taşındı 1 seneligine. Proje bazlı bir is için. Dondugunde direkt evlenmeyi, istanbulda yaşamayı ve 30-35 yas arasi Allah nasip ederse evlat sahibi olmayı planliyorduk. Ailelerimizle de tanıştık ve bu planlarımızdan benim aileme de bahsettik. Ama gel gör ki geçen ay beni yıkıma uğrattı. Avusturalyaya 5 seneligine gitmiş ve bunu en başından beri biliyormuş. Beni bu sürece daha kolay hazırlamak için birden 5 sene diyememiş. "Gel evlenelim isi gücü aileni bırak ve burda yaşayalım, burda şartlar daha iyi mantikli olani secmelisin" diyor. Bunu demekle de kalmıyor "ben cocuk da istemiyorum belki 40tan sonra 1 tane yaparsak yaparız ama olmazsa daha iyi" diyor. "Ama böyle konusmamistik biz en başından beri" diyorum, "ben zaten çok hevesli değildim sana uymaya çalışıyordum ama artık fikrim değişti" diyor. Bir de 5 sene sonra turkiyeye dönünce Karadeniz'de yasamak istedigini söylüyor. "Karadeniz ne alaka?" diyorum, "temiz havada yaşamak artik benim önceliğim, hem napicaz metropolde" diyor. Nerden tutsam elimde kalıyor. Halbuki aslinda o kadar merhametli, o kadar iyi kalpli biri ki... 1 bucuk sene onun o masumluğunu ve şefkatine sahit olmasam neyse diyeceğim ama bu durumu asla anlamlandiramiyorum.
Ben isin içinden çıkamıyorum. Bana söylediği yalanlar, planlarimizi birden altüst etmesi... biliyorum aslında bir daha barışmamam gerekiyor ama çok seviyorum. Burdaki her şeyi bırakıp yanına gitmeye de cesaret edemiyorum çünkü hem tüm hayatım birden değişecek hem de bana hiç güven vermiyor. ya ilerde yine beni yarı yolda bırakırsa diye endişeleniyorum. Ama bir yandan da ya onu unutamazsam ve terk ettim diye pişman olursam diye korkuyorum.
Aileme ya da arkadaşlarıma bu durumu anlattığımda kesinlikle barisma diyorlar ama objektif bakmıyorlar ben üzülüyorum diye onu kotuluyorlar sadece. Siz olayın disindasiniz daha objektif olabilirsiniz bana fikir verin. Iyi kotu her fikre açığım.
Düzenleme: sayfa3te tüm soruları detaylı yanıtladım
Biz bosuna yazmisiz, kiz 2aralikta konuyu actigi actigi ogunden beri bakmamis buraya.insallah ewlenmemistirErkek arkadaşınızın bencillik ve açgözlülüğünün boyutunu dehşetle okudum. Adamdaki özgüvene, pişkinliğe, çokbilmişliğe, her şeyin en iyisini ben bilirimciliğe, işine gelirseciliğe bak. Vay anam şu adamın yarısı olaymışım dünyayı parmağımda oynatırmışım. Valla bacım bu adam adam değil gittiği de yol değil. 1.5 yıl burada vakit öldürüp gezmiş, tozmuş seninle ve hayallerine ortak olmuş. Sonra iş gerekçesiyle gitmiş yurtdışına 1 yıl olmuş 5 yıl hadi evlenelim buraya gel diyor, bırak herşeyi arkanda; senin hayallerin, senin beklentilerin, senin ailen, senin işin, senin kariyerin hatta belki anneliğinin bile ne önemi var ki sen bırak gel diyor. Adiliğin vücut bulmuş halini gördüm sanki
Çıkar bacım gözlüklerini binmişsin bir alamete gidiyorsun kıyamete. Uyan!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?