- 22 Kasım 2020
- 6.508
- 93.435
- 498
- 32
- Konu Sahibi hayatguezel
-
- #241
Birak kac kiz baska kocaya, eski sevgilide zaten hazırda varmis dusunme kac kac
Allahım siz iyi niyetli biri olduğunuza nasıl inandınız?Merhaba öncelikle lüften kirici sözler veya tam dinlemeden anlamadan linc etmeyin bir insani-lütfen!
Zaten derdimiz olmasa buraya kimse yazmaz.
Öncelikle suan ikinci evligimi yapmis durumdayim. Esiminde ikinci evliligi, onun ilk evliliginden bir oglu var yedi yasinda ama annesinde yasiyor nerdeyse iki saatlik uzaklikta. Anca 1-2 ayda bir aliyor cocugunu yogun calistigindan dolayi ve bos zamani olunca benimlede gecirmek istiyor.
Esimin cok iyi biri olmasi nedeniyle ve aileside mükemmel hic kaynana görümce elti dertlerim yok cok sükür, kabul ettim herseyi.
Tabiki bu cocugun varligini biliyordum ve bir gün babasinda yasamak isterse diye düsünceleride kafamdan gecirdim, ama acikcasi isin icinde olmayinca insan okadar anlamiyor. Simdide öyle bi duruma geldimki, hala kabullenemiyorum cocugu.
Cocuk zaten cok yaramaz ne edep ögretilmis ne adap ne terbiye, esim bile zor dayaniyor bazen. Ben nasil ve neden dayanim ozaman cocugum bile degil. Biliyorum iyi yaklasmak zorundayim ama nasil ve ne düsüncegimi bilmiyorum.
Ilerde eger benimde cocugum olursa onunla kardes olacaklari düsüncesi-yok miras mal mül düsüncesi-iyice piskolojim bozuldu hatta Terapiye bile gitmeye basladim cünkü kötü düsünmek istemiyorum cocugu hakkinda. Ama ister istemez kendimi geri cekiyorum ve o cocuk benim icin büyük bir sorun oldu.
Ailemde bastan yapma etme dediydi, ama esimi taniyinca evet cok iyi bir insan bununla olur cocugu sorun etme söylediler.
Bende zaten karakterine esimin kendisine bana olan sevgisine sahiplenmesine baktim, ve basimdan bir evlilik gectigi icin neyin önemli olup olmadigini bildigim icin cocugu var diye yargilamadim.
Bana disardan ters bakildigini hissediyorum, evlendi ayrildi yine evlendi cocuklu birini aldi diye. Bu beni cok rahatsiz ediyor. Cocugu düsününce zaten kafam oynuyor. Yani suan piskolojikmen cok kötü durumdayim. Terapi cok yeni oldugu icin henüz fazla bir fayd- görmedim. Böyle oldukcada haliyle ister istemez aklim eski sevgilime gidiyor. Bunun üstüne eski sevgilim bana istek yolliyor ama onu engelledim. Buda benim icin sanki bi isaret gibiydi birak bana gel tekrar gibisine. Enerjimden mi gitti ona o his anlamadim. Bende Istemiyorum bende ama elimde degil.
Belki siz bana bazi öneri veya sözlerle yardimci olabilirsiniz?
Ve lütfen linc etmeyin insan sadece isin icine girince anliyor, bende iyi niyetimden esim iyi biri diye kabul ettim-cocugunun beni böyle rahatsiz edecegini tabiki bende bilmiyordum yoksa bastan kabul etmezdim. Ama bitek cocugu var diyede hayir demek istemedim güzel bir evlilik yasarim diye.
Sorun tamamen sizde , eski sevgiliye aklın gitmesi ne demek yaMerhaba öncelikle lüften kirici sözler veya tam dinlemeden anlamadan linc etmeyin bir insani-lütfen!
Zaten derdimiz olmasa buraya kimse yazmaz.
Öncelikle suan ikinci evligimi yapmis durumdayim. Esiminde ikinci evliligi, onun ilk evliliginden bir oglu var yedi yasinda ama annesinde yasiyor nerdeyse iki saatlik uzaklikta. Anca 1-2 ayda bir aliyor cocugunu yogun calistigindan dolayi ve bos zamani olunca benimlede gecirmek istiyor.
Esimin cok iyi biri olmasi nedeniyle ve aileside mükemmel hic kaynana görümce elti dertlerim yok cok sükür, kabul ettim herseyi.
Tabiki bu cocugun varligini biliyordum ve bir gün babasinda yasamak isterse diye düsünceleride kafamdan gecirdim, ama acikcasi isin icinde olmayinca insan okadar anlamiyor. Simdide öyle bi duruma geldimki, hala kabullenemiyorum cocugu.
Cocuk zaten cok yaramaz ne edep ögretilmis ne adap ne terbiye, esim bile zor dayaniyor bazen. Ben nasil ve neden dayanim ozaman cocugum bile degil. Biliyorum iyi yaklasmak zorundayim ama nasil ve ne düsüncegimi bilmiyorum.
Ilerde eger benimde cocugum olursa onunla kardes olacaklari düsüncesi-yok miras mal mül düsüncesi-iyice piskolojim bozuldu hatta Terapiye bile gitmeye basladim cünkü kötü düsünmek istemiyorum cocugu hakkinda. Ama ister istemez kendimi geri cekiyorum ve o cocuk benim icin büyük bir sorun oldu.
Ailemde bastan yapma etme dediydi, ama esimi taniyinca evet cok iyi bir insan bununla olur cocugu sorun etme söylediler.
Bende zaten karakterine esimin kendisine bana olan sevgisine sahiplenmesine baktim, ve basimdan bir evlilik gectigi icin neyin önemli olup olmadigini bildigim icin cocugu var diye yargilamadim.
Bana disardan ters bakildigini hissediyorum, evlendi ayrildi yine evlendi cocuklu birini aldi diye. Bu beni cok rahatsiz ediyor. Cocugu düsününce zaten kafam oynuyor. Yani suan piskolojikmen cok kötü durumdayim. Terapi cok yeni oldugu icin henüz fazla bir fayd- görmedim. Böyle oldukcada haliyle ister istemez aklim eski sevgilime gidiyor. Bunun üstüne eski sevgilim bana istek yolliyor ama onu engelledim. Buda benim icin sanki bi isaret gibiydi birak bana gel tekrar gibisine. Enerjimden mi gitti ona o his anlamadim. Bende Istemiyorum bende ama elimde degil.
Belki siz bana bazi öneri veya sözlerle yardimci olabilirsiniz?
Ve lütfen linc etmeyin insan sadece isin icine girince anliyor, bende iyi niyetimden esim iyi biri diye kabul ettim-cocugunun beni böyle rahatsiz edecegini tabiki bende bilmiyordum yoksa bastan kabul etmezdim. Ama bitek cocugu var diyede hayir demek istemedim güzel bir evlilik yasarim diye.
+1Bile isteye evlenmişsiniz.
Çocuktan da haberdardınız.
Elbette babasının olan herseyde o çocuğunda hakkı var. Bunda sorun yapacak birsey yok.
7 yaşındaki bir cocuk ne yapıyorda bu kadar size batıyor anlamadım.
Zaten 2 saat uzaklıkta , ayda ya da iki ayda bir geliyormuş.
Bence siz bu evliliğinizde de istediğinizi bulamamışsınız . Yoksa eski sevgiliye geri dönme ihtimalini düşünmez bir kadın.
Oncelikle kocanizin ve sizin 2 evliliğiniz evlilik oyuncak değildir sevgi yoksa saygı olmalı beni yanlış anlamayın ama düşünce yapınız yanlış kendinizi çocuk farz edin anneniz ve babanızdan uzak kalmak istemezsiniz artık siz onun ikinci annesisiniz bu kelime sizi incitebilir belki ama o çocuk büyüme sürecinde kimden ne görürse kapar annesi var annelik yapmayın ama insanlık yapın o çocuğun sevgiye merhamete huzura ihtiyaci var cocuga bu evin kuralları var diyemezsiniz anlamaz aciktimi yemek ister şu ister ortalığı dağıtır 7 yasinda cocuga döktükleri topla diyince toplar düzgün söylemek önemli empati kurun sadece bence fazla takıyorsunuz sizinde çocuğunuz olsun mirası mi kaciricaksiniz o çocuğunda hakkı var düşünce yapinizi değiştirin bu kadar bencil olmayın resmen çocuktan nefret etmeye odaklanmissiniz aranızda en masum o ve eski sevgili konusuna gelirsek evlilikte acele karar vermişsiniz eşinizi sevseniz baskasi aklınızı kurcalamazMerhaba öncelikle lüften kirici sözler veya tam dinlemeden anlamadan linc etmeyin bir insani-lütfen!
Zaten derdimiz olmasa buraya kimse yazmaz.
Öncelikle suan ikinci evligimi yapmis durumdayim. Esiminde ikinci evliligi, onun ilk evliliginden bir oglu var yedi yasinda ama annesinde yasiyor nerdeyse iki saatlik uzaklikta. Anca 1-2 ayda bir aliyor cocugunu yogun calistigindan dolayi ve bos zamani olunca benimlede gecirmek istiyor.
Esimin cok iyi biri olmasi nedeniyle ve aileside mükemmel hic kaynana görümce elti dertlerim yok cok sükür, kabul ettim herseyi.
Tabiki bu cocugun varligini biliyordum ve bir gün babasinda yasamak isterse diye düsünceleride kafamdan gecirdim, ama acikcasi isin icinde olmayinca insan okadar anlamiyor. Simdide öyle bi duruma geldimki, hala kabullenemiyorum cocugu.
Cocuk zaten cok yaramaz ne edep ögretilmis ne adap ne terbiye, esim bile zor dayaniyor bazen. Ben nasil ve neden dayanim ozaman cocugum bile degil. Biliyorum iyi yaklasmak zorundayim ama nasil ve ne düsüncegimi bilmiyorum.
Ilerde eger benimde cocugum olursa onunla kardes olacaklari düsüncesi-yok miras mal mül düsüncesi-iyice piskolojim bozuldu hatta Terapiye bile gitmeye basladim cünkü kötü düsünmek istemiyorum cocugu hakkinda. Ama ister istemez kendimi geri cekiyorum ve o cocuk benim icin büyük bir sorun oldu.
Ailemde bastan yapma etme dediydi, ama esimi taniyinca evet cok iyi bir insan bununla olur cocugu sorun etme söylediler.
Bende zaten karakterine esimin kendisine bana olan sevgisine sahiplenmesine baktim, ve basimdan bir evlilik gectigi icin neyin önemli olup olmadigini bildigim icin cocugu var diye yargilamadim.
Bana disardan ters bakildigini hissediyorum, evlendi ayrildi yine evlendi cocuklu birini aldi diye. Bu beni cok rahatsiz ediyor. Cocugu düsününce zaten kafam oynuyor. Yani suan piskolojikmen cok kötü durumdayim. Terapi cok yeni oldugu icin henüz fazla bir fayd- görmedim. Böyle oldukcada haliyle ister istemez aklim eski sevgilime gidiyor. Bunun üstüne eski sevgilim bana istek yolliyor ama onu engelledim. Buda benim icin sanki bi isaret gibiydi birak bana gel tekrar gibisine. Enerjimden mi gitti ona o his anlamadim. Bende Istemiyorum bende ama elimde degil.
Belki siz bana bazi öneri veya sözlerle yardimci olabilirsiniz?
Ve lütfen linc etmeyin insan sadece isin icine girince anliyor, bende iyi niyetimden esim iyi biri diye kabul ettim-cocugunun beni böyle rahatsiz edecegini tabiki bende bilmiyordum yoksa bastan kabul etmezdim. Ama bitek cocugu var diyede hayir demek istemedim güzel bir evlilik yasarim diye.
Adam zenginbüyük ihtimalle evet doğmamış bir çocuk için miras düşünecek kadar aciz basit biri. Konu sahibesi şunu bilsin kimse yaşattığını yaşamadan ölmez. O çocuğu babasından mahrum edince allah yanınamı bırakacak sanıyor acaba.Eski sevgilimi ?? Dogmamis cocuga mirasmi aman Allahim o adamin cocugu mecbur gelip gidecek. 7yasinda cocuk gelip kafaniza yapmiyor heralde evlenirken biliyordunuz o yuzden biz size ne diyelim simdi?? Bosan mi diyelim yapamiyorsan bosan zaten cunki o cocuk herzaman sizle olacak KARDESIDE OLSA olmasada...
Uyelık pasıflesmıs ne desek görmez artık. Baska hesabı yoksa. Cocuktan tiksinir gibi anlatıyo. 7 yasında cocuk elı kolu tutuyorsa cok sukur hareketli olur zaten edepsız dedıgı de kesin sozunu dınlemıyo dıye. Kendi dogurdugu ustun ırktan olacak. Sadrazam lı bı laf var da neyse. Aman cok açık belllı para ıcın evlenmiş. Nafakaya içi gıdıyo yüksek ıhtımal. Cocugu yapıp koseye cekıp sefa sürecek ıstemiş. Iy cok pis bi karakter. Psıkolojısı bozuluyomus. Allah'ım koru yarabbim kımseyı anasız babasız bırakmasın. Bırakıyosa da bunun gıbılerının ınsafına elıne dusurmesin...Adam zenginbüyük ihtimalle evet doğmamış bir çocuk için miras düşünecek kadar aciz basit biri. Konu sahibesi şunu bilsin kimse yaşattığını yaşamadan ölmez. O çocuğu babasından mahrum edince allah yanınamı bırakacak sanıyor acaba.
Ne edep öğretilmiş ne terbiye diyor. Aklı sıra edep ve terbiyeyi eski eşi öğretmemişe getirecek konuyu da çocuğun babası soruyu soran ablamızın eşi. Onu hiç hesaba katmıyor. Küçük manipülasyonlar :)edepsız dedıgı de kesin sozunu dınlemıyo dıye.
Merhabalar bulunduğum yerde tek bir psikiyatris dpktoru var kirklareli merkezdeyiz babaeski yada luleburgazda var doktor ama esim ve annem karşı zaten cocugun sıkıntısı var köyde otizmli mi diye soruyorlar aslında çok iyi konuşuyor ingilizce şarkı söylüyor matematik hesaplamaları yapiyir ama sıkıntı bu yaz daha kısa kollu giydiremedik uzun kollu giymiyor şort giymiyor mont giymiyor çorap giymiyor vb birsuru şey bunlari sormak danışmak için gittim odadanda kaçınca direk dedi hiperaktif cocuk ne yapacağımı bilmiyorum 3 gün risperdal verdim cocuk mahvoldu annem sen nasıl annesin diyor ama sıkıntı var ortada çok ta belliMuayene süresi ne kadar sürdü bilmiyorum ama bizim seanslarimiz genelde 45 dk civarında oluyor, oldukça memnunuz. Doktorumuzun dediği şey bazen tanı koymak için daha uzun süreli gözlem yapılması gerektiği. Oğlumda otizm riski vardı; ilk gittiğimiz doktor hemen orta derece otizm demişti, şimdi ki doktorumuz arada bir çocuk otizm denilemez dedi. Gerçektende uyaran eksikliği olduğu anlaşıldı. Bu nedenle başka doktordan da tavsiye alabilirsiniz diye düşünüyorum. Tanının doğru olması oldukça önemli. En kısa sürede sıkıntıların çözülmesi dileğimle.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?