Ağir Yaşamlardaki Gibiyim Yemekten Ölücem(İmdat Çağrısı)

Önce doktor. İnsülin direncin olabilir şekerin olabilir, tiroid bozuklukların olabilir, bir kontrol. Eğer herşey sağlamsa psikolog. Bir süre terapi ondan sonra sağlam kafa ve sağlam vücutla başlarsın. Şimdi başlasan bile farketmeyecek çünkü.
Ben mesela dikkat edemiyordum. Allahım nasıl bir yeme isteği. Tatlı görünce saldırma. Gece su içmeye kalkınca çikolata yeme yatma falan. Ulan dedin ne oluyor, bir sıkıntı var burada. Endokrinolojiye gittim. Test ultrason falan. Doktor dediki biz insülin direncini 2-3 gibi isteriz, 5te ilaç başlarız, senin 15. İlaca bir başladı. Hop gitti benim iştah. Aklıma geliyor of dolapta künefe var diyorum, sonrada aman ne kalk ısıt ye bir sürü iş boşver diyorum ki ilaç olmasa aklıma gelir gibi olduğunda yerdim ben onu öncelikle doktor o yüzden
 

Bende kendimi bildim bileli kiloluyum. Hele şu son 5 yıldır filan hep 100+ kilodayım. Düğünüm için bi gayret çok yaklaşmıştım 100ün altına inmeye. Evlenince tekrar aldım verdiklerimide. Hep bi iradesizlik oluyo. ite kaka mayıstan bu yana 8 kilo verebildim. Hala gayret ediyorum. İnsülin direncim polikistik overim var. Onlarda hem kilo yapıyo hem kilo vermemi zorlaştırıyo. Allahtan elim yüzüm düzgün sayılır. Bakımsız olduğumda söylenemez. Alışverişimi filanda yaparım. Yakıştırabildiğim kadarıyla işte..
 
1)Dahiliye endokrin bölümünde gerekli tetkikleri yaptırın mutlaka.Diyetisyenle tek çözümlenecek bir durum değil
2)Tetkiklerinizde hormonal birşey çıkmaz ise doğru adres psikiyatri.+diyetisyen
3)sağlık problemleriniz yoksa ve vücut kütle beden indeksi uygun ise tüp mide ameliyatı da ehil ellerde(devleti daima tercih etmenizi öneririm) bir ihtimal
 
86.50 kiloydum burda zayıflama grubuna katıldım 1 haftada 1 bçk kilo verdim. Suan 85 kilom
Ama kilom var diye asla kendimi salmadım salmamda. Her zaman bakımım yerindedir. Evin içinde bile süslenirm eşortmanın altına giydiğim coraba, rengine uyumuna bile dikkat ederim. Kendinizle barısın önce.
Siz bayaaaa salmıssız. Çok afedersinizde "saldım çayıra mevlam kayıra" kafasına girmişsinz.
Sağlık kadar durus bakım da önemlidr.
Giyim kusamda önemlidir en azından BANA göre öyle.
Böyle hayat gecmez silkelenip kendinze gelin bence geç olmadan
 
Bence bu işte en önemli şey irade irade. İradeniz olmadıktan sonra istediğiniz kadar diyet spor yapın bırakınca yine aynı kilolar alınıyor ben 45 eşim 145 kilo keşke azcık istekli olsa azcık iradeli olsa hep benim zorlamamla evdeyken tamam diyo işte ne yediğini görmediğim için oralı olmuyo bana tek çare ameliyat gibi geliyor artık
 
Kendini sev. O zaman belki yardimci olur yememene.kilo esittir hastalık yapma arkadasim.
Bol su ic.lokmalari uzun cigne.salatalik ye yogurt ye.kendini biraz zorla.
 
Hayatımboyunca sanırım hiç 50 kilonun üstüne çıkmadım. Es kaza çok yemek yersem de hep bunun pişmanlığını yaşadım. Öncelikle kendinize verdiğiniz önemi bi değerlendirin. Bir not vermeniz gerekiyorsa kaç verirdiniz? Saçmalamayın tabi ki kendimi önemsiyorum notum da 10 dan aşağı olmazdı diyorsanız eğer, bunu kendinize kanıtlayın.
 
Sen once bir pskiyatriye gorun bu aslinda bir tur hastalik bende babasiz buyudum cok zayiftim taki aklim erip babasizligi anlayana kadar iyi hatirliyorum ogretmenim anneme 2 ayda 9 kilo aldigimi (arada boy ve kilomuzu konturol ederdi)normal olmadigini soyledi ve onemsemedi annem zayiftim ya cirpar dedi ama oyle olmadi iyice sisidim ve bi zamanlar ye diyenler artik yeme dedi bende her uzuldugumde yedim aglayamadim icime attim yedim icimdekileri anlatamadim yedim 117 kg gordum evlenirken bile duba gibiydim ac degildim ama ruhumdaki o boslugu yemekle doldurmaya calistim olmadi sonra karar verdim yapmam dedigim seyi yaptim affetim babami tabi aklimda hayatima kesinlikle almam istemiyorum .Sonra karar verdim diyet yaptim arastirdim spor salonuna yazildim inan arabanin debriyajina basmaya dermanim olmazdi simdi 77 kg ugrastim yeri geldi ac yattim 52 bedenden 42 ye dustum istersen yaparsin ama once aklindakileri coz sana gece o sogukda yemek yediren problemi coz
 
Aslında azmedip şöyle sizi rahatlatacak kadar kilo verip fazlalıklardan kurtulsanız "ben ne yapmışım kendime böyle" dersiniz..
İnsan 2 kilo bile verse bacaklarındaki rahatlamayı hissediyor.
Yani eve kadar dayanamayıp öğün bilmeden sürekli yemek psikolojik bir problemdir. Geçici mutluluk içindir.

Ben de hiç fit biri olmadım. Lise çağımda kilo almaya başladım ama 76 kilo üstüne çıkmadım. Ortalamam da hep 60-62 kilo olmuştur. Rejim yapmak bana göre değil. Önemli olan çok hareket edip yediğimden çok yakmak benim için. O da masabaşı çalışırken çok zor..

Diyetisyene ve psikoloğa gidin. Ama bunu önce beyninizde başlatmanız lazım.
 
Farkindayim ama mesela suan gidip mutfaktan birazdaha nutella kasiklaysuim bubson diye düşünüyorum

İşte böyle his geldiğinde her seferinde sadece 1-2 bardak su içip çıkın.
Mesela tarçın ve yoğurdun da açlık bastırdığını okumuştum..

Abur cubur almamak, eve sokmamak bu işin en önemli kuralıdır..
 
O kadar tanıdık bir hikaye ki .. canım istemese bile böyle tıkıştıra tıkıştıra, tamamlamam gereken bir görevmiş gibi yiyiyorum bazen..
ara ara diyet yapıp sonra düzenli olarak umutsuzluğa kapılıp yarıda bırakıyorum.. sanki kiloyu 10 günde almışım gibi 10 günde vermeyi bekliyorum ama olmuyor tabi..
gene boşvermiştim ama konunuzu okuyunca tartıya çıktım. Çıkmaz olaydım
 
O abur cuburların içeriğiyle ilgili detaylı araştırma yaptınız mı?Sürekli okuduğunuzda onları gördüğünüz an aklınıza bir tek vücudunuza verecekleri zararlar geliyor.Kendinize bu kötülüğü yapmak istemezsiniz o zaman.Ama bu uzun bir süreç.Yavaş yavaş bırakın alışkanlıklarınızı.Çok sevdiğim bir söz var:

Alışkanlıklar pat diye pencereden atılamaz. Onları diller dökerek merdivenlerden yavaş yavaş indirmeniz gerekir. Mark Twain

O zaman gözünüzde korkmaz.Bıraktığınız her şeyin yerine sağlıklı olanını da koymanız gerekir.Bu aralar paketli gıdaları bıraktım.Canım şeker istediğinde pekmez yiyorum bir kaç kaşık.İlk başta yemek istemiyor insan ama inanın alışıyorsunuz.
 
Agir yasamlarin insanlari yemekten sogutmasi gerekir aslinda ama daha da tesvik ediyor gibi bir durum oldu bende, biraktim izlemeyi :)

Ben o programların sırf bu yüzden yapıldığını düşünüyorum bazen.Malum insan bildiğini değil gördüğünü,maruz kaldığını taklit eder çoğu zaman.
 
Sigara bağımlısı biri olarak sizi çok iyi anlıyorum.İki çocuk doğurdum o illetti bırakamadım az streslensem hemen bir tane yakarım.Ama kilo konusunda başarılı oldum.Lise ve ergenlik döneminde kilo sorunu yaşamaya başladım.90 lı yıllarda internet vs yaygın değildi bütçemde kısıtlıydı yurtta kalıyordum.Ben bol su içerek diyete başladım.Uyanır uyanmaz yarım litre içiyordum.Diğer yaptıklarımı çok anlatmak istemiyorum sağlıksız çünkü.Ben yemekleri kestim çubuk kraker, su ve kahveyle duruyordum ama vücut istiyordu yeme krizlerim geliyordu yiyordum fakat sonrasında psikolojik pişmanlık ve midemdeki doluluk rahatsız ediyordu.Kendimi kusturmayı öğrendim.İki yıl yedim ve kustum.Yediğim elmadan şişip kusma vaziyetine geldim.Aynada şişman buluyordum kendimi.65 kg ile diyete başladım 5 ayda 52 kg oldum.Neyseki anoreksiya olmadım.Kendiliğinden normale döndüm.Artık kilo sorunum yok iki doğum yaptım sonku 4 ay önceydi 72 kg yum.Herseyi yiyorum çok su içiyorum ve yürüyorum.Sporu asla tavsiye etmem.Orda efor sarfedip sonra yiyeceksiniz.Önce boğazdan kısarak ve yürüyerek zayıflayın sonrasında pilates olabilir.
 
Hiç bir tavsiye verecek durumda değilim kendimde aynı şekildeyim çünkü sonuç bir ara 100 kilonun bayağı üstüne çıkmış bir kilo her yerden patlak veren hastalıklar giydiğin hiç bir şeyin yakışmaması
Son 3 aydır neredeyse günde 10 gram giden kiloları görünce ne yaptığımın farkına varabiliyorum
3 ay içinde ancak 8 kilo vermişim oda zorlukla
Hala 2 rakam kilolara inemedim mesela
Bu yüzden bir an önce bir endokrinoloji ve psikiyatriye randevu al derim
 
Malasef öyle olmuyor bu çocuk bana bakmaz nasılsa deyip yemeğe daha çok sarılıyorsun
Yemek için yeni bir mutsuzluk sebebin oluyor
 
Bende tam bu durumdayim agzim bos durmuyo karatay diyetiyle 23 kg verdim her yerim incelmisti ama son 5 ayda 10kg aldim ve bi turlu motivasyonum yok. Kendimi yavas yavas ölüme goturdugumu dusunuyorum. Asiri tempolu bi isim var zaten olmasa tekrar aldigim donemde en az 30 kg alirdim. Bilinc altinda biseylerin yattigini dusunuyorum fakat ne oldugunu tam cozemedim. Keyifsiz mutsuzum bu durumdan. Isin kotusu doktor kilo vermemi istedi hormonlarimin duzenlenicegini, cocuk sahibi olabilmem icin. Cokusteyim. Huydur tibe dusup kalkardim eskiden ama suan en tib kuyudayim hala tik yok bende... bi insan kendini nasil öldürür diye her gün aynaya bakiyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…