- Konu Sahibi MassiveStroke
-
- #1
Merhaba arkadaşlar
Uzun zamandır konuları okuyup takip ediyorum, ilk kez bende konu açıyorum. Özetle şöyle:
7 yıllık evli, 5 yaşında bir çocuk annesiyim.
Haziran ayında süregelen bir sürü sorunun patlak vermesiyle eşimle aramızda büyük bir kavga yaşandı. Şiddet gördüğüm için boşanma lafları bile geçti. Sebep tahmin edeceğiniz gibi kv idi. Eşim annesine aramızda geçen bütün olayları anlatmış, (hatta evdeki her olayı anlattığını düşünüyorum) Kızım kv ye annemle babam senin yüzünden mi kavga etti diyince kv beni aradı. Eşim de yanındaydı. Tam anne sen bize bakma biz kavga eder barışırız sen kendini üzme falan demeye hazırlanırken kv açtı ağzını yumdu gözünü... Anneme babama hakaretler etti, bana söylemediği laf kalmadı. Sonrasında Ramazan Bayramında gitmedim, şimdi de arife günündeyiz ve eşimle annesi birde teyzesi memlekete gidiyorlar, tabi ben yokum. Kv ile konuşmak ve görüşmek istemediğim için (oda benimle görüşmek istemediğini her fırsatta söylüyor) ben gidemezdim. Gitmekte istemiyordum zaten. Beni en çok üzense eşimin beni ve kızımı bayramda tek bırakarak onlarla gitmesi.
Konunun başlığından da anlayacağınız üzere, şimdi kv herşeyi yapabilir, her lafı söyleyebilir ama eşim sınır çizemiyor diye düşünmüye başladım. Annesi ile günde en az 5-6 kere telefonda görüşür, bir keresinde bir cumartesi günü gezmeye gitmiştik, eşim de akşam eve döndüğümüzde aramıştı annesini, sesi geldi kendim duydum "bir annen olduğu aklına geldi şükür" dedi. Sadece bir gün içinde değil de akşam aradığı için söyledi bunları. Daha neler neler... Ama suçun eşimde olduğunu, annesi de olsa çok müsama gösterdiğini düşünüyorum. Memleket konusunda da aynısı oldu, annesi gidelim dedi ben gitme gidersen üzülürüm dedim o gitmek istedi. Ben de koca adamsın seçimni yaptın, gitmek istiyorsan git dedim.
Fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim. Hatta benim durumumda olupta kurtulan deneyimli arkadaşlarımdan yanıt alırsam daha mutlu olurum.
Uzun zamandır konuları okuyup takip ediyorum, ilk kez bende konu açıyorum. Özetle şöyle:
7 yıllık evli, 5 yaşında bir çocuk annesiyim.
Haziran ayında süregelen bir sürü sorunun patlak vermesiyle eşimle aramızda büyük bir kavga yaşandı. Şiddet gördüğüm için boşanma lafları bile geçti. Sebep tahmin edeceğiniz gibi kv idi. Eşim annesine aramızda geçen bütün olayları anlatmış, (hatta evdeki her olayı anlattığını düşünüyorum) Kızım kv ye annemle babam senin yüzünden mi kavga etti diyince kv beni aradı. Eşim de yanındaydı. Tam anne sen bize bakma biz kavga eder barışırız sen kendini üzme falan demeye hazırlanırken kv açtı ağzını yumdu gözünü... Anneme babama hakaretler etti, bana söylemediği laf kalmadı. Sonrasında Ramazan Bayramında gitmedim, şimdi de arife günündeyiz ve eşimle annesi birde teyzesi memlekete gidiyorlar, tabi ben yokum. Kv ile konuşmak ve görüşmek istemediğim için (oda benimle görüşmek istemediğini her fırsatta söylüyor) ben gidemezdim. Gitmekte istemiyordum zaten. Beni en çok üzense eşimin beni ve kızımı bayramda tek bırakarak onlarla gitmesi.
Konunun başlığından da anlayacağınız üzere, şimdi kv herşeyi yapabilir, her lafı söyleyebilir ama eşim sınır çizemiyor diye düşünmüye başladım. Annesi ile günde en az 5-6 kere telefonda görüşür, bir keresinde bir cumartesi günü gezmeye gitmiştik, eşim de akşam eve döndüğümüzde aramıştı annesini, sesi geldi kendim duydum "bir annen olduğu aklına geldi şükür" dedi. Sadece bir gün içinde değil de akşam aradığı için söyledi bunları. Daha neler neler... Ama suçun eşimde olduğunu, annesi de olsa çok müsama gösterdiğini düşünüyorum. Memleket konusunda da aynısı oldu, annesi gidelim dedi ben gitme gidersen üzülürüm dedim o gitmek istedi. Ben de koca adamsın seçimni yaptın, gitmek istiyorsan git dedim.
Fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim. Hatta benim durumumda olupta kurtulan deneyimli arkadaşlarımdan yanıt alırsam daha mutlu olurum.