herkese iyi haftalar diliyorum kızlar. size birşey sormak istiyorum yani hormonlardan dolayı abartıyor muyum acaba
ilk doğumumda çok kötü olaylar yaşanmıştı. ebn 2 haftalık lohusayken istanbula evime dönmüştüm. tek başıma sürekli ağlayan bebekle evde çok zor zamanlar geçirdim. ailem memelekete yanlarına gelmemi, kendilerinin eşimin yanına gelmek isemediklerini söylemişlerdi ama ben gitmemiştim. sonraki süreçte de eşim hep ailen seni sevmiyor. sevselerdi sana bakarlardı sana ben baktım ben hasta olsam annem benim için ölrdü tarzı sözler söyleyerek sürekli ezdi. (hastane odasında benim ziyarete gelen akrabalarımı istememişti annesi ve kendisi anneme ve bana küfretmişti eşim çok kötü bir şekilde) neyse bu doğumu istanbulda yapmaya karar vermiştim. annemde bayrama kadar yanıma gel dedim tamam nasıl drsen demişti. ama babamda tek başına 2 çocukla ne yapacaksın buraya gel kırkın çıkana kadar bizde kal dedi. bende bu dediğini eşime söyledim. eşim aynen dedi ki yok canım burada bir eşek var hizmetçiliğini yaparım ben dedi yüzünde trip atan bir tavırla. o kadar zoruma gitti ki.. 3 gündür kendime gelemiyorum. çok zoruma gitti. tek bana ait bir çocuk mu bu? birde kendi babasının adını vermek istiyor. ama tüm bu süerçlerde asla ailesi yardımcı olmayacak bize