Kızlar Merhaba;
Önceki konularımdan da anlaşılacağı üzere çok sorunlu bir evliliğim var ve değişen hiç bir şey yok..
Çocuk için devam ettiğim evliliğimi sanırım sonlandırmak istiyorum artık..
Fakat şöyle bir durum var ki ailemin evine dönemem ve ayrı ev tuttuğumda da oğluma tek başıma bakacak gücü bulamıyorum kendimde..
Bu yüzden dün akşam öyle bir canıma tak etti ki çocuğun velayeti senin olsun ben artık huzur istiyorum yoksa sağlığımı da kaybedeceğim dedim eşime.. Çok şaşırdı.. Çocuğun velayetinden vazgeçecek kadar mı canına tak etti dedi.. Evet dedim.
Ben haftanın 5 günü 8-5 çalışıyorum ve oğluma babannesi bakıyordu..
Böyle bir durum olsa beni her özlediğinde ve haftasonları alsam nasıl olur sizce kızlar?
Gerçekten artık inanılmaz çaresizim ve tek başıma bir çocuk büyütecek gücü bulamıyorum kendimde.
Diğer tarafta babannesi dedesi babası halası bakacaklar oğluma..
İlerde şartlar değişir neler olur bende bilemiyorum ama devam etmek istemediğime karar verdim artık..
Yorum yapacak arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim..
Ben de aynı soruyu sordum,çocuğun babayla arasi nasıl diye. Hatta kendi mesajimda bosanma durumunda annemle kalma korkumdan bahsetmiştim:)Haklısınız aslında,ama bir yandan da değilsiniz.
Eğer toplumda ilk doğduğu andan itibaren anne de baba da çocuğuyla ilgilense,birlikte vakit geçirmeye çalışsa dediğiniz çok doğru.Ama bizim toplumumuzda erkekler ne çocuğun bakımıyla doğru dürüst ilgilenir,ne de çocuğuyla saatlerce vakit geçirir.Birçoğu işten gelip,çocuğunu yarım saat sever ağlayınca da anneye verir.Doğal olarak çocuk anneye gereğinden çok bağlanıyor.Kötü bir şey değil aslında ama böyle durumlarda kötü oluyor işte.Anneden ayrılırsa şu an o çocuk kendini terk edilmiş hissedecek çok büyük ihtimalle.Çünkü kendisiyle en çok ilgilenen kişiyi kaybetmiş olacak.
Konu sahibine konunun başında o yüzden sormuştum,siz mi yoksa eşiniz mi ilgilendi önce çocukla diye ama kendisi cevap bile vermedi.O yüzden klasik aile yapımıza göre yazdım bu yorumu da.
Ben hala babaannesinde kalmasını anlamsız buluyorum.Konu sahibi buna da yorum yapmıyor doğru dürüst.Neden babaanne ? Neden kreş değil ? 2 sene sonra zaten okula başlayacak,şimdiden yaşıtlarıyla ya da yakın yaş grubuyla birlikte olmalı.Bu da bir bahane olmamalı bana göre.
Yani her ailenin dinamigi farklıdır. Bizde kendince sevgi dolu ama sabırsız ve sinirli , oldukca da diktatör bir anne ve her zaman anlayışlı, sakin, kendi kararlarına (5 yaşında olsan bile) saygı duyan, sohbeti seven bir baba vardi. Bugün 27 yaşındayım hala annemle iletisimim sifirken babamla çok çok iyi.Anne anne de baba ney?
Evlilikte ve boşanmada tüm yükün kadında olmasını saçma buluyorum. Eğer baba insan gibi insansa, çocuklar onu daha çok seviyorsa ona da bırakılabilir.
Her çocuk anne diye ölmüyor yani.
Biz küçükken annem babamla kavga edince bize 'biz babanla bosanacagiz, tarafınızi seçin,kim kimde kalacak' derdi. biz de ablamla kavga ederdik ben babamla kalicam-hayir ben babamla kalicam diye :)
Annemin kavga ettiği de iki saniyelik trip-kapris yani. Bağırma çağırma bile yok. Yine de küçükken velayetimi anneye verdikleri kötü rüyalar görürdüm. Gerçekten de boşansalar ve bana sorsalar onunlayken tüm evin çekip çevrilme zorluğuna rağmen babami secerdim :)
Ama arkadaşlar da haklı. Velayet sizde dursun, ama onlar baksın.
çocuğunuz bir eşya değilki istemediğiniz zaman atasınız başınızdanKızlar Merhaba;
Önceki konularımdan da anlaşılacağı üzere çok sorunlu bir evliliğim var ve değişen hiç bir şey yok..
Çocuk için devam ettiğim evliliğimi sanırım sonlandırmak istiyorum artık..
Fakat şöyle bir durum var ki ailemin evine dönemem ve ayrı ev tuttuğumda da oğluma tek başıma bakacak gücü bulamıyorum kendimde..
Bu yüzden dün akşam öyle bir canıma tak etti ki çocuğun velayeti senin olsun ben artık huzur istiyorum yoksa sağlığımı da kaybedeceğim dedim eşime.. Çok şaşırdı.. Çocuğun velayetinden vazgeçecek kadar mı canına tak etti dedi.. Evet dedim.
Ben haftanın 5 günü 8-5 çalışıyorum ve oğluma babannesi bakıyordu..
Böyle bir durum olsa beni her özlediğinde ve haftasonları alsam nasıl olur sizce kızlar?
Gerçekten artık inanılmaz çaresizim ve tek başıma bir çocuk büyütecek gücü bulamıyorum kendimde.
Diğer tarafta babannesi dedesi babası halası bakacaklar oğluma..
İlerde şartlar değişir neler olur bende bilemiyorum ama devam etmek istemediğime karar verdim artık..
Yorum yapacak arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim..
kreşe gidiyor mu?4 yaşında
benim çocuğum evli olduğumuz halde bu düzende yaşıyorAsla rahatımı,özgürlüğümü falan düşündüğümden değil..
Ben işe giderken uyandırıp onu da peşimde birine bırakmak zorunda kalıcam 8 iş başı çünkü..
Akşam olacak ordan al eve taşı tekrar çocuğu..
O hengamede büyümek zorunda kalacak.
En azından bu şekilde bir düzeni olur beni her istediğinde görür haftasonları da birlikte geçiririz diye düşündüm..
Alıntılara bakılırsa hakikaten aklınız çok karışık.
Bir yerde kızım diğer yerde oğlum yazmışsınız.
Bir mesajda yaşı 4, diğerinde 5.
Bir mesajda oğlumu bırakamam zaten okula başlayacak yazmışsınız, diğerinde bakamam yazdınız.
Ailem bana destek demişsiniz; anneniz ablanız var.
Kv ile yaşamayı "çocuk" için isteyen siz.
Baba baskısından bıkıp evlenen siz.
Anne olmak isteyen siz.
Anası tarafından terkedilecek olan ise "masum çocuk".
Yanlış kararlarınızın bedelini neden çocuğa ödetiyorsunuz?
Madem bu kadar zayıftınız, evlenmeseydiniz, anne olmasaydınız, kv yanına taşınmasaydınız?
Hatalarınızın sorumluluğunu alın ve bir "anne" gibi davranın bundan sonra.
Bence de olabilir.Çocuk için iyisi neyse o olmalı.Tanıdığımız bir ailenin çocuğu babada kaldı,çünki annenin psikolojisi iyi değildi,yetemeyecekti çocuğa,kız babasında kaldı.Baba evlendi,yeni anneyle kanka kız şimdi.Anneyle de görüştürdüler,fakat anne düşmüyor üzerine,alsın çıksın istiyorlar,çocuk açısından düşünerek,kız da aramıyor artık,düzenini seviyor.Anne dışarıdan ilgilenecekse pekala da olabilir.Kötü giden bir evlilikte tukenmislik sendromu nedeniyle çocuğa bakacak gucu kendisinde bulamayabilir.
Bana cok normal geldi..
Bence de babasına verin. Ordan taşı nedir yük mu bu çocuk sizeAsla rahatımı,özgürlüğümü falan düşündüğümden değil..
Ben işe giderken uyandırıp onu da peşimde birine bırakmak zorunda kalıcam 8 iş başı çünkü..
Akşam olacak ordan al eve taşı tekrar çocuğu..
O hengamede büyümek zorunda kalacak.
En azından bu şekilde bir düzeni olur beni her istediğinde görür haftasonları da birlikte geçiririz diye düşündüm..
Sorumluluğu kasdetmiş olamaz mı acabaçok afedersinizde yük mü? Siz evlatlarinizi yük olarak mi görüyorsunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?