Yanlış yaptığımın farkındayım

Bir kuşağın (Y) psikolojisi böyle anne baba baskısı ve mobbingiyle mahvoldu.
Ebeveyn istekleri ve sözde çocuklarının iyiliğini isteme mizansenleri, biz seni düşünüyoruz diye çocuğun tüm psikolojisinin içine etmeleri ve onu kırmaları bi bitmedi.

Derslerin iyi olmalı,zayıf getirmemelisin, matematikten 1 (eski sistemle) alırsan dayak bile yiyebilirsin neden çünkü mal eğitim sisteminde derslerden başarılı olmak senden daha önemli, anadolu lisesi kazanmalısın, sayısal seç!, başka alan seçemezsin, para kazandıran meslekler sayısalda, üniversitede iyi sıralama yap, yapmazsan malsın! başarılı olamazsan sevilmezsin.
Sevilmen ve değer görmen için matematiksel değerin hakkını vermen lazım gerisi boş.

Nasihatler, öğütler, çalış, hayatını kurtar, oku, nasihat, öğüt, 1 getirme, dershane denemelerinden başarılı ol, öğüt, nasihat…

Çalışıyo olduğum ve elimden geleni yapmaya çalıştığım halde işitilen sözler: anca sokaklarda sürt, aklı bi karış havada, sünepe, sümsük, aptal, orda burda fink atıyor (geziyor) vs bilimum onur ve gurur kırıcı laflar.. Bunları söyleyen sözde eğitimci! ama dibine ışık veremeyen ebeveynler!

Sen sen olduğun için koşulsuz şartsız ailen tarafından kabul edilmiyorsun, en ufak ve en masumane bir eğlenme, gezme, arkadaşınla buluşma isteğinde duyduğun bu ağır laflar.
Neydim ben, zindana atılmış köle mi?

Senin, kendilik değerin = okuldaki elde ettiğin başarı, sayısal zekan, öss’deki sıralaman.

Sonuç; 20 küsür yıl sonra yaptığı her şeyden şüphe duyan, özgüvensiz, değersiz hisseden, belki mesleğinde başarılı ama hayatının direksiyonunda başarısız, ebeveynlerine kin ve öfke dolu, bunları aşabilmek için mücadele halinde bir birey.

Sonuç; aile bağları kopuk, aileyle konuşmaktan keyif almayan, onlarla bir şey paylaşmayan bir birey (neden acaba!)

Çocuklarınıza keşke sizin çocuğunuz olmasaydım dedirtmek için gayet yerinde davranışlar bunlar.

Doğurmak, beslemek, iyi eğitim alsın! diye tüm imkanlarını seferber etmek anne baba olmak değil!

Şimdi emeklerini yok mu sayacağız?
Yetiştirdikleri evlat onlara minnet duymak zorunda mı?
Hiçbir anne babanın bir evladını arafta bırakmaya hakkı yok.
Doğuruyosun diye ordan oraya savurmaya, psikolojik baskı uygulamaya hakkın yok!

lahinihal .!.:

Merak ettim eski konularina baktim konu sahibinin. Bikaç defa çocuğuna bağirdiğini yazdigi konular açmiş. 2 sene evvel bagirdiğinda kizinin bayilacak kadar ağladiğini sakinleşmedigini, kizinin "abarttiğini" yazmiş. Yaa çocuk 6 yaşinda sinir krizleri geçiriyomuş resmen. Okuyorsa kesinlikle hem kendisi hemde çocuğu yardim almali.

Genişletmek için tıkla...

O çocuk doğduğundan beri kimbilir neler yaşadı... Daha 6 yaşında sinir krizi gecirene kadar şiddete uğramış çocuğa abartıyosun diyen bir anneyle yaşıyor, düşünün, gerisi muhtemelen hayal gücümüzü bile aşıyor... Üzgünüm ama çocuk zaten bitmiş arkadaşlar, bundan sonra tedaviyle filan da iflah olması çok zor artık.... Tek duam sonraki yaşamında umarım iyi insanlar çıkar kuzunun karşısına. En azından belki merhametle tanışır...

Twogirlsmother .!.:

2.sınıfa giden 8 yaşında bi kızım var kafası çalışmıyor ödev yaparken bi problemde hangi işlem yapılacağını kestiremiyor bende niye anlamıyorsun burada azalma var eksilme var eee ne yapıcaz çıkarma işlemi diye çıkışıyorum sinirleniyorum eczacı olacak diye hayal kuruyoruz kendi de bizde eczacı olarak hayal ediyoruz ama umudum kırılıyor kafayı çalıştıramayınca sen böyle eczacı falan olamazsın diyorum işte orda yanlış yapıyorum özgüveni kalmıyor zaten çocuğun yanlışımın farkındayım ama emek veriyorum çocuğa niye kestiremiyor bazı şeyleri zeka meselesi sanırım eşimde bende çok zeki değiliz ama iyi kötü üniversite mezunuyuz bu zeka meselesi de genetik olduğuna inanıyorum bazı çocuk leb demeden leblebiyi anlıyor ben çocuğuma emek veriyorum bazı şeyleri bilsin anlasın bende mutlu olayım istiyorum tablete bakıyor saatlerce aç bi kitap oku diyorum yok illa başında dikilicem o kitabı okuması için hatalarım ani sinirlenmek çocuğu aşağılar tarzda konuşmak eczacı olamazsın gibi konuşarak bunlar benim hatalarım 2 yaşında bi kardeşi var o da rahat vermiyor bi oyun kurup oynasa küçük olan gelip bozuyor çocukta kolayından tablete sarılıyor tablette ne izliyor ne yapıyor takip ediyorum ama beyni köreliyor tablet yüzünden üzülüyorum. Beslenmesine de dikkat ediyorum kafası çalışsın sağlıklı beslensin diye bana akıl verin çocuğum başarılı olsun istiyorum ama psikolojisi de önemli tabi

Genişletmek için tıkla...

Çocuk o daha .Sen olsaydın eczacı .Şaka gıbısınız ya .Doguruosunuz şu hısterdıgınız muameleye bakın.Çocuk ıstıyor mu acaba?Kafası basmamak ne ya ?

8 yaşında eczacılığı nerden biliyor acaba? Benimde 8 yaşında kızım var bir doktor olacam birde öğretmen olacağım diyor şuanlık. Kafasıda iyi çalışıyor halbuki. Ama demekki biz anne-baba olarak vizyonsusuz, mutlu ve sağlıklı olsun ne isterse onu olsun kafasındayız. Yarından tezi yok kafasına meslek sokayım. Ama eczacılık değil,
çok sıkıcı bir meslek bence. Daha böyle keyifli, ruh sağlığı bozuk insanlardan uzak bir meslek bulayım ben en iyisi.

Çocuğunuzun ileride edineceği meslekten size ne yahu!
Doğurmuş olmanız onun ne yapması gerektiğine karar verici olmanızı gerektirmiyor.
Çalışmıyorsa kafası sayısal çalışmıyordur, başka bir şeyde üstündür ama o kadar farkında değilsiniz ki bunun!
Belki çocuk müziğe yetenekli, belki dil zekası gelişmiş vs vs.
Onu özgür bırakıp kararlarını desteklemek yerine baskı kurmak annelik değil!
Ayrıca başarısız olmak da kötü bir şey değil, başarısızlık da başarı kadar alkışlanmalıdır çünkü denemiştir!

piraye .!.:

O çocuk doğduğundan beri kimbilir neler yaşadı... 6 yaşında sinir krizi gecirene kadar şiddete uğramış çocuğa abartıyosun diyen bir anneyle yaşıyor... Çocuk zaten bitmiş arkadaşlar, bundan sonra tedaviye filan da iflah olması çok zor maalesef... Bundan sonraki yaşamında umarım iyi insanlar çıkar karşısına. En azından belki merhametle tanışır...

Genişletmek için tıkla...

Fiziksel şiddetet uygulamiyorum yazmiş ama sinir sorunu olduğu ve bu yuzden de çocuğun psikolojik şiddete maruz kaldiği kendi anlatimiyla ortada.

lahinihal .!.:

Fiziksel şiddetet uygulamiyorum yazmiş ama sinir sorunu olduğu ve bu yuzden de çocuğun psikolojik şiddete maruz kaldiği kendi anlatimiyla ortada.

Genişletmek için tıkla...

bu çocuk okulda sınavlarda korka korka cevaplayacak.çünkü evde hesap soracak despot bir anne bekliyor.başarılı olmalarını isteriz elbette ama yolu bu değil.benim çocuk ilkokulda bilsem sınavına girdi kazanamadı ama akrabamın kızı kazandı.e ne yapayımm kıyas yapıp vayy zekan da yok mu diyeydimm?ilerleyen zamanlarda bambaşka yetenekleri çıkacak çocuklarımızın.

lahinihal .!.:

Fiziksel şiddetet uygulamiyorum yazmiş ama sinir sorunu olduğu ve bu yuzden de çocuğun psikolojik şiddete maruz kaldiği kendi anlatimiyla ortada.

Genişletmek için tıkla...

Aynen öyle . Ancak ben uyguladığı psikolojik şiddeti ( üstelik sosyal çekincelerle muhtemelen hafifleterek anlatıyor, çok daha fazlası var belli ki) böyle ulu orta anlatmaktan çekinmeyen, yaptığının apaçık istismar ve şiddet olduğunu bile kabul etmeyen , öfke kontrolü konusunda bariz sıkıntısı olan bir insanın kendini fiziksel şiddet uygulamaktan kolayca alıkoyabilecegini pek düşünmüyorum. Umarım doğru söylüyor, el kaldırmıyordur ama hiç zannetmiyorum...

Twogirlsmother .!.:

2.sınıfa giden 8 yaşında bi kızım var kafası çalışmıyor ödev yaparken bi problemde hangi işlem yapılacağını kestiremiyor bende niye anlamıyorsun burada azalma var eksilme var eee ne yapıcaz çıkarma işlemi diye çıkışıyorum sinirleniyorum eczacı olacak diye hayal kuruyoruz kendi de bizde eczacı olarak hayal ediyoruz ama umudum kırılıyor kafayı çalıştıramayınca sen böyle eczacı falan olamazsın diyorum işte orda yanlış yapıyorum özgüveni kalmıyor zaten çocuğun yanlışımın farkındayım ama emek veriyorum çocuğa niye kestiremiyor bazı şeyleri zeka meselesi sanırım eşimde bende çok zeki değiliz ama iyi kötü üniversite mezunuyuz bu zeka meselesi de genetik olduğuna inanıyorum bazı çocuk leb demeden leblebiyi anlıyor ben çocuğuma emek veriyorum bazı şeyleri bilsin anlasın bende mutlu olayım istiyorum tablete bakıyor saatlerce aç bi kitap oku diyorum yok illa başında dikilicem o kitabı okuması için hatalarım ani sinirlenmek çocuğu aşağılar tarzda konuşmak eczacı olamazsın gibi konuşarak bunlar benim hatalarım 2 yaşında bi kardeşi var o da rahat vermiyor bi oyun kurup oynasa küçük olan gelip bozuyor çocukta kolayından tablete sarılıyor tablette ne izliyor ne yapıyor takip ediyorum ama beyni köreliyor tablet yüzünden üzülüyorum. Beslenmesine de dikkat ediyorum kafası çalışsın sağlıklı beslensin diye bana akıl verin çocuğum başarılı olsun istiyorum ama psikolojisi de önemli tabi

Genişletmek için tıkla...

Yok artık ya
Daha 2.sınıfa giden çocuğun ne meslek yapacağına bile karar vermişsiniz.
Önce çocuğunuz biraz büyüsün, kendisini keşfetsin neye ilgisi varsa ona yönelir zaten...
Şimdiden sen eczacı olamazsın demişsiniz pes valla ya, şoklar içinde okudum. Her cümleniz fiyasko...

lahinihal .!.:

Merak ettim eski konularina baktim konu sahibinin. Bikaç defa çocuğuna bağirdiğini yazdigi konular açmiş. 2 sene evvel bagirdiğinda kizinin bayilacak kadar ağladiğini sakinleşmedigini, kizinin "abarttiğini" yazmiş. Yaa çocuk 6 yaşinda sinir krizleri geçiriyomuş resmen. Okuyorsa kesinlikle hem kendisi hemde çocuğu yardim almali.

Genişletmek için tıkla...

aa ciddi mi,çok sinirlendim gerçekten böylelerinin anne olup da burada yıllarca tüp bebek deneyip evlat hasreti çekenlerin anne olamaması ne çeşit bir imtihan?
işte bu yüzden anne baba olmadan önce ehliyet alınsın diyoruz. buraya yansıttığı bile bu kadar ciddi boyuttaysa kim bilir yansıtmaya çekindiği neler oluyordur neler arka planda.bu kadından çocukların alınması gerekiyor.

banabirmasalanlatbaba .!.:

aa ciddi mi,çok sinirlendim gerçekten böylelerinin anne olup da burada yıllarca tüp bebek deneyip evlat hasreti çekenlerin anne olamaması ne çeşit bir imtihan?
işte bu yüzden anne baba olmadan önce ehliyet alınsın diyoruz. buraya yansıttığı bile bu kadar ciddi boyuttaysa kim bilir yansıtmaya çekindiği neler oluyordur neler arka planda.bu kadından çocukların alınması gerekiyor.

Genişletmek için tıkla...

Yanlış anlamayın da böyle konularda hep tüp bebek tedavisi görenlerin emsal gösterilmesi de doğru değil. Yıllarca uğraşıp tedaviyle çocuk sahibi olup aynı konusahibi gibi olan tanıdığım çok insan var. Hatta bazılarının sırf kendilerinden zayıf , aciz bir varlığa, analık babalık kisvesi altında rahatça eziyet etmek için ısrarla , üstelik tekrar tekrar doğurmak istediklerini düşünüyorum ben artık... Yani doğal yoldan veya tedaviyle doğurmuş olmak hiçbir şeyi değiştirmiyor maalesef...

Twogirlsmother .!.:

2.sınıfa giden 8 yaşında bi kızım var kafası çalışmıyor ödev yaparken bi problemde hangi işlem yapılacağını kestiremiyor bende niye anlamıyorsun burada azalma var eksilme var eee ne yapıcaz çıkarma işlemi diye çıkışıyorum sinirleniyorum eczacı olacak diye hayal kuruyoruz kendi de bizde eczacı olarak hayal ediyoruz ama umudum kırılıyor kafayı çalıştıramayınca sen böyle eczacı falan olamazsın diyorum işte orda yanlış yapıyorum özgüveni kalmıyor zaten çocuğun yanlışımın farkındayım ama emek veriyorum çocuğa niye kestiremiyor bazı şeyleri zeka meselesi sanırım eşimde bende çok zeki değiliz ama iyi kötü üniversite mezunuyuz bu zeka meselesi de genetik olduğuna inanıyorum bazı çocuk leb demeden leblebiyi anlıyor ben çocuğuma emek veriyorum bazı şeyleri bilsin anlasın bende mutlu olayım istiyorum tablete bakıyor saatlerce aç bi kitap oku diyorum yok illa başında dikilicem o kitabı okuması için hatalarım ani sinirlenmek çocuğu aşağılar tarzda konuşmak eczacı olamazsın gibi konuşarak bunlar benim hatalarım 2 yaşında bi kardeşi var o da rahat vermiyor bi oyun kurup oynasa küçük olan gelip bozuyor çocukta kolayından tablete sarılıyor tablette ne izliyor ne yapıyor takip ediyorum ama beyni köreliyor tablet yüzünden üzülüyorum. Beslenmesine de dikkat ediyorum kafası çalışsın sağlıklı beslensin diye bana akıl verin çocuğum başarılı olsun istiyorum ama psikolojisi de önemli tabi

Genişletmek için tıkla...

Önce kendi beslenmenize dikkat edin bence, yazık çocuğa.

piraye .!.:

Yanlış anlamayın da böyle konularda hep tüp bebek tedavisi görenlerin emsal gösterilmesi de doğru değil. Yıllarca uğraşıp tedaviyle çocuk sahibi olup aynı konusahibi gibi olan tanıdığım çok insan var. Hatta bazılarının sırf kendilerinden zayıf aciz bir varlığa rahatça eziyet etmek için ısrarla doğurmak istediklerini düşünüyorum ben artık... Doğal yoldan veya tedaviyle doğurmuş olmak hiçbir şeyi değiştirmiyor maalesef...

Genişletmek için tıkla...

tüp bebekle uğraşan insanlarda annelik ve merhamet güdüsünü çok yoğun hissediyorum. hatta gözlemliyorum da.evlatlarına kavuşunca da ekstra bir üstüne titreme oluyor. tabii her genelleme gibi bu da çürütülebilir.

eğer o kadar masraf+psikolojik yıkım sürecinin sonunda evladına kavuştuğu halde işkence ediyorsa zaten kendiyle çelişen hasta bireydir. tutarsızlık olması gerekiyor burada.

Twogirlsmother .!.:

2.sınıfa giden 8 yaşında bi kızım var kafası çalışmıyor ödev yaparken bi problemde hangi işlem yapılacağını kestiremiyor bende niye anlamıyorsun burada azalma var eksilme var eee ne yapıcaz çıkarma işlemi diye çıkışıyorum sinirleniyorum eczacı olacak diye hayal kuruyoruz kendi de bizde eczacı olarak hayal ediyoruz ama umudum kırılıyor kafayı çalıştıramayınca sen böyle eczacı falan olamazsın diyorum işte orda yanlış yapıyorum özgüveni kalmıyor zaten çocuğun yanlışımın farkındayım ama emek veriyorum çocuğa niye kestiremiyor bazı şeyleri zeka meselesi sanırım eşimde bende çok zeki değiliz ama iyi kötü üniversite mezunuyuz bu zeka meselesi de genetik olduğuna inanıyorum bazı çocuk leb demeden leblebiyi anlıyor ben çocuğuma emek veriyorum bazı şeyleri bilsin anlasın bende mutlu olayım istiyorum tablete bakıyor saatlerce aç bi kitap oku diyorum yok illa başında dikilicem o kitabı okuması için hatalarım ani sinirlenmek çocuğu aşağılar tarzda konuşmak eczacı olamazsın gibi konuşarak bunlar benim hatalarım 2 yaşında bi kardeşi var o da rahat vermiyor bi oyun kurup oynasa küçük olan gelip bozuyor çocukta kolayından tablete sarılıyor tablette ne izliyor ne yapıyor takip ediyorum ama beyni köreliyor tablet yüzünden üzülüyorum. Beslenmesine de dikkat ediyorum kafası çalışsın sağlıklı beslensin diye bana akıl verin çocuğum başarılı olsun istiyorum ama psikolojisi de önemli tabi

Genişletmek için tıkla...

Size inanamıyorum ya bunları okurken ben utandım. Eczacı olsun diye hayal kuruyoruz da ne demek belki çocuğunuzun başka yetenekleri hayalleri var ya da olacak kim bilir. Psikolojik baskı uygulayarak aksine çok daha kötü ilerler. Ben de annemden ders çalışmıyorum okumayı geç öğrendim diye çok şiddet gördüm. Bağırdı, çağırdı diğer çocuklarla kıyasladı aptal çevresinin lafları ile doktora götürdü ki doktora gitmekte sıkıntı yok ama doktorluk bir durum yok çocuğunuz bir dersi anlamıyor diye salak muamelesi yapamazsınız. Bunlar gelip geçici e şimdi ne oldu havacılık yönetimi okudum okulumu iyi bir eğitimle tamamladım ama sayesinde içe kapanık, korkak, özgüvensiz büyümüştüm. Siz de şuan aynısını yapıyorsunuz. Keşke herkes ebeveyn olmasa bu hak için bile mülakattan geçilse ne acı herkesin anne baba olması..

banabirmasalanlatbaba .!.:

tüp bebekle uğraşan insanlarda annelik ve merhamet güdüsünü çok yoğun hissediyorum. hatta gözlemliyorum da.evlatlarına kavuşunca da ekstra bir üstüne titreme oluyor. tabii her genelleme gibi bu da çürütülebilir.

eğer o kadar masraf+psikolojik yıkım sürecinin sonunda evladına kavuştuğu halde işkence ediyorsa zaten kendiyle çelişen hasta bireydir. tutarsızlık olması gerekiyor burada.

Genişletmek için tıkla...

Bizzat gözlemlediğim örnekler olmasa ben de böyle zannederdim. Ama değil maalesef. Bir tanesini bizzat ben şikayet etmek zorunda kaldım. Hiçbir yaptırım uygulanmadı, üstüne yine , tekrar tedaviyle ikinci çocuğu yaptı. Ona da aynı şekilde davranıyor.

piraye .!.:

Bizzat gözlemlediğim örnekler olmasa ben de böyle zannederdim. Ama değil maalesef. Bir tanesini bizzat ben şikayet etmek zorunda kaldım. Hiçbir yaptırım uygulanmadı, üstüne yine tekrar tedaviyle ikinci çocuğu yaptı.

Genişletmek için tıkla...

e allah da belasını versin

banabirmasalanlatbaba .!.:

e allah da belasını versin

Genişletmek için tıkla...

Vermiyor işte, olan her zaman masumlara oluyor...

Ayy uamrım aile sosyal politikalar bakanlığı bir inceleme falan baslatıe ya yazık cocuk psıkolojık siddt gorjyor.eczaxı neden ? Belki o sanata ,bilime yönelecek? İgrencsiniz.yazık cocuga. Ve tablete kızmadan önce siz gun içinde telefonu elinizden dusurmuyorsanız o cocugunda sizden gorup tablete dayanması normal. Önce siz kendinizi geliştirin univ okuyunca iyi ebeveny olunmıyormus veya zeka yetmiyormus ebeveyn olmaya bak tek örneksin suan.hesabı kapatsa bile bir sekilde ulasılır mı bu üyeye ya cok uzuldum cocuga umarım derhal site yonetımı bişey yapar.cocugun psikolojisini bozuyor

belirsizlikzor .!.:

Yeğenimin öğretmeni de benzer, onlar da öğretmen degistirecekler

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle geç kalmasınlar benim yavrumun özgüveni yerle bir oldu inanın

Ktrmtm .!.:

Öğrenci sayısı fazla, sınavlar zor. Bence normal yani çok zeki olan ve bayağı da çalışan kuzenim 35bin yaptı. Keza arkadaşım aynı şekilde 27bin. Biri özelde tıp okuyor diğeri bilgisayar mühendisliği bitirdi.

Genişletmek için tıkla...

Bizim zamanımızda çok kolaydı sınavlar ve üniversite okumak. Hepimizi kapılarda çeşitli ikramlarla, macaronlarla falan karşıladılar, ondan bilemedim herhalde.

Kişi sayısı elbette etkili ve herkesin sınavı kendine zor ama bazı şeyler de talep meselesi. Benden çok önce tıp fakültesiyle yarışan bölümlerin şu an barajı geçenin gireceği bölümler haline gelmesi gibi.
Konu sahibinin eczacılığı tutkuyla istemesine de anlam veremedim o yüzden. Hem de 10 sene sonrası için.
Çünkü bundan 10 sene önce mezun olan arkadaşlarım bile para sıkıntısı yaşamadıkları halde son birkaç senede zar zor yer bulup eczane açabildiler.
Bu devirde birinin "çocuğum eczacılık okusun da hayatımız kurtulsun" demesi komik yani. 10 sene önce okuyanların bile hayatı kurtulmamıştır.