Ben de bugün gittim sancım benim de yoktu 1 cm açıklık vardı pazartesi yatışım olacak suni sancı verilecekSelam kızlar bugün 40+0 kontrolüm vardı. Sancım çıkmadı. Açılmam var mı diye muayene ettiler o da yokmuş. İstersen yatış verebiliriz dediler. Ya da evde bekle pazartesi gel dediler bende imza atıp çıktım. Yüksek ihtimalle pazartesi günü yatış verecekler:. Bebiş 4 kilo olmuş. Aşırı bi heyecan bastı pazartesi kavuşma ihtimali var
Eşim bir kere bahaneyle gönderdi, kayınpederim sağolsun aynı gün ilçe otobüse bindirip geri göndermiş, bize de bindirdim diye haber verdi. Bide hesap sordu, orada ne oldu ne yaşandı da bu kadın çıktı geldi diye. Gitmiyor, gitmeyecek belli ki. Beni dibe çekecek söylemleri olmasa, hizmet etmekten de gocunmayacağım ama ne eşimin eski eşinin doğum hikayeleri kaldı dinlemediğim, ne ondan olan çocukların nasıl kilolu olduğu, nasıl emdikleri.. Sürekli dipteyim artık. Kayınpederim beni aramadı bile doğumdan sonra 1 hafta, ilk torununda bilezik yapmış, gardolap düzmüş vs bunları dinliyorum sürekli kv den. Bazen de diyorum ki bu kadar gerginliğin içinde yine emzirebiliyorum en azından. Ya çok sevdiğin biriyle bu kadar uzun süre geçirmek bile zor. Eşime de söyledim, ablamdan örnek verdim 33 yıllık ablam, 23 yıl aynı evde yaşadık, aynı anne babanın terbiyesinden geçtik, sosyokültürel durumumuz denk, hayata bakışımızdan tut esprilerimize kadar herşeyimiz benzer ama onunla bile 3 hafta geçirmek çok zor gelirdi bana. Ki arkamda önümde ye iç diye dolanacak olmasına rağmen. Mesela benim annem de kalırdı lohusalıkta ama gündüz bi çıkar markete giderdi, akşam odasına çekilir tesbihini çeker kuranını okurdu, ayrı geçirdiğimiz bir an olurdu. Bunda o da yok, gece ben bebekle uyuyorum, o eşimle oturup tv izliyor. Bırakmıyor adamı yanıma, gündüz zaten dipdibeyiz kadınla sürekli. Odaya çekilsem o da suç. Diyorum ya aile halimiz, karı kocalığımız hiçbiri kalmadı. Geceleri eşim dinlensin diye ayrı odaya geçecek oluyorum, kv uyanmasın diye mutfaktaki kanepede sabahlıyorum. Belim tutuldu, ondan da laf yedim mesela, "cam açmaya boynuna yemeni sarmamaya devam et o böreklerin eline gelecek senin" diye. Yazarken bile ağlıyorum, çok yıprandım artık. Haftasonları şehir dışından ablalarım geldi 2 kez, yoğurt hoşaf, sebze yemeği, kurabiye kek doldurup gittiler. Onların yaptıklarını yiyoruz. Elinden gelse onlar geldiğinde bile gitmeyecekti, bekar kaynımı yatılı çağırdı falan onların geleceğini ve bekar kaynım varken ablamların bende kalmayacak hassasiyette olduklarını bilmesine rağmen. Ağlamaktan şişiyorum. Doğumda ölümden döndüm koah ve anestezi dolayısıyla, bebeğim oksijensiz kalmıştı, ona müdahale edildi, ben göğsüm diye bağırdıkça kalp krizi zannedildi ekolar bağlandı, 3 saat gözlemde kaldım, şimdi en güzel günlerim ama zehroldu.Okudukça mesajlarını sinir oldum eşine söyle annesine söylesin gerek yok kalmasına madem yardım etmiyor neden yanında bak benim kimsem yok burda kv umrunda diğil insanlar ne söyler diye iki çocuğumada tek bakıyorum arada geliyor 2 saatlik oyalanır çocuklarla o kadar zormu bana sorsan çok zor tek ama tek bakdığım için hiçbir şeye karışmıyor..kilo için ben olsam mama veririm ama yok diyorsun sonra anne sütünü içmez o zaman canım bilemedim
Yavrum evi de s...et, dağınıklığı da, kocanın ilgisizliğini de. Evlat bu dünyaya ekili ağaç, çakılı çivimiz. Onlar için herşeyimiz. Bırak yanında olmak isteyen olsun, olmayan da evinin dağınıklığına bakıp otursun. Sen böyle düşündükçe bebeğinden soğursun, o da bunları duydukça inan hisseder. Yetişkinlikteki hatalarımızın, seçimlerimizin temeli bebeklikteki değer ve kabul görme halimize dayanıyor. Bırak herkesi bir köşeye, sarıl bebeğine, bu ruh halin geçici, gerekirse ikisi de ağlasın bir köşede, sen görebileceğin ve kendilerine zarar veremeyecekleri bir yere koyup balkona çık 5 dk kulağında kulaklıkla. O bile sana iyi gelecektir..Kızlar bana gelmeye başladılar. 3 yaşındaki kızımın yaramazlıkları, eşimin ilgisizliği, yenidoğan uykusuzluğu , evin bok götürmesi derken bugün sabahtan beri ağlıyorum. Eşimde cumartesi mesaisine gitti koşa koşa. Neden yaptım ki salak mıyım diye sabahtan beri kendime küfür ediyorum.dikişlerimde dünden beri acımaya başladı o nereden çıktıysa
Hakkımızda hayırlısıBen de bugün gittim sancım benim de yoktu 1 cm açıklık vardı pazartesi yatışım olacak suni sancı verilecek
Benim bebeğim de 17. Gün doğum kilosuna ulaştı. Üstelik sarılık değildi. Çok takılma bence.Hanımlar size bir sorum olacak, benim bebeğim 3020 doğdu, hastaneden çıkarken 2800dü, sarılık oldu, AB kan uyuşmazlığımız vardı, biraz ağır atlattı. Emzirmek için bile topuğuna vura vura zor uyandırıyorduk, 2 hafta sonunda sarılığı 9 civarına düştü ama kilosu 2945'ti. Yani 2 hafta sonra bile doğum kilosuna ulaşamamıştı. Yenidoğan Polikliniği'ndeki doktor da aşırı gergin ve kızgın bir tavırla mama neden başlamadın vs dedi. Evde zaten 7/24 kayınvalidem var ve geçen gün de yazmıştım, sürekli "mama verseydin iyileşirdi, sütün yetmiyor, mama versen gece uyur, çocuğuma yazık" deyip duruyor. Eşim, sütün yetmese sarılığı düşmezdi bu kadar hızla diyor, Allah razı olsun o beni rahatlatmak için uğraşıyor, kiloyu sorun da yapmıyor ama dün bebeğin bir videosunu eşimin aile wp grubuna videosunu atmıştım, hepsi "Ne kadar zayıf, niye kilo almamış, bu bebek ne zaman ele gelecek" vs yazdı iyice sinirlerim bozuldu. Ablalarım doktor ve bir eniştem Çocuk Cerrahı. "Dolu bez sayısından anlaşılır sütünün yetip yetmediği, çocuğun keyfi iyi, fiziksel muayenesi iyi, kurcalayıp durma" diyor. Günde 3-4 kez kaka yapıyor, en az 6-7 bez de çiş alıyorum, hani bezlerin önündeki sarı şerit var ya, o kısım çoğunlukla full mavi oluyor bezlerde. Ama bazen 2 saate rağmen çişsiz kalıyor bez, kaka yaptığında bilhassa. Ben çok zayıfım, 170 boy, 50 kiloyum, göğüslerim de çok küçük. Öyle fışkıran, sağılan bir sütüm yok ama elimle göğsümü sıkınca damla damla süt geldiğini görüyorum. Bunun normali nedir? Mesela bebek memeden ayrılırken ağzında süt oluyor. Çoğunlukla kusuyor. Ama kilo alımı iyi değil. Benim 2.çocuğum, ilkinde sütüm yetmiyordu ve sürekli ağlayan, memede uyuyan, çığlık çığlığa bir bebekti. Kıyasladığım zaman şimdi 2-3 saat derin uyuyabilen, sabahları ve gün içinde ikindi, akşam vakitlerinde ağlamadan keyifle birkaç saat uyanık kalan, hırslı emen bir bebek var kucağımda ama etrafın bu söylemleri beni mahvediyor artık, takip etmediğim emzirme danışmanı kalmadı neredeyse. Her ağlayışında meme veriyorum, emdikçe uyarılma artar, süt artar diye. Bu sefer de doymuyor o yüzden mi sürekli emmek istiyor diyorum. Mama gerekiyorsa ve ben inat edip vermiyorsam diye sürekli vicdan yapıyorum. Nolur bana bir yol gösterin. Yatıyorum aklımda süt, kalkıyorum aklımda süt, iyice darladım kendimi..
Kahve çikolata mis gibi az otur git mesajında var. Bizim millet yayılmayı seviyorBana geliyolar geçen gün elti adayım geldi annesiyle, hiç bişey yapmayın zahmet etmeyin diye mesaj atmış biz de yapmadık, sonra hiçbişey yapmadık diye laf etmişler
Kahve çikolata veriyorum kimine yeterli geliyo kimine gelmiyo
Canım benim kızım 2200 doğdu hastanede direk mama verdiler tabi sürekli memeyide denedim ama o kadar küçüktü ki emmeye gücü bile yoktu mama verdik hastanede hep ama şekeri hep düşük çıkıyordu sütümde tabi hemen gelmedi bi ara baya emdi en son şekere baktıklarında çok iyi çıktı dedim mama vermedik sütümde geldi mi emin değilim nasıl iyi çıktı bu kadar şeker bir çay kaşığı bile olsa yeter şekerini dengelemeye anne sütündeki vitamin asla mamada yok dedi doktor eve geldik hep uyuyordu hep zorla uyandırdım inan ki eziyet gibi uyandırma ama 2 saatte bir hatta bir saatte bir emzirmeye çalışıyordum gece hiç uyumuyordum emzirmek için hep uyandırıyordum bana herkes mama ver sarılık olmasın dediler ben inatla vermedim çünkü sütüm vardı biliyordum asla vermedim çok az oldu sarılık ama atlattık ilk doktor kontrolünde bile doktor sütün varsa emzir mama verme dedi şeninde sütün varsa mama verme tabi ama yoksa ver sütünü sağ tek göğüsten 30 cc bile olsa yeterli dedi bana doktor. En iyisini anne bilir Allah aşkına şu herşeyi çok bilen kaynanalar karışmasın ya tavrını koy içine sinmiyorsa sağlık ocağına veya doktora götür danış onlara daHanımlar size bir sorum olacak, benim bebeğim 3020 doğdu, hastaneden çıkarken 2800dü, sarılık oldu, AB kan uyuşmazlığımız vardı, biraz ağır atlattı. Emzirmek için bile topuğuna vura vura zor uyandırıyorduk, 2 hafta sonunda sarılığı 9 civarına düştü ama kilosu 2945'ti. Yani 2 hafta sonra bile doğum kilosuna ulaşamamıştı. Yenidoğan Polikliniği'ndeki doktor da aşırı gergin ve kızgın bir tavırla mama neden başlamadın vs dedi. Evde zaten 7/24 kayınvalidem var ve geçen gün de yazmıştım, sürekli "mama verseydin iyileşirdi, sütün yetmiyor, mama versen gece uyur, çocuğuma yazık" deyip duruyor. Eşim, sütün yetmese sarılığı düşmezdi bu kadar hızla diyor, Allah razı olsun o beni rahatlatmak için uğraşıyor, kiloyu sorun da yapmıyor ama dün bebeğin bir videosunu eşimin aile wp grubuna videosunu atmıştım, hepsi "Ne kadar zayıf, niye kilo almamış, bu bebek ne zaman ele gelecek" vs yazdı iyice sinirlerim bozuldu. Ablalarım doktor ve bir eniştem Çocuk Cerrahı. "Dolu bez sayısından anlaşılır sütünün yetip yetmediği, çocuğun keyfi iyi, fiziksel muayenesi iyi, kurcalayıp durma" diyor. Günde 3-4 kez kaka yapıyor, en az 6-7 bez de çiş alıyorum, hani bezlerin önündeki sarı şerit var ya, o kısım çoğunlukla full mavi oluyor bezlerde. Ama bazen 2 saate rağmen çişsiz kalıyor bez, kaka yaptığında bilhassa. Ben çok zayıfım, 170 boy, 50 kiloyum, göğüslerim de çok küçük. Öyle fışkıran, sağılan bir sütüm yok ama elimle göğsümü sıkınca damla damla süt geldiğini görüyorum. Bunun normali nedir? Mesela bebek memeden ayrılırken ağzında süt oluyor. Çoğunlukla kusuyor. Ama kilo alımı iyi değil. Benim 2.çocuğum, ilkinde sütüm yetmiyordu ve sürekli ağlayan, memede uyuyan, çığlık çığlığa bir bebekti. Kıyasladığım zaman şimdi 2-3 saat derin uyuyabilen, sabahları ve gün içinde ikindi, akşam vakitlerinde ağlamadan keyifle birkaç saat uyanık kalan, hırslı emen bir bebek var kucağımda ama etrafın bu söylemleri beni mahvediyor artık, takip etmediğim emzirme danışmanı kalmadı neredeyse. Her ağlayışında meme veriyorum, emdikçe uyarılma artar, süt artar diye. Bu sefer de doymuyor o yüzden mi sürekli emmek istiyor diyorum. Mama gerekiyorsa ve ben inat edip vermiyorsam diye sürekli vicdan yapıyorum. Nolur bana bir yol gösterin. Yatıyorum aklımda süt, kalkıyorum aklımda süt, iyice darladım kendimi..
Ayy o kadar iyi geldi ki bu mesaj, anlatamam. Çok teşekkür ederim, başa sarıp sarıp tekrar okuyacağımCanım benim kızım 2200 doğdu hastanede direk mama verdiler tabi sürekli memeyide denedim ama o kadar küçüktü ki emmeye gücü bile yoktu mama verdik hastanede hep ama şekeri hep düşük çıkıyordu sütümde tabi hemen gelmedi bi ara baya emdi en son şekere baktıklarında çok iyi çıktı dedim mama vermedik sütümde geldi mi emin değilim nasıl iyi çıktı bu kadar şeker bir çay kaşığı bile olsa yeter şekerini dengelemeye anne sütündeki vitamin asla mamada yok dedi doktor eve geldik hep uyuyordu hep zorla uyandırdım inan ki eziyet gibi uyandırma ama 2 saatte bir hatta bir saatte bir emzirmeye çalışıyordum gece hiç uyumuyordum emzirmek için hep uyandırıyordum bana herkes mama ver sarılık olmasın dediler ben inatla vermedim çünkü sütüm vardı biliyordum asla vermedim çok az oldu sarılık ama atlattık ilk doktor kontrolünde bile doktor sütün varsa emzir mama verme dedi şeninde sütün varsa mama verme tabi ama yoksa ver sütünü sağ tek göğüsten 30 cc bile olsa yeterli dedi bana doktor. En iyisini anne bilir Allah aşkına şu herşeyi çok bilen kaynanalar karışmasın ya tavrını koy içine sinmiyorsa sağlık ocağına veya doktora götür danış onlara da
Hayır öyle deme neden yaptım diye ben her gün aynı manzarayı yaşıyorum yetemiyorum sanki çocuklara ikisi biranda aç oluyor dün geceden bebek hiç uyumak istemiyor hep mama kusuyor sonra yine kaka yine mama büyük oğluma ilgi veremiyorum bu duruma o kadar üzülüyorumki kendim zaten hiç beslenmiyorum eşimle kankayız o ayrı konuKızlar bana gelmeye başladılar. 3 yaşındaki kızımın yaramazlıkları, eşimin ilgisizliği, yenidoğan uykusuzluğu , evin bok götürmesi derken bugün sabahtan beri ağlıyorum. Eşimde cumartesi mesaisine gitti koşa koşa. Neden yaptım ki salak mıyım diye sabahtan beri kendime küfür ediyorum.dikişlerimde dünden beri acımaya başladı o nereden çıktıysa
Canım çok düşünme bütün yükü sırtına almışsın öyle hissettim bu kadar çok endişe iyi değil hasta olacaksın.. Sütün yetmese bebeğin hasta olur huzursuz olur. Benim bebeğimde küçük hala ele gelmiyor insanlar hep bir yorum yapıyor diğer bebeğimde biraz tombikti obez olacak diye laf söylüyorlardı. Kilosu gerçekten az ise doktor kilo aldırmamız geeekiypr diyorsa mama ver ama zaten daha 2 haftalık dedin yani emdikçe büyüyecek ilk zamanlar daha az emiyorlar yani hemen doyuyorlar. Sütün yetiyordurHanımlar size bir sorum olacak, benim bebeğim 3020 doğdu, hastaneden çıkarken 2800dü, sarılık oldu, AB kan uyuşmazlığımız vardı, biraz ağır atlattı. Emzirmek için bile topuğuna vura vura zor uyandırıyorduk, 2 hafta sonunda sarılığı 9 civarına düştü ama kilosu 2945'ti. Yani 2 hafta sonra bile doğum kilosuna ulaşamamıştı. Yenidoğan Polikliniği'ndeki doktor da aşırı gergin ve kızgın bir tavırla mama neden başlamadın vs dedi. Evde zaten 7/24 kayınvalidem var ve geçen gün de yazmıştım, sürekli "mama verseydin iyileşirdi, sütün yetmiyor, mama versen gece uyur, çocuğuma yazık" deyip duruyor. Eşim, sütün yetmese sarılığı düşmezdi bu kadar hızla diyor, Allah razı olsun o beni rahatlatmak için uğraşıyor, kiloyu sorun da yapmıyor ama dün bebeğin bir videosunu eşimin aile wp grubuna videosunu atmıştım, hepsi "Ne kadar zayıf, niye kilo almamış, bu bebek ne zaman ele gelecek" vs yazdı iyice sinirlerim bozuldu. Ablalarım doktor ve bir eniştem Çocuk Cerrahı. "Dolu bez sayısından anlaşılır sütünün yetip yetmediği, çocuğun keyfi iyi, fiziksel muayenesi iyi, kurcalayıp durma" diyor. Günde 3-4 kez kaka yapıyor, en az 6-7 bez de çiş alıyorum, hani bezlerin önündeki sarı şerit var ya, o kısım çoğunlukla full mavi oluyor bezlerde. Ama bazen 2 saate rağmen çişsiz kalıyor bez, kaka yaptığında bilhassa. Ben çok zayıfım, 170 boy, 50 kiloyum, göğüslerim de çok küçük. Öyle fışkıran, sağılan bir sütüm yok ama elimle göğsümü sıkınca damla damla süt geldiğini görüyorum. Bunun normali nedir? Mesela bebek memeden ayrılırken ağzında süt oluyor. Çoğunlukla kusuyor. Ama kilo alımı iyi değil. Benim 2.çocuğum, ilkinde sütüm yetmiyordu ve sürekli ağlayan, memede uyuyan, çığlık çığlığa bir bebekti. Kıyasladığım zaman şimdi 2-3 saat derin uyuyabilen, sabahları ve gün içinde ikindi, akşam vakitlerinde ağlamadan keyifle birkaç saat uyanık kalan, hırslı emen bir bebek var kucağımda ama etrafın bu söylemleri beni mahvediyor artık, takip etmediğim emzirme danışmanı kalmadı neredeyse. Her ağlayışında meme veriyorum, emdikçe uyarılma artar, süt artar diye. Bu sefer de doymuyor o yüzden mi sürekli emmek istiyor diyorum. Mama gerekiyorsa ve ben inat edip vermiyorsam diye sürekli vicdan yapıyorum. Nolur bana bir yol gösterin. Yatıyorum aklımda süt, kalkıyorum aklımda süt, iyice darladım kendimi..
Okudukça kalbim nasıl hızlı çarpıyor anlatamam ya bir an önce gitsin de kurtul bir rahatla.. Eşinle konuş kibarca göndersin annesini. Böyle olmaz… benim kayınvalidem de her komuşmada eşimin eski eşini doğumunu her şeyini anlatır. Eşimle niye kavga ettiklerini bile anlatırEşim bir kere bahaneyle gönderdi, kayınpederim sağolsun aynı gün ilçe otobüse bindirip geri göndermiş, bize de bindirdim diye haber verdi. Bide hesap sordu, orada ne oldu ne yaşandı da bu kadın çıktı geldi diye. Gitmiyor, gitmeyecek belli ki. Beni dibe çekecek söylemleri olmasa, hizmet etmekten de gocunmayacağım ama ne eşimin eski eşinin doğum hikayeleri kaldı dinlemediğim, ne ondan olan çocukların nasıl kilolu olduğu, nasıl emdikleri.. Sürekli dipteyim artık. Kayınpederim beni aramadı bile doğumdan sonra 1 hafta, ilk torununda bilezik yapmış, gardolap düzmüş vs bunları dinliyorum sürekli kv den. Bazen de diyorum ki bu kadar gerginliğin içinde yine emzirebiliyorum en azından. Ya çok sevdiğin biriyle bu kadar uzun süre geçirmek bile zor. Eşime de söyledim, ablamdan örnek verdim 33 yıllık ablam, 23 yıl aynı evde yaşadık, aynı anne babanın terbiyesinden geçtik, sosyokültürel durumumuz denk, hayata bakışımızdan tut esprilerimize kadar herşeyimiz benzer ama onunla bile 3 hafta geçirmek çok zor gelirdi bana. Ki arkamda önümde ye iç diye dolanacak olmasına rağmen. Mesela benim annem de kalırdı lohusalıkta ama gündüz bi çıkar markete giderdi, akşam odasına çekilir tesbihini çeker kuranını okurdu, ayrı geçirdiğimiz bir an olurdu. Bunda o da yok, gece ben bebekle uyuyorum, o eşimle oturup tv izliyor. Bırakmıyor adamı yanıma, gündüz zaten dipdibeyiz kadınla sürekli. Odaya çekilsem o da suç. Diyorum ya aile halimiz, karı kocalığımız hiçbiri kalmadı. Geceleri eşim dinlensin diye ayrı odaya geçecek oluyorum, kv uyanmasın diye mutfaktaki kanepede sabahlıyorum. Belim tutuldu, ondan da laf yedim mesela, "cam açmaya boynuna yemeni sarmamaya devam et o böreklerin eline gelecek senin" diye. Yazarken bile ağlıyorum, çok yıprandım artık. Haftasonları şehir dışından ablalarım geldi 2 kez, yoğurt hoşaf, sebze yemeği, kurabiye kek doldurup gittiler. Onların yaptıklarını yiyoruz. Elinden gelse onlar geldiğinde bile gitmeyecekti, bekar kaynımı yatılı çağırdı falan onların geleceğini ve bekar kaynım varken ablamların bende kalmayacak hassasiyette olduklarını bilmesine rağmen. Ağlamaktan şişiyorum. Doğumda ölümden döndüm koah ve anestezi dolayısıyla, bebeğim oksijensiz kalmıştı, ona müdahale edildi, ben göğsüm diye bağırdıkça kalp krizi zannedildi ekolar bağlandı, 3 saat gözlemde kaldım, şimdi en güzel günlerim ama zehroldu.
Mama konusunda da iyice tereddüte düştüm artık, bezi uykusu vs çok iyi ama hala minicik, kilo almıyor gibi geliyor. Sütün yetmese sarılığı düşmezdi diyen doktor da oldu, hala niye doğum kilosuna ulaşmadı diye azarlayan da. Kafam karıştı iyice. Eşim de çok takıyorsun diyor, normalde hiç takmam, sağlıklı olsun da zayıf olması önemli değil derdim ama kv baya bozdu psikolojimi. Kendimi işe yaramaz ve yetersiz hissediyorum. Bu hisler lohusalıkla da alakalı, bunu biliyorum. Alanım zaten psikoloji ve çocuk gelişimi ama bildiklerimi bile sorgular hale geldim artık.
Sen bunalmışsın baya her şey üstüne geliyor anlıyorum evi dağınıklığı vs boşver şimdi kendine vakit ayır biraz çık dolaş çocuklarla. Temizliği de yarın eşin izinliyse kızınla babasını dışarı gönder sen rahatça evini temizle bebek zaten durur doyurunca 3 yaşındakiyle iş yapmak daha zor. Bebekle kal işlerini yap sonra ailecek biraz dolaşın yemeğe gidin ya da evde kocanla beraber hazırlayın sana yardım etsin beraber yapalım de. Kızı al ben temizlik yapacağım de. Geldiklerinde de gel beraber yemek yapıp yiyelim de. Yani her işe onu da kat canım. Yükün azalsın işin içine girince daha çok ilgilenir seninleKızlar bana gelmeye başladılar. 3 yaşındaki kızımın yaramazlıkları, eşimin ilgisizliği, yenidoğan uykusuzluğu , evin bok götürmesi derken bugün sabahtan beri ağlıyorum. Eşimde cumartesi mesaisine gitti koşa koşa. Neden yaptım ki salak mıyım diye sabahtan beri kendime küfür ediyorum.dikişlerimde dünden beri acımaya başladı o nereden çıktıysa
Kp kim bakıyor evinde?benim kv 2 saatlik bile geldiğinde her dakika arıyor evde yemek varmı yemeğini yapmadan bize gelemez hele kalmak asla kalamaz onun yüzünden.Eski eşini çocuklarını niye anlatıyor ya sen neden susuyorsun bak ben geldiğimde bir defa kv eski eşini kötü tarafını anlatıyordu bana ve dünürünü o an bir söz demedim eşime dedim daha yeniydim ondanEşim bir kere bahaneyle gönderdi, kayınpederim sağolsun aynı gün ilçe otobüse bindirip geri göndermiş, bize de bindirdim diye haber verdi. Bide hesap sordu, orada ne oldu ne yaşandı da bu kadın çıktı geldi diye. Gitmiyor, gitmeyecek belli ki. Beni dibe çekecek söylemleri olmasa, hizmet etmekten de gocunmayacağım ama ne eşimin eski eşinin doğum hikayeleri kaldı dinlemediğim, ne ondan olan çocukların nasıl kilolu olduğu, nasıl emdikleri.. Sürekli dipteyim artık. Kayınpederim beni aramadı bile doğumdan sonra 1 hafta, ilk torununda bilezik yapmış, gardolap düzmüş vs bunları dinliyorum sürekli kv den. Bazen de diyorum ki bu kadar gerginliğin içinde yine emzirebiliyorum en azından. Ya çok sevdiğin biriyle bu kadar uzun süre geçirmek bile zor. Eşime de söyledim, ablamdan örnek verdim 33 yıllık ablam, 23 yıl aynı evde yaşadık, aynı anne babanın terbiyesinden geçtik, sosyokültürel durumumuz denk, hayata bakışımızdan tut esprilerimize kadar herşeyimiz benzer ama onunla bile 3 hafta geçirmek çok zor gelirdi bana. Ki arkamda önümde ye iç diye dolanacak olmasına rağmen. Mesela benim annem de kalırdı lohusalıkta ama gündüz bi çıkar markete giderdi, akşam odasına çekilir tesbihini çeker kuranını okurdu, ayrı geçirdiğimiz bir an olurdu. Bunda o da yok, gece ben bebekle uyuyorum, o eşimle oturup tv izliyor. Bırakmıyor adamı yanıma, gündüz zaten dipdibeyiz kadınla sürekli. Odaya çekilsem o da suç. Diyorum ya aile halimiz, karı kocalığımız hiçbiri kalmadı. Geceleri eşim dinlensin diye ayrı odaya geçecek oluyorum, kv uyanmasın diye mutfaktaki kanepede sabahlıyorum. Belim tutuldu, ondan da laf yedim mesela, "cam açmaya boynuna yemeni sarmamaya devam et o böreklerin eline gelecek senin" diye. Yazarken bile ağlıyorum, çok yıprandım artık. Haftasonları şehir dışından ablalarım geldi 2 kez, yoğurt hoşaf, sebze yemeği, kurabiye kek doldurup gittiler. Onların yaptıklarını yiyoruz. Elinden gelse onlar geldiğinde bile gitmeyecekti, bekar kaynımı yatılı çağırdı falan onların geleceğini ve bekar kaynım varken ablamların bende kalmayacak hassasiyette olduklarını bilmesine rağmen. Ağlamaktan şişiyorum. Doğumda ölümden döndüm koah ve anestezi dolayısıyla, bebeğim oksijensiz kalmıştı, ona müdahale edildi, ben göğsüm diye bağırdıkça kalp krizi zannedildi ekolar bağlandı, 3 saat gözlemde kaldım, şimdi en güzel günlerim ama zehroldu.
Mama konusunda da iyice tereddüte düştüm artık, bezi uykusu vs çok iyi ama hala minicik, kilo almıyor gibi geliyor. Sütün yetmese sarılığı düşmezdi diyen doktor da oldu, hala niye doğum kilosuna ulaşmadı diye azarlayan da. Kafam karıştı iyice. Eşim de çok takıyorsun diyor, normalde hiç takmam, sağlıklı olsun da zayıf olması önemli değil derdim ama kv baya bozdu psikolojimi. Kendimi işe yaramaz ve yetersiz hissediyorum. Bu hisler lohusalıkla da alakalı, bunu biliyorum. Alanım zaten psikoloji ve çocuk gelişimi ama bildiklerimi bile sorgular hale geldim artık.
Nasıl bir kadın bu ya? Hiç mi vicdanı merhameti yokmuş koskoca kadın görmüş geçirmiş dersin yazıklar olsun ya. İnsan hiç tanımadığı birine bile merhamet duyar yardımcı olmak ister bu kadın kendi oğlunun eşine torununa etmiyor nasıl bir kıskançlık. Ayıp valla. Her büyüğe büyük diye saygı duyulmayacağının kanıtı gibi mübarek. Ne yap et gönder bence bu zamanlar geri gelmeyecek depresyona girersin.Eşim bir kere bahaneyle gönderdi, kayınpederim sağolsun aynı gün ilçe otobüse bindirip geri göndermiş, bize de bindirdim diye haber verdi. Bide hesap sordu, orada ne oldu ne yaşandı da bu kadın çıktı geldi diye. Gitmiyor, gitmeyecek belli ki. Beni dibe çekecek söylemleri olmasa, hizmet etmekten de gocunmayacağım ama ne eşimin eski eşinin doğum hikayeleri kaldı dinlemediğim, ne ondan olan çocukların nasıl kilolu olduğu, nasıl emdikleri.. Sürekli dipteyim artık. Kayınpederim beni aramadı bile doğumdan sonra 1 hafta, ilk torununda bilezik yapmış, gardolap düzmüş vs bunları dinliyorum sürekli kv den. Bazen de diyorum ki bu kadar gerginliğin içinde yine emzirebiliyorum en azından. Ya çok sevdiğin biriyle bu kadar uzun süre geçirmek bile zor. Eşime de söyledim, ablamdan örnek verdim 33 yıllık ablam, 23 yıl aynı evde yaşadık, aynı anne babanın terbiyesinden geçtik, sosyokültürel durumumuz denk, hayata bakışımızdan tut esprilerimize kadar herşeyimiz benzer ama onunla bile 3 hafta geçirmek çok zor gelirdi bana. Ki arkamda önümde ye iç diye dolanacak olmasına rağmen. Mesela benim annem de kalırdı lohusalıkta ama gündüz bi çıkar markete giderdi, akşam odasına çekilir tesbihini çeker kuranını okurdu, ayrı geçirdiğimiz bir an olurdu. Bunda o da yok, gece ben bebekle uyuyorum, o eşimle oturup tv izliyor. Bırakmıyor adamı yanıma, gündüz zaten dipdibeyiz kadınla sürekli. Odaya çekilsem o da suç. Diyorum ya aile halimiz, karı kocalığımız hiçbiri kalmadı. Geceleri eşim dinlensin diye ayrı odaya geçecek oluyorum, kv uyanmasın diye mutfaktaki kanepede sabahlıyorum. Belim tutuldu, ondan da laf yedim mesela, "cam açmaya boynuna yemeni sarmamaya devam et o böreklerin eline gelecek senin" diye. Yazarken bile ağlıyorum, çok yıprandım artık. Haftasonları şehir dışından ablalarım geldi 2 kez, yoğurt hoşaf, sebze yemeği, kurabiye kek doldurup gittiler. Onların yaptıklarını yiyoruz. Elinden gelse onlar geldiğinde bile gitmeyecekti, bekar kaynımı yatılı çağırdı falan onların geleceğini ve bekar kaynım varken ablamların bende kalmayacak hassasiyette olduklarını bilmesine rağmen. Ağlamaktan şişiyorum. Doğumda ölümden döndüm koah ve anestezi dolayısıyla, bebeğim oksijensiz kalmıştı, ona müdahale edildi, ben göğsüm diye bağırdıkça kalp krizi zannedildi ekolar bağlandı, 3 saat gözlemde kaldım, şimdi en güzel günlerim ama zehroldu.
Mama konusunda da iyice tereddüte düştüm artık, bezi uykusu vs çok iyi ama hala minicik, kilo almıyor gibi geliyor. Sütün yetmese sarılığı düşmezdi diyen doktor da oldu, hala niye doğum kilosuna ulaşmadı diye azarlayan da. Kafam karıştı iyice. Eşim de çok takıyorsun diyor, normalde hiç takmam, sağlıklı olsun da zayıf olması önemli değil derdim ama kv baya bozdu psikolojimi. Kendimi işe yaramaz ve yetersiz hissediyorum. Bu hisler lohusalıkla da alakalı, bunu biliyorum. Alanım zaten psikoloji ve çocuk gelişimi ama bildiklerimi bile sorgular hale geldim artık.
Avent veriyorum tutmuyorAvent i her cocuk tutuyormuş
Valla benimkide tutmadı wi baby de denedim hem düz hem kauçuk hem damaklı hatta bakkal emziği bile herşeyi ama yokAvent veriyorum tutmuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?