Ve yolun sonu... Boşanıyorum...

Canım sen çok doğru davranmışsın ama yine de bu konuşma benim hoşuma gitmedi. Çünkü bir arkadaşın dediği gibi sen 3-0 malupsun.
Birincisi sen keyfinden evi terketmeye kalkmadın, hangi kadın bunu kolay kolay yapar ki şımarıklıktan mı hiç sanmıyorum.
İkincisi şimdi ayrılmak isteyen kendisi, sen de o istediği için istiyorsun. Düşünmek için zaman istemiş, diyelim ki düşündü ayrılmak istemedi, tekrar başladı o naz yaptığı için sen alttan almak zorunda kalacaksın.
Bir evlilikte tek taraflı fedakarlık olmaz, karşılıklı olmalı. Tekrar başladınız yine aynı şeyleri yapacaksa bunlara göz yumabilecek misiniz.
Sen hatanı anladın, o da anladı mı. O da kendini düzeltmek istiyor mu.
Bunlar olmadığı sürece o tamam devam edelim dese bile bu evliliği yürütmek zor.
Son olarak mail ya da mektup yazmanı tavsiye etmiyorum, çünkü çok üstüne düşmüş oluyorsun.
Rahat bırak biraz düşünsün, taşınsın kararını versin.
Ve eğer kararı ayrılmamak olursa, detaylı konuşun iki taraf ta hatasını kabul etsin telafi etmeye çalışsın, o ayrılmaya karar verdi naz yaptı diye onun dediği olcak değil.
 

Kesinlikle mail atmayacağım, dediğin gibi biraz rahat kalsın düşünsün bakalım.

Zaten daha önce de yazdım, ben gelip barışmak isteyeceğini sanmıyorum. Belki geçiştirmek için öyle dedi, sonra gelip diyecek ki "Bak düşünmemi istedin, seni kırmadım, tekrar düşündüm ama olmuyor". Yani sırf ben onu suçlamayayım, bir daha düşünmeyi bile kabul etmedin demeyeyim diye şu an bir oyalama içine girmiş de olabilir. İnan, aptal değilim. Hayalperest biri de değilim. Gayet bunun da mümkün olduğunun farkındayım :1closedeyes:

Diyelim ki, gerçekten eve geri döndü, denemeyi kabul etti. Merak etme canım, ben tek taraflı bir çaba içine girmem asla. Benim hayattaki en büyük hedefim her zaman ne olursa olsun mutlu olmak. Beni mutlu etmiyorsa, bu sefer ben onu bırakıp giderim a.s Bir de şu da var, biz hanımlar hiçbir şeyi unutmayız. Sadece yerini ve zamanını bekleriz, uygun anda da sonuna kadar ödetiriz. Eşim saf saf gelir, kendince bir fedakarlık yaptığını filan zanneder, ben güçsüz ve mağlup duruma düşmüş olurum. Kendini akıllı, beni aptal zanneder, her istediğini yaptıracağını sanar. "Artık üstünlük bende" der. Ben de bunu kabul etmiş görünürüm. Sadece sabır gerekir ama. Eğer sabredersem, soğukkanlı davranırsam bilirim ki benim de günüm gelecek. Eğer yeniden benimle mutlu olduğunu görürse- ki bunu sağlayacağım onu mutlu edeceğim- o da benim tekrar eskisi gibi üstüme düşmeye ilgilenmeye başladığında o zaman kendimi geri çekerim, kırgınlığımı belli ederim. Şu an ben ona ne yapsam onun gelip benim gönlümü alacağı yok. Çünkü o kendini mağdur görüyor, haksızlığa uğramış incinmiş olan kendisi gibi görüyor. Bana diyor ki "ben kendi duygularımı tamir etmeliyim, çok kırıldım" vs. Bu durumda birşeyler için çabalamasını beklemem yanlış. Mantıklı baktığımda şunu görüyorum ben : Bu adamdan şu an bana yaşattıklarının karşılığını almam ancak onun duyguları tamir olduğunda mutlu olduğunda olur. Ben de buna göre davranacağım.

Kulağa çok kötü geliyor belki. Ben ilişkilerin böyle ucuz güç oyunlarına dönmesinden nefret ediyorum. Ama bunu bu hale getiren eşim. O oyunu güç oyunlarıyla oynamayı, ucuzlaştırmayı istiyorsa ben de buna uymak zorundayım. Ben kötü bir insan değilim, eşimi çok temiz ve iyi niyetli duygularla sevdim. Ama o beni çok kırdı. Ben isterim ki herşey düzelsin, hiç bu saçma oyunlara gerek kalmasın. Zaten eğer barışmak isterse ve gelip de çaba harcarsa ben de kendimi mutluluğumuza adarım, her acıyı unuturum. Ama benim tüm çabama karşın ondan hiçbir olumlu yaklaşım, hiçbir çaba görmezsem yapacağım şey bu olur.

Şu an yine de çok da umutlanmak istemiyorum. Çünkü gerçekten barışmak isteyeceğini hiç sanmıyorum benneyaptımki Ama pişman olmam, ben son hamlemi yaptım, gerisi ona kalmış. En azından şundan eminim, ileride gerçekten çok pişman olacak ama o zaman ben yanında olmayacağım.
 

beğendime basacaktım yanlışlık oldu evet aynen katılıyorum sana sevgili12
 
Şunu da eklemeden geçemeyeceğim. Az önce de yazdım, eşimin ailesinin tutumu da hiç hoş değildi. Öncelikle annesi gelmedi, sadece babası ve büyük ablasıyla beraber eşim geldi. Ben gerçekten bir barıştırma girişimi istemiyordum, ama insan en azından "biz de üzüldük böyle olmasına" der. Hiçbir şey demediler. Ben eşime "ayrılmak istemem, yine de kendisi bilir ama benim ona sevgim bitmedi, iyi düşünsün" dediğimde onların da "bak oğlum kız seni seviyor, sen de iyi düşündün mü, kararın kesin mi?" filan demesini beklerdim. Onlar dünden kabullenmişlerdi sanki bu durumu. Oysa ki, bana hep o kadar iyi davranmışlardı ki. İşte insanların gerçek yüzünü böyle durumlarda görüyorsunuz. Hatta ileri gittiler, "kağıt kalem getirin, yazalım para işlerini yok mu evinizde kalem kağıt" dediler! Eşim bile onlar kadar onursuz değildi, gözleri doldu, gidip içeride ağladı. Ama ailesinin tavırlarını kabullenemiyorum. Kendi kızları aynı durumda olsa böyle mi yaparlar? Benim içim yanıyor, eşim ağlamamak için kendini zor tutuyor, onların yaptığına bakın. Biraz da bu yüzden umudum yok. Sanki eşim barışmak istese bile bunlar engelleyecek gibi geliyor. Ben onlara hiç saygıda kusur etmedim, tek bir kez kötü davranmadım karşılığı buymuş işte.
 
kuzum işte bunun için ailesi ile görüşme onları kabul etme, aranızda çözün demiştim....neyse...
şimdi bitanem, ben anladığımı yine yazıyorum...ben biraz takıntılı olabilirim...ama her zaman işe yaradığını da gördüm..benim felsefem ya hep, ya hiçtir...yani ya ararım el uzatırım...veya hiç aramam herşeyi siler atarımki genelde silip atmak hep ters teper aranır sorulur bu sefer ilgi oadğı sen olursun...bende kocanın ilgisinin sana dönmesi için defa kerelerce arama dedim...neyse, şimdi madem aranıldı görüşüldü, her ne olduysa geç değil bunu lehine çevirebilirsin...eğer hala seviyor ve istiyorsan...
daha önce dediğim gibi eşinde kırılmalar oldu madem bunu hemen lehine çevirmelisin....
SON KEZ.... (ona maille çünki duyguyu sadece sesinle değil maille geçirmelisin bunda esas olan odur...senin sesinden,senin hakkında bir bilgi almamalıdır)...bize burda yazdığın neler var mesela benide içine alan bu yuva yıkılırsa bu eşyalar dağılırsa bir daha geri dönüşü olmaz demiştin, daha sonra onu sevdiğini herşeyi düzeltmek için geç olmadığını buna çaba göstereceğini onu olduğu gibi kabul etmeye çalışacağını..evliliğin ilk dönemlerinde bunların olabileceğini ama boşanma sebibi olmayacak kadar basit şeyler olduğunu, bunun maddi sıkıntılardan da kaynaklandığını işe girdiğinde bunların bi nebzede olsa düzene gireceğini....onu çok sevdiğin için ve hala gözlerinde onun da seni sevdiğini gördüğün için senin de çok acılar çektiğini aklının başına geldiğini son bir şans isteyip özürde dilersen bak bakalım ne yapıyor....ha şunuda vurgulamayıda unutma; seninde ne kadar yara aldığını üzülen tek tarafın o olmadığını çok üzüldüğünü ve olgunlaştığını da ekle...madem bir oyun oynuyorsun bu da oyunun bir parçası...tabii bu tamamen benim fikrim ve ben olsaydım madem aradım, bunu yapardım diyorum...
 
Son düzenleme:

Canım benim, inan ben de hiç istemezdim ailesi gelsin, ama mecburdum onları kabul etmeye. Yoksa ben de onlardan bir iyi niyet beklemiyordum, daha kötüsüne bile hazırdım. Ama nasıl gelmeyin derdim, işler iyice kötü olurdu o zaman...

Hmm, ben bunların hepsini ona söyledim zaten ama... Yine de mail konusunu düşüneceğim. Bir de yazılı olarak ifade etmem etkili olur mu? Yoksa üstüne gitmiş olurum da iyice ters mi teper? Şu da var, bu şimdi ailesinin yanında, gördüm ki ailesi beni çoktan gözden çıkarmış nedensiz yere, ailesi eşimin kararını da kötü etkiler diye korkuyorum.
 
Son düzenleme:
Canım bence sen üstüne düşen görevi fazlasıyla yapmışsın, çok da mantıklı konuşmuşsun. Bundan sonrası eşinin bileceği iş.
Eşin ayrılmak istemese ailesi zorla ayıramaz, zaten başında onların haberi yoktu sen bilgi verdin onlara. Eşinin ayrılmak istemesinde ailesinin bir etkisinin olduğunu sanmıyorum. Ki geri dönmek isterse onlar ne derse desin dönecektir.
Bence ailesi nötr, belki bu evliliğin bitmesinde seni haksız buluyor, o yüzden böyle davranıyor olabilirler ama eşinin fikrini etkileceklerini sanmıyorum.
Bence pazara kadar arama onu, eğer o bir adım atarsa tekrar konuşmak isterse oturup konuşursun içindekileri söylersin.
 
...anladım...canım sözler bazen havada kalır uçar gider bir daha onu tekrar edemezsin....yazı kalıcıdır ve tekrar tekar okursun...ilkinde anlamazsan ikincide belki üçüncüde anlarsın...yazı çok etkili bir silahtır ve yön verebilir...tabiii iyi kullanırsan!!... bunları söyledikten sonra bir daha asla aramayacağını hatanı anladığını onu kaybetmemek için son şansını denediğini eğer karşılığını bulamazsan zaten seninde ümitlerinin tükendiğini ve bundan sonra artık sende kaderine razı olacağını, hatanı anladığını henüz geç olmadan düzeltmeye çalıştığını, ama ayrılırda oda senin gibi pişman olursa artık herşey için çok geç olacağını,HERŞEY İÇİN ARTIK ÇOK GEÇ OLACAĞINI VURGULARSAN, CÜMLELERİNİ ÖZENLİ SADE VE YORULMADAN BIKMADAN OKUMASI İÇİN AZ KURARSAN İNAN SANA BUNUN GERİ DÖNÜŞÜ OLACAKTIR...AMA DEDİĞİM GİBİ BUNUN SON OLDUĞUNU VURGULAMALISIN...
 
Matahari...
gerçekten olgunluğun, yaklaşımın için tebrik edilesi bir kadınsın... Biz kadınlar bazen kolayca gurur yapmaktan ya da işi gövde gösterisine dönüştürmekten alıkoyamıyoruz kendimizi...
Bence sana söylenecek (tabiri caizse akıl verilecek) birşey yok, o kadar güzel düşünüyorsun ki... Tabii aynı hassaslıkta hareket ettiğin de aşikar...
Dediğin gibi sevgili değilsiniz siz, mantığını devre dışı bırakmadan duygularını da işin içine katıp karar vermeni dilerdim ki öyle olduğunu görüyorum. Bence aklına takılacak birşey olmamalı bu noktada acaba doğru mu yapıyorum diye.
Seni çok iyi anlıyorum, çünkü ben neredeyse tüm hayatım boyunca anneme , neden babamdan boşanmıyorsun,o seni haketmiyor derdim,ta ki evlenene kadar. Evlilik gerçekten başka birşey,gururu,bencilliği kaldırmıyor, fedakarlık gerekiyor..Annemi şimdi anlıyorum.
bekarlarımız bana ne olur kızmasınlar ama evlendikten sonra insanın düşünceleri gerçekten değişiyor ki bunun maddiyatla falan ilgisi yok...
sen elinden geleni, sonradan keşke dememek adına gereken herşeyi ve tabii içinden öyle geldiği için yaptın. bence bundan sonra herşeyi akışına bırak.
Mail konusuna gelince, eğer hala düşündüğünde "şunu da söylemeliydim, keşke bundan da bahsetseydim" dediğin birşey varsa mail yaz, onun dışında zamana bırak bana kalırsa.
umarım çok mutlu olursun :1hug:
 
yazdıklarımdan ne olursa olsun kadınlar boşanmamalı ya da evliliğini sürdürmeli gibi bir anlam çıkarılırsa üzülürüm, demek istediğim evlilik söz konusu olunca, sevgi ve saygının varlığına da inanılıyorsa, ben elimden geleni,üzerime düşeni yaptım diyebilmeliyiz o son kararı verirken.
Yoksa mutsuz bir evlilik tabi ki sürdürülmemeli, hepimiz kendi değerimizin farkında olmalıyız ve güçlü durmalıyız.
Aklımdan geçenleri tam ifade edememişim gibi hissettim de o yüzden bu mesajı ekleme ihtiyacı duydum...
 

Merak etme patiska'cım, ben seni gerçekten iyi anladığıma inanıyorum. Ben sevgi ve saygının bitmediğine inanıyorum. Üstelik sadece 15 ay evliyiz, yani öyle yıllar olmadı ki "olmuyor işte" diyeyim. Evliliğin ilk zamanları zaten çok zor, 15 ayda pes edilebilecek bir şey görmüyorum.

Mail atmayı düşünmüyorum. Sevgili12 arkadaşım burada yazının sözden daha etkili olduğunu yazmış. Bu konuda ona sonuna kadar katılıyorum. Bir mail, bir mektup etkili olur bence. Ama benim durumumda zaten yapılacak her şeyi yaptım. Eşimin karakterini de biliyorum. Benim artık bu kadar da üstüne düşmem ona itici gelecektir. Madem düşünmek istiyor, Pazar gününe kadar yalnız kalsın düşünsün bakalım. Zaten ben gerçekten eşimin samimiyetine inanmıyorum. Oturup düşünüp de tekrar biraraya gelmek isteyeceğini sanmıyorum. Belki gerçekten de sırf sonradan "son bir kez düşünmedin bile" dememden kurtulmak için "Tamam düşüneceğim" dedi ve kestirip attı. Ben de yavaş yavaş tıpkı onun gibi bu ilişkinin düzeleceğine olan inancımı kaybettim belki de...
 
Canim birkac gundur internetet sorun vardi. duzeldi hemen baktim ne olmus diye.
cok iyi yapmissin icindekileri dokmekle. artik dedigin gibi top onda. sen ilerde pisman olmamak icin elinden geleni yapmissin. bu evliligi bitirmemek icin ustune duseni yapmissin. Eger bosanirsaniz bir gun geriye baktiginda keske sunu deseymisim belki bir sans daha verirdik iliskimize demeyeceksin. umarim esin de aklini basina toplar ve beraber yaslanirsiniz.
 
Sağol canım, şimdilik bir gelişme yok. Ben de soğudum iyice, sanırım Pazar görüşeceğiz eşimle, gelip beni tamamen terketmesini bekliyorum işte :1rolleyes: İnşallah Pazar günü anlatacağım olanları.
 
matahari Allah yardımcın olsun ümit ediyorum eşinle çok yapıcı bi konuşma yaparsınız ve geçmişe bir sünger çekersiniz :)
 

yelizze arkadaşıma katılıyorum ve inan bana sana bütün kalbimle dua ediyorum.inşallah geçmişe bir sünger çeker birlikte çok mutlu olursunuz.HAYAT BİZİ NEDEN YORUYOSUNlmaz:
 
Ben de hep bunu diyordum kendi kendime "Hayat bizi neden yoruyorsun?" diyip duruyordum. Var ya kızlar, süpersiniz a.s İnşallah dediğiniz gibi iyi gelişir herşey. Ve inşallah sizlere de güzel şeyler versin hayat a.s
 
Ben de hep bunu diyordum kendi kendime "Hayat bizi neden yoruyorsun?" diyip duruyordum. Var ya kızlar, süpersiniz a.s İnşallah dediğiniz gibi iyi gelişir herşey. Ve inşallah sizlere de güzel şeyler versin hayat a.s

ne olur mataharicim bir arkadaşın bir kardeşin olarak rica ediyorum senden ne olur biraz gayret.bu erkekler bizim gibi düşünemiyoki bacım.şu an yağmur yağıyor burda ve ben diyorum ki ''YARABBİM,ŞU YAĞAN YAĞMURLARIN HÜRMETİNE ŞU KARDEŞLERİMİZE BİR AYDINLIK VER YUVALARI KURTULSUN''inan bana bütün kalbimle bunu diliyorum.ne olur güzel haberle gelkaydirigubbakcemile3
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…