Geçmiş olsun canım, ev işi, çocukların bakımı derken kendimize hiç dikkat etmiyoruz. Öksürük filan varsa emzirirken maske kullan evi havalandır, ellerini yıkamaya dikkat et. Ben de kaç defa hastalandım hatırlarsan bir belim tutuldu bir grip oldum üstelik eşim seyahatteydi oğlumla o halde tek başıma ilgilendim ama Allah yine de güç veriyor onlara bakabilmemiz için. Acil şifalar dilerimkızlar çok kötüyüm resmen bütün eklem yerlerim agrıyor akşam acile gittik iğne vuruldum agrı kesici antibiyotik verdi doktor emziriyorum içmeyeyim dedim ama çok sancım var gecen balık kızarttım camı açtım kızartırken demek üşüttüm bünyemde zayıftır hemen şifayı kaptım inşallah ahsene gecmezahsen hanımı sallamaya bile takatim yok ama ısrarla uymadı babası salıyor halen üf gece ne yapacam bilmiyorum mamada yemedi karnı tok olsa hiç degilse belki az kalkardı başım çatlıyor sanki
Asında sadece ağlaması değil genel olarak ben çok yoruldum bunaldım, sen ne güzel çalışıyormuşsun eminim özlüyorsundur ama akşama kavuşuyorsunuz, en azından dışarıda işte bir sosyal ortama giriyorsun ben ise bütün gün aynı şeyler ve üstüne huysuzluk yapınca ağlayınca sinirlerim iyice bozuluyor kendime hiç vakit ayıramaz oldum temizlik bile yapamıyorum tek kalmayı hiç istemez bir de hafta da bir gün yarım gün eve temizlikçi çağırıyordum günlük temizlik ütü yapıyordu öyle yüzeysel olarak yine beni çok rahatlatıyordu kadın şimdi aylıkçı bir yere başladı ben öyle kalakaldım sanırım bunlara da sıkıldım bugün de patladım
Zor bir durum gerçekten, bu saatten sonra biberona alışması zor benim oğlum alışamadı. Oğlum tok bile olsa 2 saat sonra 5 dk. bile olsa emmek ister huzursuzlanır. Okula başlamadan önce birkaç gün sen evdeyken bakıcı gelsin önce kadına biraz alışması lazım, yeni gördüğü bir kişiye anneleri yanlarındayken alışmaları daha kolay oluyor. Allah yardımcın olsun canım inşallah bu süreci kolay atlatırsınız. Havalar güzel olsaydı dışarıda gezmek de rahatlatırdı evde sürekli seni arayacak tabi, şu kış bitse artıkkızlar çokkkkkk kötüyüm..bugün ilk kez kızımı bakıcıyla yalnız bıraktım..saat 12.30 gibi bıraktım 15.00a kadar.hiç durmamışş ağlamış..benim kız emzik ve biberon almadı..emiyo mama corba falan da bir iki kaşık alır sonra bırakır. kadın diyoki hiçbir şey yediremedim neler neler yaptım bir kaşık alıyo sonra yemiyo ağlıyo..emmek istediği için karnı da aç uyumamış ağlamış..kadın nerdeyse ben buna bakamam diyecekti..napacağımı şaşırdım 2. dönem okula başlıycam artık.bu hep böyle ağlıyacak mı..gittim beni gördü hemen gülüp kucağıma atıldı bakıcıya bağırıyo laf sayıyo resmen..içim yandı çok kötü oldum.biberonA alışsa belki daha rahat olur en azından emme isteğini giderir.nasıl alıştırcam biberona ara sıra deniyorum ama almıyo..offfff vicdan azabı çekiyorum resmen bunalıma girdim iyice..okuldayken aklım sürekli onda olacak..o ağlarken ben nasıl rahat ederim..
canım ben de senle aynı durumdayım..ben hamileliğimde de 9 ay evdeydim.riskli gebelik olduğu için dışarı çıktığım gün sayılıdır..öğretmenim aslında ama şimdiye kadar ücretsiz izin almıştım..zeynep de aynısı..yanından ayrılamam bi gezmeye falan gitsem insanları görür ağlar..artık evin içinde çıldırmak üzereyim bazen sinir krizi geçircek gibi oluyorum ağlıyo bana yapışıyo mutlu olmuyo bir de üstüne uymazsa dayanamıyorum artık hırpaladığım oluyo..benim annem de uzakta o da gelmez pek.burda hiç kimsem yok..kızım doğduğundan beri 2-3 saat birine bırakıp çıkıp gezdiğim yok..bir bugün okula gitmem gerekiyodu bakacak olan kadına bıraktım o da ağlamış ben gelene kadar..şimdi de içim sızlıyo keşke çalışmasaydım da onu buna mecbur bırakmasaydım diyorum..bugün boyunca içim içimi yedi.napıcam bilmiyorum.annem falan burda olsaydı ona bırakmak içimi rahatlatırdı.bugün eve gelince tutamadım kendimi ağladım zeynep de bana baktı ağladı yavrum
Doğru söylüyorsun canım annene bırakınca için biraz daha rahat ederdi, aileden uzak yaşamak zor gerçekten. Aslında en sevilecek en güzel zamanları ama her zaman bir an önce büyüse diye dua edip duruyorum. İnşallah ikinizde bu duruma kolay alışırsınız, oğlum yeni yeni insanlara alışmaya başladı, önceleri kimsenin kucağına gitmiyordu ağlardı inşallah zeynep de alışır ama yalnız kalmayı sevmiyorlar tabiki, bugün biraz temizlik yapayım dedim stresle ne yaptığımı bile anlamadım sızlanmalarından 4 saat geçiyor uyutmaya çalışıyorum çok direniyor uykusunun geldiği çok belli ama uyuyamıyor nedenini anlamadım özellikle yanında bekliyorum uyumuyor yataktan kaldırınca susuyor hemen 2-3 defa da bu taktiğe alıştı çatlayana kadar ağlamaya başlıyor ben inat ediyorum önce almayacam diyorum sonra dayanamıyorum sonra hiçbirşey olmamış gibi oturuyor karşımda ben ise sinir küpü sonra da ona sinirlendiğim için üzülüp ağlıyorum çok masumlarcanım ben de senle aynı durumdayım..ben hamileliğimde de 9 ay evdeydim.riskli gebelik olduğu için dışarı çıktığım gün sayılıdır..öğretmenim aslında ama şimdiye kadar ücretsiz izin almıştım..zeynep de aynısı..yanından ayrılamam bi gezmeye falan gitsem insanları görür ağlar..artık evin içinde çıldırmak üzereyim bazen sinir krizi geçircek gibi oluyorum ağlıyo bana yapışıyo mutlu olmuyo bir de üstüne uymazsa dayanamıyorum artık hırpaladığım oluyo..benim annem de uzakta o da gelmez pek.burda hiç kimsem yok..kızım doğduğundan beri 2-3 saat birine bırakıp çıkıp gezdiğim yok..bir bugün okula gitmem gerekiyodu bakacak olan kadına bıraktım o da ağlamış ben gelene kadar..şimdi de içim sızlıyo keşke çalışmasaydım da onu buna mecbur bırakmasaydım diyorum..bugün boyunca içim içimi yedi.napıcam bilmiyorum.annem falan burda olsaydı ona bırakmak içimi rahatlatırdı.bugün eve gelince tutamadım kendimi ağladım zeynep de bana baktı ağladı yavrum
Herkesin bir sorunu var canım, benim de kayınvalideminde hoşlanmadığım yanları var mesela şunu yapma verme desem kafasının dikine göre hareket eder her şeyi kendi bilir yaşından dolayı kendini daha bilgili sanıyor şahsen ben oğluma bakmasını istemem. Tabiki çalışmak konusundaki seçim sana ait kendini nasıl huzurlu hissedeceksen öyle yap boşver onlar zaten hep söylenir hiç memnun edemezsin ki sanki onlar bizi çok memnun ediyorlar tabi kendi adıma konuşuyorumyaza bende çalışıcam ve şimdiden huzursuzlanıyorum benım oğlum okadarda bana yapışık değil ama kvdeme güvenmıyorum eşini buyuttuğune göre torununuda büyütebilir dıye düşünebılırsınız tabı ama ınsan sadece karnının doyurulmasıyla buyumuyorki ona psikolojık olarak nasıl bakacak asıl takıldığım konu bu insan olarak hiç hoşlanmadığım yapıda bırı ve oğlumu onun buyutmesını asla ıstemıyorum çalışmasam kendım baksam bu seferde çalışmadığım için laf sokup duracak bılmıyorum ne olcak gunlerde hemen geçiyor yaz geldi bile nasıl yapçam bılmıyorum
Herkesin bir sorunu var canım, benim de kayınvalideminde hoşlanmadığım yanları var mesela şunu yapma verme desem kafasının dikine göre hareket eder her şeyi kendi bilir yaşından dolayı kendini daha bilgili sanıyor şahsen ben oğluma bakmasını istemem. Tabiki çalışmak konusundaki seçim sana ait kendini nasıl huzurlu hissedeceksen öyle yap boşver onlar zaten hep söylenir hiç memnun edemezsin ki sanki onlar bizi çok memnun ediyorlar tabi kendi adıma konuşuyorum
Herkesin bir sorunu var canım, benim de kayınvalideminde hoşlanmadığım yanları var mesela şunu yapma verme desem kafasının dikine göre hareket eder her şeyi kendi bilir yaşından dolayı kendini daha bilgili sanıyor şahsen ben oğluma bakmasını istemem. Tabiki çalışmak konusundaki seçim sana ait kendini nasıl huzurlu hissedeceksen öyle yap boşver onlar zaten hep söylenir hiç memnun edemezsin ki sanki onlar bizi çok memnun ediyorlar tabi kendi adıma konuşuyorum
kızlar çokkkkkk kötüyüm..bugün ilk kez kızımı bakıcıyla yalnız bıraktım..saat 12.30 gibi bıraktım 15.00a kadar.hiç durmamışş ağlamış..benim kız emzik ve biberon almadı..emiyo mama corba falan da bir iki kaşık alır sonra bırakır. kadın diyoki hiçbir şey yediremedim neler neler yaptım bir kaşık alıyo sonra yemiyo ağlıyo..emmek istediği için karnı da aç uyumamış ağlamış..kadın nerdeyse ben buna bakamam diyecekti..napacağımı şaşırdım 2. dönem okula başlıycam artık.bu hep böyle ağlıyacak mı..gittim beni gördü hemen gülüp kucağıma atıldı bakıcıya bağırıyo laf sayıyo resmen..içim yandı çok kötü oldum.biberonA alışsa belki daha rahat olur en azından emme isteğini giderir.nasıl alıştırcam biberona ara sıra deniyorum ama almıyo..offfff vicdan azabı çekiyorum resmen bunalıma girdim iyice..okuldayken aklım sürekli onda olacak..o ağlarken ben nasıl rahat ederim..
ne kadar oldu bebeğin canım,çalışmıyo da olsan her gün bir kaç saat bakıcıyla bırak kızını ona alışsın,ek gıdalara ağırlık vermeye başla,yoğurt çorba falan en azından,ya da severse muhallebi,meyve vs,öğretmensen (ben de öğretmenim ) programın nispeten rahat olacaktır,,sen yokken başka bi şeyler yiyebilirse iyi olur,ben de 6 aylıkken başladım çalışmaya,annem ve kayınvalidemler dönüşümlü bakıyo,ama ben 2-3 aylıkken bile emzirip bir iki saat çarşıya ya da kayınvalidemin evinin yakınında alışveriş merkezi var oraya gidiyodum başkalarına alışsın diye,çok şükür yabancılık çekmedi ben çalışmaya başlayınca,ek gıdaya da alıştırmıştım baya,yani yoğurt ve kahvaltısını yiyordu az da olsa,sağdığım sütü bırakıyodum falan ama senin 8-9 aylık vardır bebeğin, alışırsa biraz biraz rayına oturur her şey,bakıcıyla daha önce yalnız kalmış mıydı?yoksa ilk günü müydü?
ewt cnm çalışsamda memnun olmıycak çocuğumu bana düşman edicek bılıyorum sürekli benı eleştırır durur çocuğumun yanındada yapıcak bunu bılıyorum alıp çocuğumu gidesim geliyo kalsınlar ana oğul
canım ben de senle aynı durumdayım..ben hamileliğimde de 9 ay evdeydim.riskli gebelik olduğu için dışarı çıktığım gün sayılıdır..öğretmenim aslında ama şimdiye kadar ücretsiz izin almıştım..zeynep de aynısı..yanından ayrılamam bi gezmeye falan gitsem insanları görür ağlar..artık evin içinde çıldırmak üzereyim bazen sinir krizi geçircek gibi oluyorum ağlıyo bana yapışıyo mutlu olmuyo bir de üstüne uymazsa dayanamıyorum artık hırpaladığım oluyo..benim annem de uzakta o da gelmez pek.burda hiç kimsem yok..kızım doğduğundan beri 2-3 saat birine bırakıp çıkıp gezdiğim yok..bir bugün okula gitmem gerekiyodu bakacak olan kadına bıraktım o da ağlamış ben gelene kadar..şimdi de içim sızlıyo keşke çalışmasaydım da onu buna mecbur bırakmasaydım diyorum..bugün boyunca içim içimi yedi.napıcam bilmiyorum.annem falan burda olsaydı ona bırakmak içimi rahatlatırdı.bugün eve gelince tutamadım kendimi ağladım zeynep de bana baktı ağladı yavrum
kızlar çokkkkkk kötüyüm..bugün ilk kez kızımı bakıcıyla yalnız bıraktım..saat 12.30 gibi bıraktım 15.00a kadar.hiç durmamışş ağlamış..benim kız emzik ve biberon almadı..emiyo mama corba falan da bir iki kaşık alır sonra bırakır. kadın diyoki hiçbir şey yediremedim neler neler yaptım bir kaşık alıyo sonra yemiyo ağlıyo..emmek istediği için karnı da aç uyumamış ağlamış..kadın nerdeyse ben buna bakamam diyecekti..napacağımı şaşırdım 2. dönem okula başlıycam artık.bu hep böyle ağlıyacak mı..gittim beni gördü hemen gülüp kucağıma atıldı bakıcıya bağırıyo laf sayıyo resmen..içim yandı çok kötü oldum.biberonA alışsa belki daha rahat olur en azından emme isteğini giderir.nasıl alıştırcam biberona ara sıra deniyorum ama almıyo..offfff vicdan azabı çekiyorum resmen bunalıma girdim iyice..okuldayken aklım sürekli onda olacak..o ağlarken ben nasıl rahat ederim..
yaza bende çalışıcam ve şimdiden huzursuzlanıyorum benım oğlum okadarda bana yapışık değil ama kvdeme güvenmıyorum eşini buyuttuğune göre torununuda büyütebilir dıye düşünebılırsınız tabı ama ınsan sadece karnının doyurulmasıyla buyumuyorki ona psikolojık olarak nasıl bakacak asıl takıldığım konu bu insan olarak hiç hoşlanmadığım yapıda bırı ve oğlumu onun buyutmesını asla ıstemıyorum çalışmasam kendım baksam bu seferde çalışmadığım için laf sokup duracak bılmıyorum ne olcak gunlerde hemen geçiyor yaz geldi bile nasıl yapçam bılmıyorum
ewt cnm çalışsamda memnun olmıycak çocuğumu bana düşman edicek bılıyorum sürekli benı eleştırır durur çocuğumun yanındada yapıcak bunu bılıyorum alıp çocuğumu gidesim geliyo kalsınlar ana oğul
kızlar çok kötüyüm resmen bütün eklem yerlerim agrıyor akşam acile gittik iğne vuruldum agrı kesici antibiyotik verdi doktor emziriyorum içmeyeyim dedim ama çok sancım var gecen balık kızarttım camı açtım kızartırken demek üşüttüm bünyemde zayıftır hemen şifayı kaptım inşallah ahsene gecmezahsen hanımı sallamaya bile takatim yok ama ısrarla uymadı babası salıyor halen üf gece ne yapacam bilmiyorum mamada yemedi karnı tok olsa hiç degilse belki az kalkardı başım çatlıyor sanki
Annem pek evliliğimi onaylamamıştı canım, özellikle de evlenip istanbula yerleşmemi onaylamadı her ne zaman çağırsam, bana evlenmeden önce söylediklerini tekrar ediyor o zamanlar kızım ben öyle gelip gidemem iyi düşün taşın demişti, yoksa maddi manevi yardımı oluyor tabi ama yanımda olması tabiki ayrı bir destek verecek bana 4 ay oldu görmeyeli yani aslında bir sorumluluğu da yok babam hayatta değil erkek kardeşim de zaten yetişkin bir insan aslında istese gelebilir en azından bana da değişiklik olurdu hem de biraz dışarı çıkardım
Geçmiş olsun canım nasıl oldun ????
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?