Ah keşke yakın olsak gerçekten yardım edebilsem. Biri gözüyle baksa göz kulak olsa o yeter. İnsan duşa girebilir, iki lokma yiyebilir. Yalnız olmak çok zor, hele 2 yaş altı 2 çocukla. Annen için üzüldüm, çok geçmiş olsun. Benim annem de felçli o yüzden hiç gelip yardım edemedi bana. Ne çok benziyor kaderlerimiz. Ama kayınvaliden keşke daha kalabilseymiş ya. Yani belki elinden bu kadarı geliyordur dicem ama insan iki eli kanda değilse, bir rahatsızlığı yoksa eli ayağı tutuyorsa anlar durumu ya. Şu anki durumu tahmin edebiliyorum. Hiç ama hiç kolay değil. Allah sana güç sabır versin, inşallah bir yerden bir şekilde yardım gelir. Kızın nasıl tepki verdi kardeşine? Sanıyorum hoş olmasa gerek. Bazen Luna sokakta diğer çocuklara noo diye bağrıyor oyuncağını almayı denediklerinde. İyi karşılamayacak hibi durumu.
Onun haricinde benim kız çok küçük ama kreşe gidiyor biliyorsun. O arada nefes alabilicem biraz. Bir de arada bakıcı teyzemiz geliyor haftada 1-2 kez 3-4 saat. Ben zaten kaldır indir yapamıyorum, aylardır eşim ilgileniyor kızımızla, çok ağırlaştı, kaldırınca kasıklarım ağrıyor. Banyosu, bezi, giydirmesi vs hep eşimde. Biz eşime güvenerek yaptık 2.yi
Rahatlatıcı etkenler de olsa günün sonunda 2 bebekle yalnız kalacağım anlar da olacak tabi biliyorum. Hatta bazen kızımın bebeklik fotolarına bakıp ağlamaya başlıyorum, o zor günleri hatırlıyorum. Travma yaşamışım resmen 4 ay kimsesiz. Aynısı olacak diye korkup endişeleniyorum. Sonra eşim ben buradayım bu sefer hep yanında olucam diyor rahatlatmaya çalışıyor. İlkinde farklı bir işte gece gündüz çalışıyordu. O yüzden yalnızdım. Şimdi 8-5 çalışıyor, o yüzden nispeten rahat edebilicem. (Umuyorum)