merhaba arkadaslar,
bundan yıllar evvel annem ve babam ayrıldı. bir süre annem ve kardeşimle beraber teyzemlerde kalmak zorunda kaldık. maddi imkansızlıklar bir yandan parçalanmış aile olmanın verdiği manevi zorluklar bir yandan zor zamanlardan geçtik. evlerinde kaldığımız süre boyunca teyzemler devamlı babamı kötülediler babamın ailesini kötülediler. anneme sürekli ''çocuklarını bırak sen canını yolda mı buldun ilk duruşmada temizle üstünden kendi başına bu evde bizle kral gibi yaşarsın eşin şimdi hayata yeniden başlayacak ama sen çocukların sorumluluğuyla hayatını mahvedeceksin bırak babaları baksın ver bunları babalarına '' bile dedikleri oldu. annem çocuklarımı bırakmayacağım dediğinde hatta hakaret bile ettiler anneme sende hiç akıl yok bilmem ne dediler. bana kaç defa bize yaklaşmayın babanızın kanını taşıyorsunuz dedikleri bile oldu.
neyse yıllar geçti bazı şeyler geride kaldı şimdi öğrendim ki bu teyzem hastaymış annem onu ziyarete git ayıp olmasın dedi. ama benim değil yanına gitmek telefonda konuşmak bile gelmiyor içimden böyle söyleyince de ben kinci, bencil,egoist oluyorum. siz olsanız gider misiniz ? ya da yüzleşir misiniz ? ne yaparsınız ?