Teşekkür ederim

evet anlattıklarım hep ikinci evliliğim. İlki ile ilgili kitap yazsam olur yani

nikah yaptım,düğünden önce de ayrıldım, bir evlilik hayatı yaşayamadık aynı eve giremediğimiz için. Görünürde sorunsuz bir adamdı. İçkisi yok sigara dahi içmezdi, dünya görüşümüz birebir aynı,zevklerimiz tamamen aynı. Sanki benim erkek versiyonum gibiydi. El üstünde tutar, güzel sözler söylemediği saniye geçmezdi. Bir eşte aranabilecek her şey onda vardı. Ama aldattı. Beraber evlenince yaşayacağımız eve tek gecelik bir kadınla geldi ve ben yakaladım, tamamen tesadüftü. Sonrasında da işyerini dolandırdığını öğrendim,hepsi aynı gün oldu. Ve ben aynı gün boşanmaya karar verdim. 25 yaşındaydım,salak gibi bekarete çok önem veriyordum. Bu yüzden nikah kıydıktan sonra bile beraber olmamıştım. Ne gerizekalılık. Ayrılmak istemedi,boşanmayı uzatabildiği kadar uzattı. Ama benim için karar verilmişti artık. Ne yaptıysa geri dönmedim. Geri dönseydim işyerinde yaptığı dolandırıcılığı desteklemiş olurdum,beni aldatmasını da normal karşılamış olurdum. Öyle bitti gitti. Çok yıprandım çok üzüldüm.
Bunlar yaşanırken şimdiki eşimle (o zamanlar arkadaştık) daha sık görüşmeye başladık. Benim bütün hikayemi biliyordu. İşsiz kaldım,parasız kaldım. İlk defa onunla beraber oldum,şaşırdı beklemiyordu çünkü eski eşimle beraber olmuş olabileceğimi düşünüyordu demek ki ve biz bu konuyu bir kere bile konuşmadık. Sormadı.
Bir şekilde geçti gitti o günler. Komik bir şekilde eşimin de içkisi var,sigarası var,gece hayatı var,hiçbir zevkimiz aynı değil,ilk zamanlar dünya görüşümüz de taban tabana zıttı

ağzından iltifat alamazsın,kapalı bir kutudur. Öyle evlendik. Onda da doğru düzgün iş ve para yoktu bende de az vardı diyebilirim. Plan yapmadık,sadece akışına bıraktık. Biz plan yapınca olmuyor çünkü