İyi akşamlar Nisan anaları..
Ceku'ma mama sandalyesi aldım evvelsi gün ikeadan. Makarna, haşlanmış havuç falan yemeye başladı tek başına. Sağ elindekileri sol eline geçiriyor, sol eliyle ağzına götürüyor. Henüz emekleme yok. Ama belirtileri var. Yerde poposunu kaldırıyor. Ama ileri değil de geri gidiyor: ittiriveriyor kendini kollarından geri doğru.. Şapşik! Uykuya hâlâ kundakta dalabiliyor. Yarıyıl tatilini bekliyorum eğitim için. Hiç olmazsa 1 haftası gündüz ben de onunla uyuyabilme şansım olur (belki).
Benim acilen iş değiştirmem lazım. Sözleşme öncesi verilen sözler yazıya dökülmeyince çalışma saatleri uzuyor yavaş yavaş.. Banliyö treni gelecek, demişlerdi; o mesele de yalan çıktı. Git-gel 3 saat yol yapıyorum, güya daha merkezi bir yere taşındık!
Bir çok yere başvuru yaptım, yapıyorum. Pek geri dönüş yok. Geçen gün çok prestijli bir firmadan aradılar, telefon mülakatı yaptılar. Sonraki adım yüz yüze görüşmeymiş. Ararlarsa görüşmede giyebileceğim tek bir takım yok. Her şey hamilelik öncesi 36 beden! Ben olmuşum 40! Ne bir paltom kalmış ne bir ceketim. Bir mağazaya girdim kaşe mont bakayım diye. Hiç tanımadığım bir marka. Gayet sıradan bir mont. Fiyat 129 tl! Şaka gibi! Aklıma gelen tek yol, görüşme için mont satın almak, etiketi çıkarmadan giymek, sonra da iade etmek