selam kızlar dün oğlumuz bizi çok korkuttu :18:
dün kanamam gelmeye başladı doktorumu aradım hemen gel hazırlıklı gel doğuma alabilirim dedi kızlar çok heyecanlandım doğuma hazırım sanıyordum hiç hazır değilmişim elim ayağım titredi tansiyonum çıktı neyse doktora gittik baştan etc midir nedir ona soktular sonra ultrason sonra rahim ağzına baktılar herhangi bir sorun çıkmadı bende rahim ağzı yarası vardı bebeğin kafası biraz daha fazla aşağıdaymış çatılarımda çok darmış o yüzden rahim ağzındaki yara kanama yapmış 34 haftalık hamile olmam gerekiyordu dün normalde 35 + 1 haftalık çıktı şimdi sürekli dinleneceğim ama çatı genişliğine bakmak isterken doktor yarayı daha çok hırpaladı heralde kanamam daha çok çoğaldı bugün biraz hafifledi. sizce çatılarım bundan sonra genişleyebilirmi yoksa bende mi sezeryan doğum yapmak zorundayım
en kötüsüde akşam arkadaşlarımız bizdeydi birinin iş yerinden arkadaşı hafif kanaması olmuş doktorunu bulamayınca acilden benim doktoruma gitmiş onada benim gibi aşağıdan bakarken kızın suyunu patlatmış acil doğuma almışlar bebek sağ salim doğmuş ama bir hafta yaşamış bu hafta başı ölmüş bebiş çok üzüldüm kızda 35 haftalık hamileymiş akşamdan beri yedim bitirdim kendimi kanamamda durmayınca kime gideyim bilemedim çok şükür şimdi kanamam yok ama moralim sıfır bebeğime birşey olursa ya olsaydı benimde başıma aynı şey gelseydi diye aklımdan çıkaramıyorum
canım, sanırım biz kadınların en büyük hatası hem felaket tellallığı yapmak, hem de felaket tellallarına çabucak inanmak. yani dıdısının dıdısının başına bir iş geliyor -gelir elbet insanız her şey bizim için- sonra bunu gebe birine anlatıyoruz. dinleyen kişi hikayede ortak noktalar buluyor, aynısını kendi yaşacak sanıyor. yok böyle bir şey canım. elbette endişelenmekte haklısın ama sen olumlu koşullanmaya mecbursun, kendin ve oğlun için. olmamış bir şeyi çağırma. ben biri bana bir şey anlatmaya başladığında hemen söylüyorum, sonu kötü bitiyorsa anlatma diye.
bebeklerimiz Allah'ın bize emanetleri,sahipleri biz değiliz. ne zamana kadar bizimle beraberler onu da bilemeyiz. anlattığın hikayedeki bebeğin doktor hatasından öldüğünü düşünmüyorum. böyle lanse edilmesi senin endişelerini arttırmaya yarar sadece. suyun patlayacağı, bebeğin öleceği varmış. geçenlerde izlediğim haberde antalya da 5 aylık doğan bebeği hastanede büyütmüşler, anasının kucağına verdiler. 5 aylık doğmuş yahu, insanın aklı almıyor. güzel haberlere odaklan, kendin için de Allah'tan en güzelini en hayırlısını dile, boş yere de endişe büyütme. inanıyorum yakında hepimiz burada güzel doğum anılarımızı paylaşacağız ve başka dertlerimiz olcak, bebeğin gazı, uykusu, sütün azlığı çokluğu vs. bak ne kadar az kaldı.
kafa karışıklığı çok zor canım, teyzemin kızı peşpeşe 2 gebelik yaşadı, ikisinde de plasenta yaşlanması vardı. ikisini de zamanında ve normal doğurdu, maşallah ikisi de cin gibi dünya tatlısı çocuklar. inşallah senin gebeliğin de problemsiz geçer. Allah yardımcın olsun.
bu arada hatunlar ciddi ciddi şu çantaları hazırlamak lazım heralde. sanki çantam hazır olsa doğumum erken olur şeklinde bir his var bende de. her şey hazır tek çantaya girecek, ama bir türlü elim gitmiyor.
ben şeyi merak ediyorum, egzersiz yapıyor musunuz kızlar? netten bir kaç video buldum lakin hiç bir şeyi alışkanlık haline getiremiyorum ki bunu yapabileyim. aranızda düzenli yapan varsa bana da gaz versin lütfen. sanırım nefes egzersizlerine de başlamak lazım. ahh bir sebat edebilsem..
daha önce doğum yapmış anneler kullandınız mı? sezeryan olursa hemen kullanamazsın falan diyenler varda...
Ben egzersiz olayını pilatesle hallediyorum. Üçüncü aydan itibaren yapıyorum, nefes çalışmaları da içerdiği için başka bir şey yapmaya gerek duymadım. Ama hep diyorum ya, çoooook faydasını gördüm. Önceden yapmayanların şimdi başlaması uygun olmaz ama diğer nefes egzersizlerini mutlaka yap. Bi kere bebiş bol bol oksijen alır, daha sağlıklı olur. Normal doğum sırasında kolaylık olur. Doğru nefes, kaygıyı da azaltır. Ben çocuklara sınav kaygısı drama çalışmaları sırasında nefes egzersizleri öğretiyorum kaygıyla başedebilmeleri için. Şimdi hepimizde sabırsızlık var. Son günler telaşa dönüşecek. Doğum çantamızdan bile önemli olan psikolojimizi hazır tutmak 
