- Konu Sahibi brokensmile7
-
- #1
Asla söyleyemem bunu hayatim mahvolur bazen dini konulari konusurken ama/neden? Dedigimde bile verdikleri tepkiden kestirebiliyorum bunu.. bilmiyorum belki bu kadar bunaltmasalar boyle olmycakti.. ya da olucakti hicbir fikrim yok..kimsenin dini inanışı ve yaşayış biçimi bizi ilgilendirmez ancak ailenin yaptığı şey çok yanlış.bizim dinimiz güzellik ve hoşgörü dinidir ve dinde zorlama yoktur.
seni çok bunaltmışlar bu çok kötü bir durum.zorlamayla inanış olmaz işte bunun örneğini senin yazında görüyoruz.ama ailene bu durumu açıklarsan sonucu ne olur onu kestiremiyorum,sanırım çok büyük tepki verirler.
Ne kadar zor bir durum sizi anlıyorum .
Bunun tek yolu şehir dışında okuyup ıorada bir hayat kurmak , çalışma hayatına da ailenizden ayrı bir yerde başlamak .
Anladığım kadarıyla yaşınız küçük .
Katlanmaktan da başka yolu yok ne yazık ki
Bir hadis geldi aklıma '' Sevdiriniz , nefret ettirmeyiniz ... ''
Ailenize anlayış versin Allah
Din hakkinda bisey sormuyorumki burdan tartisma cikaran olursa pes yani ben sadece sıkıntımı dile getirdimkonu kapanır . çünkü yine tartışma çıkacak
Asla söyleyemem bunu hayatim mahvolur bazen dini konulari konusurken ama/neden? Dedigimde bile verdikleri tepkiden kestirebiliyorum bunu.. bilmiyorum belki bu kadar bunaltmasalar boyle olmycakti.. ya da olucakti hicbir fikrim yok..
Nefret ediyorum, kendim gibi olamadigim icin kendimden beni böyle kabul etmeyecekleri icin ailemden nefret ediyorum! Ailem musluman ve cok dindarlar bense kendimi bildim bileli hic musluman olmadim kucukken bile sorguladim ve sadece tanriya inandim baska bişeye degil ama bunu kendime itiraf etmem senelerimi aldi cunku ben boyle gormustum boyle ogrenmistim
Aileme bunu soylesem beni evlatliktan reddederler ama bem boyle saklamaktanda yoruldum zorla namaz kildiriyolar yok kilmak istemiyorum desem bana hayati zindan ederler, bugunde zorla camiye goturduler (gizli gizli aglayarak gittim, camiye gidiyorum diye agladigimi farketseler dayak yerdim heralde ve kitap okudum orda) daha oncede goturceklerdi teraviye babama baba ben orda cok sıkılıyorum cok uzun suruyo dedim diye babam benle 1hafta konusmadi hatta bunun acisini universite tercihlerimden cikardi o sinirle (son ana kadar yazacagimi bildigi onayladigi yere hayatta olmaz yazmycaksin unut orayı dedi)
Zorla kuran kurslarina gittim her yaz aglaya aglaya yatili gittim nefret ede ede bitirdim kurslari, zorla namazlar kıldım zorla derken hep kiliyomus gibi yaptim basimi baglayip seccadeyi alıp odama gitim kapimi kapattim 5 dkka sonra ciktim. Bu size basit geliyo olabilir buda dert mi diyebilir hatta bana kizabilirsiniz ama ben oyun yapmak istemiyorum beni sirf musluman degilim diye kabul etmycek hayati zindan edecek bir aile istemiyorum ama elimden hiçbisey gelmiyo bende buraya yazarak rahatlamaya calisiyorum
Kapanir namazlarimi duzenli kilarsam cok ihtiyacim olan, heves ettigim seyi alabiliyorum-alabilirmisim ama boyle kalirsam alamam. Neden? Madem imkanimiz var neden yani? Sirf acigim diye mutlu olmaya hakkim yokmu? Kapan kapan kapan artik bunlari duymak istemiyorum artik istediklerimi giymek istiyorum ama gittikce sacma sapan hal aliyo hayatim.
Rahat rahat anne/baba ben inanmiyorum demek istiyorum anlayisli aile istiyorum artik rol yapmak istemiyorum!
Not: sirf camiye gittim diye sinirlenip yazmadim bunu bu yılların biriktirdigi biseydi ve bu son olayda artik tastim ve yazdim
Nefret ediyorum, kendim gibi olamadigim icin kendimden beni böyle kabul etmeyecekleri icin ailemden nefret ediyorum! Ailem musluman ve cok dindarlar bense kendimi bildim bileli hic musluman olmadim kucukken bile sorguladim ve sadece tanriya inandim baska bişeye degil ama bunu kendime itiraf etmem senelerimi aldi cunku ben boyle gormustum boyle ogrenmistim
Aileme bunu soylesem beni evlatliktan reddederler ama bem boyle saklamaktanda yoruldum zorla namaz kildiriyolar yok kilmak istemiyorum desem bana hayati zindan ederler, bugunde zorla camiye goturduler (gizli gizli aglayarak gittim, camiye gidiyorum diye agladigimi farketseler dayak yerdim heralde ve kitap okudum orda) daha oncede goturceklerdi teraviye babama baba ben orda cok sıkılıyorum cok uzun suruyo dedim diye babam benle 1hafta konusmadi hatta bunun acisini universite tercihlerimden cikardi o sinirle (son ana kadar yazacagimi bildigi onayladigi yere hayatta olmaz yazmycaksin unut orayı dedi)
Zorla kuran kurslarina gittim her yaz aglaya aglaya yatili gittim nefret ede ede bitirdim kurslari, zorla namazlar kıldım zorla derken hep kiliyomus gibi yaptim basimi baglayip seccadeyi alıp odama gitim kapimi kapattim 5 dkka sonra ciktim. Bu size basit geliyo olabilir buda dert mi diyebilir hatta bana kizabilirsiniz ama ben oyun yapmak istemiyorum beni sirf musluman degilim diye kabul etmycek hayati zindan edecek bir aile istemiyorum ama elimden hiçbisey gelmiyo bende buraya yazarak rahatlamaya calisiyorum
Kapanir namazlarimi duzenli kilarsam cok ihtiyacim olan, heves ettigim seyi alabiliyorum-alabilirmisim ama boyle kalirsam alamam. Neden? Madem imkanimiz var neden yani? Sirf acigim diye mutlu olmaya hakkim yokmu? Kapan kapan kapan artik bunlari duymak istemiyorum artik istediklerimi giymek istiyorum ama gittikce sacma sapan hal aliyo hayatim.
Rahat rahat anne/baba ben inanmiyorum demek istiyorum anlayisli aile istiyorum artik rol yapmak istemiyorum!
Not: sirf camiye gittim diye sinirlenip yazmadim bunu bu yılların biriktirdigi biseydi ve bu son olayda artik tastim ve yazdim
Ben din yuzunden ailemden vazgecmem iste bu kadar fanatiklige sonuna kadar karşıyım ama malesef ailemde fanatik. Nasil yani ben musluman olayim ailemin yaninda kalayim yada ailemi birakip inancimi yasiyim oylemi? Nekadar kolay yazmissiniz öyle ne aileden vazgecilir nede ay ben musluman olayimda ailemi kaybetmiyim denilir , ben kendime ben muslumanim desemde bunu aklim kalbim kabul edermi ? Bukadar kolay biseymi sizce?kolay kolay karsi durmam insanlari anlamaya calisirim ama.. yazinizi okurken aklimdan tek bisey gecti, "nasipten ote yol yok"
ne diyelim madem o kdr eminsiniz hislerinizden kendinizden, o zmn ne dayak durdurmali ne ceza hatta o evde bile yasamayin calisip kendinize bakin boylece bu kdr oyunu yalan dolani yapmamis olursunuz sonucta siz saygi bekliyorsunuz ama anne baba olarak onlarin bildiklerini aktarmasida en dogal hakki. belki yontem baski diyenler cikacaktir ama kimse dort dortluk degil ve anne babayi degistiremeyecegimize vazgecemeyecegimize gore ya bu oyunlara devam yada inancinizin! arkasinda durun sonuclarinada katlanin..
Bencede kucuk yasta her cocuga ogretilmeli dinler, secebilme hakki taninmali. Sen bunu seciceksin itiraz yok denilirse bi temel ne kadar saglam olabilir ki?Ne olur sanki çocuklarımız dini inancını kendi seçebilse
Ben çocuğa her dinle ilgili bilgi, kaynak verilmesi taraftarıyım.
Ailesi müslüman diye körü körüne islamı seçmek zorunda değil kimse.
Okuyup araştırıp aklına ne yatıyorsa ona inanmalı.
Ben de aynı senin gibiyim. Allah inancım var sadece.
Arapça dualar falan da etmem. Dua ederim ama kendi dilimde. Dilin ne önemi var içten diledikten sonra.
Ben de anneme bunu söyledikçe susturur beni hep. Ama seninkiler gibi baskı yapmıyor en azından.
Herkesin görüşü kendine doğrudur tabi. Bunu bilebilsek keşke.
ben inanılmaz sinirlendim konusahibini anlamaya çalışamıyorum çok gerildim çünkü..islamiyette zorlama yoktur şükürler olsun ki bir müslüman olarak dünyaya geldim dinimi elimden geldiğince derin yaşamayı seven bir insan olarak konuyu tahammülm edip okuyamadım bile..
ezan okunduğu zaman heycanlanırım hemen namazımı kılarım kılamadığım zaman omuzlarımdaki o yükü anlatamam
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?