- 31 Ağustos 2015
- 1.524
- 1.989
- 133
- Konu Sahibi CadiKazani
-
- #51.961
Pozisyon değiştirdiğinde uzandığında filan geçmiyorsa ve düzenli artış gösteriyorsa eğer yalancı değildir.hadi hayırlısı allah yardımcımız olsun inşallah =)
Panik yapma sakın strese sokma hen bebişini hem kendini tabi ki en iyisi doktora git için rahat etsin..Sanirim dogru sanci bunlar doktora gidip bi kontrol ettirsem kendimi iyi olacak yoksa panikliyo gibiyim ufaktan
Canım benim ne güzel anlatmissin sen öyle ya sen ne güzel bi annesin duygusal bi annesin aynı zamanda da ... Okurken yanındaymış gibi hissettim Rabbim tez vakitte kavustursun prensesinle seni bundan sonra dilerim hiç ayrı kalmazsinizMerhaba kızlarDün gece hic üşenmeden onlarca sayfa okuyup tek tek alıntı yapıyordum ki uyuyakalmışım hepsi gitti Tekrar alıntı yapamadığım icin kusura bakmayın
Beni ve Ela Baharımı merak eden mesaj atan herkese cooooook teşekkür ederim. Henüz doğum yapmayanlar darısı başınızaBu kadar geç yazmamın sizi merakta bırakmamın sebebi kızımın cumartesi günü sarılık ve enfeksiyon sebebiyle kuvöze alınması ve sonrasinda hastane ile ev arasindaki yoğunluk.
Sanırım doğum hikayemi de merak ediyorsunuzdur
20 Nisan Carşamba akşamı her zamanki gibi örgü örüyordumBu arada da kızımın hareketlerini takip ediyordum ve daha farklı olduğunu hissettim. Hatta eşime bizim kız içerde dans ediyor sanırım gelmek istiyor herhalde dedim. Gündüz annemle konustum kızım azıcık daha sabretsin anneannesi pazartesi günü gelecek dedi. Kv ile konustum kızım 3 gün daha sabretsin babaannesi cumartesi gelecek dedi Neyse gece yattık ve eşim dedi ki "kızım sabah 8de dersim var gel artık da babayı derse gitmekten kurtar" Ben de yavrum kimi dinlesin herkes farklı sey söylüyor kizım kafana göre takıl sen dedim O gece yani 21.04.2016 perşembe günü sabaha karşı 4.30 civarı karın ve bel ağrısıyla uyandım (adet sancısı gibiydi) wcye gittim biraz rahatladı ve yalancı sancıdır diye önemsemedim uyudum. Daha sonra 6.30da tekrar ağrıyla uyandım ve wcye gittiğimde nişanımın geldigini gördüm. Bu arada hep merak ediyordum nasıl ayırt edecegim diye pecetede cok net bir şekilde belli oldu. Önce biraz tedirgin oldum kendimi hazir hissetmedigimi düşündüm fakat toparlanmam uzun surmedi zaten hep bu anı bekliyordum. Yüzümü yıkadım odaya geldim ve eşimi uyandırdım. Saate baktı ve daha alarm calmadı ki neden erken uyandirdin dedi. Ben de sakin ol nişanım geldi kızımıza kavusuyoruz dedim. Eşimi hiç bu kadar telaşlı görmemiştim sanki doguracak olan ben degilmisim gibi sarıldım sakinlestirmeye çalıştım. Sonra duşa duşa girdim ben hem rahatlarım hem de temiz olayım diye. Bu arada eşim benim örgüleri falan topladı onlar da yarım kaldı Neyse önce özeldeki doktoruma mesaj attım hastaneye hemen gitmek istemedim. Fakat geri dönmedi bir türlü. Saat 9a kadar güzelce kahvaltımızı yaptık evi toparladık çantaları kontrol ettik ve hastaneye gidelim bari derken özeldeki doktor çağırdı. Hafif sancilarim vardı cok yogun hissetmiyordum. Hemen nstye bağladı ve düzenli doğum sancilarimin olduğunu 2 kez muayene edip canımı yakmak istemedigini söyleyip hastaneye gönderdi. Tabi biz bu aşamaları hic acele etmeden sakin sakin geciriyoruz. Hastanede bir tanidigimiz vardi önce ona gittik bizi dogumhaneye yönlendirdi. Eşimin içeri girmesine izin vermediler yalnız girdim. Anlattım durumu ve nstye bağladılar. Bu arada anneme ve kvye haber verdik. Kv yakın sehirde oturdugu icin benim sancılar sıklaşmadan yetisti. Annem ancak sabaha karşı gelebilecekti. Artık o çok korktugum catı ve açıklık kontrolüne sıra geldi ve dogumhanedeki o meshur catala oturttular beni. Ebe kontol etti bebek kanala girmiş 2cm açıklık vardı aha kafası da inmiş derken suyumu patlattı. Sanırım yanlışlıkla patlattı şorrrr diye ılık bisey akıverdi içimden. Tamam sen sancı odasında bekle dedi ve sancı macerası basladı.öğleden sonra sancıların sıklığı ve siddeti arttiginda bi kez daha acıkliga baktılar ve sadece 3cm olmustu.Sancılarım dayanılmaz degildi ama o an gözüm korkmadı desem yalan olur. Saatler ilerledikce sancılar 3dkda bir 120leri göstermeye başlamıştı.En yüksek sancımın kaç olduğunu hatirlamiyorum fakat nstde dkda bir 130 olan sancılarla bile nefes alıp vererek başa cıkabiliyordum. Bu durum kvmin dikkatini cekmis ve bağırmamı bagirmazsam ebelerin kontrol etmeyecegini söyledi numaracıktan birkac çığlık attım hatta kvye sordum oldu mu diye hemen ebeleri çağırdı ve artık saat 7ye doğru açıklık 8cm ulaştı. Biraz daha sanci odasinda sancı cektikten sonra sanciyla birlikte ıkınma isteği ve afedersiniz büyük tuvaleti yapma istegi oldugunu soyledim ve hemen dogumhaneye aldılar beni. Nstye bağladılar ama benim sancılar sanki ucuverdi Ebelerle önceden tanışmış olmanın rahatligiyla sohbete basladık. Sanci odasina her gelisinde kız sen hala kıkırdiyor musun diyen ebeler bu sefer sen gülerek doguracaksın herhalde demeye basladılar Tabi normal dogumda gülüp eglenme bi yere kadarmış. Sancılar tekrar başladı ve artık ebeler ne söylerse yapmaya çalıştım. Sancı süresince hic kesmeden ıkınmamı söylediler. Hatta doktor sanki 10 gündür kabız olmussun gibi ıkın dedi ki bu en zoruydu benim icin çünkü ben nadiren kabız olurdum. Ikınmalarım yetersiz kalınca ebelerden biri karnıma bastirarak bebege yardım edecegini söyledi ama anneligin koruma içgüdüsü devreye girdi bebegimi ezmeyin dedim. Güldüler ve korkma ezilmez dediler. Saat 19.45i gosterirken Bebegin başı geldi haydi son kez ıkın dedi doktor ve o an bana bir güç geldi bir hamlede bebegin başı cıktı ve ıkınmayı kesmemi söylediler. Işte bu anı nasıl anlatacagımı bilemiyorum. Hep hayal ettigim ama hayallerimden milyon kat daha güzel bir duyguydu bebegin ordan süzülüşünü hissetmek... Allah isteyen her kadına bu duyguyu yaşamayı nasip etsin...
Bebeğimi ellerine aldılar ve ben o an gözyaşlarımı tutamadım. 10saat sancı cekip 1 damla gözyaşı dökmeyen ben o minik insani görünce mutluluktan ağladım. Yavrumu sildiler giydirdiler ve kucağıma verdiler öyle güzeldi ki ilk düşündüğüm şey " Bunu ben mi dogurdum" oldu. Bir süre kucağımda kaldıktan kokusunu aldıktan sonra dışarı çıkardılar.
3250gr 50cm minik bir prenses dünyaya getirdim
Meraklı ben ebelere sıkı sıkı tembih ettim plasentamı bana gösterin dedim cıkar cıkmaz gösterdiler cok garip karaciğer gibi biseydi. Ilk dogum oldugu ve benim perine dokusu cok sert olduğu icin epizyotomiyi biraz uzun yaptılar. Sonra dikişler atıldı biraz kaporta topladılar ve artık bebişime kavusmak üzere odaya aldılar beni
Bu arada kanımda enfeksiyon cıktığı icin sürekli serum takıldı kızımla sağlıklı vakit geciremedim. Cumartesi günü kızımda sarılık ve enfeksiyon cikinca kuvöze aldılar. Ben pazar günü taburcu oldum. Eve boş gelmek hoşuma gitmedi cok zorlandık ama bebegimizin sağlığı icin sabrettik. Yarın inşallah kizima kavusunca acılarımı da unutacagım.
amin canım, işyeri iyiydi, rahattı, evde bi dolu iş beni bekliyor, artık yavaştan annemleri kayınvalideleri çağırırım sanırım. İş yapacak boyutta değilim ki artık
sana da kolay gelsin valla, işe gidip gelmek son zamanlarda zorluyor gerçekten, ama sonrasında meleklerimizle daha fazla zaman geçirmek var, onu düşünüp düşünüp kalktım yataktan sabahları, belki sende de işe yarar
canim gule gule kullansin bebis odasini. kullanmicak olsa bile de hazir da dursun. o da bir heyecan... ne guzel anneanneler babaanneler dedeler ugrasmis bu is icin :))bana kalsa bende oda yapmıcaktım şimdi kullanmıcak odayı ama bizimkiler ilk torun diye heyecan yaptılar benden çok herkes koşuşturmaca içinde.. bana da şimdi doğum korkusu heyecanı bi tuhaf duygular sardı kolaylıkla atlatsak bi doğumu inşallah
ay o kurutulmus meyveler beni cok kotu etkiliyor. kuru kayisi, incir, hurma hic bir sey yiyemiyorum hemen sekerim firliyor. hatta kucuk boyutlarda cikolata yesem bile o kadar cok cikmiyor!Seker bende de var malesef bi kaç gündür de 180 lerde seyrediyor pek yiyemiyom bende
Bende bazan sezeryani aklimdan gecirmiyorr degilim inan
Kizlar ben dun cati muaynesi oldum
anacim ben senin gibi yerinde duramayan hop hop is yapan bir kadin degilim ki. hele titiz hic degilim.miranda_1986 ve @mavitepe kızlar ben de evde zaman geçiremem sanıyordum.
vakit nasıl geçiyor anlamıyorum şaşırdım bu işe
Merhaba kızlarDün gece hic üşenmeden onlarca sayfa okuyup tek tek alıntı yapıyordum ki uyuyakalmışım hepsi gitti Tekrar alıntı yapamadığım icin kusura bakmayın
Beni ve Ela Baharımı merak eden mesaj atan herkese cooooook teşekkür ederim. Henüz doğum yapmayanlar darısı başınızaBu kadar geç yazmamın sizi merakta bırakmamın sebebi kızımın cumartesi günü sarılık ve enfeksiyon sebebiyle kuvöze alınması ve sonrasinda hastane ile ev arasindaki yoğunluk.
Sanırım doğum hikayemi de merak ediyorsunuzdur
20 Nisan Carşamba akşamı her zamanki gibi örgü örüyordumBu arada da kızımın hareketlerini takip ediyordum ve daha farklı olduğunu hissettim. Hatta eşime bizim kız içerde dans ediyor sanırım gelmek istiyor herhalde dedim. Gündüz annemle konustum kızım azıcık daha sabretsin anneannesi pazartesi günü gelecek dedi. Kv ile konustum kızım 3 gün daha sabretsin babaannesi cumartesi gelecek dedi Neyse gece yattık ve eşim dedi ki "kızım sabah 8de dersim var gel artık da babayı derse gitmekten kurtar" Ben de yavrum kimi dinlesin herkes farklı sey söylüyor kizım kafana göre takıl sen dedim O gece yani 21.04.2016 perşembe günü sabaha karşı 4.30 civarı karın ve bel ağrısıyla uyandım (adet sancısı gibiydi) wcye gittim biraz rahatladı ve yalancı sancıdır diye önemsemedim uyudum. Daha sonra 6.30da tekrar ağrıyla uyandım ve wcye gittiğimde nişanımın geldigini gördüm. Bu arada hep merak ediyordum nasıl ayırt edecegim diye pecetede cok net bir şekilde belli oldu. Önce biraz tedirgin oldum kendimi hazir hissetmedigimi düşündüm fakat toparlanmam uzun surmedi zaten hep bu anı bekliyordum. Yüzümü yıkadım odaya geldim ve eşimi uyandırdım. Saate baktı ve daha alarm calmadı ki neden erken uyandirdin dedi. Ben de sakin ol nişanım geldi kızımıza kavusuyoruz dedim. Eşimi hiç bu kadar telaşlı görmemiştim sanki doguracak olan ben degilmisim gibi sarıldım sakinlestirmeye çalıştım. Sonra duşa duşa girdim ben hem rahatlarım hem de temiz olayım diye. Bu arada eşim benim örgüleri falan topladı onlar da yarım kaldı Neyse önce özeldeki doktoruma mesaj attım hastaneye hemen gitmek istemedim. Fakat geri dönmedi bir türlü. Saat 9a kadar güzelce kahvaltımızı yaptık evi toparladık çantaları kontrol ettik ve hastaneye gidelim bari derken özeldeki doktor çağırdı. Hafif sancilarim vardı cok yogun hissetmiyordum. Hemen nstye bağladı ve düzenli doğum sancilarimin olduğunu 2 kez muayene edip canımı yakmak istemedigini söyleyip hastaneye gönderdi. Tabi biz bu aşamaları hic acele etmeden sakin sakin geciriyoruz. Hastanede bir tanidigimiz vardi önce ona gittik bizi dogumhaneye yönlendirdi. Eşimin içeri girmesine izin vermediler yalnız girdim. Anlattım durumu ve nstye bağladılar. Bu arada anneme ve kvye haber verdik. Kv yakın sehirde oturdugu icin benim sancılar sıklaşmadan yetisti. Annem ancak sabaha karşı gelebilecekti. Artık o çok korktugum catı ve açıklık kontrolüne sıra geldi ve dogumhanedeki o meshur catala oturttular beni. Ebe kontol etti bebek kanala girmiş 2cm açıklık vardı aha kafası da inmiş derken suyumu patlattı. Sanırım yanlışlıkla patlattı şorrrr diye ılık bisey akıverdi içimden. Tamam sen sancı odasında bekle dedi ve sancı macerası basladı.öğleden sonra sancıların sıklığı ve siddeti arttiginda bi kez daha acıkliga baktılar ve sadece 3cm olmustu.Sancılarım dayanılmaz degildi ama o an gözüm korkmadı desem yalan olur. Saatler ilerledikce sancılar 3dkda bir 120leri göstermeye başlamıştı.En yüksek sancımın kaç olduğunu hatirlamiyorum fakat nstde dkda bir 130 olan sancılarla bile nefes alıp vererek başa cıkabiliyordum. Bu durum kvmin dikkatini cekmis ve bağırmamı bagirmazsam ebelerin kontrol etmeyecegini söyledi numaracıktan birkac çığlık attım hatta kvye sordum oldu mu diye hemen ebeleri çağırdı ve artık saat 7ye doğru açıklık 8cm ulaştı. Biraz daha sanci odasinda sancı cektikten sonra sanciyla birlikte ıkınma isteği ve afedersiniz büyük tuvaleti yapma istegi oldugunu soyledim ve hemen dogumhaneye aldılar beni. Nstye bağladılar ama benim sancılar sanki ucuverdi Ebelerle önceden tanışmış olmanın rahatligiyla sohbete basladık. Sanci odasina her gelisinde kız sen hala kıkırdiyor musun diyen ebeler bu sefer sen gülerek doguracaksın herhalde demeye basladılar Tabi normal dogumda gülüp eglenme bi yere kadarmış. Sancılar tekrar başladı ve artık ebeler ne söylerse yapmaya çalıştım. Sancı süresince hic kesmeden ıkınmamı söylediler. Hatta doktor sanki 10 gündür kabız olmussun gibi ıkın dedi ki bu en zoruydu benim icin çünkü ben nadiren kabız olurdum. Ikınmalarım yetersiz kalınca ebelerden biri karnıma bastirarak bebege yardım edecegini söyledi ama anneligin koruma içgüdüsü devreye girdi bebegimi ezmeyin dedim. Güldüler ve korkma ezilmez dediler. Saat 19.45i gosterirken Bebegin başı geldi haydi son kez ıkın dedi doktor ve o an bana bir güç geldi bir hamlede bebegin başı cıktı ve ıkınmayı kesmemi söylediler. Işte bu anı nasıl anlatacagımı bilemiyorum. Hep hayal ettigim ama hayallerimden milyon kat daha güzel bir duyguydu bebegin ordan süzülüşünü hissetmek... Allah isteyen her kadına bu duyguyu yaşamayı nasip etsin...
Bebeğimi ellerine aldılar ve ben o an gözyaşlarımı tutamadım. 10saat sancı cekip 1 damla gözyaşı dökmeyen ben o minik insani görünce mutluluktan ağladım. Yavrumu sildiler giydirdiler ve kucağıma verdiler öyle güzeldi ki ilk düşündüğüm şey " Bunu ben mi dogurdum" oldu. Bir süre kucağımda kaldıktan kokusunu aldıktan sonra dışarı çıkardılar.
3250gr 50cm minik bir prenses dünyaya getirdim
Meraklı ben ebelere sıkı sıkı tembih ettim plasentamı bana gösterin dedim cıkar cıkmaz gösterdiler cok garip karaciğer gibi biseydi. Ilk dogum oldugu ve benim perine dokusu cok sert olduğu icin epizyotomiyi biraz uzun yaptılar. Sonra dikişler atıldı biraz kaporta topladılar ve artık bebişime kavusmak üzere odaya aldılar beni
Bu arada kanımda enfeksiyon cıktığı icin sürekli serum takıldı kızımla sağlıklı vakit geciremedim. Cumartesi günü kızımda sarılık ve enfeksiyon cikinca kuvöze aldılar. Ben pazar günü taburcu oldum. Eve boş gelmek hoşuma gitmedi cok zorlandık ama bebegimizin sağlığı icin sabrettik. Yarın inşallah kizima kavusunca acılarımı da unutacagım.
Ay canım gözlerim dola dola okudumMerhaba kızlarDün gece hic üşenmeden onlarca sayfa okuyup tek tek alıntı yapıyordum ki uyuyakalmışım hepsi gitti Tekrar alıntı yapamadığım icin kusura bakmayın
Beni ve Ela Baharımı merak eden mesaj atan herkese cooooook teşekkür ederim. Henüz doğum yapmayanlar darısı başınızaBu kadar geç yazmamın sizi merakta bırakmamın sebebi kızımın cumartesi günü sarılık ve enfeksiyon sebebiyle kuvöze alınması ve sonrasinda hastane ile ev arasindaki yoğunluk.
Sanırım doğum hikayemi de merak ediyorsunuzdur
20 Nisan Carşamba akşamı her zamanki gibi örgü örüyordumBu arada da kızımın hareketlerini takip ediyordum ve daha farklı olduğunu hissettim. Hatta eşime bizim kız içerde dans ediyor sanırım gelmek istiyor herhalde dedim. Gündüz annemle konustum kızım azıcık daha sabretsin anneannesi pazartesi günü gelecek dedi. Kv ile konustum kızım 3 gün daha sabretsin babaannesi cumartesi gelecek dedi Neyse gece yattık ve eşim dedi ki "kızım sabah 8de dersim var gel artık da babayı derse gitmekten kurtar" Ben de yavrum kimi dinlesin herkes farklı sey söylüyor kizım kafana göre takıl sen dedim O gece yani 21.04.2016 perşembe günü sabaha karşı 4.30 civarı karın ve bel ağrısıyla uyandım (adet sancısı gibiydi) wcye gittim biraz rahatladı ve yalancı sancıdır diye önemsemedim uyudum. Daha sonra 6.30da tekrar ağrıyla uyandım ve wcye gittiğimde nişanımın geldigini gördüm. Bu arada hep merak ediyordum nasıl ayırt edecegim diye pecetede cok net bir şekilde belli oldu. Önce biraz tedirgin oldum kendimi hazir hissetmedigimi düşündüm fakat toparlanmam uzun surmedi zaten hep bu anı bekliyordum. Yüzümü yıkadım odaya geldim ve eşimi uyandırdım. Saate baktı ve daha alarm calmadı ki neden erken uyandirdin dedi. Ben de sakin ol nişanım geldi kızımıza kavusuyoruz dedim. Eşimi hiç bu kadar telaşlı görmemiştim sanki doguracak olan ben degilmisim gibi sarıldım sakinlestirmeye çalıştım. Sonra duşa duşa girdim ben hem rahatlarım hem de temiz olayım diye. Bu arada eşim benim örgüleri falan topladı onlar da yarım kaldı Neyse önce özeldeki doktoruma mesaj attım hastaneye hemen gitmek istemedim. Fakat geri dönmedi bir türlü. Saat 9a kadar güzelce kahvaltımızı yaptık evi toparladık çantaları kontrol ettik ve hastaneye gidelim bari derken özeldeki doktor çağırdı. Hafif sancilarim vardı cok yogun hissetmiyordum. Hemen nstye bağladı ve düzenli doğum sancilarimin olduğunu 2 kez muayene edip canımı yakmak istemedigini söyleyip hastaneye gönderdi. Tabi biz bu aşamaları hic acele etmeden sakin sakin geciriyoruz. Hastanede bir tanidigimiz vardi önce ona gittik bizi dogumhaneye yönlendirdi. Eşimin içeri girmesine izin vermediler yalnız girdim. Anlattım durumu ve nstye bağladılar. Bu arada anneme ve kvye haber verdik. Kv yakın sehirde oturdugu icin benim sancılar sıklaşmadan yetisti. Annem ancak sabaha karşı gelebilecekti. Artık o çok korktugum catı ve açıklık kontrolüne sıra geldi ve dogumhanedeki o meshur catala oturttular beni. Ebe kontol etti bebek kanala girmiş 2cm açıklık vardı aha kafası da inmiş derken suyumu patlattı. Sanırım yanlışlıkla patlattı şorrrr diye ılık bisey akıverdi içimden. Tamam sen sancı odasında bekle dedi ve sancı macerası basladı.öğleden sonra sancıların sıklığı ve siddeti arttiginda bi kez daha acıkliga baktılar ve sadece 3cm olmustu.Sancılarım dayanılmaz degildi ama o an gözüm korkmadı desem yalan olur. Saatler ilerledikce sancılar 3dkda bir 120leri göstermeye başlamıştı.En yüksek sancımın kaç olduğunu hatirlamiyorum fakat nstde dkda bir 130 olan sancılarla bile nefes alıp vererek başa cıkabiliyordum. Bu durum kvmin dikkatini cekmis ve bağırmamı bagirmazsam ebelerin kontrol etmeyecegini söyledi numaracıktan birkac çığlık attım hatta kvye sordum oldu mu diye hemen ebeleri çağırdı ve artık saat 7ye doğru açıklık 8cm ulaştı. Biraz daha sanci odasinda sancı cektikten sonra sanciyla birlikte ıkınma isteği ve afedersiniz büyük tuvaleti yapma istegi oldugunu soyledim ve hemen dogumhaneye aldılar beni. Nstye bağladılar ama benim sancılar sanki ucuverdi Ebelerle önceden tanışmış olmanın rahatligiyla sohbete basladık. Sanci odasina her gelisinde kız sen hala kıkırdiyor musun diyen ebeler bu sefer sen gülerek doguracaksın herhalde demeye basladılar Tabi normal dogumda gülüp eglenme bi yere kadarmış. Sancılar tekrar başladı ve artık ebeler ne söylerse yapmaya çalıştım. Sancı süresince hic kesmeden ıkınmamı söylediler. Hatta doktor sanki 10 gündür kabız olmussun gibi ıkın dedi ki bu en zoruydu benim icin çünkü ben nadiren kabız olurdum. Ikınmalarım yetersiz kalınca ebelerden biri karnıma bastirarak bebege yardım edecegini söyledi ama anneligin koruma içgüdüsü devreye girdi bebegimi ezmeyin dedim. Güldüler ve korkma ezilmez dediler. Saat 19.45i gosterirken Bebegin başı geldi haydi son kez ıkın dedi doktor ve o an bana bir güç geldi bir hamlede bebegin başı cıktı ve ıkınmayı kesmemi söylediler. Işte bu anı nasıl anlatacagımı bilemiyorum. Hep hayal ettigim ama hayallerimden milyon kat daha güzel bir duyguydu bebegin ordan süzülüşünü hissetmek... Allah isteyen her kadına bu duyguyu yaşamayı nasip etsin...
Bebeğimi ellerine aldılar ve ben o an gözyaşlarımı tutamadım. 10saat sancı cekip 1 damla gözyaşı dökmeyen ben o minik insani görünce mutluluktan ağladım. Yavrumu sildiler giydirdiler ve kucağıma verdiler öyle güzeldi ki ilk düşündüğüm şey " Bunu ben mi dogurdum" oldu. Bir süre kucağımda kaldıktan kokusunu aldıktan sonra dışarı çıkardılar.
3250gr 50cm minik bir prenses dünyaya getirdim
Meraklı ben ebelere sıkı sıkı tembih ettim plasentamı bana gösterin dedim cıkar cıkmaz gösterdiler cok garip karaciğer gibi biseydi. Ilk dogum oldugu ve benim perine dokusu cok sert olduğu icin epizyotomiyi biraz uzun yaptılar. Sonra dikişler atıldı biraz kaporta topladılar ve artık bebişime kavusmak üzere odaya aldılar beni
Bu arada kanımda enfeksiyon cıktığı icin sürekli serum takıldı kızımla sağlıklı vakit geciremedim. Cumartesi günü kızımda sarılık ve enfeksiyon cikinca kuvöze aldılar. Ben pazar günü taburcu oldum. Eve boş gelmek hoşuma gitmedi cok zorlandık ama bebegimizin sağlığı icin sabrettik. Yarın inşallah kizima kavusunca acılarımı da unutacagım.
Merhaba kızlarDün gece hic üşenmeden onlarca sayfa okuyup tek tek alıntı yapıyordum ki uyuyakalmışım hepsi gitti Tekrar alıntı yapamadığım icin kusura bakmayın
Beni ve Ela Baharımı merak eden mesaj atan herkese cooooook teşekkür ederim. Henüz doğum yapmayanlar darısı başınızaBu kadar geç yazmamın sizi merakta bırakmamın sebebi kızımın cumartesi günü sarılık ve enfeksiyon sebebiyle kuvöze alınması ve sonrasinda hastane ile ev arasindaki yoğunluk.
Sanırım doğum hikayemi de merak ediyorsunuzdur
20 Nisan Carşamba akşamı her zamanki gibi örgü örüyordumBu arada da kızımın hareketlerini takip ediyordum ve daha farklı olduğunu hissettim. Hatta eşime bizim kız içerde dans ediyor sanırım gelmek istiyor herhalde dedim. Gündüz annemle konustum kızım azıcık daha sabretsin anneannesi pazartesi günü gelecek dedi. Kv ile konustum kızım 3 gün daha sabretsin babaannesi cumartesi gelecek dedi Neyse gece yattık ve eşim dedi ki "kızım sabah 8de dersim var gel artık da babayı derse gitmekten kurtar" Ben de yavrum kimi dinlesin herkes farklı sey söylüyor kizım kafana göre takıl sen dedim O gece yani 21.04.2016 perşembe günü sabaha karşı 4.30 civarı karın ve bel ağrısıyla uyandım (adet sancısı gibiydi) wcye gittim biraz rahatladı ve yalancı sancıdır diye önemsemedim uyudum. Daha sonra 6.30da tekrar ağrıyla uyandım ve wcye gittiğimde nişanımın geldigini gördüm. Bu arada hep merak ediyordum nasıl ayırt edecegim diye pecetede cok net bir şekilde belli oldu. Önce biraz tedirgin oldum kendimi hazir hissetmedigimi düşündüm fakat toparlanmam uzun surmedi zaten hep bu anı bekliyordum. Yüzümü yıkadım odaya geldim ve eşimi uyandırdım. Saate baktı ve daha alarm calmadı ki neden erken uyandirdin dedi. Ben de sakin ol nişanım geldi kızımıza kavusuyoruz dedim. Eşimi hiç bu kadar telaşlı görmemiştim sanki doguracak olan ben degilmisim gibi sarıldım sakinlestirmeye çalıştım. Sonra duşa duşa girdim ben hem rahatlarım hem de temiz olayım diye. Bu arada eşim benim örgüleri falan topladı onlar da yarım kaldı Neyse önce özeldeki doktoruma mesaj attım hastaneye hemen gitmek istemedim. Fakat geri dönmedi bir türlü. Saat 9a kadar güzelce kahvaltımızı yaptık evi toparladık çantaları kontrol ettik ve hastaneye gidelim bari derken özeldeki doktor çağırdı. Hafif sancilarim vardı cok yogun hissetmiyordum. Hemen nstye bağladı ve düzenli doğum sancilarimin olduğunu 2 kez muayene edip canımı yakmak istemedigini söyleyip hastaneye gönderdi. Tabi biz bu aşamaları hic acele etmeden sakin sakin geciriyoruz. Hastanede bir tanidigimiz vardi önce ona gittik bizi dogumhaneye yönlendirdi. Eşimin içeri girmesine izin vermediler yalnız girdim. Anlattım durumu ve nstye bağladılar. Bu arada anneme ve kvye haber verdik. Kv yakın sehirde oturdugu icin benim sancılar sıklaşmadan yetisti. Annem ancak sabaha karşı gelebilecekti. Artık o çok korktugum catı ve açıklık kontrolüne sıra geldi ve dogumhanedeki o meshur catala oturttular beni. Ebe kontol etti bebek kanala girmiş 2cm açıklık vardı aha kafası da inmiş derken suyumu patlattı. Sanırım yanlışlıkla patlattı şorrrr diye ılık bisey akıverdi içimden. Tamam sen sancı odasında bekle dedi ve sancı macerası basladı.öğleden sonra sancıların sıklığı ve siddeti arttiginda bi kez daha acıkliga baktılar ve sadece 3cm olmustu.Sancılarım dayanılmaz degildi ama o an gözüm korkmadı desem yalan olur. Saatler ilerledikce sancılar 3dkda bir 120leri göstermeye başlamıştı.En yüksek sancımın kaç olduğunu hatirlamiyorum fakat nstde dkda bir 130 olan sancılarla bile nefes alıp vererek başa cıkabiliyordum. Bu durum kvmin dikkatini cekmis ve bağırmamı bagirmazsam ebelerin kontrol etmeyecegini söyledi numaracıktan birkac çığlık attım hatta kvye sordum oldu mu diye hemen ebeleri çağırdı ve artık saat 7ye doğru açıklık 8cm ulaştı. Biraz daha sanci odasinda sancı cektikten sonra sanciyla birlikte ıkınma isteği ve afedersiniz büyük tuvaleti yapma istegi oldugunu soyledim ve hemen dogumhaneye aldılar beni. Nstye bağladılar ama benim sancılar sanki ucuverdi Ebelerle önceden tanışmış olmanın rahatligiyla sohbete basladık. Sanci odasina her gelisinde kız sen hala kıkırdiyor musun diyen ebeler bu sefer sen gülerek doguracaksın herhalde demeye basladılar Tabi normal dogumda gülüp eglenme bi yere kadarmış. Sancılar tekrar başladı ve artık ebeler ne söylerse yapmaya çalıştım. Sancı süresince hic kesmeden ıkınmamı söylediler. Hatta doktor sanki 10 gündür kabız olmussun gibi ıkın dedi ki bu en zoruydu benim icin çünkü ben nadiren kabız olurdum. Ikınmalarım yetersiz kalınca ebelerden biri karnıma bastirarak bebege yardım edecegini söyledi ama anneligin koruma içgüdüsü devreye girdi bebegimi ezmeyin dedim. Güldüler ve korkma ezilmez dediler. Saat 19.45i gosterirken Bebegin başı geldi haydi son kez ıkın dedi doktor ve o an bana bir güç geldi bir hamlede bebegin başı cıktı ve ıkınmayı kesmemi söylediler. Işte bu anı nasıl anlatacagımı bilemiyorum. Hep hayal ettigim ama hayallerimden milyon kat daha güzel bir duyguydu bebegin ordan süzülüşünü hissetmek... Allah isteyen her kadına bu duyguyu yaşamayı nasip etsin...
Bebeğimi ellerine aldılar ve ben o an gözyaşlarımı tutamadım. 10saat sancı cekip 1 damla gözyaşı dökmeyen ben o minik insani görünce mutluluktan ağladım. Yavrumu sildiler giydirdiler ve kucağıma verdiler öyle güzeldi ki ilk düşündüğüm şey " Bunu ben mi dogurdum" oldu. Bir süre kucağımda kaldıktan kokusunu aldıktan sonra dışarı çıkardılar.
3250gr 50cm minik bir prenses dünyaya getirdim
Meraklı ben ebelere sıkı sıkı tembih ettim plasentamı bana gösterin dedim cıkar cıkmaz gösterdiler cok garip karaciğer gibi biseydi. Ilk dogum oldugu ve benim perine dokusu cok sert olduğu icin epizyotomiyi biraz uzun yaptılar. Sonra dikişler atıldı biraz kaporta topladılar ve artık bebişime kavusmak üzere odaya aldılar beni
Bu arada kanımda enfeksiyon cıktığı icin sürekli serum takıldı kızımla sağlıklı vakit geciremedim. Cumartesi günü kızımda sarılık ve enfeksiyon cikinca kuvöze aldılar. Ben pazar günü taburcu oldum. Eve boş gelmek hoşuma gitmedi cok zorlandık ama bebegimizin sağlığı icin sabrettik. Yarın inşallah kizima kavusunca acılarımı da unutacagım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?