Canım öncelikle seni anlıyorum. Süt koskoca bir mesele. Az gelse ayrı dert, emziremesen ayrı dert, bir de fazlasından muzdarip olanlar var. Annelerin başlangıçta en çetin savaşı bu bence. Fakat senin bebeğin gayet güzel kilo almış zaten. 17 günde 500 gram günde takriben 30 gram eder ki zaten 20 ve üstü makbuldür. Benim hesabımda yanlış varsa düzeltin. Burada bence senin süt kaygın tetiklenmiş, bu da rasyonel olmayan şekilde düşünmene sebep oluyor. Sütüm az gibi bir kabulleniş senin zihninde yer ettiği için yaşadığın tüm sorunları buna bağlama eğiliminde olman çok çok normal ama gerçeği yansıtmıyor. Bazen birinin bize bunu söylemesi lazım.
Benim de ben emziremiyorum çocuğum da emmek istemiyor gibi bir kabulleniş cümlesi yerleşmişti zihnime. Ne yaşasak sebebi bunlardı bana göre. Çocuk ağlıyor mesela, hah tamam emziremediğim için ağlıyor işte diyordum. Ya da kaka yapmıyor bir gün, ben hemen emmediği için yapmadığını düşünüyordum. Halbuki sağarak anne sütü veriyorum, bir miktar da mama veriyorum eğer çok tembel bir anıma denk gelirse (haftada 1-2). Ama işte anksiyete böyledir...
Yaşadığınız her zorluğu anlatırken ne kadar gerçek ve samimi olduğunuzun farkındayım. Özellikle de sütü sağarak vermenin yükünü grupta en iyi bilenlerden biri olabilirim. Naçizane bu konuda rekor bende diye biliyorum
55 gündür sağma-emzirme arasında gidip gelen bir serüvenin içindeyim. Bazen sağdığın miktara canın sıkılır, bazen öne eğilmekten sırtının kamburlaşmasına, bazen meme sıkmanın acısına, bazen de dışarıda huzurla şöyle bir yarım saat geçiremeden eve dönmek zorunda olmaya... Geçecek bu günler de, unumuzu eleyip eleğimizi asacağız. Biraz yorulmuş ama çocuklarını her türlü doyurabilmiş anneler olacağız. Sıkalım dişimizi birazcık