Korktum bir anda yok avakado iyi değilmiş yok bu böyleymiş diye yazıyorum ya sürekli,
Çok konuşanın çok yanlışı olurmuş, insan bilemiyor ki kimin neyden etkileneceğini, hepimiz de hamileyiz, hem hormonlar, hem yaşadığımız sıkıntılar, belki hastalıklar..
Hepsi üst üste geliyor.
bazen de ben kendi adıma söylüyorum, çok düşünemiyorum. Bir şey araştırıp mesela bir meyve sebze, hareket ya da başka bir şey de olsa onun en ufak bir sıkıntısı olduğunu görünce korkup burada da paylaşıp, o bilgiden yararlanılsın istiyorum.
Ama bazen gerek üslup gerekse karşı tarafın yaşamış oldukları, evham yaptırıp onu korkutabilir, o yüzden de bunları okuyup telaş yapan da haklı.
Herkesin bir sıkıntısı, bir hastalığı var. Kimse kimseyle denk değil ki, bazısı mecburdur onu kullanmaya, onu kullanana kullanma zararlı desen olmaz zaten.
Çünkü kimse kendi isteği ile zevk olsun diye bir şeyler yapmıyor, nasıl iyi oluruz? Nasıl sağlıklı oluruz?
Herkes bunun derdinde.
Aslında kimse kimsenin de kötülüğünü istemiyordur, niyet önemli biraz da, Allah niyetlerimizi hayırlı ve doğru kılsın inşallah.
Öncelikle hepinizden özür dilerim, başta dediğim gibi çok konuşanın çok yanlışı olurmuş, yanlışım olduysa kusura bakmayın,
Hepimiz gebeyiz ve hepimiz istemeden de olsa birbirimizi kırabiliyoruz. Malum hormonlar, yaz sıcağı derken...
Üstteki mesajımı konuyu bilmeden, kendi üzerime alınarak acaba yanlış bir şey mi dedim diye düşünerek yazdım.
Çünkü benim de fikirlerim genel olarak çoğu insanın görüşüne uymaz,
Mesele görüşüne uyup uymaması da değil, orta yolu bulmaya çalışmak,
Normal demiyorum bu olanlara ama hepimiz hassas bir dönemdeyiz.
Absürt davranışları normalleştirelim demiyorum ama bir birimizi hoş görelim.
Ben yazdıklarımda bu dönemde bana göre normal olsa bile bir arkadaşıma göre belki olumsuz hissedeceği bir şey söylemişimdir diye düşündüm.
Kendi adıma özür diledim. Çünkü biliyorum baştan beri birbirimize destek olmak için buraya gelip yorum yaptık.
Şu anda benim hayatımda da o kadar farklı sıkıntılarım var ki, bu dünyada yaşamak istemeyecek kadar yorgunken, bir insanı daha bu dünyaya getirdiğimi, bununla nasıl başa çıkacağımı, küçücük çocuğumun vebalini aldığımı düşünüyordum.
Buraya gelip konuştukça, vakit geçirdikçe
sizleri burada kendime bir nimet, bir teselli gibi gördüm.
O Sıcaklığımızı kaybetmeden, yine aynı samimiyetle, birbirimizden şüphe etmeden, şüpheye sebep olduysak da telafi ederekten birbirimizin yanında duralım.
Hepimiz çok kıymetli çok imrenilesi bir amaç için buradayız
