- Konu Sahibi KirazHanim
-
- #61
Allah çocuklarınızı size bağışlasınBu yıl nisan ayında ikinci çocuğumu kucağına aldım 11 yıl arayla hiç hazır hisettmıyordum kendimi taaki gecen yaz eşim bana bir konuşma yapana kadar orda biraz duygulandım biraz da tedirgin oldum kızım adına.. Eşim yurtdışında çok zorluk yaşadım hamilelik lohusalık yalnız kolik bir bebekle ama şuan 3aylık bebeğim ve şunu soylemelıyım ki bu Bebek bana çok şey öğretti hayata dair.. Herşeyin nekadar önemsiz olduğunu aile dışında etrafımızda kişilerin ederini kendimi paraladığım Kişiler bildiğin bana ikinci çocukta nasıl ters döndüklerini iyi ki diyorum iyi ki çocuğumu yalnız bırakmamışım.. Belki şuan halya lohusalık psikolojisindeyim ama inanın insanlar kötü ve yalnız kalanı çok daha savunmasız görüp harcamaya hazırlar.. Evet zor oluyor ama geçecek diyorum..
Bence yapın 40 olmadanbu konuda neden çoğunluk kendisi tek çocukmuş gibi konuştu, hemen hemen hepimiz kardeş ya da abla değil miyiz?
benim bi kız kardeşim var, iyi ki de var, olmasaydı çok eksik olurdum. annemler 5 kardeş, babamlar 6 kardeş, tek çocuk olan kuzenim yok, bütün arkadaşlarımın kardeşleri var, ben hiç olumsuz bişey görmedim. yani maddiyat ve ülkenin geleceği açısından olumsuz yorumlar yapılmasını anlarım ama kardeşlik müessesine bu kadar olumsuz yorum yapılmasını anlayamadım.
evet kızım kardeşi olsun istiyor şu an ama kardeşi olsa belki çok mutlu olacak belki de kıskanacak vs. yani yarı yarıya her iki ihtimalde, sadece olumsuz tarafa odaklanmak bana pek doğru gelmiyor.
ayrıca kızım arkadaşlarımın çocuklarını bile kardeşim diye seviyor, iletişimi güçlü sosyal bi çocuk ve çok sevgi dolu.. kardeşi olsa çok seveceğine eminim. ha ben vazgeçtim orası ayrı ama kardeşlikle veya kızımın kardeş istemesiyle ilgili bu kadar olumsuz yorum okuyacağımı da hiç tahmin etmemiştim.
bu arada bence açılan konuları da çok yüzeysel okuyor üyeler, ben yazmışım "ben de istiyorum" diye ama sürekli çocuk istiyor diye kardeş yapılmaz yorumu geliyor.
Yazanların kardeşleri muhtemelen vardır da bir faydaları yokturbu konuda neden çoğunluk kendisi tek çocukmuş gibi konuştu, hemen hemen hepimiz kardeş ya da abla değil miyiz?
benim bi kız kardeşim var, iyi ki de var, olmasaydı çok eksik olurdum. annemler 5 kardeş, babamlar 6 kardeş, tek çocuk olan kuzenim yok, bütün arkadaşlarımın kardeşleri var, ben hiç olumsuz bişey görmedim. yani maddiyat ve ülkenin geleceği açısından olumsuz yorumlar yapılmasını anlarım ama kardeşlik müessesine bu kadar olumsuz yorum yapılmasını anlayamadım.
evet kızım kardeşi olsun istiyor şu an ama kardeşi olsa belki çok mutlu olacak belki de kıskanacak vs. yani yarı yarıya her iki ihtimalde, sadece olumsuz tarafa odaklanmak bana pek doğru gelmiyor.
ayrıca kızım arkadaşlarımın çocuklarını bile kardeşim diye seviyor, iletişimi güçlü sosyal bi çocuk ve çok sevgi dolu.. kardeşi olsa çok seveceğine eminim. ha ben vazgeçtim orası ayrı ama kardeşlikle veya kızımın kardeş istemesiyle ilgili bu kadar olumsuz yorum okuyacağımı da hiç tahmin etmemiştim.
bu arada bence açılan konuları da çok yüzeysel okuyor üyeler, ben yazmışım "ben de istiyorum" diye ama sürekli çocuk istiyor diye kardeş yapılmaz yorumu geliyor.
mesela işyerindeki müdürümün abisi varmış, hiç görüşmüyorlarmış normalde. babaları vefat etti, o zaman birbirlerinin yardımına koştular, tek başlarına kalmadılar konuşmamalarına rağmen. yine de birbirlerine destek oldular üstü örtülü de olsa. insan belki de aynı acıyı aynı şekilde hissedeceği birini arıyor zamanı geldiğinde.Yazanların kardeşleri muhtemelen vardır da bir faydaları yokturKeske ben de tek çocuk olsaydım mesela.
Diğer konuya gelince gerçekten böyle postlarda insanların sürekli okumadan papağan gibi ayni seyleri yazmasına sinir oluyorum ya. Zaten iki tane cümle var ki mutlaka 2 yorumdan birinde yazılır 1-herkes çocuk yapacak diye bir sey yok. Ay evet yok yani onu sormuyor insanlar. Kendi durumunu anlatıp dışarıdan nasil olduğunu merak ediyorlar. 2-cocuk kardeş istedi diye yapılmaz. Anne baba istemiyorsa tabii ki yapılmaz yani de çoğu uye zaten biz de istiyor gibiyiz de korkuyoruz falan diyor. Allah göstermeye çocuğum da kardeş istiyor demesin 100 tane ayni yorum geliyor.
Allah çocuklarınızı size bağışlasın
umarım en kısa sürede tüm zorluklarınız kolaylaşır.
ben her şeyin bi zamanı olduğunu düşünüyorum ve olacak olanın da engellenemediğini düşünüyorum. demek ki sizin kısmetiniz böyleymiş ve iyi ki iyi ki diyebiliyorsunuz.
eşiniz nasıl bi konuşma yaptı, çok merak ettim, özel değilse anlatabilir misiniz?
Tekini yaptığına pişman etmemişler bu da bir şeydirbu konuda neden çoğunluk kendisi tek çocukmuş gibi konuştu, hemen hemen hepimiz kardeş ya da abla değil miyiz?
benim bi kız kardeşim var, iyi ki de var, olmasaydı çok eksik olurdum. annemler 5 kardeş, babamlar 6 kardeş, tek çocuk olan kuzenim yok, bütün arkadaşlarımın kardeşleri var, ben hiç olumsuz bişey görmedim. yani maddiyat ve ülkenin geleceği açısından olumsuz yorumlar yapılmasını anlarım ama kardeşlik müessesine bu kadar olumsuz yorum yapılmasını anlayamadım.
evet kızım kardeşi olsun istiyor şu an ama kardeşi olsa belki çok mutlu olacak belki de kıskanacak vs. yani yarı yarıya her iki ihtimalde, sadece olumsuz tarafa odaklanmak bana pek doğru gelmiyor.
ayrıca kızım arkadaşlarımın çocuklarını bile kardeşim diye seviyor, iletişimi güçlü sosyal bi çocuk ve çok sevgi dolu.. kardeşi olsa çok seveceğine eminim. ha ben vazgeçtim orası ayrı ama kardeşlikle veya kızımın kardeş istemesiyle ilgili bu kadar olumsuz yorum okuyacağımı da hiç tahmin etmemiştim.
bu arada bence açılan konuları da çok yüzeysel okuyor üyeler, ben yazmışım "ben de istiyorum" diye ama sürekli çocuk istiyor diye kardeş yapılmaz yorumu geliyor.
asgari ücretli değilim, yıllarca emek verdim mesleğime çalıştım çabaladım, o yüzden kendim bakmamla bakıcı aynı şey değil.Eğer yaparsanız ikinci çocuğu bakıcı yerine kendiniz bakınca aynı şeye gelmez mi ? Asgari ücretli bir çalışan olarak düşündüm. . Kimseye güvenim kalmadı açıkçası.
Tabiki çok haklısınız. Emek var bir tarafta da . Gönlünüze göre olur umarimasgari ücretli değilim, yıllarca emek verdim mesleğime çalıştım çabaladım, o yüzden kendim bakmamla bakıcı aynı şey değil.
nasıl ev hanımı olunur, akşama kadar evde ne yapılır bilmiyorum, koca parası nasıl yenir hiç bilmiyorum. ama bakıcı işinden de korkuyorum bi taraftan, o yüzden kızımda annem geldi, annem de bakıcıya bırakmak istemedi kızımı. el birliğiyle baktık büyüttük, şükür 4 yaşına getirdik.
Aynı düşüncelerle ben yaptımIkinci çocuk meselesi beni de o kadar düşündürüyor ki. Kendim dost sandığım on yıllık arkadaşlarım tarafından aldatıldım. Kızım ileride iyi insanlara denk gelmezse, ben ölünce yalnız kalırsa diye çok düşünüp üzülüyorum. Kardeşiyle anlaşamama ihtimali elbet vardır ama en kötü kardeşlik ilişkisinde bile birbirlerlerinin elinden tutarlar diye düşünüyorum. Maddi olarak ikisine de yetebilirim ama çocuk bakımı çok zor geliyor bana. Kızımı büyütüyorken yeniden baştan başlamak gözümü aşırı korkutuyor.
Benim 1 tane erkek kardeşim var senelerdir görüşmüyoruz.o çalışıyor ben çalışıyorum.ee zaten onun da pek niyeti yok.hee çocukluk güzel geçiyor bak.ama sonrası yok.Tek çocuklu biri olarak yazayım, maalesef insanlarda hala tek çocuk hiç çocuk, çocuk yalnız kalacak düşüncesi var, şu hayatta kimse yalnız kalmıyor, büyüdüklerinde aileyle bağları olsa bile kendilerine bağımsız ve bambaşka hayat kuruyorlar.
Kaldı ki ben 1 kardeşi 9 kuzeni, kardeş ve kuzenlerden toplam 17 yeğeni olan biriyim, aile apartmanında kalabalıkla büyüdüm lakin kardeşleriniz bile evlenip gidiyor kendi hayat koşturmaları oluyor.
9 kuzeninizle yılda kaç defa bir araya geliyorsunuz derseniz sıfır çünkü hepsinin okul çağında çocukları var, onların okulu sınavı, eş aileleri ve her birinin farklı şehirlerde başka ülkelerde yaşaması derken bir araya gelmek mümkün olmuyor, ki çocukları kuzenleri torunları bir araya toparlayan aile büyükleri de vefat edince herkes kendi hayatıyla ilgilenir hale geliyor.
Kendinizi hazır hissediyorsanız isterseniz 5 çocuk yapın fakat bu buradaki yorumlardan ziyade eşinizle oturup istişare etmeniz gereken bir konu zira eşinizin de başka çocuk istiyor olması ve size bakımda destek olması gerekiyor çünkü gebe kalma süreciydi gebelikti derken nereden baksanız önünüzde 1 yıl var, o arada kızınız 5 yaşı bitirmiş olacak, çevremdeki arkadaşlarımdan akrabalarımdan gözlemlediğim kadarıyla yaş farkı arttıkça sıfırdan bebek bakmak zorluyor, ne kadar dengeyi korumaya çalışsanız da kardeş kıskançlığı da oluyor, her gebelik de farklı oluyor, ilk gebeliği rahat geçenler 2. gebelikte sıkıntı yaşayabiliyor veya tam tersi yaşanıyor.
Ne karar verirseniz verin hayırlısı olsun inşallah
Bizim sülalede tek çocuk yaygın mesela.bu konuda neden çoğunluk kendisi tek çocukmuş gibi konuştu, hemen hemen hepimiz kardeş ya da abla değil miyiz?
benim bi kız kardeşim var, iyi ki de var, olmasaydı çok eksik olurdum. annemler 5 kardeş, babamlar 6 kardeş, tek çocuk olan kuzenim yok, bütün arkadaşlarımın kardeşleri var, ben hiç olumsuz bişey görmedim. yani maddiyat ve ülkenin geleceği açısından olumsuz yorumlar yapılmasını anlarım ama kardeşlik müessesine bu kadar olumsuz yorum yapılmasını anlayamadım.
evet kızım kardeşi olsun istiyor şu an ama kardeşi olsa belki çok mutlu olacak belki de kıskanacak vs. yani yarı yarıya her iki ihtimalde, sadece olumsuz tarafa odaklanmak bana pek doğru gelmiyor.
ayrıca kızım arkadaşlarımın çocuklarını bile kardeşim diye seviyor, iletişimi güçlü sosyal bi çocuk ve çok sevgi dolu.. kardeşi olsa çok seveceğine eminim. ha ben vazgeçtim orası ayrı ama kardeşlikle veya kızımın kardeş istemesiyle ilgili bu kadar olumsuz yorum okuyacağımı da hiç tahmin etmemiştim.
bu arada bence açılan konuları da çok yüzeysel okuyor üyeler, ben yazmışım "ben de istiyorum" diye ama sürekli çocuk istiyor diye kardeş yapılmaz yorumu geliyor.
Sizin konunuza yapılan yorumlar yine iyi biliyor musunuz?bu konuda neden çoğunluk kendisi tek çocukmuş gibi konuştu, hemen hemen hepimiz kardeş ya da abla değil miyiz?
benim bi kız kardeşim var, iyi ki de var, olmasaydı çok eksik olurdum. annemler 5 kardeş, babamlar 6 kardeş, tek çocuk olan kuzenim yok, bütün arkadaşlarımın kardeşleri var, ben hiç olumsuz bişey görmedim. yani maddiyat ve ülkenin geleceği açısından olumsuz yorumlar yapılmasını anlarım ama kardeşlik müessesine bu kadar olumsuz yorum yapılmasını anlayamadım.
evet kızım kardeşi olsun istiyor şu an ama kardeşi olsa belki çok mutlu olacak belki de kıskanacak vs. yani yarı yarıya her iki ihtimalde, sadece olumsuz tarafa odaklanmak bana pek doğru gelmiyor.
ayrıca kızım arkadaşlarımın çocuklarını bile kardeşim diye seviyor, iletişimi güçlü sosyal bi çocuk ve çok sevgi dolu.. kardeşi olsa çok seveceğine eminim. ha ben vazgeçtim orası ayrı ama kardeşlikle veya kızımın kardeş istemesiyle ilgili bu kadar olumsuz yorum okuyacağımı da hiç tahmin etmemiştim.
bu arada bence açılan konuları da çok yüzeysel okuyor üyeler, ben yazmışım "ben de istiyorum" diye ama sürekli çocuk istiyor diye kardeş yapılmaz yorumu geliyor.
Çocuk kardeş istiyor diye maceraya atlanmaz,keşke dediğiniz gibi olsa ama her kardeş sırtını yaslayacak duvar olmuyor bazen o duvarı başına yıkan oluyor.Tüm süreci sırtlayan siz olacaksınız,en çok bocalayan,zorlanan , fazlasıyla fedakârlık göstermek zorunda olacaksınız,üstelik kardeş kıskançlığı bile olabilir iyi düşününmerhabalar herkese,
son 1 yıldır kafamı en kurcalayan soru bu, ikinci çocuğu yapmalı mıyım? belki farklı bakış açısı yakalarım yorumlarınızla.
4 yaş 3 aylık bi kızım var. ben 37, eşim 39,5 yaşında.
küçük ve istanbula nispeten yakın bi ilçede yaşıyoruz, tüm ailem istanbulda, eşimin de burda kimsesi yok diyebilirim.
kızım doğduğunda annem 1,5 yıl bizimle kaldı, kızıma gözü gibi bizim koyduğumuz kurallarla baktı. o süreçte babam istanbulda tek kaldı, sık sık geldi ya da annem gitti. kızım 2 yaşındayken kreşe başladı.
gel gelelim ben aslında ikinci çocuğu hiç düşünmüyordum, eşim de benimle aynı fikirdeydi. fakat kızımızın hiç kuzeni yok, muhtemelen de olmayacak. ve kardeş istemeye başladı. ben de için için istiyorum ama cesarette edemiyorum çünkü annemin bi daha gelip bize destek olma ihtimali yok, hem artık zorlanır fiziksel olarak hem de babamın yalnız kalmasını istemiyorum. memur değilim, 2 yıl ücretsiz izin kullanma vs hakkım yok, normal yasal hakkım neyse onu kullanıp işe dönmek zorundayım. bakıcı almam gerekiyor bu şartlarda eve en azından ikinci kreş yaşına gelen kadar.
sizce ben tüm şartları zorlayıp ikinciyi yapmalı mıyım? kızımın ileride kanından canından bi destekçisi olsun, sırtını dayayacağı bi kardeşi olsun diye bu kadar zorluğa katlanmaya değer mi?
yorumunuz beni çok mutlu ettiallah size de kolaylık versin, çocuklarınızı size bağışlasın.
annem gelip kalabiliyor, en son yine geldi 2 hafta kaldı, dolabımızı yemekle doldurdu gitti. böyle ara ara gelmesi bile bize büyük destek oluyor. 2. olsa daha sık gelir gider. söylüyor zaten, sen yap ben desteğimi çekmem diyor. ama başkasına da güvenerek çocuk yapılmaz. bakıcı desteği evet gözümüzde büyüyor ama kızım için zaten bi noktada bunu kırmak zorunda kalıcaz.
O da sizin probleminiz, demek ki kardesinizi sevmiyorsunuz deger vermiyorsunuz.. bi insan kardesiyle nasil gorusmez konusmaz benim aklim almiyor.Benim 1 tane erkek kardeşim var senelerdir görüşmüyoruz.o çalışıyor ben çalışıyorum.ee zaten onun da pek niyeti yok.hee çocukluk güzel geçiyor bak.ama sonrası yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?