Ayyyyy bitti sonunda
Kızlar yan komşum (geçen eşimle bebek görmeye gitmiştik kendisine) sabahları büyük çocuğunu okula bırakmak için çıkıyor, dedimki bebişi bana bırak o saatte hem için rahat eder hemde bende doğum öncesi staj yapmış olurum dedim çok mutlu oldu
pek bırakmaz güvenemz diye düşünmüştüm ama kadıncağız nasıl zor durumdaysa ne dualar etti. Neyse ben şimdi tek çocuğum, kardeş falan görmediğim gibi kuzenlerimden de ayrı büyüdüm yani bebek bakmayla ilgili hiçbir şey bilmiyorum. Geçen onlara gittiğimizde yenidoğan ya bebeği henüz aman Allahım elim alışsın diye aldım kucağıma üstümden ter boşaldı . O kadar korktum ki bişey yapıcam diye o kadar telaşlandım heyecanladım falan.. Çocuk gibiyim yaa daha bebeği zor tutuyorum nasıl kendi bebeğimi tutucam bilmiyorum
Tabi bu korkum yenidoğan için geçerli, bikaç aylıksa çocuk bi sıkıntım yok