kendim gideyim bari markete evde ne yemek var ne yiyicek bi şey ama nasıl taşıyıcam çook uzak ve marketin yakınından geçen dolmuş bile yok ay yine ağlıyıcam sinirden
yapma öle kendi kendini üzüyorsun dicem ama bende aynısı yapıyorum taşıyabileceğin az bişeler al özelliklede senin yiyebileceğin ihtiyacın olan şeyleri gerisini boşver eşinle halledersiniz sonra benimkide işi için deli oluyor bize gelince hep ırım hep kırım sabahtan beri ağlıyorum hep ama ne fayda oğlumu üzüyorum işte...
2 haftadır 12 den önce gelemiyor artık cidden sinirlerim bozuluyor resmen bunalıma girdim akşam olmasından nefret eder oldum bide insanın kendi başına bi şey yapamaması mahfediyor cidden havada sıcak çıkılmıyor ki çıkarım ama ancak akşam çıkabilirim korkuyorum tek başıma. ağlamayayım diyorum ama durduramıyorum bugün
2 haftadır 12 den önce gelemiyor artık cidden sinirlerim bozuluyor resmen bunalıma girdim akşam olmasından nefret eder oldum bide insanın kendi başına bi şey yapamaması mahfediyor cidden havada sıcak çıkılmıyor ki çıkarım ama ancak akşam çıkabilirim korkuyorum tek başıma. ağlamayayım diyorum ama durduramıyorum bugün
canım erkekler bizleri maalesef anlamıyor sen gene evindesin biz eşimle beraber çalışıyorduk sabah beraber dükkana gelip akşam evimize giderdik iş yerimiz annemin evinin altında hamileliğim boyunca ve problemli hamilelik geçirmeme rağmen sabah eşimle gelip annemin evinden işleri yapıyorm ve akşam hatta gece 12 den 4 e kadaar bu saat değişiklik gösteriyor o saatte evime gidiyorum yalnız bırakmıyor evde içi rahat annemin yanındayım ama ben evimde olmak istiyorum o evde iş güç beni bekliyor hazırlıkalr beni bekliyor ama kime anlatırsan anlat herşeyi annemle ben yapıyoruz o sadece iş iş iş dogurucam hala aynıyız bu gecede çalışıcakmış annemde kalıcam bizim evede gitsen tam takır kuru bakır durumunda psikolojim bozuldu resmen ama ne fayda hiççç
aynı durum benim annemde burda değil ne zaman söylesem tek dedi hemen anneme götüreyim oraya götürüp atıyor resmen ondan sonra rahat ama ben rahat değilim kayınpederin yanında ayağımı uzatamıyorum davul oluyor canım bi şey istiyor söyleyemiyorum kabus gibi ben evde eşimle olmak istiyorum en azından akşamları o kadar kötüyüm ki keşke annemler erkenden gelse şimdi yine akşam oldu hava kararıyor ben iyice kararıyorum msj attım yemek yok malzeme yok diye yarım saat oldu cvp bile vermedi iştençağırsalar koşa koşa gider işkolik biriyle evli olmak çok zor
evet canım ama olsun Allah sağlık sıhhat versin... benim kardeşim dediğim insan can dostum şubat ayından beri hastaneden yatıyor doktorlar mahfettiler canımı 45 gündür gene komada bu sefer hiç ümit yok ama ben kaybetmiyorum Allahıma inanıyorum... evliliğinin 1.yıl dönümü yogun bakımda geçti belki 4 ay evlilik hayatı yasayabildi herseyi 4/4 lük oldu pırlanta gibi bir insan neşe dolu ama şuan hayatta olmasına ragmen yok ne kadar daha dayanıcak bilmiyoruz hayata geridönse bile eski halinden eser kalmıcak o yüzden sağlık sıhhat huzur başka bişe istmem böle şeyler gelip geçici üzülmemek lazım ufak tefek şeylere... hem yalnız değilsin kızın var yanında :ecrin_bebek:
2 haftadır 12 den önce gelemiyor artık cidden sinirlerim bozuluyor resmen bunalıma girdim akşam olmasından nefret eder oldum bide insanın kendi başına bi şey yapamaması mahfediyor cidden havada sıcak çıkılmıyor ki çıkarım ama ancak akşam çıkabilirim korkuyorum tek başıma. ağlamayayım diyorum ama durduramıyorum bugün
bende bugün oğluşumun kıyafetlerini ayırdım. yarın yıkamaya başlıcam Allah izin verirse. ilk önce hastane çıkışlarımızı yıkıyorum havlularını falan.en son uyku setlerini falan yıkarım. haftayada çantamı hazırlamaya başlarım artık. hala emzirme sütyeni alamadım benim memişlerin maşaalahı var büyük beden bulamadım. birde cam biberon alıcam. ama dışarı çıkmak zulum gibi geliyor heryerim ağrıyor eve zor geliyorum. artık 16sınde doktor kont. var o gün bakıcam artık. gün yaklaştıkça heyecan basıyor kim bilr oğlmun eşyaları yıkayıp ütülerken ne stres yapıcam. işin en keyifli kısmı aslında.
bu arada bugün wildwildcat gelmedi dimi merak ettim.