- 19 Mayıs 2011
- 10.943
- 9.677
- 248
ayrım yapmayacağıma inanıyorum hatta diğer çocuğa daha iltimas göstereceğime inanıyorum..sadece maddi kısım düşündürüyor beni.oğluma hangi imaknları sunarsam ,diğerine de sunmak isterim.şu anda buna gücüm yok.ben de çocuklarım küçükken ayrım yaparım diye düşünmüyorum bu seçeneği, ama çocuklar büyüdüğünde ben de sağlıklı olursam çok isterim bir kaç çocuğa faydam olsun, onlara aile ortamı sunabileyim. hatta genelde istenmeyen 2-3 kardeş olabilir diyorum şimdiden bakalım zaman ne gösterecek.
LEYLA BİLGİNELe özeniyosun. o kadin da sperm bankasindan evladi oldu fakat sıkıntı çekiyormuş.. çocuk benim babam kimm anne diyomuşş.. çocuk babasina ihtiyaci vardirr.. karar sizin....
Sosyal medyadan takiple nasıl anladın bunları, hayretçok yakından takip ettiğim bir hatun kişisidir... hiçte bir sorunu yok bebesiyle... o kadar mutlu mesut yaşıyorlar ki... ben aile ortamında o kadar güler yüzlü çocuk görmedim.... bu devirde erkekler baba sıfatını haketmiyor.... çoğu yani...
fikir alışverişi yapmak istiyor olabilir mi acaba?Yapabilirsin, izin veriyorum.
Bizden ne bekliyorsun anlamadım.
Yaşın küçük gün geçtikçe olgunlaşacaksın sana uygun bir insan elbet çıkacak ve sen de bu ilişkiye zarar vermeyeceksin , evlenip boşanmaları bile insanlar evlatlarına anlatamıyor çocuklar kabullenemiyor sen evladına Nasıl açıklayacaksın sperm bankası olayını ilerde bu çok büyük sorun olabilir en az 10 sene zamanın var bekle....herkese merhaba. bir sorunum var ve bunu sizinle paylaşmak istedim. umarım beni yanlış anlamazsınız.ve vicdanınız doğrultusunda beni yönlendirin lütfen. ben 2,5 yıl oldu eşimden ayrılalı. 26 yaşındayım. ve hayatıma hiç bir erkek sokmayacağım dedim kendi kendime. şimdi boşanalı az bir zaman oldu fevri bir karar seninki diyebilirsiniz ama insan kendini tanıyor haliyle. bir iki karşıma insan çıktı ayrıldıktan sonra. lakin yapamıyorum , konuşmak dahi istemiyorum. başıma bir dert almak istemiyorum. biri hayatımda olursa onu ve ailesini dert olarak görüceğimi düşünüyorum kaldıki kendimde yapamam artık sorun yaşamak istemiyorum. çünkü ailemle gerçekten çok mutluyum. huzurluyum Allah'a şükür. (annem kardeşim ben beraberiz)
gel gelelim ben anne olmak istiyorum. çocukları inanılmaz seviyorum. maddi manevi her türlü sorumluluğu karşılayabilecek durumdayım. evlatlık almak istedim. araştırdım 30 yaşını dolduran bekar da evlat sahibi olabiliyor diye. ama şöyle bir durumda var ki ben bebeğim olacaksa bebeğimi içimde hissetmek büyütmek isterim. o duyguyu da yaşamak istiyorum. annem e konuyu açtım bekle hayatına biri çıkar falan diyor. ailem soğuk bakmıyor bu duruma sadece pişman olurum düşüncesi içindeler. ama ben istemiyorum kimseyi olsa bile aynı sorunların yaşanacağına eminim. çünkü artık doğru düzgün insan yok artı ben de kıskanç bir yapıda olduğum için açıkçası ilişkiye zarar veren %50lilik kısmı da ben oluşturuyorum . o yüzden evlilik beraberlik düşünmüyorum .
kıbrısta bu işlemi gerçekleştiren merkez var. bir evlat sahibi olmak sonsuz sevgimi vermek istiyorum. beni yadırgamayın lütfen, anne olmayı herşeyden çok istiyorum. böyle yapan var mı? bu durum , arzum hakkında düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız sevinirim.
teşekkürler.
Olmaz, bu çocuk hep bebek kalmayacak.evet olabilir. ama hiç birşeyin garantisi yok. neden böyle diyorum. ben de severek evlenmiştim herşey güllük gülistanlık olacak sandım. sonra ayrıldım . hayatım evlilik süresince zehir oldu. ve benim çocuğum olsaydı o huzursuz ortamda psikolojisi çok kötü olacaktı ve ayrıldığım sonrası da aynı devam edecekti diye düşünüyorum. sadece bana ait bir yavrum olsa onun geleceği için çabalasam güzel olmaz mı.
pişman olmaktan bahsetmişsin ....herkese merhaba. bir sorunum var ve bunu sizinle paylaşmak istedim. umarım beni yanlış anlamazsınız.ve vicdanınız doğrultusunda beni yönlendirin lütfen. ben 2,5 yıl oldu eşimden ayrılalı. 26 yaşındayım. ve hayatıma hiç bir erkek sokmayacağım dedim kendi kendime. şimdi boşanalı az bir zaman oldu fevri bir karar seninki diyebilirsiniz ama insan kendini tanıyor haliyle. bir iki karşıma insan çıktı ayrıldıktan sonra. lakin yapamıyorum , konuşmak dahi istemiyorum. başıma bir dert almak istemiyorum. biri hayatımda olursa onu ve ailesini dert olarak görüceğimi düşünüyorum kaldıki kendimde yapamam artık sorun yaşamak istemiyorum. çünkü ailemle gerçekten çok mutluyum. huzurluyum Allah'a şükür. (annem kardeşim ben beraberiz)
gel gelelim ben anne olmak istiyorum. çocukları inanılmaz seviyorum. maddi manevi her türlü sorumluluğu karşılayabilecek durumdayım. evlatlık almak istedim. araştırdım 30 yaşını dolduran bekar da evlat sahibi olabiliyor diye. ama şöyle bir durumda var ki ben bebeğim olacaksa bebeğimi içimde hissetmek büyütmek isterim. o duyguyu da yaşamak istiyorum. annem e konuyu açtım bekle hayatına biri çıkar falan diyor. ailem soğuk bakmıyor bu duruma sadece pişman olurum düşüncesi içindeler. ama ben istemiyorum kimseyi olsa bile aynı sorunların yaşanacağına eminim. çünkü artık doğru düzgün insan yok artı ben de kıskanç bir yapıda olduğum için açıkçası ilişkiye zarar veren %50lilik kısmı da ben oluşturuyorum . o yüzden evlilik beraberlik düşünmüyorum .
kıbrısta bu işlemi gerçekleştiren merkez var. bir evlat sahibi olmak sonsuz sevgimi vermek istiyorum. beni yadırgamayın lütfen, anne olmayı herşeyden çok istiyorum. böyle yapan var mı? bu durum , arzum hakkında düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız sevinirim.
teşekkürler.
Sosyal medyadan takiple nasıl anladın bunları, hayret
Her bebek gülerNiye öyle diyorsun, sosyal medyada herkes çok mutlu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?