- 12 Nisan 2015
- 12.939
- 50.840
- 798
- 35
- Konu Sahibi hayatguezel
-
- #61
?He he cocuguna essek kadar nafaka ödüyor benim cocugum olursa ona ödedigi kadar ayircakmi her ay kenara? Buda haksizlik degilmi? Zaten buraya yazanda sizdende anlayis bekleyende suc
+1Bu çocuklu insanlarla evlenip onları o çocukları yok sayan bir tek kendi çocuğu varmış o kıymetliymiş gibi davranan kadınlardan bi bana mı gına geldi gidip çocuklu adamlarla evlenmeyin kardeşim
Hanımefendi siz iyi misiniz?He he cocuguna essek kadar nafaka ödüyor benim cocugum olursa ona ödedigi kadar ayircakmi her ay kenara? Buda haksizlik degilmi? Zaten buraya yazanda sizdende anlayis bekleyende suc
Evlenirken bize mi sordun da şimdi istediğin cevabı alamadım diye içindeki mahalle karısını saldın ortaya. Yazık seni eş diye alan adama. Bu kadar iki yüzlülük, bencillik, şımarıklık sadece birey olamamanız ve ezikliğiniz nedeni ile ….He he cocuguna essek kadar nafaka ödüyor benim cocugum olursa ona ödedigi kadar ayircakmi her ay kenara? Buda haksizlik degilmi? Zaten buraya yazanda sizdende anlayis bekleyende suc
Kendilerinden evliliklerinden emin olmadan çocuk yaparlar sonra çocuk tenis topu gibi ordan oraya ortada kalırDünde cileklidon un konusunda vardı adam neymiş dükkanı varmış yoğun çalısiyormuş cocuklara bakamazmıs kim bakacak bakmak istemediği halde annesi bakacak çok ilginç valla
Evliyken aklı eski sevgilisine gidene … deniyor, biliyorsunuz değil mi?Merhaba öncelikle lüften kirici sözler veya tam dinlemeden anlamadan linc etmeyin bir insani-lütfen!
Zaten derdimiz olmasa buraya kimse yazmaz.
Öncelikle suan ikinci evligimi yapmis durumdayim. Esiminde ikinci evliligi, onun ilk evliliginden bir oglu var yedi yasinda ama annesinde yasiyor nerdeyse iki saatlik uzaklikta. Anca 1-2 ayda bir aliyor cocugunu yogun calistigindan dolayi ve bos zamani olunca benimlede gecirmek istiyor.
Esimin cok iyi biri olmasi nedeniyle ve aileside mükemmel hic kaynana görümce elti dertlerim yok cok sükür, kabul ettim herseyi.
Tabiki bu cocugun varligini biliyordum ve bir gün babasinda yasamak isterse diye düsünceleride kafamdan gecirdim, ama acikcasi isin icinde olmayinca insan okadar anlamiyor. Simdide öyle bi duruma geldimki, hala kabullenemiyorum cocugu.
Cocuk zaten cok yaramaz ne edep ögretilmis ne adap ne terbiye, esim bile zor dayaniyor bazen. Ben nasil ve neden dayanim ozaman cocugum bile degil. Biliyorum iyi yaklasmak zorundayim ama nasil ve ne düsüncegimi bilmiyorum.
Ilerde eger benimde cocugum olursa onunla kardes olacaklari düsüncesi-yok miras mal mül düsüncesi-iyice piskolojim bozuldu hatta Terapiye bile gitmeye basladim cünkü kötü düsünmek istemiyorum cocugu hakkinda. Ama ister istemez kendimi geri cekiyorum ve o cocuk benim icin büyük bir sorun oldu.
Ailemde bastan yapma etme dediydi, ama esimi taniyinca evet cok iyi bir insan bununla olur cocugu sorun etme söylediler.
Bende zaten karakterine esimin kendisine bana olan sevgisine sahiplenmesine baktim, ve basimdan bir evlilik gectigi icin neyin önemli olup olmadigini bildigim icin cocugu var diye yargilamadim.
Bana disardan ters bakildigini hissediyorum, evlendi ayrildi yine evlendi cocuklu birini aldi diye. Bu beni cok rahatsiz ediyor. Cocugu düsününce zaten kafam oynuyor. Yani suan piskolojikmen cok kötü durumdayim. Terapi cok yeni oldugu icin henüz fazla bir fayd- görmedim. Böyle oldukcada haliyle ister istemez aklim eski sevgilime gidiyor. Bunun üstüne eski sevgilim bana istek yolliyor ama onu engelledim. Buda benim icin sanki bi isaret gibiydi birak bana gel tekrar gibisine. Enerjimden mi gitti ona o his anlamadim. Bende Istemiyorum bende ama elimde degil.
Belki siz bana bazi öneri veya sözlerle yardimci olabilirsiniz?
Ve lütfen linc etmeyin insan sadece isin icine girince anliyor, bende iyi niyetimden esim iyi biri diye kabul ettim-cocugunun beni böyle rahatsiz edecegini tabiki bende bilmiyordum yoksa bastan kabul etmezdim. Ama bitek cocugu var diyede hayir demek istemedim güzel bir evlilik yasarim diye.
Kimse benim çocuğumu sevmek zorunda değil. Ama saygi duymak ve rahat ettirmek zorunda. Siz başka es bulursunuz ama o çocuğun başka babası yok. (Ki eski sevgilinizin aklını karıştırmasindan bulabileceğiniz ortada)Merhaba öncelikle lüften kirici sözler veya tam dinlemeden anlamadan linc etmeyin bir insani-lütfen!
Zaten derdimiz olmasa buraya kimse yazmaz.
Öncelikle suan ikinci evligimi yapmis durumdayim. Esiminde ikinci evliligi, onun ilk evliliginden bir oglu var yedi yasinda ama annesinde yasiyor nerdeyse iki saatlik uzaklikta. Anca 1-2 ayda bir aliyor cocugunu yogun calistigindan dolayi ve bos zamani olunca benimlede gecirmek istiyor.
Esimin cok iyi biri olmasi nedeniyle ve aileside mükemmel hic kaynana görümce elti dertlerim yok cok sükür, kabul ettim herseyi.
Tabiki bu cocugun varligini biliyordum ve bir gün babasinda yasamak isterse diye düsünceleride kafamdan gecirdim, ama acikcasi isin icinde olmayinca insan okadar anlamiyor. Simdide öyle bi duruma geldimki, hala kabullenemiyorum cocugu.
Cocuk zaten cok yaramaz ne edep ögretilmis ne adap ne terbiye, esim bile zor dayaniyor bazen. Ben nasil ve neden dayanim ozaman cocugum bile degil. Biliyorum iyi yaklasmak zorundayim ama nasil ve ne düsüncegimi bilmiyorum.
Ilerde eger benimde cocugum olursa onunla kardes olacaklari düsüncesi-yok miras mal mül düsüncesi-iyice piskolojim bozuldu hatta Terapiye bile gitmeye basladim cünkü kötü düsünmek istemiyorum cocugu hakkinda. Ama ister istemez kendimi geri cekiyorum ve o cocuk benim icin büyük bir sorun oldu.
Ailemde bastan yapma etme dediydi, ama esimi taniyinca evet cok iyi bir insan bununla olur cocugu sorun etme söylediler.
Bende zaten karakterine esimin kendisine bana olan sevgisine sahiplenmesine baktim, ve basimdan bir evlilik gectigi icin neyin önemli olup olmadigini bildigim icin cocugu var diye yargilamadim.
Bana disardan ters bakildigini hissediyorum, evlendi ayrildi yine evlendi cocuklu birini aldi diye. Bu beni cok rahatsiz ediyor. Cocugu düsününce zaten kafam oynuyor. Yani suan piskolojikmen cok kötü durumdayim. Terapi cok yeni oldugu icin henüz fazla bir fayd- görmedim. Böyle oldukcada haliyle ister istemez aklim eski sevgilime gidiyor. Bunun üstüne eski sevgilim bana istek yolliyor ama onu engelledim. Buda benim icin sanki bi isaret gibiydi birak bana gel tekrar gibisine. Enerjimden mi gitti ona o his anlamadim. Bende Istemiyorum bende ama elimde degil.
Belki siz bana bazi öneri veya sözlerle yardimci olabilirsiniz?
Ve lütfen linc etmeyin insan sadece isin icine girince anliyor, bende iyi niyetimden esim iyi biri diye kabul ettim-cocugunun beni böyle rahatsiz edecegini tabiki bende bilmiyordum yoksa bastan kabul etmezdim. Ama bitek cocugu var diyede hayir demek istemedim güzel bir evlilik yasarim diye.
Essek kadar nafaka ne kadar mesela hanımefendi. 4000 TL'ye yakın kreş ya da okul masrafı oluyor. Bir tshirt LCW de bile 100 TL. Bugün muz aldım, kgi 40 TL. 10 bin TL mi ödüyor eşiniz! Yani benim oğlanın aylık masrafı ozel eğitim dersleri ile falan 7 bin civarı.He he cocuguna essek kadar nafaka ödüyor benim cocugum olursa ona ödedigi kadar ayircakmi her ay kenara? Buda haksizlik degilmi? Zaten buraya yazanda sizdende anlayis bekleyende suc
Çocukta hiperaktivite falan olduğunu sanmıyorum, bu karaktersizlikte birine çocuğun nefes alması bile batiyordur."Ne edep ne terbiye öğretilmiş" diyerek, çok büyük ihtimalle hiperaktivite bozukluğu olan çocuğun davranışlarının sorumlusu ve suçlusunu eski eş ilan etmişsiniz.
Alttan alta ne kadar yetersiz bir anne olduğunu söylemişsiniz.
Peki ya siz? Aklınıza eski sevgiliniz geliyormuş. Enerji memerji uyduruyorsunuz. Siz bu edep ile gelecekteki çocuğunuza ne öğretirsiniz?
Kafa pırıl pırılHe he cocuguna essek kadar nafaka ödüyor benim cocugum olursa ona ödedigi kadar ayircakmi her ay kenara? Buda haksizlik degilmi? Zaten buraya yazanda sizdende anlayis bekleyende suc
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?