İnşallah cnm,, çok saol

ya biz çok çabuk alışıyoruz insanlara,, çok fazla sahipleniyoruz,, ve malesef şu yaşta hala alışamadım ki herkes buna aynı şekilde karşılık vermiyo.. yani kadın çat diye bıraktı,, üstelik bir kere bile aramadı kaç haftadır,,, insan bi buçuk sene baktığı çocuğu (bebekliğinde geldiği dönemi saymıyorum bile) hiç özlemez mi? Ki bu çocuk ona karşı melek gibiydi... koynunda uyuyodu.. binlerce kez izledim kameradan ve bir kere bile huysuzluk yptıiını görmedim... yazık gerçekten.. insan iki eli kanda olsa bi ay daha sıkar dişini.. biz böyle gördük en azından.. ahde vefa diye bişey öğretti babamız bize... bunlarda yok öyle bişey demek ki... zora gelince anında tüymece... bi ay evde olucam kendisi de mecbur iş yapıcak diye sırf... altüst oldu çocuğun düzeni; telafi etmek için haftanın 3-4 günü dışarı çıkardım,, abla ayarladım vs.. ama bugün hala "kardeşim doğunca benimle yere oturup oynayabiliceksin di mi anne" diye soruyor.. çünkü alıştığı düzen o.. evini seviyo, sükunet seviyo,, birisi sadece onunla ilgilensin oynasın istiyo.. resmen bunalıma girdi... inşallah bi an önce bulurum birini

haftaya şirketleri aramaya başlıcam artık, yapıcak bişey kalmadı