Hepinize teşekkür ederim. Gece biraz zor geçti ama artık yavaş yavaş geçmeye başlar diye umuyorum.
Anneliğin zorluğunu böyle şeylerde daha iyi anlıyorum, hasta olmak bile lüksmüş
eşim bakıyor bebişe ama ne olursa olsun tam bırakamıyorum
dün atlet giydirmemiş mesela, beli açılıp duruyor bebenin
altını değiştirdin mi diye sordum arada, aaa unuttum diyor
buna da şükür tabi de, değişikler gerçekten
sanıyor ki emzirip koyuyoruz kenara, o kendi kendine büyüyor
ben uyuturken sessiz ol diyordum, yok sese alışsın diyordu, iki gün kendi uyutunca bugün muma dönmüş
uyanıyor sıpa diyor. Ben keyfimden sessiz oluyordum çünkü
Kekik çayı da emzirirken içilmemesi gereken çaylardanmış maalesef
boğazım o kadar acıyır ki, çok sevinmiştim belki iyi gelir diye
ıhlamura devam