• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yine Karışık.. Boşanmak için Yeterli Sebepler ?

Acele etmeyin dava düşerse düşsün.. yeri zamanı gelince tekrar açılır..
Çok Üzgün öfkeli iken cozemezsiniz..
Önce siz iyi olun toplayın kendinizi..
Esinizle başbaşa zaman geçirin konuşun..
Ugrasmadan 3 yıl bekleseniz ne düzelecek ki.. bebeğiniz için bir an önce iyi olun..

Ah konu sahibi , sanırım en çok oğlunu düşünerek böyle bi topa girdin.

Ama unutma şunu ki bir tane hayatın var , onu kendin mutsuz olarak geçirirsen , evladında mutlu o la maz.

Baş başa zaman geçiremiyoruz, çünkü kızgın olduğum için eşimle yan yana durmuyorum, ayrı bir odada ya da balkonda oturuyorum, gelirse tersliyorum, o da o an üzerime düşmüyor. Sürekli verdiğim kararları sorguluyorum ve ayrı geçen üç ayı.

Random, senin dediğin gibi düşünüyorum hep, bir tane hayatım var ve o da böyle mi geçecek? Bilemiyorum.
 
Malesef insanlar ve duyguları degısır.
Gecırdıgınız 3 ay cokta olagan gecmedı , hayal kırıklıgına ugradınız.
Haklısın dıyorum ama ne yapacagın yonunde bır kararım yok
Ne yapmam gerektiğini şu an ben de bilemiyorum ama boşanma teklifi eşimden gelse sanırım sevine sevine kabul ederdim.

Sorununuz bu işte.İletişimsizlik.Siz yeterince ilgi duyulmak ,önemsenmek istiyorsunuz.Eşiniz de siz soğuk davrandıkça adım atmıyor.Biliyorum gururunuza dokunuyor ama;çocuğunuzun hatırına biraz güleryüzü ilgiyi siz göstermeye çalışın,değişen birşey oluyor mu?Bir teyzeden duymuştum.Soğuya soğuya kış gelir,ısına ısına yaz.Birbirinize ne kadar mesafeli davranırsanız o kadar soğursunuz birbirinizden.:KK66:

Eşim ilgili davrandığında da sinirleniyorum. Bu defa da itici geliyor, ben unutamadım sen o kadar lafı sözü ne çabuk unuttun diye pişkinlikle suçluyorum onu, o da söylenince yanaşmıyor artık. :) Elimde değil. Öfkeleniyorum, en ufak bir şeyde kızıyorum ve eşimin ilgi, sevgi gösterilerini de samimi bulmuyorum.
 
Anlıyorum,boşanma sürecinde insan çok gel-git yaşıyor.
Ama güçlü durmak,verdiğin kararın arkasında durmak gerekiyor.
Oyun olsun diye açmadın davayı di mi?
Neye güvenerek döndün? Ona mı?
Yok işte O değil kendine güvenemiyor insan. Kendi duyguları değişmiş oluyor artık.
O kul köle olsa ne fayda?
Yaşadım,biliyorum.
 
Eşim ilgili davrandığında da sinirleniyorum. Bu defa da itici geliyor, ben unutamadım sen o kadar lafı sözü ne çabuk unuttun diye pişkinlikle suçluyorum onu, o da söylenince yanaşmıyor artık. :) Elimde değil. Öfkeleniyorum, en ufak bir şeyde kızıyorum ve eşimin ilgi, sevgi gösterilerini de samimi bulmuyorum.[/QUOTE]



İlgili davranmayabilirdi de .Burada okuyoruz çoğu konuda ,şiddet uyguladığı,aldattığı halde üste çıkmaya çalışanları.Bir psikoloğa gitseniz,zihninizi meşgul edecek aktiviteler bulsanız.Evde tek kaldıkça devamlı aklınıza gelir yaşananlar ,söylenenler.
 
Baş başa zaman geçiremiyoruz, çünkü kızgın olduğum için eşimle yan yana durmuyorum, ayrı bir odada ya da balkonda oturuyorum, gelirse tersliyorum, o da o an üzerime düşmüyor. Sürekli verdiğim kararları sorguluyorum ve ayrı geçen üç ayı.

Random, senin dediğin gibi düşünüyorum hep, bir tane hayatım var ve o da böyle mi geçecek? Bilemiyorum.

Bence bu evlilikten beklentilerini bi düşün sonra ne kadarı yerine geldi veya gelir onu düşün.

Bende yakın zamanda sevgilimden ayrıldım. Tabi ortak çocuk sahibi olunan kocayla bir değil olamaz :KK53:
Ama ben a, b, c, x , y her kim olursa olsun 2. plana atılmaya dayanamıyorum , yapım bu . Beklentim 1 numara olmak hayatımdaki insan için ( Ömür boyu bekar kalacam :KK53::KK53::KK53:)

Yani demek istediğim şu beklentilerine göre karar vermeyi de deneyebilirsin.

Bir de eşin seni seviyor mu sence ? Yoksa o da çocuğu düşünerek mi böyle geri bastı ?
 
Anlıyorum,boşanma sürecinde insan çok gel-git yaşıyor.
Ama güçlü durmak,verdiğin kararın arkasında durmak gerekiyor.
Oyun olsun diye açmadın davayı di mi?
Neye güvenerek döndün? Ona mı?
Yok işte O değil kendine güvenemiyor insan. Kendi duyguları değişmiş oluyor artık.
O kul köle olsa ne fayda?
Yaşadım,biliyorum.

O kadar güzel özetlemişsiniz ki. Çok teşekkür ederim. Sanırım verdiğim kararın arkasında durmalıydım ya da madem bir şans verdim bu kararımın arkasında durayım. İkisi de olmuyor. Pek çok kişi gibi eşimi uzun bir zamandan sonra görünce yumuşayacağımı, birlikte vakit geçirince düzeleceğimi düşündüm. İlk 2-3 gün daha olumlu da hissediyordum aslında ama bu son zamanlarda bastıramıyorum olumsuz duygularımı. Dediğiniz gibi o kul-köle olsa da ne fayda ?
 
Konularına şimdi baktım.Kayınvalidenlerle mi oturuyorsun yakın mı oturuyorsun bilmiyorum.Ama şu an hissettiğin şeyler normal şeyler.Kırılmışsın.Yıpranmışsın güvenin sarsılmış.
Kimse kimseyi düzeninin bozup kayınvalide kayınpederle oturmaya zorlayamaz.Senin hayatın hakkında başkaları karar verip sana dayatamaz.Kabul etmedin diye de suçlayamaz.Herkes ne yaptığının farkındadır merak etme.Burunlarından kıl aldırmamaları haklı olduklarını göstermez.Bunların etrafında hiç mi aklı başında insan yok.Siz napıyorsunuz ne haddinize beraber oturmaya zorlamak.2 yıl deneme süresimiydi.Dur gözünü boyayalım iyi olalım beraber oturalım.Akıllıca davranmışsın kabul etmeyerek.Mümkün mertebe uzak dur.Kocanın da aklı başına gelecektir umarım.Bu olay tabiki de boşanma sebebi.Kendini suçlama.Kocan ailesinin sen ve çocuğun olduğunu kabul etmeli.Biraz zaman.
 
Bence bu evlilikten beklentilerini bi düşün sonra ne kadarı yerine geldi veya gelir onu düşün.

Bende yakın zamanda sevgilimden ayrıldım. Tabi ortak çocuk sahibi olunan kocayla bir değil olamaz :KK53:
Ama ben a, b, c, x , y her kim olursa olsun 2. plana atılmaya dayanamıyorum , yapım bu . Beklentim 1 numara olmak hayatımdaki insan için ( Ömür boyu bekar kalacam :KK53::KK53::KK53:)

Yani demek istediğim şu beklentilerine göre karar vermeyi de deneyebilirsin.

Bir de eşin seni seviyor mu sence ? Yoksa o da çocuğu düşünerek mi böyle geri bastı ?

Sanırım artık evliliği kendime ağırlık ve ayak bağı olarak görüyorum. Ders çalışacağım, çalışamıyorum. Eskiden eşimi çok sevdiğim için yaptığım her şeyi, zor da gelse seve seve yapıyordum. Yani artı eksileri kıyasladığımda eksiler fazla dahi olsa, sevdiğim için değer diye düşünüyordum. Şimdi yaşananlardan sonra yapacağım veya yaptığım hiçbir fedakarlığın değmediğini ve değmeyeceğini düşünüyorum.
 
En önemli şey mutlu olmak değil midir?
Neden evli kalınır.
Aşıksındır çok seviyorsundur.
Bunlar da yoksa neden evli kalınır.
Evli olmak birbirine çarpan iki kalp değil midir? :KK51:

Aşk mı, kalp mi? Allah'ım nasıl da bayağı geliyor artık böyle şeyler bana :D Aşk bayağılaşmış düşünebiliyor musunuz ? Bir zamanlar kendisi için pek çok şeyi yapabilirim dediğim eşim için şu an hiçbir şey yapmak istemiyorum. İşte aşk ve evlilik. :D
 
Konularına şimdi baktım.Kayınvalidenlerle mi oturuyorsun yakın mı oturuyorsun bilmiyorum.Ama şu an hissettiğin şeyler normal şeyler.Kırılmışsın.Yıpranmışsın güvenin sarsılmış.
Kimse kimseyi düzeninin bozup kayınvalide kayınpederle oturmaya zorlayamaz.Senin hayatın hakkında başkaları karar verip sana dayatamaz.Kabul etmedin diye de suçlayamaz.Herkes ne yaptığının farkındadır merak etme.Burunlarından kıl aldırmamaları haklı olduklarını göstermez.Bunların etrafında hiç mi aklı başında insan yok.Siz napıyorsunuz ne haddinize beraber oturmaya zorlamak.2 yıl deneme süresimiydi.Dur gözünü boyayalım iyi olalım beraber oturalım.Akıllıca davranmışsın kabul etmeyerek.Mümkün mertebe uzak dur.Kocanın da aklı başına gelecektir umarım.Bu olay tabiki de boşanma sebebi.Kendini suçlama.Kocan ailesinin sen ve çocuğun olduğunu kabul etmeli.Biraz zaman.


Eşim ilgili davrandığında da sinirleniyorum. Bu defa da itici geliyor, ben unutamadım sen o kadar lafı sözü ne çabuk unuttun diye pişkinlikle suçluyorum onu, o da söylenince yanaşmıyor artık. :) Elimde değil. Öfkeleniyorum, en ufak bir şeyde kızıyorum ve eşimin ilgi, sevgi gösterilerini de samimi bulmuyorum .
İlgili davranmayabilirdi de .Burada okuyoruz çoğu konuda ,şiddet uyguladığı,aldattığı halde üste çıkmaya çalışanları.Bir psikoloğa gitseniz,zihninizi meşgul edecek aktiviteler bulsanız.Evde tek kaldıkça devamlı aklınıza gelir yaşananlar ,söylenenler.




Çok teşekkür ederim. Sanırım sizler haklısınız. Biraz zaman vermeliyim, biraz yardım almalıyım. Belki yoluna girecektir.
 
Sanırım artık evliliği kendime ağırlık ve ayak bağı olarak görüyorum. Ders çalışacağım, çalışamıyorum. Eskiden eşimi çok sevdiğim için yaptığım her şeyi, zor da gelse seve seve yapıyordum. Yani artı eksileri kıyasladığımda eksiler fazla dahi olsa, sevdiğim için değer diye düşünüyordum. Şimdi yaşananlardan sonra yapacağım veya yaptığım hiçbir fedakarlığın değmediğini ve değmeyeceğini düşünüyorum.

Bu süreç içinde hiç fedakarlık yapma madem , sadece canının istediklerini yap. Gerisine karışma . Kendini sıkıp bunaltma .

Şey için sormuştum , biz kadınlar aslında basit canlılarızdır yani. Eğer karşımızdakinden istikrarlı, karşılık beklemeyen , çıkar gözetmeyen bi sevgi görürsek yumuşarız zor da olsa.

Böyle olsa sevgini tekrar kazanabilir mi bilmiyorum , ama güvenini ve saygını kazanır en azından .
 
Aşk mı, kalp mi? Allah'ım nasıl da bayağı geliyor artık böyle şeyler bana :KK70: Aşk bayağılaşmış düşünebiliyor musunuz ? Bir zamanlar kendisi için pek çok şeyi yapabilirim dediğim eşim için şu an hiçbir şey yapmak istemiyorum. İşte aşk ve evlilik. :KK70:


Aslında ben şöyle bakıyorum bu olaya.
Sizin ona karşı hisleriniz tükenmiş.
Sonuçta aşk ve sevgi de biter tükenir.
Yoksa ilişkileri evlilikleri bitenler bir daha aşık olamazdı.
Eğer mutsuzsanız kendinize bunu yapmayın.
Bir kez dünyaya geliyoruz ve sizde mutluluğu hakediyorsunuz :KK37:
 
Sana tek bir soru sorucam.
Allah korusun eşn bir trafik kazasinda hayatini kaybetse sana bir telefon gelse bir ands eşiniz öldü haberi.
Bunu duydugun an ne hissedersin.
Aman zaten yaninda bile durmak istemiyordum gormek istemiyordum sonsuza kadar kurtuldum mu dersin. Yoksa her insan gibi kahrolur musun?
Demek istedigim aslında şu ölumün saati yok. Eger gerçekten bir sey hissetmiyorsan kendine yazik etme boşan hayatina bak. Ama yok sevgim var sadecr evlilik sıkıcı geldi bunaldim diyordan eşinle konuş canlandirin evliliğinizi. Boyle bir yere varamazsiniz.
 
Bu süreç içinde hiç fedakarlık yapma madem , sadece canının istediklerini yap. Gerisine karışma . Kendini sıkıp bunaltma .

Şey için sormuştum , biz kadınlar aslında basit canlılarızdır yani. Eğer karşımızdakinden istikrarlı, karşılık beklemeyen , çıkar gözetmeyen bi sevgi görürsek yumuşarız zor da olsa.

Böyle olsa sevgini tekrar kazanabilir mi bilmiyorum , ama güvenini ve saygını kazanır en azından .
Aslında ben şöyle bakıyorum bu olaya.
Sizin ona karşı hisleriniz tükenmiş.
Sonuçta aşk ve sevgi de biter tükenir.
Yoksa ilişkileri evlilikleri bitenler bir daha aşık olamazdı.
Eğer mutsuzsanız kendinize bunu yapmayın.
Bir kez dünyaya geliyoruz ve sizde mutluluğu hakediyorsunuz :KK37:

Çok teşekkür ederim. Kendimi bir şeyler yapmak zorunda hissediyorum. Çocuğum için. Bu yüzden bir uzmandan yardım alıp, kararımı daha sonra vereceğim. Yine olmazsa, olmuyor demektir.
 
Sana tek bir soru sorucam.
Allah korusun eşn bir trafik kazasinda hayatini kaybetse sana bir telefon gelse bir ands eşiniz öldü haberi.
Bunu duydugun an ne hissedersin.
Aman zaten yaninda bile durmak istemiyordum gormek istemiyordum sonsuza kadar kurtuldum mu dersin. Yoksa her insan gibi kahrolur musun?
Demek istedigim aslında şu ölumün saati yok. Eger gerçekten bir sey hissetmiyorsan kendine yazik etme boşan hayatina bak. Ama yok sevgim var sadecr evlilik sıkıcı geldi bunaldim diyordan eşinle konuş canlandirin evliliğinizi. Boyle bir yere varamazsiniz.

Bu çok acımasızca bir soru olmuş :) fakat boşansam, aradan yıllar da geçmiş olsa bırakın ölmesini ona bir zarar geleceği düşüncesi ya da böyle bir olay beni çok üzer. İkisi çok farklı şeyler. Sevmiyor ya da evliliği yürütemiyor oluşum, kızgınlığım, nefret ettiğim ya da zarar görmesini kaldırabileceğim anlamına gelmez. :)

Ha hiç mi bir şey hissetmiyorum? Konuyu açarken de yazdım, halen daha burada oturup bir çözüm aradığıma göre ya da çıkıp gidemediğime göre beni de engelleyen bir şeyler var. Belki sürecin zorluğu, belki işsizliğim, belki de eskisiyle kıyaslanamasa da halen birazcık seviyor oluşum. Aslında kafam da bu yüzden karışık. Tam olarak ne olduğunu, ne istediğimi, ne istemediğimi bilemiyorum.

Fakat içimde, çok derinlerde geçen şey şu, belki yılları bulur ama eninden sonunda boşanacağız hissi.
 
Kafan karışık.. Duyguların karışık.. Ne istediğini bilmiyosun. Ortada sorun yok ama aranıyosun.. Seni rahatsız eden şey ne onu da bilmiyosun. Bilsen yazardın diye düşünüyorum biz de öğrenmiş olurduk böylece. Bence hiç eşine sarma.. Önce kendini bi analiz et, bi tart. Çünkü şu an içinde bulunduğun ruh hali asla bir karar vermene müsait değil. Yanlışa düşebilirsin
 
Eski konularını biliyorum. en baştan hiç istemiyodun tekrar denemeyi bir anlık istekle gittin. Sen bu adamdan bu evlilikten sogumuşsun tutunmaya çalışıyosun ama için kaldırmıyor artık. boşa kürek çekiyormuşsun gibi. bu evlilik devam etsede sen mutlu olmayacaksın gibi
 
Back
X