- 3 Haziran 2010
- 4.364
- 6.675
- 398
- Konu Sahibi Turunc chemist
-
- #61
Yanlış anlamayın ama sağlıklı doğan bebeklerin hatta bizlerin 2 dk sonrasında sağlıklı kalacağımızın garantisi var mı ? Herkesin sınavı farklıdır . Her hamilelikte farklıdır . Endişe etmeniz normal , acı çekmniz normal . Normal olmayan şey geçmişi geçmişte bırakmamak . Ömür çok kısa geçmişe takılmak için . Biraz sevdiğiniz insanlarla vakit geçirin . Hayırlısını dileyin Allahtan . Başka yapacak bir şey tokÇekiyorum ancak kim bana bir sonraki denememde bir daha bu acıyı yaşamayacağımın garantisini verebilir ki. Bunda bile böyle acı çekerken 2.sinde ne hale gelirim bilmiyorum
İnşallah rabbim hepimize gönül rahatlığı versinBaşınız sağolsunbende 9. haftada kürtaj oldum boş gebelik geçirdim ama içimin nasıl acıdığını bir ben bilirim çok zor tekrarı olmucak gibi geliyor insana fakat alan da rabbim verende isyan etmemek en iyisi teslimiyet vermelisin ağlamak istiyorsan hergün ağla istersen ağıt yak ama içine atma, karamsar olma bu kendine yapmış olduğun en büyük kötülük olur senin için dua edicem rabbim gönlüne ferahlık versin sabırlar diliyorum biran önce toparlanman dileğiyle
Aminnn inşallah kuzumİnşallah rabbim hepimize gönül rahatlığı versin
Sanki bu dünya da neyi çok istiyorsak,neyi çok seviyorsak onunla sınanıyoruz gibi geliyor.Şunu anladım ki herkes için her şey kolay elde edilmiyor, olmuyor
Canım benim . Yaşadığın acı normal. Aşırıya kaçmadan ağlamak istediğinde ağla. Biraz daha sakinleş öyle korunmayı bırak olmaz mı? Allah insanın acısını yok etmiyor ama ilk günlerdeki gibi de olmuyor ya bence en müthiş yaratılış özelliği. Biraz daha zamana bırak olur mu ve acını yaşa . Seni aşırı kötü etkileyen şeyleri de bir süre kapat karşına çıkmasını engelleArkadaşlar merhaba.
Birçoğunuz beni az çok tanıyor, kürtajım. Hamile kalmaya çalışmam. Birçoğuna burda şahit oldunuz. Zorunlu bir kürtaj yaşadım 2.5 ay önce.
Demiştim ki ölmek istedim o an.
Arkadaşlar aşamıyorum. Acım dinmiyor, bazen gülüyorum eğleniyorum yada ben eğlendiğimi sanıyorum. Sonra pıt bir anda ağlamaya başlıyorum. Eşim destekçim. O olmasa zaten bu 2.5ayı bile geçiremezdim. Şuanda benimle beraber hamile kalan üyeleri görüyorum. Cinsiyetleri öğrenmişler, hazırlık yapıyorlar. İçim acıyor. Durup dururken bi an geliyor böyle kalbimi biri tutup parçalamış gibi acıyor. Sebepsiz gözlerim doluyor. Bunlar normal günlük sohbet ortamlarında oluyor. Psikolojik desteği de denedim. Geçecek, yeniden olacak vs vs vs bir ton boş söz.
Mail kutuma arada bakıyorum. Primadan mail geliyor, 20.haftanız kutlu olsun bebeğiniz sağlıkla büyüyor ediyor vs. Ama büyümüyor işte. herşeyden mi acı çeker insan. Çekiyorum, eşime artık yansıtmamaya çalışıyorum. Eşim halimden korkar duruma geldi. Yeniden cesaret edemiyorum. Aynı şeylerden geçmeye korkuyorum. Korunmayı bırakmaya korkuyorum. Bazen de o kadar çok ağlıyorum ki eşime, lütfen diyorum bırakalım korunmayı acım geçmiyor. İçim içimi yiyor. Hamilelik topiğine girdiğimde göğsüm sızlıyor. Buraya defalarca yazdım yazdım sildim. Dedim ki ya insanlar ne acı çekti seninki de acı mı. Sonra dedim evet benimde acı benimde kayıp. Aldığım herşeyi dağıttım. Başkalarına verdim gözüm görmesin istedim. Birtek kalp atışının olduğu ultrasonu atamadım. İçim el vermedi. Allah rızası için, bu kaybı yaşayıp devam edebildiniz mi? Ben devam edemiyorum. Her saniye ölmek istiyorum. Nasıl başa çıkacağım ben bu acıyla?
Çok teşekkür ederim inşallah Allah razı olsun. Sizde sağlıkla doğumu yapar bidaha böyle büyük acılar yaşamazsınız umarımBen de ilk bebeğimi kaybettim. Üstüne etrafımdaki bazı insanların çirkin hallerini gördüm. 1 yıl kadar kendi isteğimle korundum çünkü hazır değildim. Onu bile anlamadı kimse. Sadece eşim destek oldu. Çünkü insanlar anlıyorum deseler bile anlamıyorlar. Üzüldüğümü bile belli etmedim. Daha sonra bir evladım oldu. Şimdi ikinciye hamileyim. Deprem bölgesinde berbat bir gebelik yaşıyorum. Çok şükür bir şeyimiz yok gerçi. Şunu anladım ki herkes için her şey kolay elde edilmiyor, olmuyor. Yasımızı yaşadıktan sonra ayağa kalkacak gücü bulmamız lazım. Allah beterinden saklasınTekrar bebeğin olacak inşallah. Onun heyecanı, telaşı derken aklına daha az gelmeye başlayacak.
İnşallah atlatacağız çok teşekkür ederimCanım benim . Yaşadığın acı normal. Aşırıya kaçmadan ağlamak istediğinde ağla. Biraz daha sakinleş öyle korunmayı bırak olmaz mı? Allah insanın acısını yok etmiyor ama ilk günlerdeki gibi de olmuyor ya bence en müthiş yaratılış özelliği. Biraz daha zamana bırak olur mu ve acını yaşa . Seni aşırı kötü etkileyen şeyleri de bir süre kapat karşına çıkmasını engelle
parça alınıp pataloji testine gönderildimi ?buralar çok önemli çünküHayır, sebepsizce kalbi durdu. En başından beri kontrolümü o doktor yapıyordu zaten. Hiçbir sebebi yok dedi sadece
Geçmiş olsun.O topiklere artık girmeyerek baslasaniz bence iyi olur,mailleri engelleyerek vs.Hamile kalabiliyor olmanız büyük nimet,bu gibi olumlu noktalara odaklanın bence.Allah yardımcınız olsunArkadaşlar merhaba.
Birçoğunuz beni az çok tanıyor, kürtajım. Hamile kalmaya çalışmam. Birçoğuna burda şahit oldunuz. Zorunlu bir kürtaj yaşadım 2.5 ay önce.
Demiştim ki ölmek istedim o an.
Arkadaşlar aşamıyorum. Acım dinmiyor, bazen gülüyorum eğleniyorum yada ben eğlendiğimi sanıyorum. Sonra pıt bir anda ağlamaya başlıyorum. Eşim destekçim. O olmasa zaten bu 2.5ayı bile geçiremezdim. Şuanda benimle beraber hamile kalan üyeleri görüyorum. Cinsiyetleri öğrenmişler, hazırlık yapıyorlar. İçim acıyor. Durup dururken bi an geliyor böyle kalbimi biri tutup parçalamış gibi acıyor. Sebepsiz gözlerim doluyor. Bunlar normal günlük sohbet ortamlarında oluyor. Psikolojik desteği de denedim. Geçecek, yeniden olacak vs vs vs bir ton boş söz.
Mail kutuma arada bakıyorum. Primadan mail geliyor, 20.haftanız kutlu olsun bebeğiniz sağlıkla büyüyor ediyor vs. Ama büyümüyor işte. herşeyden mi acı çeker insan. Çekiyorum, eşime artık yansıtmamaya çalışıyorum. Eşim halimden korkar duruma geldi. Yeniden cesaret edemiyorum. Aynı şeylerden geçmeye korkuyorum. Korunmayı bırakmaya korkuyorum. Bazen de o kadar çok ağlıyorum ki eşime, lütfen diyorum bırakalım korunmayı acım geçmiyor. İçim içimi yiyor. Hamilelik topiğine girdiğimde göğsüm sızlıyor. Buraya defalarca yazdım yazdım sildim. Dedim ki ya insanlar ne acı çekti seninki de acı mı. Sonra dedim evet benimde acı benimde kayıp. Aldığım herşeyi dağıttım. Başkalarına verdim gözüm görmesin istedim. Birtek kalp atışının olduğu ultrasonu atamadım. İçim el vermedi. Allah rızası için, bu kaybı yaşayıp devam edebildiniz mi? Ben devam edemiyorum. Her saniye ölmek istiyorum. Nasıl başa çıkacağım ben bu acıyla?
Hayır gönderilmediparça alınıp pataloji testine gönderildimi ?buralar çok önemli çünkü
Benide ararlar bugün yarın artık sağlık ocağından. Benim arayıp söylemeye cesaretim yok zatenBebeklerimizi aynı dönem kaybettik seninle o kadar iyi anlıyorum ki. Dün sağlık ocağından yazdılar tetanoz aşısı için gelin zamanı geldi diye düne kadar aslında ara ara iyi oluyor gibiydim dün gece yine ağlama patlaması yaşadım..
Malesef gebelik bölümüne giremiyorum girersem tetikleniyor inanılmaz kötü oluyorum..
Tek tesellim o şuanda. Tedavi gerekmeden hamile kalabildiğimi bilmek şimdilik tek umudumGeçmiş olsun.O topiklere artık girmeyerek baslasaniz bence iyi olur,mailleri engelleyerek vs.Hamile kalabiliyor olmanız büyük nimet,bu gibi olumlu noktalara odaklanın bence.Allah yardımcınız olsun
siz bence dr. nuzu tekrar gözden geçirin derim . bu gibi durumlarda düşük ten parça alınıp teste gönderilir .Hayır gönderilmedi
Doktorum daha ilk gebeliğim olduğu için herhangi bir kontrol gereği duymadı. Sadece kürtaj sonrasında içimde kan pıhtısı oluştu. Bunun içinde pıhtılaşma sorunun olabilir, kendinizi düzelttikten sonra gelin denildi.siz bence dr. nuzu tekrar gözden geçirin derim . bu gibi durumlarda düşük ten parça alınıp teste gönderilir .
Nereden başlasam nasıl başlasam bilmiyorum. Yazarken seni, senin yaşadığın acıyı yaşayanları incitirim diye korkuyorumÇekiyorum ancak kim bana bir sonraki denememde bir daha bu acıyı yaşamayacağımın garantisini verebilir ki. Bunda bile böyle acı çekerken 2.sinde ne hale gelirim bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?