Aslinda ayni seyi anlatiyoruz ben de takdir ve tevekkul boyutundan bahsettim zaten ama zaten nasil olacagi ezelden kararlanmis bir seyin bilmedgimiz bi deneyimin gerceklesmeden gereksiz yere irdelenmesinin kisiye olumsuz telkinden baska faydasi yok onu anlatmaya calistim. Sen de demissin belki bikac dk belki saatlerce surecek bi yolculuk iyi ya da kotu bir son noktasi var mi var.bitecek mi bitecek ee o zaman niye bastan kendimize zehir edelim ki onu diyorum. Bak ummadigin travmalar yasamssin eger rabbim onu unutmaa hissini yeniden deneme yasama cesaretini vermeseydi su an yine boyle buyuk bir mucizeyi yasanaya cesaretin olur muydu? Insana verilen en buyuk nimetlerden biri unutmak o yuzden asirlardir milyonlarca kadıniñ bisekilde gectigi bu yolu biz de gecicez. Iyiyi dusunup olasi olumsuxluklara da hazirlikli telkinli olalim gerisi tabii ki kader. Benim icin de dogum sonrasi annelik buyuk bir travmaydi birdaha anne olma fikrini bile dusunmeyecek kadar agir seyler yasadim kızımin saglik sorunlari ve besleyememe sıkıntısıyla yasama sevincim yitrdim cok zor zamanlar gecrdim maddi manevi. Kendimi eksik lanetli cezalandrlmis hissettgm oldu hatta o korkuyla bidaha cesaret edip doguramsm diyordum yine aynilari olursa diye. Hic fikrimizde yokken rabbim yeniden ikram etti anneligi hepsi silindi gitti kafamdan su an. Yeni bi sayfa yeni bi deneyim. Tevekkul ettim gerisi rabbimin karari diyorum. Yani hayatin ne getrcegi bilinmiyor bilinmeyenle bu kadar savasip ince hesaplasmaya gerek yok kısa ve oz anltmak istedgm buydu