Günaydın hanımlar..
Çocuk bakmak çok zor işmiş, eylem olarak değil de vicdan olarak zor. Yok doydu mu, yok emiyor mu, yok sütüm yetiyor mu, uzun mu uyusa kısa mı uyusa gibi normalde “ne saçmalıyor bu deli?” Diyeceğim herşeyi düşünüp, telaşlanıyorum.
Hele birden çok çocuğu olan arkadaşlarıma allah sabır versin. Cidden bana bir çocuk bile şu an çok zor geliyor.
Bir de normal Doğum yapan arkadaşlara bir sorum olacak, bu dikişlerim yavaş yavaş düşmeye başladı ama normale ne zaman döner? İç dikişim yok, hepsi dış kısımda bir de hapşırırken minik idrar kaçırma normal mi? Tecrübeli arkadaşlardan yardım bekliyorum.