Bende de durumlar aynı. Sanki ben çağırdım. Hamileliğim boyunca hiç kimseye yük olmadım. Her işimi kendim yaptım. Ne bir naz yaptım ne bir gün bir şey istedim. Dahası kalktım yemekleri çayı vs ben hazırladım. Şu son günler ev insan dolu, bir kahvaltı hazırlayanım bile olmadı. Son günlerde çok gerginim ama anlayış ilgi hiçbir şey yok.
Annemi de babamı da kaybettim. Yokluklarını daha bir hissediyorum. Annem olsa böyle olmazdı diyorum.
Sağlıkla doğuralım inşallah
Huzurla büyütelim. Ağrıdan acıdan korkum yok ama başkalarına muhtaç olma fikri beni üzüyor. Umarım çabucak toparlarız. Hem kendimize hem bebeklerimize güzel güzel bakarız.