Benim doğum hikayem ;
1 eylül pazartesi sabah 7.30 da evden çıktık.
Annemi aldık hastaneye vardık.
Elimizde 4-5 bavul vardı tarile gider gibiydik
Hastaneye girince böyle değişik bi heyecan bir korku yaşıyorsunuz.
Zaten sezeryan herşeyden önce ameliyat korkusu...
Odamıza çıktık yerleştik.
Süslerimi astık.
Artık hazırdık kızımın gelmesine...
Hemşiremiz geldi damar yolum açıldı, ameliyat prosedürleri anlatıldı.
Soyundum ameliyat önlüğü giydim.
İşte o zaman heyecan daha fazla arttı.
Beni ameliyata aldıklarında sürekli dua ettim epiduralden çok korkuyordum.
Çok rahat şekilde epiduralim takıldı.
Hiç acımadan...
Annem girdi benim doğumuma
Hersey hazırlanınca örtüler fln annemi aldılar içeri.
Seni muayene edicez dediler birde baktım kızım ağlıyor.onu gördüğümde ilk aklıma gelen ne kadar güzel olduğuydu.
Sonra ağlamaya başladım başkada hiç bişe hatırlamıyorum.
Odaya çıkınca tekrar ağladım.
Şimdide uykusuzluktan ağlıyırum
Kızım için herseye değer ...
O bir mucize.