sana da geçmiş olsun Bana da çok dediler üzülme diye bebeğine bişey olcak diye. Hatta babam hastaneye gelmemi istemiyordu bebeğine bişey olur kaç yıl bekledi bu anı benim yüzümden bişey olursa kahrolurum dedi ama ben dinlemedim her gün gittim ziyaretine hergün sevdiği ( en azından yiyebileceği) yemekleri yaptım 1saatlık yol gittim toplu taşıma aracıyla bişey yapamamak çaresiz kalmak o kadar zorki yaptığım yemekleri yemek istemiyordu iştahı hiç yoktu ama benim hatrıma bikaç kaşık yerdi. Ama canım babamı kaybettim evladım babamın vefaatinden 2 ay sonra doğdu mutluluk ve hüzün bir aradaydı