Sağolun arkadaşlar ilginize, iyiyim. Olaylar iyice saçmasapan bir hal aldı. Ben son olaydan sonra eşime güvenmediğim için iyice herşeyini araştırdım o evde yokken. Ve 3 haftalık ayrılığımız süresince işyerinden bir başka kızla daha flört ettiğini tespit ettim. Sadece 1 hafta sürmüş, kıza bir-iki güzel mail atmış. Dışarıda hiç görüşmemişler, bir kez kız buluşmak istemiş, eşim gitmekten vazgeçip kızı ekmiş, sonra kız ağlamış eşim de ona iki kez çiçek göndermiş. Çiçekleri gönderdikten bir gün sonra da "Ben evliyim, sana bir ilgim yok, eşimden intikam almak istemiştim ama saçma oldu, zaten seninle hiçbir şey paylaşmadık, paylaşmamız da imkansız, ben sana karşı bir şey hissetmiyorum, eşimi seviyorum" diye bir mail atıp bir daha konuşmamış. Eşim bütün mail şifrelerini değiştirmişti ama benim için kırmak zor olmadı, hepsini okudum ve eşimi arayıp sordum. Önce yalan söyledi sonra ben sıkıştırınca itiraf etti. Bana çok kızdığı için böyle bir şey yaptığını, ben bu 3 haftalık sürede onu hiç aramadığım için çok acı çektiğini ve kendince beni cezalandırmak için kıza çiçek gönderip iki güzel lafla kandırdığını ama sonra dayanamayıp kızla zaten başlamayan ilişkiyi sonlandırdığını anlattı. İşyeri dışında görüşmedikleri için kızın elini bile tutmamış zaten ama bu bir şey değiştirmiyor. Bana tek çiçek göndermeyen, kalbimi defalarca kıran adamın sadece bir hafta birkaç mail dışında hiçbir şey yaşamadığı bir kıza iki kez çiçek göndermesi benim için yeter de artar. Ben de ona artık bittiğini, bir daha asla eve dönmemesini söyledim. Ona karşı hiçbir şey hissetmiyorum artık, bunu da belirtip iyice kalbini kırdım onun. Sonra da gece uyudum. Hiç tahmin etmediğim halde gece yine yüzsüzce eve geldi. Yalvardı saatlerce, hiç yumuşamadım. Israrla sadece bana kızdığı için sadece mail yoluyla bir iki flört olayına girdiğini, başka hiçbir şey yaşamadığını (ki buna inanıyorum aslında) söyledi. "Ne istersen yaparım, aklına ne gelirse yaparım, her eziyeti çektir bana yeter ki beni terketme" dedi.
Ben ayrılmaya kararlıyım. İş arıyorum, niyetim olabilecek en kısa sürede bir işe başlayıp kendimi tamamen işime adamak ve eşimi, tüm yaşadıklarımı aklımdan çıkarmak. Ev bakmaya da başladım zaten. Ama eşim o kadar çok ne istersen yaparım dedi ki, ben de onunla daha önce diğer kızlarla "dalga geçtiği" gibi dalga geçmeye karar verdim. Onu sevmediğimi, asla da sevmeyeceğimi söyledim. "Olsun, sen benden nefret bile etsen yüzüme bile bakmasan seninle geçirdiğim her gün kar" diye cevap verdi. "Ben senden ne yaparsan yap yine boşanacağım biliyorsun" dedim. O da "Evet biliyorum, ama ben seni aldatmadım, o iki kıza karşı en ufak bir şey hissetmedim, mailler dışında en ufak bir şey yaşamadım, eğer evden gittiğim ilk gün beni arasaydın dön deseydin bunların hiçbiri olmazdı. Ama sen beni hiç umursamadın, kendimi çok kötü hissettirdin, o yüzden yaptım. Ama yaptığım eşeklikti, çok büyük bir hataydı, ben hayatımı sana adarım, beni sevmesen de bırakma yanımda ol" dedi. Bu arada eminim o zaman dön desem de arasam da dönmezdi ya neyse, şimdi böyle konuşuyor.
Ben zaten onun yaptığı her şeyi belgeledim, en kısa zamanda bir avukatla konuşacağım ve dediğim gibi bir ev bulup taşınacağım. Bu süreçte kısa bir süre onun bana yaptığı her şeyin intikamını almak istiyorum. Hiçbir erkeğin kabul etmeyeceği şeyler istedim, biraz da sıkılsın gitsin istiyordum. Ama hepsini kabul etti. Özetle bundan sonra bütün o bekar saçma arkadaşlarıyla bütün ilişkisini bitirmesini istedim. Telefon, e-mail bütün şifrelerini verdirdim. "Madem o kıza 2 kez çiçek göndermişsin bir haftada, ben bütün yıl senden tek bir gül bekledim, evlilik yıldönümünde bile almadın, Oturttum bilgisayara kendime 20 buket çiçek gönderttim. Şu ana kadar kutlamak yerine gidip maç izlediği bütün özel günler için (doğumgünü, evlilik yıldönümü v.b.) planlar yapmasını ve tek tek hepsini kutlamamızı istedim. Ev işlerinde bana yardım etmesini istedim. İçimde kalan bir sürü şeyi söyledim. Bunlar zaten normal bir insanın kabul edeceği şeyler değil, sırf onun deyimiyle "dalga geçmek"ti amacım. Kendisi bayanlarla dalga geçmeyi çok iyi biliyor ya. Ve bütün o yaptıklarına rağmen hala benim onu affedeceğime dair bir umut taşıyor ya. İşte ben de bunun ne kadar imkansız olduğunu göstermek ve bir kadının gururunu kırarsa başına neler geleceğini gösterip ders vermek istedim. En azından bundan sonraki bensiz hayatında biraz daha olgun olup kadınları ciddiye almayı öğrensin diye. Sonra yüzüne bakıp güldüm "Tamam ne istersem yapacakmışsın ya, barışma şartlarım bunlar, herhalde kabul edecek değilsin. Buyur eşyalarını topla şimdi" dedim. Ağladı yalvardı hepsini yapacağını söyledi, gidip çiçekleri gönderdi, telefonundan bütün arkadaşlarının numaralarını sildi. Dediğim gibi sürekli kontrol etmem için tüm şifrelerini verdi. "Beni affetmeyeceğini bilsem de sensiz geçireceğim tek bir gündense içimdeki umudu yaşatmayı tercih ederim" dedi.
Bunlar beylik laflar tabi, hiç inandırıcı değil. Kendince kalbimi kazanmak için yapıyor. Yine de iyi hissettirdi. Bana şu ana kadar söylemediği güzel sözleri duymak iyi geldi bana. Sonra gidip yattı.
Uzun yazdım ama şu an durum bu. Ben dengeli ve olgun bir insan olduğuma inanıyordum. Böyle bir erkek beni bile bu hale getirdi işte. Kendimi kötü bile hissettim, hala içimde iyi niyet var çünkü. Ama ona acımayacağım. Evlendiğimizden günden beri her gün beni daha çok soldurdu, her günüm ağlayarak geçti. Bana hep çok kötü ve kaba davrandı. Hiç kimseden görmediğim muameleyi bu adamdan gördüm hayatımda. Biraz da o ağlasın bakalım.
Ona karşı hep duygularımla hareket ettim, karşısında ezildikçe ezildim. Onun için hep ben fedakarlık yaptım, hep onun istekleri için yaşadım. Şimdi bütün duygularımı öldürdü ona karşı, tamamen mantığımla davranıp ona karşı acımasız olmaya çalışıyorum. Zaten muhtemelen birkaç haftaya yine aynı şeyleri yapacak, düzelmesini ya da istediklerimi yapmasını filan beklemiyorum. Ama kayıtsızım, artık onun yapacağı hiçbir şey beni üzemez çünkü hiçbir şey hissetmiyorum.