İyi akşamlar bayanlar,
Yaklaşık 1.5 yıllık evliyim..ilk zamanlarımız tartışmalarla geçti..işte yemek konusu, evdeki düzen, ailelere gitme, sv..zamanla herşey yerine oturdu biraz daha..ama bunlar hep benim alttan almamla ve hep ödün vermemle oldu..eşimin gezmesi, arkadaş düşkünlüğü, içkisi, kumarı, yoktur..ev işlerinde de cok olmasa da yardımcı olur.. ama tek sorunumuz şu..biliyorsunuz ki türk erkeği ataerkil toplumdan gelmiş..eşim de tam tipik türk erkeği..benden cok şey beklıyor sürekli sen bilirsin dememi, ona sesimi yükseltmem ona saygısızlık gibi geliyor, dar giyinme. arkadaşlarınla dışarı cıkıp çıkmaman benim elimde der..hoş izin verir, fakat cok geç bir saatse zaten izin vermez..ben öğretmenim..çalışıyorum..ama eşim gururludur asla benden para istemez ama birşey alacağım zaman ihtiyacın varmı ki alıyosun der..dikkat çekici giyinmemi, makyaj yapmamı istemez. özel günleri umursamaz her seferinde tamam bişiler yapıcam der ama yapmaz. çabuk sinirlenir. cok büyük bir sorun değil ama herşeyde onunla aynı düşünmeniz gerekir örnek veriyorum; eşim annesinden dolayı sürekli yaşlı ziyareti, hasta ziyareti vs gibi durumları cok sevıyor. bunda kötü birşey yok..ama kayınvalidem evini ihmal edevek kadar cok dışarıda vakit geçiriyor; bu nedenle kayınpederimle sık sık kavga ediyorlar. eşim annesini savunuyor ama bana göre anne hatalı..tamam onun yaptıgı kötü birşey değil..ama kadın ilk önce eviyle ilgilenecekki daha sonra dışarıyla..ben de hep şöyle düşünürüm,,ilk önce eşim ve ben, sonra ailelerimiz, sonra diğerleri..ama eşim bu konuda diyorki bizim daha cok yaşlılara yönelmemiz gerek, ben hayır ilk önce kendimiz için kendi ailelerimiz için birşeyler yapalım ne biliyim ihtiyaçları yok ama onlara mesela saygı da kusur etmeyelim..işte ben böyle diyince kocam deliriyor yani bir kere de sen bilirsin desen diyor. ama ben hiç ona engel olmadım.. yani bir yere bir arkadaşına para vericekse, ya da annesini biryere götürecekse hatta ben de gittim..
şimdi sorun şu..eşime cok fazla taviz verdim.onun gibi düşünmesem bile o trip attığında ben alttan aldım..yemeği begenmediğinde ben alttan aldım..hep ben adım attım..ama anladımki yanlış yapıyorum..onunla aynı düşünmek zorunda değilim. bir de ben böyle yaptıkça eşim en ufak birşey de bile sinirlenip bağırıp çağırmaya başladı. ben bu gidişe dur demek istiyorum..geç kalmış sayılmam diye düşünüyorum..ama nereden ve nasıl başlayacağımı bilmıyorum..bu konuda önerileriniz neler acaba?
Yaklaşık 1.5 yıllık evliyim..ilk zamanlarımız tartışmalarla geçti..işte yemek konusu, evdeki düzen, ailelere gitme, sv..zamanla herşey yerine oturdu biraz daha..ama bunlar hep benim alttan almamla ve hep ödün vermemle oldu..eşimin gezmesi, arkadaş düşkünlüğü, içkisi, kumarı, yoktur..ev işlerinde de cok olmasa da yardımcı olur.. ama tek sorunumuz şu..biliyorsunuz ki türk erkeği ataerkil toplumdan gelmiş..eşim de tam tipik türk erkeği..benden cok şey beklıyor sürekli sen bilirsin dememi, ona sesimi yükseltmem ona saygısızlık gibi geliyor, dar giyinme. arkadaşlarınla dışarı cıkıp çıkmaman benim elimde der..hoş izin verir, fakat cok geç bir saatse zaten izin vermez..ben öğretmenim..çalışıyorum..ama eşim gururludur asla benden para istemez ama birşey alacağım zaman ihtiyacın varmı ki alıyosun der..dikkat çekici giyinmemi, makyaj yapmamı istemez. özel günleri umursamaz her seferinde tamam bişiler yapıcam der ama yapmaz. çabuk sinirlenir. cok büyük bir sorun değil ama herşeyde onunla aynı düşünmeniz gerekir örnek veriyorum; eşim annesinden dolayı sürekli yaşlı ziyareti, hasta ziyareti vs gibi durumları cok sevıyor. bunda kötü birşey yok..ama kayınvalidem evini ihmal edevek kadar cok dışarıda vakit geçiriyor; bu nedenle kayınpederimle sık sık kavga ediyorlar. eşim annesini savunuyor ama bana göre anne hatalı..tamam onun yaptıgı kötü birşey değil..ama kadın ilk önce eviyle ilgilenecekki daha sonra dışarıyla..ben de hep şöyle düşünürüm,,ilk önce eşim ve ben, sonra ailelerimiz, sonra diğerleri..ama eşim bu konuda diyorki bizim daha cok yaşlılara yönelmemiz gerek, ben hayır ilk önce kendimiz için kendi ailelerimiz için birşeyler yapalım ne biliyim ihtiyaçları yok ama onlara mesela saygı da kusur etmeyelim..işte ben böyle diyince kocam deliriyor yani bir kere de sen bilirsin desen diyor. ama ben hiç ona engel olmadım.. yani bir yere bir arkadaşına para vericekse, ya da annesini biryere götürecekse hatta ben de gittim..
şimdi sorun şu..eşime cok fazla taviz verdim.onun gibi düşünmesem bile o trip attığında ben alttan aldım..yemeği begenmediğinde ben alttan aldım..hep ben adım attım..ama anladımki yanlış yapıyorum..onunla aynı düşünmek zorunda değilim. bir de ben böyle yaptıkça eşim en ufak birşey de bile sinirlenip bağırıp çağırmaya başladı. ben bu gidişe dur demek istiyorum..geç kalmış sayılmam diye düşünüyorum..ama nereden ve nasıl başlayacağımı bilmıyorum..bu konuda önerileriniz neler acaba?
