Larkin
canim vicdan azabindan uykum kacti 5ten beri dert ettim kendime uyuyamiyorum
bebegimi aglattigim icin cok uzgunum sonrasinda yanima yatirdim, elini tuttum, nasil desem oste kendimi rahatlatmaya calistim vicdanimi
Burda almanlar bebegini hep aglatir asla agladigi icin kucagina almazlar, ben her gordugumde kinadim yok arrik kucucuk bebek napiyolar dedim, ama dun bir sinirle uyguladim hic arastirmadan hemde.. Ben boyleyim, bi seye karar verdimmo o an gozum gormez hicbirsey..
Biraz arastirinca farkli alternatifler oldugunuda gordum, simdiden sonra yaninda yatacagim kizimin operek oksayarak destek olcam ama kendisi uykuya dalmayi ogrenmeli, yaninda kalarakda terkedilmis gibi hissetmesini engellemis olacagim.
sallamak istemiyorum artik, aglatmak nasil anormalse sallamakta anormal bisey aslinda, sadece yillardir boyle gordugumuz icin bize normal geliyor ama bi insan sadece sallanarak uykuya dalmamali, benim kizim memede dahi uyumayi birakti illa sallancak, gece olsun gunduz olsun, hatta oyleki uykuya tam dalmamissa ve ben sallamayo birakip yatagina koyduysam gozlerini aciyor sanki uyumak uzere olan o degilmis gibi bir anda canlaniyor, bu durum gercekten anormal bence..bende yipraniyorum ustelik bazen 2-3 lere ustusste noyle oldugu oluyor, saglikli mi bu
Merhamet duygusuda kontrol edilmeli diye dusunuyorum, ki biz turk analari asiri yufka yirekliyiz, birak kendi yavrumuzu baska bebeleri bile aglarken gormeye dayanamayiz.. Ama bebegimize bu kadar zaafimiz oldugunu belli edersek aglayarak annesini yola getiren cocuklardan olur, orda burda sizlerde gormussunuzdur, 3-5 yaslarinda yerlere yatarak aglayip istedigi seyi aldiran cocuklari..
Bizlerde dengeli bi sekilde tutarli davranmaliyiz, ben dun abarttim 1 saat aglattim, yanina gittim tabi ama kizim kucagima gelmek istiyordu, ya gercekten cok cadi oldu ama kucagima alsam aninda susuyor numaradan aglamak degil mi bu? Daha 8 aylik ama aglayarak yaptirmayi ogrendi bile.. Yok yok gerekirse aglasin ya tutatsiz lafi dinlenmeyen anne oak istemiyorum