Ben 2 yıl terapi aldım sırf bunlar yüzünden,para istediğinde de vermiyorum. Abimin de destek alması lazım psikiyatriden ama baba anne pasif olunca her şey bize kalıyor,bende uğraşmak istemiyorum artık. Evet gerçekten psikolojimizi bozdu hepimizinsizin psikolojiniz ondan daha kötü bence şu an, ben ailenize ve size üzüldüm açıkçası ama bir yerden sonra yeter demeyi bilmek gerek, yoksa böyleleri ömür boyu sırtınızdan geçinir.
Bu yoruma ağladım ağlayacağım,inanın çok haklısınız. Kimse çıkıpta bu süreçte siz de gençsiniz sizin de hayatınız var demedi. Babam da çalışmadığı için evin kirasını da,geçimini de biz sağlıyorduk. Biz küçüklükten itibaren vermeye alıştık maalesef kimse bana ya da kardeşlerime destek çıkmadı hep kazandığımı aileme harcamam zorundaymışım gibi hissettim. Ailem de ajitasyonla bizi kullandı aslında. Ben bunun norma olduğunu düşünüyordum,her aile yapısı böyledir sanıyordum belli bir yaşa kadar,iş ortamına girdikten sonra öğrendim ne kadar zor ve aykırı bir ailede olduğumu. Bana yazık,kardeşlerime yazık ama birleşipte ayrı eve geçmek çok zorAbiniz 20 yıldır iyi bir yerde çalışıyor ama beyaz eşyalarla 1 tane bileziği zar zor alıyor.
Bekar adam 20 yıl boyunca her ay kenara 1 çeyrek atsa evlenirken her şeyini kendisi yapabilirdi, ben size diyeyim abiniz uzun zamandır kumar oynuyor, hiçbirinizin ruhu duymamış ve yanılıyor da olabilirim ama muhtemelen evin tek erkek çocuğu olduğundan her şeyi kendine hak görmüş hesap soranı da olmamış.
Ailenizde 2 memur kızına, yine varsayımla yazıyorum ama memur olan diğer kardeşin de kız olduğunu düşünüyorum, bizim durumumuz yok isteklerinizi karşılayamayız demek yerine ele güne rezil olmayalım deyip kredi çektirtmiş.
Yorumları sert buluyorsunuz lakin bizler size üzüldüğümüz için yazıyoruz, evin küfürbaz ailesinin üzerine yürümekten bile çekinmeyen faydasız oğlunun arkasını toplamak için mi doğdunuz siz? Size yazık günah değil mi?
O borçları nasıl yaptıysa öyle ödesin, siz borcunu kapadıkça fazlasını isteyecek, annenize alamadığınız evi yuvam dağılacak karımı seviyorum yapmak zorundasınız deyip kendisi için aldırtır siz de yine abiniz için borç ödemek zorunda kalırsınız.
Siz genç değil misiniz? Sizin hayalleriniz gelecek planlarınız yok mu? 2 kardeş bir olun abiye resti çekin, ek iş mi yapar eşi mi çalışır ne yaparlarsa yaparlar o borçları ödesin.
Biz ödeyemeyiz dedik,bu kadar istemeyin dedik. Israr ettiler bir şey de diyemedik. Diyemedik değil aslında dedik. Ben çok kavga ettim,bağırdım çağırdım sonra da ne haliniz varsa görün dedim. Krediyi de çok zor zamanımda aldılar benden. Yeni ameliyat olmuştum,duygusal bir boşluktaydım. Abimiz dediler,ailemiz dediler mecbur kaldımDaha neyi ödeyeceksiniz ya bırakın ne hali varsa görsün ikisi de arsız yuzsuz. Çalışıp baksınlar başlarının carelerine. Ne güzel işsız gucsuz 200grm altın istemek, aile yapsın tabii, yok canım. Bırakın bu işleri Allah aşkına kazık kadar adam keyfine borç yapsın da ailesi ödesin, gelin fazlasını istesin küssün.
Sanki o ailesini çok düşünmüşte, bencil, sorumsuz.Biz ödeyemeyiz dedik,bu kadar istemeyin dedik. Israr ettiler bir şey de diyemedik. Diyemedik değil aslında dedik. Ben çok kavga ettim,bağırdım çağırdım sonra da ne haliniz varsa görün dedim. Krediyi de çok zor zamanımda aldılar benden. Yeni ameliyat olmuştum,duygusal bir boşluktaydım. Abimiz dediler,ailemiz dediler mecbur kaldım
Cidden daha detaylı anlatsam anlarsınız,krediyi de isteyerek çekmedim ama Mecbur kaldım,mecbur kalmış hissettim.. üzerime yükmüş gibi hissettirildi,sinirlendim ama ailedir normaldir diye düşündüm..aile olmadığımızı a çok geç anladımEvliliğe karşı mı çıktınızkendinizin hiçbir malvarlığı yokken evlensinler diye kredi çekip her istediklerini almışsınız. Para vermeseydiniz zaten karşı çıkmanıza gerek olmazdı. Ferhatın şirine kavuşmak için dağları delmesinden daha fazla çaba sarfetmişsiniz kavuşmaları için karşı çıktık diyor
Yengeniz neyin içine düşmüş yazık günah gerçekten. Ortak yolu bulmaya çalışmayın bırakın işsiz güçsüz evlilik sorumluluğunu kaldıramayacak abinizden ayrılsın. Abin bence yalan söylüyor kumara bulaşmışMerhaba.1 yıl önce abim 2,5 yıl sevgili 1 yıl nişanlı kaldığı kişiyle evlendi. Babam annem işsiz olduğu için istedikleri 200 gram altını biraz borçla biraz diğer kardeşlerim beraber hallettik. (Ben bir yıldır kredisini ödüyorum,1 yıl daha ödeyeceğim) zar zor beyaz eşyalarını,1 tane bileziğini abim aldı. (Bu arada ben daha önce aldığım altın kolyeyi,2 tane çeyrekli bilekliğimi de geline vermiştim) neyse bunlar evlendikten 3 ay sonra öğrendik ki abim bütün altınları satmış. Bizim emanet aldığımız 2 bileziği dahi satmış ki emanet olduğunu ve düğünden 3 ay sonra vermemiz gerektiğini bilmesine rağmen satmış. (Sözde o 3 ayda yerine tamamlayıp geline söylemeyecektik) Üzerine gidip birkaç akrabamızdan ve gelinin akrabalarından altın borçları almış. Biz bunların hepsini 3 ay sonra öğrendik. Bunları öğrenmemizle beraber yengem abimi sürekli altın konusunda sıkıştırdığı için evde kavga eksik olmamaya başladı. Abim şerefsizi gidip karısına hem sözlü hem fiziksel şiddet uygulamış. Gelin birkaç kere evi terkedip bize geldi. Biz o sıra abimle konuşmaya,borçların kaynağını sormaya,gelini korumaya devam ettik hatta babam bi ara abimi dövdü,ağlattı. Ben aylarca konuşmadım. Dayanamadık annemin üzerine geldikleri için akraba borçlarının bir kısmını da ödedik. (200 bin lira civarında) ama arkadaşlar o kadar çaresizce ödüyoruz ki bizim ne evimiz ne arabamız var. Heves ettik kardeşimle beraber bir olup anneme ev alacaktık. Ama bu abimin borçları yüzünden bir türlü o parayı toplayamadık. Ama sorsanız hala borcun kaynağını söylemiyor. Düğün borcu diyor,kimse bana yardım etmedi diyor. Yalan söylüyor. Kumar mı oynuyor acaba diye de şüphelendik ama açık vermiyor yani kaybedecek parası kalmadı üstüne milyon borcu var çünkü. Neyse. Yengem bu olaylardan sonra ailecek hepimize tavır koydu. Hiçbirimizle konuşmadı etmedi. Ki biz her seferinde onun arkasında durduk. Haklı olduğunu söyledik. Ama istiyor ki abimin diğer borçlarını da biz ödeyelim. Ben böyle olacağını evlenseydim bilmezdim,nasıl bir aileye düştüm,açlık çekmeye mi geldim diyip duruyor. Biz haklı ve üzgün diye üzerine gitmiyorduk. Ama gerçekten artık aileme kadar kötü sözler söylüyor haliyle sinirleniyorum çünkü annem hiçbirini haketmiyor bu söylediklerinin. Bu arada abimin sinirli ve küfürbaz vs olduğunu sevgiliyken de biliyordu. Her gittiğim gezi de,tatil de vicdan azabı çekmeme engel olmuyor bu durum ne yazık ki. Onlar borç içinde ben geziyormuşum gibi bir algı var. Buraya yazmamın sebebi yengem bize sinirli olmasında haklı mı,abim düzeltilebilir mi,biraz içimi rahatlatmak aslında.
2,3 yıldır en büyük derdimiz bu oldu. Çok sıkıldım,terapi aldım,biraz düzeldim derken terapiyi bıraktıktan sonra yine endişelerim,iç sıkıntılarım başladı. İnsanın ailesi çocuğuna yük olur mu? Her yönden yükler. Aile evinde bile rahat değilim. Babam görünce para isteyecek diye huzursuzlanıyorum. Üstüne narsistin teki. Bize bağırır çağırır,eleştirir sürekli. Narsist babayla büyümek o kadar zor ki. Kendimi çok yalnız ve kötü hissediyorumMerhaba.1 yıl önce abim 2,5 yıl sevgili 1 yıl nişanlı kaldığı kişiyle evlendi. Babam annem işsiz olduğu için istedikleri 200 gram altını biraz borçla biraz diğer kardeşlerim beraber hallettik. (Ben bir yıldır kredisini ödüyorum,1 yıl daha ödeyeceğim) zar zor beyaz eşyalarını,1 tane bileziğini abim aldı. (Bu arada ben daha önce aldığım altın kolyeyi,2 tane çeyrekli bilekliğimi de geline vermiştim) neyse bunlar evlendikten 3 ay sonra öğrendik ki abim bütün altınları satmış. Bizim emanet aldığımız 2 bileziği dahi satmış ki emanet olduğunu ve düğünden 3 ay sonra vermemiz gerektiğini bilmesine rağmen satmış. (Sözde o 3 ayda yerine tamamlayıp geline söylemeyecektik) Üzerine gidip birkaç akrabamızdan ve gelinin akrabalarından altın borçları almış. Biz bunların hepsini 3 ay sonra öğrendik. Bunları öğrenmemizle beraber yengem abimi sürekli altın konusunda sıkıştırdığı için evde kavga eksik olmamaya başladı. Abim şerefsizi gidip karısına hem sözlü hem fiziksel şiddet uygulamış. Gelin birkaç kere evi terkedip bize geldi. Biz o sıra abimle konuşmaya,borçların kaynağını sormaya,gelini korumaya devam ettik hatta babam bi ara abimi dövdü,ağlattı. Ben aylarca konuşmadım. Dayanamadık annemin üzerine geldikleri için akraba borçlarının bir kısmını da ödedik. (200 bin lira civarında) ama arkadaşlar o kadar çaresizce ödüyoruz ki bizim ne evimiz ne arabamız var. Heves ettik kardeşimle beraber bir olup anneme ev alacaktık. Ama bu abimin borçları yüzünden bir türlü o parayı toplayamadık. Ama sorsanız hala borcun kaynağını söylemiyor. Düğün borcu diyor,kimse bana yardım etmedi diyor. Yalan söylüyor. Kumar mı oynuyor acaba diye de şüphelendik ama açık vermiyor yani kaybedecek parası kalmadı üstüne milyon borcu var çünkü. Neyse. Yengem bu olaylardan sonra ailecek hepimize tavır koydu. Hiçbirimizle konuşmadı etmedi. Ki biz her seferinde onun arkasında durduk. Haklı olduğunu söyledik. Ama istiyor ki abimin diğer borçlarını da biz ödeyelim. Ben böyle olacağını evlenseydim bilmezdim,nasıl bir aileye düştüm,açlık çekmeye mi geldim diyip duruyor. Biz haklı ve üzgün diye üzerine gitmiyorduk. Ama gerçekten artık aileme kadar kötü sözler söylüyor haliyle sinirleniyorum çünkü annem hiçbirini haketmiyor bu söylediklerinin. Bu arada abimin sinirli ve küfürbaz vs olduğunu sevgiliyken de biliyordu. Her gittiğim gezi de,tatil de vicdan azabı çekmeme engel olmuyor bu durum ne yazık ki. Onlar borç içinde ben geziyormuşum gibi bir algı var. Buraya yazmamın sebebi yengem bize sinirli olmasında haklı mı,abim düzeltilebilir mi,biraz içimi rahatlatmak aslında.
Anneniz yaşındayım, konuyu okuyunca abinize yengenize ailenize üzülmedim direkt size üzüldüm.Bu yoruma ağladım ağlayacağım,inanın çok haklısınız. Kimse çıkıpta bu süreçte siz de gençsiniz sizin de hayatınız var demedi. Babam da çalışmadığı için evin kirasını da,geçimini de biz sağlıyorduk. Biz küçüklükten itibaren vermeye alıştık maalesef kimse bana ya da kardeşlerime destek çıkmadı hep kazandığımı aileme harcamam zorundaymışım gibi hissettim. Ailem de ajitasyonla bizi kullandı aslında. Ben bunun norma olduğunu düşünüyordum,her aile yapısı böyledir sanıyordum belli bir yaşa kadar,iş ortamına girdikten sonra öğrendim ne kadar zor ve aykırı bir ailede olduğumu. Bana yazık,kardeşlerime yazık ama birleşipte ayrı eve geçmek çok zor
Narsist babayla büyümeniz aslında hiç sizin sorumluluğunuz olmayan şeylerde bile başkalarını memnun etmek için kendinizi tüketmenizi çok açıklıyor. Terapi almakla gayet iyi yapmışsınız, konunuzu da empati yaparak oldukça iyi anlatmışsınız. Belli ki iyi bir insansınız, ama daha fazlasını yapmayın cidden, hem kendiniz için hem de bırakın gelin ayrılsın ki o da kurtulsun. Kimsenin, en çok da kendi günahınıza girmeyin2,3 yıldır en büyük derdimiz bu oldu. Çok sıkıldım,terapi aldım,biraz düzeldim derken terapiyi bıraktıktan sonra yine endişelerim,iç sıkıntılarım başladı. İnsanın ailesi çocuğuna yük olur mu? Her yönden yükler. Aile evinde bile rahat değilim. Babam görünce para isteyecek diye huzursuzlanıyorum. Üstüne narsistin teki. Bize bağırır çağırır,eleştirir sürekli. Narsist babayla büyümek o kadar zor ki. Kendimi çok yalnız ve kötü hissediyorum
ya nasıl beklemiyodunuz?Abimizdir dedik yaptık,sonucun bu olacağını hiç beklemiyorduk
ısrarla derken? 3 yıla yakın sevgili olan ben değildim yalnız. Küfür ettiğini de sinirli olduğunu da gayette biliyordu
Merhaba.1 yıl önce abim 2,5 yıl sevgili 1 yıl nişanlı kaldığı kişiyle evlendi. Babam annem işsiz olduğu için istedikleri 200 gram altını biraz borçla biraz diğer kardeşlerim beraber hallettik. (Ben bir yıldır kredisini ödüyorum,1 yıl daha ödeyeceğim) zar zor beyaz eşyalarını,1 tane bileziğini abim aldı. (Bu arada ben daha önce aldığım altın kolyeyi,2 tane çeyrekli bilekliğimi de geline vermiştim) neyse bunlar evlendikten 3 ay sonra öğrendik ki abim bütün altınları satmış. Bizim emanet aldığımız 2 bileziği dahi satmış ki emanet olduğunu ve düğünden 3 ay sonra vermemiz gerektiğini bilmesine rağmen satmış. (Sözde o 3 ayda yerine tamamlayıp geline söylemeyecektik) Üzerine gidip birkaç akrabamızdan ve gelinin akrabalarından altın borçları almış. Biz bunların hepsini 3 ay sonra öğrendik. Bunları öğrenmemizle beraber yengem abimi sürekli altın konusunda sıkıştırdığı için evde kavga eksik olmamaya başladı. Abim şerefsizi gidip karısına hem sözlü hem fiziksel şiddet uygulamış. Gelin birkaç kere evi terkedip bize geldi. Biz o sıra abimle konuşmaya,borçların kaynağını sormaya,gelini korumaya devam ettik hatta babam bi ara abimi dövdü,ağlattı. Ben aylarca konuşmadım. Dayanamadık annemin üzerine geldikleri için akraba borçlarının bir kısmını da ödedik. (200 bin lira civarında) ama arkadaşlar o kadar çaresizce ödüyoruz ki bizim ne evimiz ne arabamız var. Heves ettik kardeşimle beraber bir olup anneme ev alacaktık. Ama bu abimin borçları yüzünden bir türlü o parayı toplayamadık. Ama sorsanız hala borcun kaynağını söylemiyor. Düğün borcu diyor,kimse bana yardım etmedi diyor. Yalan söylüyor. Kumar mı oynuyor acaba diye de şüphelendik ama açık vermiyor yani kaybedecek parası kalmadı üstüne milyon borcu var çünkü. Neyse. Yengem bu olaylardan sonra ailecek hepimize tavır koydu. Hiçbirimizle konuşmadı etmedi. Ki biz her seferinde onun arkasında durduk. Haklı olduğunu söyledik. Ama istiyor ki abimin diğer borçlarını da biz ödeyelim. Ben böyle olacağını evlenseydim bilmezdim,nasıl bir aileye düştüm,açlık çekmeye mi geldim diyip duruyor. Biz haklı ve üzgün diye üzerine gitmiyorduk. Ama gerçekten artık aileme kadar kötü sözler söylüyor haliyle sinirleniyorum çünkü annem hiçbirini haketmiyor bu söylediklerinin. Bu arada abimin sinirli ve küfürbaz vs olduğunu sevgiliyken de biliyordu. Her gittiğim gezi de,tatil de vicdan azabı çekmeme engel olmuyor bu durum ne yazık ki. Onlar borç içinde ben geziyormuşum gibi bir algı var. Buraya yazmamın sebebi yengem bize sinirli olmasında haklı mı,abim düzeltilebilir mi,biraz içimi rahatlatmak aslında.
Yengenizin size tavır yapma sebebi kalan borçları ödemediğiniz için. Onları ödeme garantisi verirseniz boşanmak isteyeceğini sanmıyorum.Ya birbirlerini seviyor dedik,abimiz dedik toplaştık ödedik, ben istemeden kredi çektim tabi biraz zorla gibi oldu(yılan hikayesi gibi ailem var) amacımız düğünden sonra altınlarla birikim yapar,biz de zamanla borçları öderiz demiştik. Nerden bilelim satacağını ki. Düğünden önce bir şey bilmiyorduk
Aynen. Anne o evide satar oğluna verir. Ev alacaksanız kendinize alın.Annenize ev almayın imkanınız olsa bile. Abinize tek kurusunuz geçmesin bundan sonra. Tapuyu kendi üzerinize yapın. Anne babayı oturtursunuz o ayrı. Sakın daha fazla kendi hakkınıza girmeyin. Kardeşinizle birlikte tayin isteyin. Ailenize de zorunlu çıktı falan deyin.
Sizi her türlü sömürmüşler yaaCidden daha detaylı anlatsam anlarsınız,krediyi de isteyerek çekmedim ama Mecbur kaldım,mecbur kalmış hissettim.. üzerime yükmüş gibi hissettirildi,sinirlendim ama ailedir normaldir diye düşündüm..aile olmadığımızı a çok geç anladım
O arabayı da çocuk oldu diye alır abi. Ev kesinlikle anne baba üstüne olmamalı olursa gider.Yenge bir bilemedin iki ay sonra hamile kalır. Bu seferde çocukları var nasıl boşansınlar der anne babanız size kalan borçları ödetmeye kalkar. Kendinizi düşünün konu sahibi. Sizde gençsiniz, elinizde avucunuzda ne varsa millete dağıtmayın. Gidin araba alın, borca girin, param yok diyin. Herkes baksın başının çaresine. Okumuş meslek sahibi olmuşsunuz yazık değilmi emeğinize.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?