canım benim yaşadığın kolay değil, çok hassas dönemlerden geçtin ve devam ediyorsun. bazen anlık olarak düşüyor insan, evet güçlü hatunlarız ama taş da değiliz sonuçta. bebeğini bırakmak çıkmak apayrı bir güç isterken bir de eşinden ayrısın ki bu konuda şu an çok iyi anlıyorum seni. ben buraya geleli 1 ay oldu, ne yaparsam yapıyım eşimin yokluğu bambaşka bir şey. her gün görüntülü konuşuyoruz ama gece olunca yanımda yatsın istiyorum. sonra toparlanıyorum, bebeklerimiz için diyorum, sayılı gün diyorum
ben de burada annemleyim ve kadın deli gibi çırpınıyor her şeyimi yapıyor ama evimi, düzenimi özlüyorum. hem şimdi sende lohusalık hormonları cirit atıyor ve bir haftaya gidecekler başından. ohhh kurtulacaksın onlardan