Şoktayım, 10 yıllık evlilikten sonra kocam eşcinsel ........

saciuzunaklikisa .!.:

Bana nedense doktora gitmemiş gibi geldi eşiniz..

Genişletmek için tıkla...

banada öyle geldi

xyzizmir .!.:

yazılarımın tamamını okursanız inanımn bu adam için artık hiçbirşeye değmez...evet kendim için randevu aldığım karı koca biri psikolog diğeri psikiyatrist...ama o artık ne isterse onu yapsın...onun hiçbir sözüne inanmıyorum...onun derdiasıl psikolojik problemi ne artık inan bende bilmiyorum...bazen aklıma geliyorda acaba diyorum bu bana yaşattığı herşey isdediği şeyleri yaptırmak için yaptığı saçmalıklarmı diye(gezmek tozmak sınırsız özgürlük)evi otel gibi restorant gibi kullanmak için mi ???
adam da çünkü öyle bir pisikoloji var ki ,ne yaşanmış sevgim ona bakışım ne olmuş ben artık eli yalnışlıkla bana değecek diye aklım mı çıkmış umurunda bile değil....tek umurunda olan gittiği doktorun gez toz kafanı dağıt kendine yoğunlaş demesi buda onu mutlu etmeye problemlerini bir anda bitirmeye yetmiş.....DEMEK Kİ derdi benim onun özgürlüğünü kısıtlamam ve ondan beklentilerim olmasıymış ...sorumluluk yok özgürlük varsa....o çok mutlu oluyormuş...ama bu arada ben ona hiç karışmamalı eleştirmemeli sorumluluklarını hatırlatmamalıymışım....
O kadar saçmasapan bir kişilik ki...istediğini elde etsin ..bu cebren mi olur ,hilen mi olur ,duygu sömürüsüylemi olur ,ucunda ondan tiksinmeklemi olur ...homo....damgası yemeklemi olur ....onuniçin hiç farketmez.....

Genişletmek için tıkla...

Acaba doktorun telkinleri konusunda yalan söylemiş olabilir mi? Örn: doktor eşine yoğunlaş demiştir ancak o size farklı aksettirmiştir..

canım aranızda cinsellik nasıl acaba?
yani eğer bir erkekten hoşlanma durumu yaşıyorsa size karşı duyguları nasıl var acaba gerçekten kocanız ikilem içindemi
bence destek alınmalı cünkü atlatılır mı onu ögrenmekte fayda var.
eger en baştan böyle olsaydı cocuk olmazdı diye düşünüyorum .
kendisini erkek gibi değil kadın gibi hissettiğini vs söyledimi ya da hareketlerinde anormallik var mı?

xyzizmir .!.:

Doktor randevusuna gelmemi istemedi...yalnız gitti...doktor o yanındayken eşin niye gelmedi asıl konuşmam gereken o demiş..birlikte beni aradılar...doktora benim o yönde hiçbir problemim yok ..erkeklere hiç birşey hissetmiyorum sadece bilinç altımı kurcalıyınca saçmaladım ama gayet normalim demiş ve doktorda ikna olmuş...doktor bana telefonda birkaç soru sordu...kocan evliliğiniz boyunca nasıl biri diye??kısaca söyle dedi...ben söyledim takıntılı kafasını hep kendine takmıştı ''benim değişmem lazım diyip durdu yıllarca bir depresyon dedi bir sosyal fobi dedi bir panik atak dedi ve son olarakta bunları söyledi...bana karşı hep şımarık kaprisli bencil bir çocuk gibi davrandı ''diye....sence bişeyi varmıydı dedi??bence bir problemi yoktu depresifti bencildi şımarıktı ama hom....olacağını hiç düşünmemiştim dedim..sosyal ilişkilerinde girişken sanılır ama içimde çok sıkıntı yaşıyorum sadece maske takıyorum diyordu dedim..
Doktorun teşhisi ;biraz çekingen ve takıntılısın başka bişeyin yok....evliliğindede anlattığına göre karına karşı şımarık çocuksu bencil davranmışsın....olgunlaş...kendine yoğunlaşmayı bırak...bir spor salonuna git (haftada 3 gün)..verdiğim ilaçları iç...1 ay sonra kontrole gel olmuş...
Ben gerçekten anlamadım????nasıl yani bu kadar basit mi ...peki bunları çektirdiğin kadın ne olacak ona yaşattığın travmalar ne olacak?ne yapmalısın yok !!!!ohhh gez toz spor yap yani evdekini boşver kafana göre takıl.....
yaaa gerçekten ya bu doktor milleti problemli insanlarla uğraşa uğraşa kafayı yemiş....yada kafayı yiyen doktorlar bana denk geliyor....iyide bu kadar şey üzerine bu adam iyice kendini dışarılara atarsa evlilik mi kurtarılır???valla onu bunu bilmem ama ben kendime p.tesiye başka doktora randevu aldım...bu doktorada gidip bu size yazdıklarımı söyliycem ...bu nasıl tedavi diye???
haa bu arada o çok mutlu geldi doktordan ne yani bu kadar problemleri vardı sözde dermanı daha çok gezmek daha çok bencillik miydi???
bende artık kendime ve çocuğuma bakacam o canı ne isterse onu yapsın...önce onun yarattığı yaraları saracam(psikolojik travmalarımı uzman eşliğinde)sonrada önüme bakacam kendime zarar vermedn yıpratmadan...bir süre ayrı yaşayacam eğer düzelirse adam olursa vede en önemlisi bendeonu gerçekten içten affedebilirsem.... belki!!!!ama bu seferin diğer seferlere dönmesine izin vermeyecem ....burda beni düşünen benim için dua eden bana destek olan herkese ve kendime söz veriyorum......

Genişletmek için tıkla...

valla en güzel kararı vermıssın sen bazen ınsan kendı kendının dr olmalı sende bunu gordum kı en ıyı kararı almıssın bakalım kendıne getırecekmı bu ayrılık bu kadar sımarıklık yeter belkı yoklugunuz aklını basına getırır dusunme fırsatı blur ve yaptıgı hatalarını algılar bıraz empatı kurabılır umudu ıle tekrar guzel gunlere kavusman dılegı ıle sakın uzulme hayat kısa canım degmez.

Evet arkadaşlar o c.tesi ki doktor randevusuna beni istememişti ....
Ben bugün başka doktora randevu almıştım ya gittim....
Yıllardır yaşadıklarımızı anlattım....ve teşhis :eşin in davranışları borderline kişilik bozukluğundaki davranışlar....ve bu evliliği bitirmek istersen normal çünkü bu tür insanlar dayanılması çok zor insanlar olurlar...seni ayrılığın eşigine getirmek için elinden geleni yapar..sen tam onu terketmeye karar verincede ayaklarına kapanır...ama hemen arkasından yine o çekilmez insan olur ..senin hayatının bu 10 yılı onu pışpışlamakla geçmiş dedi...
Eve geldim araştırdım ve gerçekten bu hastalık ...demek ki yıllardır yaşadıklarımız ın sebebi buydu....
Doktor ona ne hissediyorsun diyince öfke ve nefret demiştim....ama şimdi oturup sakinleşince ...anladım bu yaptıkları onun istemli aklı başında olarak yaptığı şeyler değildi....bu gerçekten bir hastalık....ve doktor eğer ayrılacaksan ayrıl bireysel terapiye başlayalım....yok ayrılmak istemezsen birlikte aile terapisine gelin dedi....
şimdi ne karar vermem gerektiğini bilmiyorum....ama nefretim sanki geçti ...ona beni ne kadar kırdıysada hayatımı 10 yılımı aldıysada...bu onun isteyerek yaptığı bişey değilmiş..ve bu hastalıktaki insanlar okursanız anlarsınız hemen eşini terkedermiş...beni böyle kabul et diyip ben normalimde diyebilirdi...ama o öyle veya böyle savaştı.. Hep ben normal değilim farkındayım dedi ...doktorlara gitti,kitaplar okuyup kendini değiştirmeye çalıştı....başaramadı ama çok uğraştı....şimdi onun için çok üzüldüm ...ve şu son bilinçaltı hipnoz tekniklerini filan denedikten sonra..benim çocukluğumda annem tarafından terkedilmişlik duygusu var diyordu(annesi hiç ilgilenmezmiş)...o da doğruymuş doktor ben hiç söylemeden bu hastalığın genelde çocukluktaki bir terkedilme duygusundan ...olduğunu söyledi...
Tamam çok yıprandım ....doktor benimde şu anda depresyon yaşadığımı söyledi ..ilaç başladı..ama toparlanacam inşallah ....
Bunun tedavi süreci nasıl bişey bilmiyorum,çok uzun ve zor sabır gerekiyor deniliyor...
Ama içim diyor ki ona nefret duyma o bir hastalıktı elinde ve bilinçli sana bunları yaşatmadı....ona acı ve merhamet duy önce...sonrada önce kendi yaralarını sar sonrada ona destek olabilirsen tabi bu sefer uzmanlar eşliğinde ona destek ol...

xyzizmir .!.:

Evet arkadaşlar o c.tesi ki doktor randevusuna beni istememişti ....
Ben bugün başka doktora randevu almıştım ya gittim....
Yıllardır yaşadıklarımızı anlattım....ve teşhis :eşin in davranışları borderline kişilik bozukluğundaki davranışlar....ve bu evliliği bitirmek istersen normal çünkü bu tür insanlar dayanılması çok zor insanlar olurlar...seni ayrılığın eşigine getirmek için elinden geleni yapar..sen tam onu terketmeye karar verincede ayaklarına kapanır...ama hemen arkasından yine o çekilmez insan olur ..senin hayatının bu 10 yılı onu pışpışlamakla geçmiş dedi...
Eve geldim araştırdım ve gerçekten bu hastalık ...demek ki yıllardır yaşadıklarımız ın sebebi buydu....
Doktor ona ne hissediyorsun diyince öfke ve nefret demiştim....ama şimdi oturup sakinleşince ...anladım bu yaptıkları onun istemli aklı başında olarak yaptığı şeyler değildi....bu gerçekten bir hastalık....ve doktor eğer ayrılacaksan ayrıl bireysel terapiye başlayalım....yok ayrılmak istemezsen birlikte aile terapisine gelin dedi....
şimdi ne karar vermem gerektiğini bilmiyorum....ama nefretim sanki geçti ...ona beni ne kadar kırdıysada hayatımı 10 yılımı aldıysada...bu onun isteyerek yaptığı bişey değilmiş..ve bu hastalıktaki insanlar okursanız anlarsınız hemen eşini terkedermiş...beni böyle kabul et diyip ben normalimde diyebilirdi...ama o öyle veya böyle savaştı.. Hep ben normal değilim farkındayım dedi ...doktorlara gitti,kitaplar okuyup kendini değiştirmeye çalıştı....başaramadı ama çok uğraştı....şimdi onun için çok üzüldüm ...ve şu son bilinçaltı hipnoz tekniklerini filan denedikten sonra..benim çocukluğumda annem tarafından terkedilmişlik duygusu var diyordu(annesi hiç ilgilenmezmiş)...o da doğruymuş doktor ben hiç söylemeden bu hastalığın genelde çocukluktaki bir terkedilme duygusundan ...olduğunu söyledi...
Tamam çok yıprandım ....doktor benimde şu anda depresyon yaşadığımı söyledi ..ilaç başladı..ama toparlanacam inşallah ....
Bunun tedavi süreci nasıl bişey bilmiyorum,çok uzun ve zor sabır gerekiyor deniliyor...
Ama içim diyor ki ona nefret duyma o bir hastalıktı elinde ve bilinçli sana bunları yaşatmadı....ona acı ve merhamet duy önce...sonrada önce kendi yaralarını sar sonrada ona destek olabilirsen tabi bu sefer uzmanlar eşliğinde ona destek ol...

Genişletmek için tıkla...

Canım zor ama daha kutsal bir yol seçmişsin: yuvanı kurtarmak... Niyetin bu olduktan sonra Allah sana yardımcı olacaktır...Dualarım seninle. Hakkınızda hayırlısı olur inşallah...

xyzizmir .!.:

Evet arkadaşlar o c.tesi ki doktor randevusuna beni istememişti ....
Ben bugün başka doktora randevu almıştım ya gittim....
Yıllardır yaşadıklarımızı anlattım....ve teşhis :eşin in davranışları borderline kişilik bozukluğundaki davranışlar....ve bu evliliği bitirmek istersen normal çünkü bu tür insanlar dayanılması çok zor insanlar olurlar...seni ayrılığın eşigine getirmek için elinden geleni yapar..sen tam onu terketmeye karar verincede ayaklarına kapanır...ama hemen arkasından yine o çekilmez insan olur ..senin hayatının bu 10 yılı onu pışpışlamakla geçmiş dedi...
Eve geldim araştırdım ve gerçekten bu hastalık ...demek ki yıllardır yaşadıklarımız ın sebebi buydu....
Doktor ona ne hissediyorsun diyince öfke ve nefret demiştim....ama şimdi oturup sakinleşince ...anladım bu yaptıkları onun istemli aklı başında olarak yaptığı şeyler değildi....bu gerçekten bir hastalık....ve doktor eğer ayrılacaksan ayrıl bireysel terapiye başlayalım....yok ayrılmak istemezsen birlikte aile terapisine gelin dedi....
şimdi ne karar vermem gerektiğini bilmiyorum....ama nefretim sanki geçti ...ona beni ne kadar kırdıysada hayatımı 10 yılımı aldıysada...bu onun isteyerek yaptığı bişey değilmiş..ve bu hastalıktaki insanlar okursanız anlarsınız hemen eşini terkedermiş...beni böyle kabul et diyip ben normalimde diyebilirdi...ama o öyle veya böyle savaştı.. Hep ben normal değilim farkındayım dedi ...doktorlara gitti,kitaplar okuyup kendini değiştirmeye çalıştı....başaramadı ama çok uğraştı....şimdi onun için çok üzüldüm ...ve şu son bilinçaltı hipnoz tekniklerini filan denedikten sonra..benim çocukluğumda annem tarafından terkedilmişlik duygusu var diyordu(annesi hiç ilgilenmezmiş)...o da doğruymuş doktor ben hiç söylemeden bu hastalığın genelde çocukluktaki bir terkedilme duygusundan ...olduğunu söyledi...
Tamam çok yıprandım ....doktor benimde şu anda depresyon yaşadığımı söyledi ..ilaç başladı..ama toparlanacam inşallah ....
Bunun tedavi süreci nasıl bişey bilmiyorum,çok uzun ve zor sabır gerekiyor deniliyor...
Ama içim diyor ki ona nefret duyma o bir hastalıktı elinde ve bilinçli sana bunları yaşatmadı....ona acı ve merhamet duy önce...sonrada önce kendi yaralarını sar sonrada ona destek olabilirsen tabi bu sefer uzmanlar eşliğinde ona destek ol...

Genişletmek için tıkla...

E peki eşcinsellik mevzusu hastalığını anlamlandıramadığı için kendi kendine koyduğu bir teşhis mi? İlgi çekmek için söylediği bir yalan mı?

xyzizmir .!.:

...ve doktor eğer ayrılacaksan ayrıl bireysel terapiye başlayalım....yok ayrılmak istemezsen birlikte aile terapisine gelin dedi....
....
Bunun tedavi süreci nasıl bişey bilmiyorum,çok uzun ve zor sabır gerekiyor deniliyor...
Ama içim diyor ki ona nefret duyma o bir hastalıktı elinde ve bilinçli sana bunları yaşatmadı....ona acı ve merhamet duy önce...sonrada önce kendi yaralarını sar sonrada ona destek olabilirsen tabi bu sefer uzmanlar eşliğinde ona destek ol...

Genişletmek için tıkla...

İçinizden bir kere daha denemek geçiyor sanırım. Bence de, 10 yıl dayandığınıza göre, eşiniz de bir çare arayışı içinde olduğuna göre bu son fırsatı da verin kendinize.

İnşallah, en iyi sonucu, en sıkıntısız şekilde alırsınız.

AsiAsiA .!.:

Canım zor ama daha kutsal bir yol seçmişsin: yuvanı kurtarmak... Niyetin bu olduktan sonra Allah sana yardımcı olacaktır...Dualarım seninle. Hakkınızda hayırlısı olur inşallah...

Genişletmek için tıkla...

bu yorumu çok beğendim,kesinlikle Allah yardımcın olacaktır arkadaşım,yolunuz açık olsun inşallah, güzel haberlerinizi almayı bekliyoruz...

Bir doktor hastayı görmeden nasıl teşhis koyar ?
Sadece anltılllanlarla ?
garip geldi , bu doktorlar deliriyor mu ne

Konunu takip edenlerdenim.
Eşinin rahatsızlığını araştırdım ben de,çok zor bir durum.
Başka biri hayatında olsaydı eşin çok çok daha kötü olabilirdi.
Yıllarca onu iyileştirmeye çalışmışsın.
Allah seni ona bir nimet olarak sunmuş.

minikdepresif .!.:

Bir doktor hastayı görmeden nasıl teşhis koyar ?
Sadece anltılllanlarla ?
garip geldi , bu doktorlar deliriyor mu ne

Genişletmek için tıkla...

hayır minikdepresif tam teşhis koymadı,''senin bu anlattıklarına göre bu davranışlar borderline kişilik bozukluğu olan insanlardaki davranışlar'' dedi ve birlikte terapiye gitmemizi önerdi...artı sadece benim anlattıklarım değil eşimden izin alarak götürdüğüm notlar vardı eşimin yazdığı şeyler düşünceleri içeren yazıları....

dün akşam eşimle konuştum ...doktorun şüphesini ama bunun sadece bir şüphe olduğunu onunla birlikte terapi ye gelmemizi istediğini söyledim....
şaşırdım açıkçası korka korka söyledim acaba kızar kabullenmek istemezmi diye...
ama hiç karşı çıkmadı ....doğru bu rahatsızlık tam beni anlatıyor...ne yapmam gerekiyorsa yapmaya hazırım yeter ki kurtulim artık dedi...
yarın a randevu aldım birlikte terapiye gidecez...
ama bu hastalığı araştırdıkça kafam çok karıştı ve içim çok acıdı....
bu hastalığı okursanız anlarsınız...bu rahatsızlıkta insan önce karşısındaki insanı kendisini terketmesi için elinden geleni ardına koymaz karşısındaki insanı tüketir canından bezdirirmiş...ve sonra karşısındaki insan ondan ayrılacak duruma tam geldiğinde ayrılık çanları çaldığında eyvah beni terkedecek yalnız kalacam gibi bir korkuyla (bu hastalığın davranış stili)karşısındakinin ayaklarına kapanır onu sevdiğine ikna eder kalmasını sağlarmış....
yani tamda bizim yıllardır yaşadığımız şey....
ama asıl takıldığım durum şu ; madem beni ayrılacak haddeye getirmek,sonra kalmaya ikna etmek ,yalvarmalar seni seviyorumlar,bir dk. göklere çıkartıp bir dk. sonra yerin dibine sokmalar hep bu hastalığın ona yaptıklarıydı.....
o zaman bu adam yıllar boyunca kocam dediğim adam ,iyi veya kötü yaşadığımız herşey bu hastalığın ona yaptırdıklarıydı...demek ki beni sevmeleri kızmaları vs. yani kısaca tim hayatımız bir yalandan mı ibaretti??????yani o beni hiç sevmedi sadece hastalığının yaşattıklarının sonuşlarını mı yaşadı benimle...sevgisi de öfkesiyde gerçekle ilgisiz gerçekten hisstetiği şeyler değilde.....sadece hastalığının ona hissettirdiklerimiydi????
yoksa ;sevgisi gerçekte....o beni ayrılma anına getiren davranışları ve sonrasında terkedilme korkusuyla kafasını duvarlara vurup yalvarmaları mı sadece hastalıktandı?????
mücadele edecem dedim ona yardım edecem dedim ....halada arkasındayım aynı fikirdeyim...ama insan onca yıl koca bir yalanmı yaşadım diye sorgulamadan edemiyor...????*
dün bunu ona sordum...ne kadar dürüst tabi bilemem ...ama sadece seni çileden çıkarmam ve sonra yalvarmam hastalıktan evet doğru olabilir ....ama seni gerçekten sevdim diyor....
kendim için düşündüm ben peki bunca yıldır kimi hangi karekterini ssevdim diye??
ben onun bana tepki verdiren borderline kısmını sevmedim hatta nefretim o tarafına...ama yalvaran kafasını duvarlara vyran o yalnızlıktan korkan borderline da sevmedim onada sadece acıdım hatta saygımı güvenimi kaybettim....
Ben o beni kıran ,sonra yalvaran adamı değil....o yalvaran adam gittiğinde kısa bir sürede olsa bu hastalığı yaşamadan sadece kendi gibi davranan ...seven sevgime kalbini açan bana güvenen ve güven veren adamı sevdim...bu süreler çok kısa peryotlarda oldu...yani kırıklrı topladıktan sonra bir süre hastalığıyla değilde kendi gibi davranan taki içindeki bu hastalık yine ortalığı karıştırmaya başlayana kadar olan süre iki darbe arası...bu süre ilk yıllar 15_20 gün son zamanlar 2_3 gün .....
süren huzur dönemlerim ...
bilen varsa lütfen cevaplasın: borderline kişiliklerin tüm hayatı bu hastalığın etkisindedir de hiç gerçek duyguları yok mudur????yoksa sevebilir ama hastalık onlara sadece belli orandamı etkiler ???yani bana olan tüm sevgisi herşey koca bir hastalı bir yalanmıydı???
ha bu bişey değiştirirmi ???evet çünkü bugüne kadar bana hiçbirşey hissetmemiş sadece hastalığından ve yalnız kalma duygularından dolayı hayatımda olduysa beni hiç sevmediyse ;ona yine yardım edecem ama çocuğumun babası olduğu için kötü daha kötü olmasın diye yardım elimi uzatacam çünkü bu yol çok zor ve uzun bir yolculuk....
ama beni sevipte sadece hastalığından dolayı gel gitler yaşadıysa yani tüm hayatı bu hastalıktan ibaret değil bana olan sevgisi gerçek duygularısysa hastalığın onda yaratığı yalnız kalmama korkusundan değilse...o zaman bu sefer elini sevdiğim adamın eli diye tutup problemlerini aşmasına yardım edecem

ne farkeder demeyin inanın farkeder...çünkü bu çıktığım yol çok zor ve uzun sabır gerektiren bir yolmuş...daha kimbilir neler yaşayacam ...kendimi hazırlamalıyım ki ...2 gün sonra yeni bir şok yaşamayım...adam beni seviyor sadece bu hastalıktan bunları yapıyor diye düşünür büyük bir umutla iyileşmesine çabalarken bir gün iyileştikten sonra karşıma çıkıp seni seven ben değildim hastalıklı halimdi derse en azından bir travma daha yaşamayım ve o zaman diyebilimk iben zaten bu durumu bilerek çabaladım sırf ayrı olacaksak bile çocuğumun babası sağlıklı olsun çocuğumun annesi babası boşanmasın diye yapmadım ayrı olsalar bile sağlıklı birer anne babası olsun diye çabaladım diyebilim......

En doğru cevabı doktor verecektir, ama eşiniz sizi seçip evlenmiş ve hastalığın daha ılımlı seyettiği sürelerde de siz onun kendi gibi davranan halini biliyorsunuz. Siz onun onca dengesiz durumlarında onu sevmeye devam ettiğinize göre, onun da sizi sevdiğinden süphe etmeyin bence.

Bir de, isterseniz şu aşamada, nette fazla arştırmayın bu konuyu. Netice de bu işin profesyonelleri senelerce eğitim almış, iş tecrübesine sahip kişiler. Bizler ne kadar araştırsak da bazen okuduklarımızdan hatalı sonuçlar çıkartabiliyoruz, ya da hiç endişe edilmeyecek bir şeyden korku duyuyoruz. Şu anda siz de ruhsal olarak yıpranmış bir durumdasınız, bir süre sırf doktorun önerdiklerine konsantre olmak belki daha iyi gelecektir size.

dagci .!.:

Konunu takip edenlerdenim.
Eşinin rahatsızlığını araştırdım ben de,çok zor bir durum.
Başka biri hayatında olsaydı eşin çok çok daha kötü olabilirdi.
Yıllarca onu iyileştirmeye çalışmışsın.
Allah seni ona bir nimet olarak sunmuş.

Genişletmek için tıkla...

sizlerin beni anlaması ve yanımda olması bana güç veriyor....bu durum karşısında önce rabbim sonra hiç ne kadar birbirimizi şahsen tanımasakta sizler ,sizlerin duaları iyi dilekleri var yanımda... bunu hissetmek bana çok iyi geliyor ....senin bu mesajın vesilesiyle sana ve tüm arkadaşlara teşekkür ederim benim yanımda olduğunuz ve destek olmaya çalıştığınız için....

sena01 .!.:

en doğru cevabı doktor verecektir, ama eşiniz sizi seçip evlenmiş ve hastalığın daha ılımlı seyettiği sürelerde de siz onun kendi gibi davranan halini biliyorsunuz. Siz onun onca dengesiz durumlarında onu sevmeye devam ettiğinize göre, onun da sizi sevdiğinden süphe etmeyin bence.

Bir de, isterseniz şu aşamada, nette fazla arştırmayın bu konuyu. Netice de bu işin profesyonelleri senelerce eğitim almış, iş tecrübesine sahip kişiler. Bizler ne kadar araştırsak da bazen okuduklarımızdan hatalı sonuçlar çıkartabiliyoruz, ya da hiç endişe edilmeyecek bir şeyden korku duyuyoruz. şu anda siz de ruhsal olarak yıpranmış bir durumdasınız, bir süre sırf doktorun önerdiklerine konsantre olmak belki daha iyi gelecektir size.

Genişletmek için tıkla...

evet haklısınız ama inanın elimde değil ...insan ister istemez hayatını sorguluyor ve benim hayatım onca yılım acısıyla tatlısıyla bir yalanmıydı??demekten kendini alamıyor...yarın ki randevu sanırım bu sorularımıda açıklığa kavuşturacak...haklısın insanın okudukları iyice kafayı karıştırıyor ve benim psikolojim yeterince karıştı...bundan sonra doktor ne derse onu yapamaya çalışacam....araştırmayacam...

Yakin bir arkadasimin esinde de borderline var. Adam bir iyi bir kotu. Bir ayagina kapaniyor bir evden kovuyor. Allah sabir versin sana, cok zor.

yaşadıklarınız çok zor şeyler allah sabır versin

Ama ben bu işi bitirin derim.Tabi yanılıyor olabilirim ama okuduğum kadarıyla sizde o sevgi ışığını göremedim hiç. siz bu adama zaten aşık değilsiniz. Adam hastalıklarla mücadele ediyor siz ben neler yaşadım ya sevgisi yalansa falan gibi şeyler söylüyorsunuz. Bence adamı salın gitsin onun için daha iyi olacağını düşünüyorum

şimdi savunmaya geçebilrsiniz ama eşinize normal şartlarda şefkat duymanız zaten gerekir hele bi de hastaysa bu şefkat kat be kat artmalı ama şefkatten eser yok yazdıklarınızda bana göre