2021 Eylül Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti ;


  • Ankete Katılan
    302
Bebekten onceki hayatini ozleyen var mi? Bebegimi cok seviyorum iyi ki dogmus cok sukur sagligi yerinde. Hicbir tedaviye gerek kalmadan kendiliginden oldu hamileligim de nispeten kolay gecti hepsine sukur.
Ama cok yoruluyorum normal mi bu ?
Annelik normal mi ? Nasil bir canli baska bir canliya bu kadar bagimli olabilir yasamak icin. Bir insan kac saat uykusuzluga dayanabilir?
Yoruldum. Annemin yanindayim o olmasa demek ki napacaktim
Esim yanimizda degil, görevde. Butun yuk bendeymis gibi hissediyorum. Onun hayatinda degisen pek bir sey olmadi. Ama benim hayatim ?
Birisi yazmis twitterda "analik cok zor imkani olan baba olsun" o kadar katiliyorum ki...

İcimi dokmek istedim biraz. Allah evlatlarimiza saglik versin onlari bagislasin
 
Mideler büyüdükçe insan da panik oluyor doymuyor diye
Ama zaman zaman içip içip duymadıkları oluyor oha diyorum ben içemem o kadar şeyi
Mama sen ne veriyorsun? Ben de alcam ya gizli gizli vercem süt yetmiyor artık. 2 aydır emmiyorlar zaten sütüm çekilmesin diye uğraşmaktan da yoruldum saldım artık.
Ay ayvaları unutmuştum ben kız ne yemiştik hamileyken ama bu gamzelerin yerini tutturabilmek için ayvayı yerken ne düşünmek lazım çözemedim
 
Bugün Eczane serum fizyolojik ve Biocidan diye damla verdi. Bakalım ins geçer.
Bu arada sana katılıyorum, keşke bebeler kullanma klavuzu ile birlikte gelselerdi
Ben mustelanın temizleme suyuyla silip içine de serum fizyolojik damlattım bu şekilde yatana kadar bir kaç kez tekrarladım ertesi gün geçti çok şükür daha önce de olmuştu o zaman serum fizyolojik ile silmiştim çay suyuyla silmiştim geçmemişti sonra mustelanın temizleme suyuyla silince ve serum fizyolojiği damlatınca geçmişi tecrübe edince bu sefer çabuk geçti
 
Vay be, demek ki değişmiş onlarda da. Eşinin 2 kere sorması mesajını eşime okuttum, 6 ay yeter tabi, sen de rahatlarsın diyor ama sanırım sütüm kesilmezse 1 sene vermeye çalışırım.
Bu gece çok kötü geçti bizim, 1-1,5 saat aralıklarla uyandı her seferinde de en azından sakinleşsin diye meme veriyorum. Hata mı yapıyoruz acaba Hiç beslememek iddialı şu noktada da en azından 2 kere yeter. Ama çığlıklar atarak ağlıyor, nasıl sakinleşecek anlamadım
 
O kadar haklısın ki ve katılıyorum ki..!
Yorulman,farklı hissetmen,eskiyi özlemen çok normal,insansın nihayetinde.duyguların hormonların bir savaş halinde şu anda.
Gözümde büyütmüyorum, o uyusun da rahat edeyim diye de uğraşmıyorum. ama bebeyi geçtim bir çocuk bile günde 13 saat uykusuz kalamıyor. bu bebe nasıl dayanıyor diyorum? sabah 8 de uyanıp toplam gün içinde 2 saat uykuyla 13-14 saat uykusuz nasıl kalıyor
Ve ben her gün baş ağrısı ile uyanıyorum kedi gibi bulduğum yerde yatmaya başladım geceleri . Çünkü nasılsa az sonra gene uyanacağım kafasına giriyorum heralde
Allah sağlık versin İnşallaj tüm evlatlara
demek bunlar da yaşanacak ki büyüsünLer Ama eskiden de mi böyleydi diye düşünmeden edemiyorum
 

Eklentiler

  • 02D887AF-6770-4845-9B45-1E04F8CCF30F.webp
    48,2 KB · Görüntüleme: 52
Benim de derdim bu, ben de çok üşüyorum ve hiç sevmiyorum bu durumu. Şimdi ben ne giyersem bir kat ince bebeğim. Ayaklar çok soğuk değilse hava hep çıplak. Geçen gün eşimle dalga geçtim, biz yorganla yatıyoruz, bebeğin üstüne ince bir örtü örttük diye bizi her gören de aman ayakları üşür, giydirin bu çocuğu vs diyor. Şimdilik maşallah bir şey olmadı. Umarım böyle devam ederiz.
Maşallah ya çok tatlılar yoğurtlu yoğurtlu
 
Kesinlikle aynı noktadayım. Çok yorgunum, ve ne zamana kadar sürecek hiç bilmiyorum. Dün bebeğime bakarak biz ne yaptık diye düşündüm çok tatlılar kesinlikle, çok da mutluyum ama düşündüğümden çook daha zor. Veya ben hiç düşünmemişim
Eşim kaya tırmanışı yapıyor, ben de bulaştım ucundan ve çok özledim tırmanmayı. Antalya’ya bu nedenle geliyoruz. O iki kere gitti tırmanışa, ben daha elimi süremedim kayaya (seneye umarım). Dalış dersleri alacaktık, şu anda hayal edemiyorum. Yoga falan yalan oldu. Saçımı kestiremedim, ellerim ayaklarım bakımsız. Kilo var bir de veremediğim, çok çirkin hissediyorum kendimi. Bir de herkes normal diyor, daha da sinirim bozuluyor. Güçlü duruyorum dışarıdan ama psikolojik olarak ben de çok zorlanıyorum.
 
Saçını kestir rahatlarsın kalçamda olan sacımı omuzlarımda kestim dünyada benden mutlusu yokdökülmeye başlıyor halleles aldım hemen. Manikür pedikür özledim çok zor
 
Ben manikür pediküre gittim bir sabahın kör vaktiydi ama günlerdir duş alıp saçlarımı taramadan kremleyip topluyordum.
Baktım artık topak haline geldiler Salınmıyorlar bile. bu hafta taradım Sanırsın gelin başı yaptırdım öyle bir mutluluk
 
Ben de çok yoruldum. Şikayet etmek istemiyorum çünkü en önemli imtihan sağlık sorunu şu hayatta, çok şükür o yokbebeğim sağlıklı olsun her şeyden önce bu gelir ama gerçekten bitap düştüm. Ben de çok kolay hamile kaldım, hamilelik sürecinde son üç ayda bazı ufak tefek şeyler oldu ama genel olarak sorunsuz geçirdim, eşim de hep pozitifti her zaman yardımcıydı ama şimdi her şey çok zor. Uyku uyuyamıyorum, gün içinde hep bende olmak istiyor, meme emmek istiyor, doktor disipline edin sürekli meme vermeyin diyor ama vermeyince aşırı derecede ağlayıp kendini bana doğru atıyor kıyamıyorum. Eşim de hamilelikteki kadar pozitif değil, onun da suratı düşmeye başladı artık. Ev ev olmaktan çıktı, ben aşırı bakımsızlarım, annem yanımızda ona rağmen bir de bu durumlar. Dün yarım saatliğine dışarı çıktım ilk kez, sanki kürek mahkumu gibi hissettim kendimi diğer insanların yanında, sanki bir daha asla öyle güzel havalarda dolaşamayacağım, plan yapamayacağım asla eski kendim olamayacağım gibi. Abartıyorum belki ama hissiyatım bu, bebeğimi çok seviyorum, öte yandan çok özlüyorum eski günleri eski halimi çok özlüyorum.
 
Eski günlerini özlemeyen yok bence ama hayat adaptasyondan ibaret. Ben kendi gece gündüz ayrımını bıraktım. Gündüz uyuyorum, gece ayaktayım. Akşam kahvaltılık yiyip yeri geliyor sabah tavukla güne başlıyorum. Eski hayatımla kıyaslarsam çok asabi birine dönüşürüm kendimi biliyorum, ilk başlarda kedilere bile sinir oluyordum ben ayaktayken niye bunlar uyuyo diye. Şimdi algıyı değiştirince daha pozitifim, normal karşılıyorum gece 3 kere uyanmayı. Ama güzel bir restoranı ve arkadaşlarımla sabaha kadar içmeyi özledim yalan yok. Bir de sevdiğimiz grupların konserlerine giderdik yurtdışına, bir süre o planları da hayatımızdan çıkardık işte. Olsun, ufaklığın canı sağolsun.
 
Gazlı kız büyük adam gibi gaz çıkarıyo sırtına vurduğumda
Canım benim ilk mobilim için buradan esinlenmiştim. Ahşap dönencelerimiz de böyle. İnternete bakarken bir de şunu gördğm, hoşuma gitti. Belki işine yarar
Çok güzelmiş sizinki ilgisini çeker
İnternetteki de aslında harika ucuna renkli oyuncaklar takabilir isteyen hazır ahşabı kurulmuş fiyatı da çok uygun sağol cnm
 
Ben de eski hayatımi çok özlüyorum. Yaklaşık 4 yıllık evliyken bebeğimiz doğdu, biz 4 yıl cok rahat takıldık. Cok sosyal değildik ama eşim evden çalışıyordu, istedigimiz saatte yeyip içip istedigimiz zaman cinsellik yaşıyorduk. Simdi beraber yemek bile yiyemiyoruz, bebek ne pusette ne arabada durmuyor, birimiz bebekle ilgilenirken digerimiz hızlıca karnını doyuruyor. Aşırı çatlaklarım oldu, göbeğin kalması cok sorun değil ama resmen sarkık bir göbek, aşırı sarkmış ve vıcık vıcık oraya buraya yayılan memelerle kendime güvenim hiç kalmadı.. ben ben değilim artık ve bu halim düzelecek gibi değil.. uykusuzluk yorgunluk, süt stresi vs zaten cabası.. ilk 1 ay ağır depresyon yaşadım sonrasinda biraz düzeldim ama bu düşünceler hisler peşimi hala bırakmadı
 
Kesinlikle, onların canı sağolsun. Alışacağız hayat değişimden ibaret zaten
 
Ben de bu sabah sacimi duzlestirip makyaj yaptım azıcık, gözlerime sadece aynada kendime bakıp duruyorum bu ben miyim diye.
 
Amin, evlatlarımız sağlıklı olsun da
Eski günlerimi düşünmeye fırsat bulduğum an ben de özlüyorum. Birkaç gün önce bir arkadaşımın Instagram da fotoğrafına denk geldim. Komşularıyla güzel kurulmuş bir masada çekilmiş güzel bir fotoğraf. O kadar özledim ki arkadaşlarımla yemek masasında yaptığımız muhabbetleri. Şu an sanki hiç arkadaşım yok gibi hissediyorum. Görüşmeye cekiniyorum, telefonla konuşmaya zamanım yok. Çok imrendim o fotoğrafa. Kendimi çok yalnız hissediyorum, en büyük sıkıntım bu. Eşimle başbaşa kalmayı da özledim sanırım. Bazen ne anlatıyor odaklanamiyorum bile. Zaten çok muhabbet etmez, olan muhabbeti de kızım engelliyor Geçecek, geçecek diyip duruyorum. Bi otursun, bi yürüsün, bi konuşsun... ben böyle hayal kurarken biri tutup diyor ki en zoru o günler, bu yine iyi günlerin elimdeki tek umudum gidecek diye korkuyorum, duymazdan geliyorum.
 
Türkiye'de en az 2 sene emzirmezsen analık yapmış saymiyorlar deseydin valla bazı konularda yabancıları örnek alıyorum kendime sizin sayenizde
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…