valla yalel benimde öyleydi diyorum ya sanki bebegin babası benim birşey olsa beni arardı dr götür getir kahvaltı hazırla hanıma vs...hediyeler al bebege şimdi öyle pişmanımki....bana evi okadar yakınki ona ragmen birkez demedi gelip bakayım sürekli bahaneler sıralıyor...gece eşiyle tartışır beni arardı gel diye giderdim aman ne salakmışım hakikaten..
aman aglıcam valla birazdan...
ağlama, ben ağladım sinirimden demin.. kapadım sinirimden bilgisayarı falan :)
şimdi yemeğimi yedim, sakinleştim geldim geriye..
ah bu nankör insanlar... nasıl üzüyorlar bizleri..
ama ben sana bişey diyim.. enayilik bizde :)
birşey söylicem ecrin, ne üzüyorsun kızım kendini, içinden ne geçiyorsa yaz, at bi mesaj, ne içinde kalacak en azından söyledin diye rahatlarsın...ne biriktiriyorsunuz yaaa...birşey demedmiş olduğunuz için bu kadar şişmişsiniz bari şimdi en azından mesajla bile olsa maille bile olsa bir şeyler yazın ki hem şişiniz insin, hem de salak olmadığınızı anlayıp biraz da onlar üzülsün....ben bile sinir oldum burda valla
hehehe ben bir kere yazmıştım fatma'ya bir mail.. çok asabımı bozmuşt, konuşmak bile istememiştim.
birsürü sorunuyla çok ilgilenmiştim vaktiyle.. kardeşi kaç kere intihar etti.. her seferinde hastahanede yanında kaldım arkadaşlık etmek için. sonunda vefat etti, kızcağız gözlerini kaparken ben vardım fatmayla beraber yanında.
kendisi ameliyat oldu, annesi çok uzak olduğu için.. ben kaldım yanında... eşiyle tartıştı - ben arabulucu oldum.. gebeydi.. yanındaydım.. doğurdu - 2 gece yanındaydım hastahanede uykusuz.. çişinin de temizledim poposunu da sildim..
bebeğine de baktım uzun süre yardım olsun diye..
falan falan....
sonunda bi dünya nankörlükle karşılaştım.
bütün bunları da yazdım kendisine bir gün kafama tak edince...
sorduğum soru... ''neden nişanıma çıkıp gelemedin'' idi..
en az 3 tane bahane saydı bana cevabında :)
yani krizalit'çim bu tiplere yazmak fayda etmiyor... onlar muhakkak baskın çıkarlar :)