Günaydınlarr. Çok erken geldim bugün. Malum gidiyoruz bu akşam. Kocam da yarım gün izinli, öğlen gelecek. Son rötuşları yapacağız.
Dün akşam kocişim arkadaşına gidecekti (2. yeltenme). Akşam 6,5'ta aradı çıkıyorum, en geç 10'da evdeyim diye. Ben de "babam rahat durmaz, buzdolabını itmeye kalkar; gecikme fazla da beraber çekersiniz" dedim. O da "iyi" dedi. Tam tahmin ettiğim gibi k.pederim yemekten sonra buzdolabını dürtüklemeye başladı tek başına (dolap da bizim dolap. O biçim dolap... Dev gibi). "Babacım, Emre gelince yaparsınız beraber" dedim, "yok" dedi "ben yaparım". Tam içimden kocamı kalaylıyordum kiiii bir de ne göreyim? Kocam arkamda bitti. Anaaa, gitmemiş arkadaşına. "Sen niye burdasın? Gitmedin mi arkadaşına?" dedim. "Boşver, işimiz var burada. Bir ara giderim" dedi. Yeminle bir ara halüsinasyon görüyorum sandım. Mutfakta işim vardı, yanağımdan öpünce anladım gerçekmiş :asigim: . Şaşırdım ama çok sevindim. Kocam arkadaşını değil, evimizi tercih etti.
Siz ne yaptınız?? Ay pınarcım ne kıskanç kocan varmış, benimkinden kıskanç olmasın. Allah yardımcın olsun.