kim hakli kim degil bilemeyiz de,
bu iliski cok yorucu,
kendilerini gectim, sizi annenizi babanizi bile yoruyorlar.
su asamada aileniz bir kac kez konusmus, yol gostermis, iyi etmisler,
ama artik kendilerini ceksinler, siz de cekin.
Kavga ettilerse kendileri cozsunler, cozemiyorlarsa medeni bir ulkede medeni kanunlara tabii olarak yasiyoruz, buyursunlar bosansinlar.
Su iliskiler yumaginda sizin yerinizde olsam tek yapacagim kendi keyfimin derdine dusmek olurdu,
yetiskin insanlarin sacmalamasina tahammul etmek durumunda degilsiniz.
Kadin olarak iliskilerine yorumumsa su, ben kisisel olarak birincil oncelikli olmadigim bir evliligi kabul etmezdim. Yani bu kiskanclik vs degil, eger ki esimin birinci onceligi bir sebeple ben degilsem beni cok cok sevse de eksik gelir bana. Benim de birinci onceligim esimdir cunku, ailem vardir, cok kiymetlilerimdir, ama esimin yeri ayridir. Kisaca kocaciyimdir

o da karici olacak.
Ama tam tersi iliskiler de goruyorum, ilk ailenin oncelikli esin ikinci sirada oldugu. Iki taraf da boyle dusunuyorsa bu da olabilir. Ama bir taraf esci, diger taraf aileci ise olmuyor, olmaz.