Yaa neler olmuş öyle gerçekten okuyunca bi geçmişe gittim tekrar ve cok duygulandim ben de

gerçekten çok güzel bir tesadüf burada karşılaşmak ya

Ben de çocuk düşününce bi kadin doğuma gidelim dedik ne durumdayım bakalim diye. Prolaktin yüksek çıktı biraz ama takip önermişti ilaç kullanacak seviyede değil dedi. Benim tahliller yapıldıktan sonra değerlerin sınırda dedi yaş da 30 üstü olunca iyi ki daha ertelemedinjz catlatma tedavisi yapalım dedi. 2 ay denedik ama olmadı. 1 daha deneriz olmazsa aşılama o da olmazsa tüp bebek dedi ama ilaçlar ve bu psikoloji beni yordu bir ay ara vermek istedim. Tedavi sürecinde aynı zamanda ucretsiz izin kullanıyordum ve baktım olmuyor işe doneyim dedim kendimi işe veririm kafamı doldururum. Bu arada çocuk için denedigimiz süreçte tedavi haricinde vitaminler jeller sayısız ovulasyon ve gebelik testi kullandim ama yok yani. Tedaviye ara verdigim ay işe baslamaya 2 gun kala kendiliginden hamile kaldığımı ogrendim cok mutluydum ama sevincim 2 ay sürmüştü, kalbi durdu kürtaj oldum. Sonrasında ben çok bunalıma girdim hiçbirseye kendimi veremiyorum bi de çevreden sürekli bir çocuk muhabbeti, olanları duyanların yorumları vs. herseyi saldım ben de. Olmuyorsa vardır Rabbim in bildiği dedim. Folik asit falan bile içmedim sadece korunmuyorduk yani o kadar. Ama her bebek gördüğümde ya da hamile gördüğümde gözlerim dolu dolu olurdu içim sızlardı benim de olacakti ama nasip degilmis diye

6 ay gecti hamile olduğumu öğrendim inanamadım. Bu sefer de ilk 3 ay çok sancılı geçti psikolojik olarak, simdi daha iyiyim ama hala da evhamliyim yani tam ustumden atamıyorum o korkuyu açıkçası Rabbim hepimize saglikla kavuşmayı nasip etsin bebeklerimize


Ha bir de eşime de sperm testi istediler o tedavi sürecinde. Verdi ama sonucu görünce yıkıldık resmen. Canlı sperm hiç yok. Eşim çok ağladı benim yüzümden sen de anne olamayacaksin diye

biz bize yeteriz dedim olsun nasip böyleymiş. Aradan zaman geçince bi docente randevu aldik üniversite hastanesinde ve tekrar gidelim dedik Allah büyük. Pes etmeyelim. Bi testle kimse kimseye senin çocuğun olmaz diyemez dedi tekrar test istedi. Meğer önceki gittiğimiz yerde numunenin laboratuvara teslim edilip çalışılmasına kadar koşulların hiçbiri uygun değilmiş. Laborant numune verilmesinden çalışılmasına kadar prosedürü anlatınca anladık bunu. Zaten sonuçlar çıktığında da eşimde hiçbir sorun olmadığını öğrendik şükür. Ama bu süreçte ömrümüzden ömür gitti. Hem evliliğimiz de bi sınavdan geçmişti. Şimdi herkesin hikayesini okudum da

nerden nereye geldik Rabbim gönülden isteyen, hakkıyla bakabilecek herkese nasip etsin