5 yaşındaki çocuğumun elinden oturup ağlıyorum

Hiçbir çocuk durduk yere bu hale gelmez. Evin içinde şiddet var mı? Ona nasıl örnek olduğunuzla alakalı. Çocuk birşeyler görüyor ki hırçınlaşıyor o çocuk.
Ev içi şiddet,hakaret,kötü konuşma. Şahit olduğu herşeyi size yapıyor.
Bir pedagoga götürmeniz gerekir kreşe vermek işi daha da zorlaştırır.
 
Çocuğun yaptığı hiçbirşey sebepsiz değil. Muhakkak bu davranışlarının altında bir sebep var. Belki kardeşi olmuştur. belki eşinizle aranızdaki bir sorun onu etkilemiştir, belki daha başka birşey ama bir sebebi vardır. Bir pedegogdan yardım alabilirsiniz. Nerede yaşıyorsunuz bilmiyorum ama sanırım her hastanede çocuk psikiyatr var. Destek alın hem kendiniz hem çocuğunuz için. Allah yardımcınız olsun zor bir durum.
 
Çocuğunda oyuna enerjisini atmaya ihtiyacı var anaokulu çagı.özelde olsa yarım gün verin devlet yazın kapalımı bilmiyorum ama özeller yazında açiktir yarim günde olsa verin
 
Çocuk psikiyatrisine götürün bence
 
Bende ayni sizin gibi düşünürdüm ta ki..
kendi çocuğum böyle olana kadar..
Bu kadar sevilen sayılan bağrış çağrış olmayan, oyun oynanıp ilgilenilen bir çocuk nasıl olup öfke krizlerine girip, kafasını duvarlara çarpabilir anlamıyordum..
Gerçi oğlum 26 aylık, yanı 2 yas sendromuna bağlıyor dr lar.
5 yas fark eder mi bilmiyorum ama..
yine de hemen ailede suç bulmamak lazım.
Malesef mizaç var, genler var..
ve evet huysuz ve zor çocuk diye birşey de var..
Oğlumun ağlamasını duyan emin olun kesiyoruz sanıyordur..
Halbuki ne ses yükseltiriz ne de asla el kaldırırız.
Benim oğlum bebeklik beri böyle ama, bazen düzeliyor, bazen beter oluyor..
 
çocuğunu bence kreşe göndermelisin ve mutlaka her istediğine tamam demeyin. sizi oyun oynamak için zorladığında hayır demesini bilin gerekirse ağlasın. bir kere ağlar iki kere ağlar üçüncüde alışır ve susar. siz ona her istediğinde her şeyi verirseniz sizi kullanır. çünkü çocuklar ebeveynlerini nasıl kullanacağını çok iyi bilir.
 
Yok artık. Çocuğunuzu doktora götürürken izin mi alıyorsunuz?
Şuan en kritik yaşındasınız, ya şimdi çözersiniz ya da oğlunuzla aranızda hep bir soğukluk olur. Besbelli bir şeyler yanlış yapılmış, çocuğunuzun bir problemi var. Ben abartıyorum ne demek yahu?
 
Çocukla inatlaşmamak gerekiyor. Israrlı yanlış davranışlarını doğru alternatiflere çevirirken Ona tercih hakkı tanımalısınız.
Vurmak , korkutucu ifadelerle kızmak çok yanlış bi tutum. Muhakkak çileden çıktığımız durumlar hepimizin oluyor, öyle zamanlarda biraz yalnız bırakmak doğru olabilir. Çocuğunuza zarar gelmeyecek bir ortamda sakinleşmesini bekleyin sizde sakinleşin. Çocuğunuz banyodaki terlikle bütün evi koştuğunda yeniden silmek 1 saatinizi alır ama gösterdiğiniz aşırı davranışın tamirine bazen ömür yetmez.
Oyundan alıkoyun ev işlerine yardımcı olsun
En azından yarım gün kreşe yollayın.
Kreşin psikoloğundan yada özel biryerden destek alın.
Yogaya gönderin. (Benim ortanca oğlum 3 yaşında çok zor bir çocuktur hareketli meraklı. Hayır sözcüğünü hiç sevmez ama kabullendi. “Hayır”ı çok kullandığımızda kelebek duruşuna (yoga)geçip doğru nefes aldığından emin olarak sakinleşmeye çalışıyor.
 
Beterin beteri var canim benimki 2 bucuk yasinda yapiyo bunlari 5 yasinda neler yapar acaba dun kunyemi kopardi bugun sabah kolyemi kopardi yatagin ustunde telefonumu unutmsm telefonu firlatti atti ekran tuzla buz oldu mutfak dolabinin kapagini kirdi gunde 10 kere belki kumandayi tavana firlatiyo biz cok simarttik daha dogrusu esim kp kv benim annem ozellikle her istediği aninda oluyo bisey yokdiiyince yoktan anlamiyo o an alinacak
 


Oğlum 20 aylık, zor bir bebek doğduğundan beri, uykusundan tutun da günlük rutinimize kadar her şeyimiz çok zordu. Her şeye ağlıyordu. Çok araştırdım biz nerede hata yaptık diye ama her çocuğun fıtratı ve mizacının farklı olduğunu kabul etmem gerektiğini anladım. Hani huysuz diyoruz ya, huysuzluğunda bir huy olduğunu unutuyoruz bazen..
 
Siz onu kücükken bakiciya ya da baska birine biraktiniz mi hic, merakimdan soruyorum.
Cünkü öc alir gibi davranislari, size özellikle de. Sizden birseylerin acisini cikariyor.
Ben cocuklarimi sartlarim ne olursa olsun birakmadim, hep ben baktim bir sataligine bile bir yere giderken dikkat ettim bu tür gelecege yönelik sorunlar cikmasin diye.
Sadece bir ihtimal diyorum.
Kücük cocugum cok yorucu mesela, karakteri daha baska. Uyumaz sürekli emer, yani iki dakika oturmaz ama simdilik beni üzmeye yönelik bilincli seyler yapmaz.
Cocugun bebeklikten itibaren neler yasadigini bir düsünün oturup, gözden kacirdiginiz acaba neler var.
Cocuk bu bircok duygusal tepkisini davranislariyla yansitabiliyor bazen.
Belki de gözden kacirdiginiz bazi noktalar vardir.
Cocuk size ve cevrenize zarar vermeye kendini adamis.
Büyük cocugum cok sakin ama ikinci cocugum tam tersi. Fakat yine de üzüldügümü anladigi an o da üzülüyor, bir bucuk yasinda henüz ama herseyi anliyorlar buna eminim. Ha tabiki de beni cok yipratiyor ama bilincli bir sekilde bana yönelik degil.
Bir pedogoga gidin, bakalim neymis cocugunuzun asil sorunu.
Burada bizi de bilgilendirin olanlarlan, Hepimiz evlat yetisririyoruz, zor dönemlerden gectigimiz de cok oluyor.
 
Peki neden buna bi dur demiyorsunuz ? Anlattiklarnz tahammül edilir şeyler değil.
 
Pedagoga sadece sorun olduğunda gidilmiyor. Çocuğunuzu daha mutlu daha iyi yetiştirmenin yollarını öğrenmek için gitmelisiniz. Her çocuk belli periyotlarda pedagoga götürülmeli.
Bizim pedagogumuz haftada 2 gün eve gelerek tespit yapar yönlendirirdi.(Benim 3 çocuğum var ve küçük şehirde yaşıyordum) Sizde yaşadığınız yerde bir pedagoga gidip önerilerini uygulayabilirsiniz. Çocuk yetiştirmek yapmak kadar kolay değil çooook emek vermek gerekiyor. Eşinizi bi şekilde ikna edin. Okula başladığında bu şekilde çok sıkıntı yaşarsın gitmek istemez uyumaz uyanmaz okulda sorun çıkarır. O aşamada öğretmeninin önerisiyle psikoloğa götürürsün. Bu seferde okulda çocuğun etiketlenmiş olur. Yol yakınken çözüm bulun
 
yanlış anlamayın da etrafımda birkaç tane oğluna benzer vaka var. ve hepsi ebeveyn kaynaklı gözlemlediğim kadarıyla.
bence sizin ektiğinizin biçilmiş halidir oğlunuz. ha bile isteye yapmıyorsunuzdur ama belli ki doğru bildiğiniz yanlışlar vardır.
mesela bir tanesi tam da oğlunuz gibiydi. ben lise çağlarındaydım çocuktan nefret ederdim. o zaman bende de ergenlik vardı tabi. çocuk deyip geçemiyordum. annesi çok pohpohluyordu çocuğu. bize gelince kırılmadık sehpa kalmıyordu. kolayı açıp evin bütün halılarına boca ediyordu.

bir diğeri de görümcemin çocukları. o da çok dövüyor ve olmaması gereken isteklerine tamam deyip napim baş edemiyorum diyor.
mesela benim 5 yaşındaki oğlumda çok zor bir bebekti. gecemi gündüzümü birbirine katmıştı. hala o zamandan kalan mızmızlığı var ama çok akıllı maşallah. yani hayır diyorsak hayır bunu biliyor. diretmeye kalkışıyor ama boş olduğunu o da biliyor. veya çok güzel oyun oynuyor. zaten oyun çocuğu oynaması gerek. ha bazen yapışıp illa oynayacağız diyor. oynuyoruz da ama bıkmıyor illa birlikte diye ama ben onu başka oyunlara yönlendirebiliyorum.
bence olay sizden çıkmış artık burda çözüm bulamazsınız gibi. pedagog bulun acil. sonra arkadaşlarına da rahat vermeyen okullu bir çocuk olabilir..
 

2 yas huysuzluguyla 5 yas huysuzlugu cok farkli.
2 yasta cocuk buyumekle basa cikamadigi ve bi anda dunyanin ciddi farkina vardigi icin kotu amac gutmeden deliriyor, eve 26 aylik cocukta bu saydiklariniz normal ama 5 yas icin cok normal degil.
5 yasta isin icine bilinc giriyor.
Yaptigi seyleri daha bilincli yapiyor, 2 yasla asla kiyaslanamaz.
3-3,5 yasina kadar bu halleei devam eder, 4 yasinda iyice duzene giriyor.
 


5 yaşında herşeyi bilmesi gerekmiyor, çünkü 30 yaşındaki iki insanında bildikleri eşit değil dimi? Kim ne yaşarsa ne görürse o konuda bişeyler bilebilir. Çok şey beklemeyin her 5 yaşındaki çocuk aynı değil

Ayrıca bu niye yeşil değil vs sorması üstün zeka belirtisi, her söylediğinizi papağan gibi tekrarlamasındansa niye böyle diyen bir çocuk, çok zekidir.

Tekrar söylüyorum iyi bir pedegoğa hatta çocuk psikiyatrına gidin acil acil acil
 
Ben sizin kadar sabırlı olamazdım sanırım.Allah yardımcınız olsun . Asla şiddet ve dayak taraftarı bir anne değilim ama bazende istiyorlar napalim yani!
Hiç bir çocuk sözel veya fiziksel şiddet görmek istemez lütfen bu düşüncenizi tekrar gözden geçirin.
Şiddetin Çoçuğun ruhunda nasıl yaralar açtığına dair öyle çok vaka okudum, gördüm veya birebir çalıştım ki...
Sizin dayak istiyor diye yorumladığınız durumlarda çocuğunuz fark edilmek, anlaşılmak veya içten bir ilgi istiyordur.
Sabrı ve şefkati az olanlar bunu geliştirme yollarını araştırabilirler.
Hiç çocuk sahibi olmamak da bir alternatif.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…