Dün akşama kadar dayanılabilecek seviyedeydi, uykusuz kalıyordum ama sancılar beni zorlamıyordu. Dün gece başlayan sancılar korkunç cidden nefes almak , yürümek , konuşmak filan imkansızdı.
Çıkıyor, son iki seferdir hem de bildiğin doğum sancın başlamış diyorlar açılır merak etme diyor doktor o kadar emin ki açılacağından. Bana söylediği şuan başlatırsak dışardan müdahale ile çok daha fazla zorlanırsın kendiliğinden gelsin daha kısa zamanda daha az ağrıyla olsun diyor. Ama tolere edilecek bir sancı değildi gece yaşadığım.
İshal oldum gece birden en son vajinamı elimle tutarak tuvalete koştum öyle bir ıkınma hissi geldi ki dedim kafası çıkacak doğrucam evde ben. Ondan sonra hemen koştum hastaneye ama yok. Acildeki ebe de gıcık çıktı resmen boşuna gelmişsin gibi bir tavırda gerizekalı keyfimden geldim sanki orada kıvranıyorum görüyorsun.
Şimdi biraz sancı aralarında uyuyup enerji toplamaya çalışıyorum ki gece filan gidersem doğuma hazırlıklı olayım. Tükendim resmen son sabır kırıntılarım kaldı.
Doktor açılır bu sancılarla diyor canım çok emin açılacağından o yüzden suni sancı filan canım ekstra yanmadan sürünmeden olsun diyor. Ama anlatamadım sanırım durumun vehametini. Şimdi dinleniyorum sıkıştırınca gidicem artık tekrar. Çocuğu evde doğurcam bu gidişle