kızlar bgn çok keyifsizim,çok mutsuzum...eşimle tartıştık yine meşhur ailesi yüzünden..bizimde bi aile olduğumuzun hala farkında değil,kendimi çok yalnız hissediyorum,bebeğimden güç almaya çalışıyorum...sabaha kadar ağladım gözlerim davul gibi bu halde işe geldim bide hiççççççç çalışasım yok...neden insanoğlu hep fesatlık peşinde bi türlü çözemiyorum,herşeyi geçtim allah tan damı korkmuyorlar,,,eşimle birbirimizi çok seviyoruz çok da ii anlaşıyoruz,ama gel görki beni istemeyen yengesi,abisi....vs. ile uğraşmaktan 1,5 yılda ömrüm çürüdü,eltim bizi ayırmak için elinden gelini ardına koymadı tam başarak üzereydiki,eşimin kafa dank etti,bgn e kadar çektiğimi bi ben bilirim herkese karşı sustum,allah biliyo dedim,,,ama artık öyle doluyum ki,,hamile kalamıyorum diye beni rezil rüsba etti,ağza alınmıycak küfürler etti,şimdi hamileyim hala uğraşması bitmedi,bebeiş düşsün diye dört gözle bekliyo,çokadar bunaldım ki artık kaldıramıyorum,evlendiğimden beri her bayramı zehir ediyo,bayramlardan nefret eder oldum artık,en son bayramda kocasını bile beni dövmesi için üstüme saldı,beni evden kovdular,dünyanın lafını saydılar,neden mi?*kocam arefe günü zil zurna sarhoş oldu ve ben dışarıda dedimki ben akşama kadar eşşek gibi çalışıyorum neden sen rızkımızı harama yatırıyosun bebeiğimiz olmuyo diye elini açıp dua ediceğine içiyosun bu kadar mı adisin dedim,tabi ailesi kapı pece dinledikleri için bunları duyyolar,kıyameti kopardılar,bayram dönüşü sırf bu cümleleri saydığım için eşim benden ayrılmaya karar verdi,tabi sonra kafa dank etti vazgeçti,,ama hala onlar yüzünden evim huzursuz...artık çok bunaldım bu kadın ömür boyu benle uğraşacak ne yapacam bilmiyorum,yemin ederim şeytanın şerrinden bile bu kadının şerri kadar korkmuyorum,rabbim inşallah sabrımı verir yine,,herşeye eşi için katlanıyorum ama o bebiğimi ve beni önemsemiyor..........özür dilerim hepinizden başınızı ağrıttığım için ama inanın çok bunalmıştım..
daha tamda göremedık keseyı...cuma gunu randevumuz var
